- insert your title here -

• Lubię się rozpisywać. Bardzo. Nie żebym wymagała tego samego (choć byłoby mi miło), tak tylko ostrzegam.
• Nie jestem w stanie zapewnić codziennych odpisów. Czasem wrzucę trzy posty dziennie, czasem jeden na tydzień, a czasem przez miesiąc mnie nie będzie, proszę zatem o cierpliwość i gotowość kopnąć mnie w tyłek, jeśli nie będę się długo odzywać.
• Piszę niemal wszystko, ale najbardziej lubię post-apo, sci-fi, szeroko pojętą fantastykę i dramaty w najróżniejszej postaci.
• Mile widziane otwarte, rozmowne osoby, bo lubię czasem postalkować na pw w przerwach między postami.
• Jeśli chwilowo nic tu nie ma lub nic nie przypadło Ci do gustu, a masz ochotę na opowiadanie, nie wahaj się do mnie napisać. Często mam jakieś niedokończone zarysy w pogotowiu lub zawsze możemy wymyślić coś razem od podstaw.
• I na koniec, zdaję sobie sprawę z natury tego forum i dlatego tutaj jestem, ale zazwyczaj unikam opowiadań opartych na seksie. Nie przeszkadzają mi sceny seksu, ale wolę je raczej jako dopełnienie historii i relacji między bohaterami niż główną oś fabularną.

In the end
Będzie trochę chaotycznie, bo jeszcze nie do końca to sobie poukładam. Post-apo, apokalipsa zombie (lub zombio-podobnej zarazy, do ustalenia), kilka lat po zagładzie. X należy do grupy ocalałych, którzy wkrótce po rozprzestrzenieniu się zarazy zabunkrowali się w miejskim szpitalu. Mają leki, stały dostęp do pożywienia i wody.
Y jest strzelcem z wojskowego obozu dla uchodźców z zakażonych terenów, którego dowódca, po ostatecznym upadku swoich zwierzchników, przejął autorytarne rządy. Wędrują z miejsca na miejsce, szukając zapasów i ukrywając przed grupą fakt szybko kurczących się zasobów.
Gdy zwiadowca z grupy Y odkrywa istnienie szpitala, dowództwo podejmuje szybkie decyzje. Podburzają ludność, dokonując ataku, którego wykonanie przypisują później grupie ze szpitala, po czym wysyłają szpiega - Y.
X, second in command grupy ze szpitala, przyjmuje "zbłąkanego wędrowca".
Później | Y, udając samotnego uchodźcę, przenika do wrogiego obozu i poczyna zbierać informacje. W międzyczasie zbliża się do X, lecz mimo rosnących wątpliwości w końcu doprowadza do przejęcia szpitala przez swoją grupę. Później przewiduję jakiś krwawy bunt w szpitalu, a co dalej - wszystko pozostaje do ustalenia.
Szukam | X lub Y, obojętnie, dogadamy się.

Inne

1. Mam ochotę na dramat ze sporą dawką akcji, osadzony w jakimś mhrocznym mieście, z gangsterami i tak dalej. Tyle że nigdy czegoś takiego nie pisałam i nie mam kompletnie pomysłu na fabułę, więc gdyby ktoś chciał wspólnie zrobić burzę mózgów, to ukocham.

2. Jeśli jeszcze nie wymiotujecie wampirami, to coś takiego też chętnie napiszę. Tylko chciałabym, żeby było mhrocznie, jakieś post-apo najlepiej lub coś w tych klimatach, się pomyśli.
[/center]

1. Chodzi za mną sci-fi w klimacie cyberpunku. Agenci walczący z terrorystami posługującymi się nanotechnologią, handlarz informacjami i jego pracownik lub klient z korporacyjną intrygą w tle czy coś w tym stylu.

2. Post-apo/dystopia, zepsuty świat z jeszcze bardziej zepsutymi ludźmi. Dwoje wędrowców, znoszących swoje towarzystwo bardziej ze względów bezpieczeństwa niż sympatii; w końcu zawsze opłaca się mieć kogoś, kto pilnuje twoich pleców. Azyl w mieście, który zdążył odzwyczaić ich od ciągłego poczucia zagrożenia, zostaje zaatakowany i doszczętnie spalony. Trafiają z powrotem na ulicę, zmuszeni do walki o przetrwanie, to zaś niejednokrotnie wymaga od nich podejmowania decyzji, które nie zawsze są zgodne z ich sumieniem. Opowiadanie oparte po części na wydarzeniach dziejących się w teraźniejszości, a po części na odkrywaniu przeszłości bohaterów. Mam pomysł (za dużo powiedziane) na może jednego z nich, drugi, jak i cały świat, jego historia i tak dalej – już nie bardzo.
Generalnie można z tego zrobić mniej post-apo, a bardziej sci-fi dystopię z bohaterami uciekinierami ukrywającymi się w zaułkach miasta.

1. Na podstawie serialu Humans, ale znajomość nie jest wymagana.
Przyszłość. Trwają wzmożone prace nad stworzeniem sztucznej inteligencji. Powstają jej pierwsze komercyjne wersje; na rynek wchodzą androidy z ograniczoną świadomością i podbijają go z marszu. Kelnerka, opiekunka do dzieci, gospodyni, facet wywożący twoje śmieci, nawet prostytutka – syntetyki z uśmiechem i bez słowa skargi wykonują najmniej przyjemne powierzone im zadania. Są tańsze, niezawodne i nie zadają pytań... prócz tego jednego.
Samotny mężczyzna pod wpływem impulsu zakupuje przez internet syntetyka-towarzysza. Prędko zauważa, że z jego androidem jest coś... nie tak. Patrzy na niego, gdy myśli, że tego nie widzi, wykazuje zainteresowanie wychodzące daleko poza wgrane mu protokoły, pyta „dlaczego” zdecydowanie zbyt często, a nawet... mówi „nie”.
Wyjaśnienie: Android jest samoświadomy. Uczył się jak ludzkie dziecko, myśli i czuje, ma swoje opinie, także dotyczące tego, co jest „złe”, a co „dobre”. Jednocześnie zdaje sobie sprawę ze swojej inności. Nie ma dostępu do wszystkich swoich wspomnień; nie pamięta stwórcy, „ojca”, a jedynie jego niejasne ostrzeżenie, by się nie ujawniać. Jak widać, jest to zaledwie szkic; mam co prawda jakiś pomysł na rozwinięcie, ale to wyłożę już na pw.
Szukam: Obojętnie, ale raczej androida.

2. Coś zainspirowanego tym utworem: https://www.youtube.com/watch?v=WWPM0CGxrGI
Mam zalążek pomysłu ze studentami w rolach głównych, spodziewam się czegoś raczej smutnego. Jakby się dało w czasie teraźniejszym i może pierwszej osobie, to byłoby super, ale nie jest to warunek konieczny.

3. Łotrzykowskie fantasy z masą podróży. Yes, please.

4. Napisałabym chętnie coś lżejszego, zabawnego i pogodnego, taki poprawiacz humoru z odrobiną dramatu, o dwóch panach wychowujących dzieciaka. Mam parę wariantów, do wyboru do koloru, razem się coś wymyśli.

5. Uczeń x nauczyciel, ewentualnie student x profesor. Dramat, może toksyczny związek (nauczyciel sadysta i uczeń niemający nic do stracenia). Fabuła do wspólnego obmyślenia. Szukam raczej topa, nauczyciela/wykładowcy. Znów, gdyby się dało w pierwszej osobie i teraźniejszym, to ukocham.