Anioł himalaista

Rasy głównych postaci.:


1. Anioł, zwany też błogosławionym. Skrzydlaty humanoid, który swoją urodą przyćmić może nawet gładkolicego elfa. Starożytni uznawali ich za boskich posłańców, stąd też cywilizacja, moralność i religia pochodzi spod anielskiego pióra. Przeciętna długość życia wynosi około tysiąca. Magia: Światła i Ognia

2. Geniusz w tym przypadku ziemi, Dao. Są to istoty całkowicie magiczne, przybysze z innego planu egzystencji. Zazwyczaj rzucani przez anomalie, w rożne zakątki wszechświata. Dao są esencją elementu ziemi, dlatego zazwyczaj są bardzo powolni, żyją zazwyczaj z dala od cywilizacji. W starożytnych czasach brano ich za gigantów. Magia: Ziemi . Geniusze mogą  egzystować całe eony, dopóki źródło many się nie wyczerpie.

Historia:Uke który jest aniołem, ma bardzo konserwatywnego ojca, nie znoszącego gejów, przez co jest zmuszony tłumić swoje pragnienia. Wszystko to bierze w łeb, gdy kolega pokazuje mu zdjęcia dao.

Imię: Ketojan

Wygląd: Taki jak na awatarze. W swojej ludzkiej formie mierzy od dwóch metrów do pięciu metrów

Pochodzenie: Dokładnie nie wiadomo kiedy pojawił się na ziemi. Został odkryty w 1888 roku całkiem przypadkowo, kiedy to pionierzy odkryli nienaturalnie duże drzewo, które to było jego "wiezieniem". Kilkoro  bardziej cywilizowanych geniuszy, nauczyło go przybierać ludzką formę, lecz od tamtego czasu nie nawiązał prawie żadnych kontaktów.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Młody młody gnoll o pysku hieny, stał oparty o balustradę, wyraźnie podekscytowany. Jęzor wywalony na bok, ogonem machał na boki, niczym podniecone szczenie. Dazzle bo tak nazywał się ten żwierzołak, widocznie kogoś wypatrywał. Gdy tylko dojrzał  te gładkie, anielskie oblicze, warknął jedynie pod nosem i przeskoczył przez barierkę  i podbiegł do blondyna. Przytulił go do siebie na powitanie, po czym od razu przeszedł do rzeczy.

-Chcesz zobaczyć co Dazio znalazł jak chodzi po skansenie?

Imię: Riccardo - Richi

Wygląd:


Pochodzenie: Anioł
Syn Homofobicznego ojca i niepokornej bardzo otwartej matki. Popęd seksualny do mężczyzn odkrył w sobie w wieku dojrzewania. Ze względu na ojca nadal nie ujawnił się ze swoimi upodobaniami. Pytany twierdzi, że jest aseksualny.
Może nosić na wierzchu od jednej do trzech par skrzydeł. Włada magią ognia i światła chociaż to ta druga jest jego głównym żywiołem.
Urodził się 20 lat temu i właśnie kończy szkołę.
Gładkie oblicze nie współgra z niepokornym charakterem.



-------------------------------------------------------------------


Zdążył tylko minąć bramę szkoły gdy w jego kierunku zaczęła biec kupa futra. Westchnął pod nosem. Przygotował się na potężny uścisk i gdy się odsunął wytarł ślinę z policzka która na nim została po tym energicznym ruchu pyskiem z wiszącym nadal jęzorem.
- Dazz, wiesz, że chodzenie po skansenie jest niebezpieczne. Ktoś cię może potraktować śrutówką.
Upomniał go zaraz idąc dalej w kierunku szkoły.
- No dobra. Pokaż.
Ciekawość wygrała po chwili nad próbą okazania braku zainteresowania.

Gnoll jak to miał w zwyczaju, nie tłumacząc wiele więcej, chwycił przyjaciela za rękę i pociągnął za sobą w stronę niewielkiego parku. Młodzież często chodziła w te bardziej ustronne miejsce na szluga, albo piwo. Riche mógł więc wywnioskować, że Dazzle chce mu pokazać znowu coś niezbyt legalnego. Kiedy znaleźli się wystarczająco głęboko w chaszczach, gnoll zaczął intensywnie wąchać, starając pochwycić trop człowieka lub innej rozumnej istoty. Dopiero, gdy upewnił się, że nikogo nie ma w pobliżu. Zerknął na Anioła, który już zapewne ma ochotę mu przypierdolić, za to że go tak szarpał bez wyraźnej potrzeby. Wyciągnął swój telefon, z futrzanego, małego tobołka podwieszonego pod szyją i podał Richem.

-Zobacz jakie tam zdjęcia zrobiłem

Richi miał stosunkowo krótkie nogi. Ledwo więc nadążał nad zdecydowanie zbyt podekscytowanym gnolem. Puszczony stanął w butnej pozie krzyżując ręce na wysokości torsu.
- Co znów nabroiłeś?
Zapytał. Gdy zobaczył zdjęcia najpierw zamilkł i tylko szerzej otworzył oczy. Później z jego gardła wydobyło się parę chrząknięć. Facet był boski. Szerokie barki. Wąskie biodra. Muskularna budowa. Dopiero pod dłuższej chwili kiedy powstrzymał się przed próbą dotknięcia ekranu spojrzał znów w ucieszony pysk.
- To bardzo zły pomysł. To naruszanie prywatności Dazz. Gdyby facet cię złapał miałbyś spore problemy. Nie wolno robić zdjęć bez zgody.
Upomniał go.

Dazzle prychnął wyraźnie oburzony, teraz zamierza mu moralizować. A pewnie gdyby tam był, to by sobie zwalił do rękawa.

-No tak gdyby mnie złapał, to pewnie zamieniłby w kamień, niczym ta Medusa. Tak przynajmniej mówi przewodnik. Mimo to zaryzykowałem i zrobiłem zdjęcia, a ty mnie jeszcze opierdalasz? Co nie podoba Ci się?

Wyraźnie podenerwowany, zaczął drapać futro na brzuchu, ogon który jeszcze przed chwilą merdał we wszystkie strony, sterczał teraz naprężony niczym struna.

- Em, no... ten... jest...bardzo przystojny. - Zaczął drapać za uchem gnolla żeby się uspokoił. - Chodź, wracamy do szkoły bo jest matma i ta wiedźma nam nie odpuści. Może.... może potem pokażesz mi to miejsce? Po lekcjach. A teraz chodź.
Ricci wciąż starał się usilnie ukrywać fakt zainteresowania facetami. Jego ojciec chyba by go zabił gdyby się dowiedział. A już na pewno zamknął w domu na zawsze przykutego do jakichś pruchniejących starych tomiszczy. Jeśli jednak Dazz nie został złapany... może i jemu uda się podejrzeć przystojniaka... bez konsekwencji? Nie będzie robił zdjęć... znajdzie się tylko w odpowiednim miejscu i czasie, to nie zbrodnia. Prawda?

Po lekcjach sam przestępował z nogi na nogę z niecierpliwością czekając na koniec. Chciał żeby Gnoll pokazał mu to miejsce. BARDZO.

Cóż DaZZle wiedział, że przyjaciel polubi te zdjęcia, ale nie spodziewał się iż będzie chciał tam iść. Fotki miały stanowić jedynie element pobudzający wyobraźnie, lecz anioł uparł by odnaleźć do dao. Problem w tym, ze miejsce w którym żyły te istoty, było delikatnie to ujmując niebezpieczne. Nawet zwyczajne owady, dorastały tam do wielkości, spotykanej w okresie prehistorycznym. Nie wspominając nawet o innych bestiach, zmutowanych od nadmiaru energii/many. Sam DaZZle mimo że był gnollem, czyli stworzeniem blisko związanym z ziemią, przez co ignorowanym przez większość istot tej pierwotnej puszczy, a mimo to kilka razy prawie tam zginął. Świetlista istota stąpająca po tamtej ziemi, to jak wpuszczenie geja do Al-Kaby. Niestety gdy tylko zobaczył Riche, wiedział, że ten mu nie odpuści, wyraźnie podekscytowany, czekał na niego przed szkołą. W jego oczach zaś płonął ogień którego nigdy nie widział wcześniej. Mimo to nadal próbował go odwieść od tego pomysłu.

-Widzę, że nie zmieniłeś zdania. Zrozum to nie jest piknik w parku, może lepiej będzie znaleźć Ci towarzysza bardziej cywilizowanego?

- Jak to jest, że raz zachowujesz się jak bezmózgi futrzak a innym razem gadasz jak stary nudziarz? Jeszcze chwila i zaczniesz gadać jak mój stary. Ugh. Dobra. Dzisiaj ci odpuszczę. Ale chcę zobaczyć to miejsce! Kiedyś...
Prawdą jednak było, że Ricci wcale nie chciał odpuszczać. Chciał sprawdzić czy ten facet istnieje w rzeczywistości. Znając dowcipy Gnolla facet mógł równie dobrze być stworzony jako postać z internetu. Serce by mu chyba pękło.

-Gdybym był jak twój ojciec, to musiał bym Cie obić za to, jak patrzałeś na to zdjęcie. Tak czy inaczej wiem, że mi teraz nie odpuścisz, dlatego wykombinowałem jakby Cie tam przemycić. Musisz zjeść proszkowany rdzeń żywiołaka ziemi, one bowiem chodzą swobodnie tam gdzie Dao. Problem w tym, że dla Twojego gatunku jest to toksyczne. Dlatego właśnie nie wiem czy warto podtruwać się, by zobaczyć jakiegoś faceta, który może skinieniem palca może spetryfikować...

Riche był jedynym przyjacielem gnolla, by przyjaźń między zwierzołakiem a aniołem to prawe tak jak historia Romea i Julii. Dlatego chciał przystopować białowłosego, lecz sam instynkt podpowiadał mu inaczej. Oby tylko Dao był w humorze i polubił białowłosego, wtedy to nawet ojciec nic tutaj nie poradzi.

- Proszkowany rdzeń, ugh, obrzydlistwo. Ale możesz mieć rację... powiem ojcu, że jutro musimy projekt robić po szkole. Wtedy nie będzie podejrzanie jak wrócę później. Dasz radę na jutro załatwić ten rdzeń? Ja poszukam czegoś żeby później oczyścić organizm z tego świństwa. Ogólnie to nie jest fer, że ty możesz włazić wszędzie i nikt się ciebie o to nie czepia a ja jak tylko się gdzieś pokażę w jakimś fajniejszy miejscu to zaraz mam kłopoty...
Pożegnał się z gnolem wzdychając jeszcze. Po szkole zawsze miał inne zajęcia, do których przymuszali go rodzice. Trzymali go krótko więc nie mógł zostać zbyt długo bez uprzedzenia ich gdzie jest i co będzie robił.
Był rozkojarzony. Nie mógł się doczekać aby przekonać się na własne oczy czy ta istota faktycznie jest takim ciachem. Podobali mu się faceci i jedyne miejsce gdzie mógł sobie coś pooglądać była szkoła. Trzeba też przyznać, że koledzy z klasy raczej nie mogli się równać z pełnokrwistym facetem.
Przed lekcjami wszedł jeszcze do sklepu żeby kupić zioła oczyszczające. Gdyby Ojciec wyczuł od niego rdzeń żywiołaka to musiałby się gęsto tłumaczyć.
Pomachał do Gnolla gdy go zauważył.
- Proszę nie śliń.

Widać to życie w celibacie nie odpowiadało mu zbytnio, bo nawet nie rozważył zagrożenia i od razu zaczął wydawać rozkazy. Cóż teraz nie było innego wyjścia. Następnego dnia musiał urwać się z lekcji, bo zdobywanie kamieni żywiołów nie było takie proste. Te należące do żywiołu ziemi, były może najmniej efektowne, ale za to bardzo pożyteczne, używano ich bowiem do wzmacniania narzędzi. Dlatego kręcił się przez połowę dnia na warsztatach szkolnych, tylko po to by na pięć minut dostać się do magazyny i zabrać garść pyłu. Całego kamienia nie warto było brać, bo i tak musieliby go mielić, a i łatwiej zauważyć stratę. Co mogło prowadzić do afery, czego lepiej uniknąć. Rozpuścił proszek w destylowanej wodzie, roztwór był czarny niczym ropa, pachniał przy tym ziemiście. Jakby ktoś zerwał świeży mech z spróchniałego drzewa i porządnie obgotował. Spojrzał mu prosto w oczy, wyraźnie rozbawiony.

-Żebyś to Ty mnie nie ślinił, gdy spróbujesz tego-Podał Riche plastikową butelkę, z czarną cieczą-Wiesz, jak się dobrze sprawdzisz, to Dao Cie sobie przywłaszczy i nawet Twój ojciec nic na to nie poradzi. Także powinieneś zabrać dużo wazeliny, bo jak taki kafar Cie dorwie, to Ci tą Twoją błonkę do brzucha wepchnie.

Riccardo był zdrowym 20 latkiem, z powodu konserwatywności ojca odciętym od wielu bodźców w domu. Gdzie więc indziej mógł zaspokoić ciekawość? Nie bał się też. Wychodził z założenia, że jeśli Gnoll dał rade to on też może. W razie czego wzleci w niebo.
- Wygląda obrzydliwie.- Skomentował roztwór. Schował go by użyć w odpowiednim momencie. - Nie zamierzam się sprawiać. I nikt mnie nie będzie sobie przywłaszczał. Zamierzam tylko pójść i popatrzeć. Nawet mnie nie zauważy.- Stwierdził z pewnością siebie. - Moja dupa pozostanie nietknięta. Nie jestem zainteresowany wpychaniem sobie czegokolwiek, gdziekolwiek.
Anioł nigdy nie próbował nawet bawić się swoim tyłkiem czy penisem. Seks był dla niego abstrakcyjny. On po prostu lubił patrzeć na dobrze zbudowanych facetów.
- Muszę kupić sobie coś słodkiego inaczej obawiam się, że nie przełknę tej... ropy.

No tak, aniołek mu zarzucał, że jest nudny, a jak już w grę wchodzi jego tyłek, to zaczyna wszystkiemu zaprzeczać, niczym polityk, złapany z łapówką w ręku. Koniec końców to nie jego wina, wychowanie błogosławionych jest bardzo toporne. Dlatego pewnie są tacy wyniośli. Ta złość lat młodzieńczych, tłumionych przez moralność, musiała w końcu wyjść na wierzch. Ciekawski DaZZle z chęcią by zobaczył swojego przyjaciela za pięćset lat, kiedy to zmusiliby go do małżeństwa. Oj, ognista natura pewnie wyszła by na na światło dzienne, nie tylko w oczkach... Westchnął tylko, słysząc że ten chce mieszać roztwór ze słodyczami.

-Nie można tego mieszać z żadnym jedzeniem, tym bardziej z cukrem. Samo w sobie to będzie dla Twojego organizmu niestrawne i trudne do przerabiania, ale jak dorzucisz jeszcze coś słodkiego, to cie zabetonuje. Na razie się tym nie martw, wypijesz na miejscu. Zanim jednak wyruszymy, to jeszcze jedna sprawa. Znasz może zaklęcie, którym można oznaczyć jakiś punkt, po czymś się do niego teleportować. Z tego co wiem to podchodzi on pod szkołę światła, a może nam się przydać do ucieczki. Wiesz, czasem lepiej podwinąć ogon, niż skończyć jako przekąska.

Jeknął boleśnie na informację, że nie może zmienić smaku i konsystencji tej cieczy czymś innym.
- A woda? Może woda?
Zaproponował w ostatnim porywie nadziei.
- Nigdy się nie teleportowałem sam chociaż znam podstawy. Na pewno mogę zaznaczyć punkt powrotu. Wtedy nawet jeśli zabłądzimy będziemy mieli podpowiedź jak wrócić w to miejsce. I ja raczej używam ucieczek w górę. - Pokazał palcem na niebo.
Richi używał skrzydeł gdy trzeba było uciekać. W dodatku latanie szło mu sprawniej niż bieganie czy chodzenie.
- Najpierw wypróbuje na sucho czy się uda dobra? Z otworzeniem takiego przejścia. Żeby nas coś nie zjadło.

DaZZle słuchając przyjaciela, podrapał się za uchem. Czasem zaczynało ono swędzieć i wymagało pieszczoty, od taka pozostałość po zwierzęcych praprzodkach. Słysząc jednak, że anioł nie zna zaklęcia, prychnął tylko pod nosem niczym zirytowany szczeniak. Podobno to dar od samego geniusza światła, ojca tych nadętych, skrzydlatych dupków. Ale to pokazywał, że Riche prawdopodobnie nie był w dobrych stosunkach z ojcem i ten jeszcze do końca nie przekazał wiedzy.

-Nie pójdziemy nigdzie dopóki nie nauczysz się teleportować. Nie chce, żeby Ci coś się stało. Po pierwsze, jesteś moim jedynym przyjacielem. Po drugie, jeśli spadnie Ci włos z głowy, to Twoja rodzina obedrze mnie ze skóry.

- Ugh... w porządku. To nie zajmie jednego dnia wiesz?
Naburmuszony najpierw poszedł do biblioteki po właściwy podręcznik. Później zaczął kombinować. Oczywiście pierwszego dnia nie udało mu się nawet otworzyć okna. Mniej więcej po tygodniu prawie zapomniał już po co to robi.
- Potrzebuję motywacji... - burczał pod nosem leżąc twarzą na ławce.

Wiedział, że nic tutaj nie pomoże. Zwierzołaki bowiem władali głównie magią ziemi, dlatego DaZZle bez większego problemu chodzić po pradawnych puszczach, nie zwracając przy tym uwagi przerośniętych bestii. Dla których pożeranie kogoś niemalże identycznego jeśli chodzi o aurę magiczną, to codzienność i jest wiele wyborów. Do takiego anioła i jego świetlistej postaci, polecieliby jak ćma do światła. Postanowił więc dokonać zwiadu. Co prawda Dao są mało ruchliwi z natury, lecz także nieprzewidywalni. Dlatego lepiej się upewnić, niż później błąkać po dziczy z strutym Riche. Tak czy inaczej miał zamiar spędzić wakacje w dziczy. Był bardzo doświadczonym obieżyświatem, dlatego ów zwiad zajął mu około tygodnia. Lecz na polanie z jeziorem, gdzie to geniusz ziemi zwyczajowo przebywał, zastał coś dziwnego jak na to miejsce. Niewielki, dwuosobowy helikopter, zwany potocznie podniebnym okiem i namiot, stojący na przeciwko niewzruszonego Dao. Wokół olbrzyma zaś kręcił się chłopak, może gdzieś w wieku Richiego, chcąc sprowokować jakąkolwiek reakcje. Podkradł się bliżej, na tyle by jego telefon ujął scenę dość wyraźnie. Przez całą drogę powrotną był bardzo podekscytowany. Jego natura trolla górskiego, nie mogła doczekać reakcji świetlistego, kto wie może zacznie rzucać ogniem?! W ich miejscu znalazł anioła, który widocznie ćwiczył, bo leżał na ławce niczym sflaczały balon. DaZZle starał powstrzymać ekscytacje, jednak jego ogon majtał się na wszystkie strony tak szybko, że mógłby robić za wachlarz. Siląc na normalny ton głosu, powiedział.

-I co zrobiłeś jakieś postępy? Zrobiłem mały zwiad i kilka zdjęc przy okazji, chcesz zobaczyć?

Podsunął mu telefon pod nos.