Russian doll

First topic message reminder :

Russian doll

Syn rosyjskiej prostytutki nie ma łatwo nawet w USA. A jeśli dodać do tego urodę porcelanowej laleczki to pojawiają się same problemy. 
Uke długo nie może naleźć dla siebie miejsca na ziemi... do czasu gdy z pomocą przychodzi mu seme. Seme  jest znacznie starszy od uke i bierze go pod swoje skrzydła. Pozwala mu nocować u siebie w mieszkaniu, gdy matka sprowadza do domu klientów i jest dla niego dobry. W zamian uke sprząta mu i gotuje. Uke uważa Seme za kogoś w rodzaju boga i wpatrzony jest w niego jak w obrazek. W końcu Seme nie wytrzymuje i całuje uke... czym wprawia go w osłupienie. 

Uke - A.
Seme - D.

Zjadł swoją porcje w kilka sekund. Był głodny, zmęczony i zdenerwowany. Wszystkie te emocje widoczne były na jego ślicznej buzi. Każda spostrzegawcza osoba zauważy, że na barkach tego dzieciaka leży jakiś problem.
Taki najedzony zrobił się senny.
- Mm.. myślisz, że uda mi się odzyskać pieniądze? - spytał siadając wygodnie na krzesełku.
- Potrzebuje gdzieś zarobić.. mama... - zaczął , ale urwał wyraźnie spłoszony. Mimo, że jego rodzicielka kompletnie o niego nie dbała wciąż mówił do niej mama. Nie matka. Nie dziwka, ktora przecież była.
Używał słowa "mama". To pokazywało jak bardzo brakuje mu ciepła i czułości.

Keith przyglądał się chłopakowi, który ewidentnie był głodny jak lew, więc nawet podsunął mu swoją porcję frytek. Zastanawiał się czy ktokolwiek w ogóle się nim opiekuje, czy chłopak zdany jest tylko na siebie.
-Marne szanse, jeśli nie podpisywałeś żadnej umowy to może być ciężko. Porozmawiam ze znajomym adwokatem, ale nic nie obiecuję - westchnął ciężko. W jakim świecie przyszło im żyć, że tak anielski chłopiec ma takie smutne życie. Keitha nagle naszał wielka ochota, by w jakiś sposób sprawić mu nieco radości.
-Hej, jest coś, co zawsze chciałeś zrobić? Nie wiem iść do wesołego miasteczka, albo do kina, cokolwiek?

Podarł zmęczone oczy piąstką i ziewnął. Kiedy mężczyzna zadał mu pytanie zarumienił się lekko. Miał czasem takie marzenia.. ale najbardziej to...
- Chciałbym mieć spokojny dom. - odpowiedział spoglądając na niego spod rzęs. - Keith.. może ty miałbyś dla mnie jakieś zajęcie, co? Ty byś mnie nie wykorzystał, prawda? - spytał wpatrując się w niego niepewnie.
Przyjechał mu pomóc a to znaczy, że.. go lubił?
A co będzie jak dowie się prawdy o jego mamie i też zacznie spoglądać na niego z pogardą?
Zagryzł wargę strapiony.

Keith uśmiechnął się na stwierdzenie chłopca. Z każdą chwilą upewnił się, że młodzieniec nie miał łatwego życia.
-Dymitr. Jestem architektem, nie mogę cię zatrudnić, chociaż bardzo bym chciał. - Młodzieniec z każdą chwilą intrygował go coraz bardziej, i choć Keith chciał go wypytać o wszystko, wolał po prostu poczekać, aż ten śliczny chłopiec sam się przed nim otworzy.
-Obiecuję, że coś wymyślę, okej? - Popatrzył w jego zielone oczy takie pełne nadziei i zaproponował mu po raz kolejny:
-Może chcesz znów przenocować u mnie?

- Obejrzymy jakiś film? - spytał patrząc na niego z nadzieją. Podziwiał go, był dla niego jak starszy brat, którego zawsze pragnął.
Albo jak ojciec, którego nigdy nie miał.
- Ufam ci. - powiedział nieśmiało . Może w końcu los się do niego uśmiechnął i spotkał na swojej drodze kogoś kto naprawdę go polubił?
- Chętnie u Ciebie przenocuje. Masz naprawdę wygodną kanapę. - dodał zjadając podsunięte mu pod nos frytki. Trochę się zrelaksował, nie wyglądał już jakby miał się popłakać.

-Film? Jasne, sam wybierzesz - Uśmiechnął się i czekał aż chłopiec skończy, żeby potem zabrać swoją kurtkę i wyjść z lokalu. Posadził chłopaka w kasku na motorze, chwytając go za biodra, i sam usiadł przed nim.
-Trzymaj się mocno. - Pojechał nieco okrężną drogą do domu, pamiętał jak Dymitr mówił mu, że lubi jazdę motorem.
Wjechał do garażu i pomógł młodzieńcowi zejść. Wydawał mu się taki delikatny i piękny. Poprowadził go do swojego mieszkania i na szybko rozłożył kanapę, by chłopak mógł się na niej rozłożyć.
-Cholera, mogliśmy podjechać, żebyś zabrał jakieś swoje ciuchy - mruknął, ale znów dał mu swoją koszulkę, by ten mógł się w nią później przebrać.
-No i jaki film chcesz obejrzeć? - zapytał wkładając do mikrofali paczkę popcornu, którą akurat miał w szafce.

Jazda na motorze nieco go rozbudziła. To było coś. Ta adrenalina, wiatr, emocje. Chciałby kiedyś sam poprowadzić takie cudo.
Kiedy leżał wygodnie na kanapie pod kocem znowu trochę go zmuliło, bo przy Keithcie czuł się bezpiecznie i spokojnie.
- Co powiesz na jakąś komedię? - zaproponował nieśmiało. Nie mógł uwierzyć w to, że ten mężczyzna naprawdę mu pomaga. Tak po prostu.
- Keith a może.. mógłbym się odwdzięczyć jakoś? Posprzątać mieszkanie, ugotować coś? - zaproponował nagle doznając olśnienia.

Keith usiadł obok niego z miską popcornu i szklankami z colą.
-Komedia? Świetny pomysł - Wybrał na telewizorze Netflixa i podał młodemu pilot, ten na pewno miał jakiś upatrzony tytuł.
-Nie musisz mi się odwdzięczać, jesteś dzieckiem, miej chociaż trochę dzieciństwa. - położył dłoń na jego głowie biorąc między palce pasmo jego włosów.

- Nie jestem dzieckiem. - powiedział poważnym tonem patrząc na niego ze zmarszczonymi brwiami. W gruncie rzeczy on nigdy nie miał normalnego dzieciństwa... zawsze była walka o przetrwanie.
- Chce coś dla Ciebie zrobić. - dodał patrząc mu w oczy z zawziętą miną.
- Potrafię robić różne rzeczy. Super gotuje i dokladnie sprzątam. Na pewno jesteś zapracowany i ciężko ci znaleźć czas na takie sprawy.
Ten dzieciak był przekonujący. Wybrał kac vegas. Lubił ten film.

Keith naprawdę nie chciał wykorzystywać chłopaka do żadnych prac, tym bardziej domowych, nawet jesli nastolatek miałby się przez to lepiej czuć. W tej chwili najważniejszym było tylko aby zrelaksować się po długim dniu i w końcu odpocząć w domu,
- Jutro o tym pomyślimy, ok młody? - zapytał uśmiechając się troskliwie i patrząc w jego śliczne oczy. Chłopak zdecydowanie był aniołem, który upadł na ziemię. Ale kto by chciał go wyrzuciać z nieba?

- Obiecujesz? - spytał przecierając oczy. Czuł się w tym domu bezpieczny, co zdarzało się niezwykle rzadko, bo przez większość czasu musiał być bardzo czujny.
To uczucie bezpieczeństwa sprawiło, że poczuł jak bardzo jest zmęczony i senny.
Ziewnął a kiedy dostał potwierdzenie na swoje pytanie położył się na kanapie i.. Zasnął w kilka sekund.
Musiał być zmordowany. Jego ładna buzia wyglądała podczas snu niewinnie i dziecięco.
Jak można było tak krzywdzić takiego uroczego chłopaka?
Rano znowu przygotował śniadanie, by podziękować za ofiarowane mu dobro.
- Dzień dobry. - przywitał się zakłopotany. Nie mógł się przyzwyczaić do tego, że mężczyzna pomaga mu tak po prostu. - zrobiłem tosty i.. Kawę. Lubisz czarna, prawda? - spytał rumieniąc się lekko.

Dzięki opiece Keitha blondyn rozkwitł. Nie był już jak przerażony szczeniak a zaczynał pokazywać swój charakter. Już nie uciekał przed szkolnymi łobuzami tylko stawiał im czoła... Co nie zawsze kończyło się dobrze.
Kiedy znalazł się w gabinecie dyrektora i miał podać numer do opiekuna.. Niewiele myśląc podał numer do swojego "wujka". Miał nadzieję, że Keith nie będzie na niego zły.
Tom i Tobiasz nazywali się duetem "T." i byli wyjątkowo paskudnymi nastolatkami. Nie tylko pobili blondyna, ale też obmacali go przy wszystkich by sprawidzić czy ma penisa. Mieli pecha, bo przylapał ich na tym nauczyciel i zaprowadził do dyrektora.
Niebieskooki gryzł nerwowo wargę i wyłamywał sobie palce podczas, gdy wstrętny duet wyglądał jakby nic sobie nie robili z tego co zrobili. Byli pewni że rodzice ich wybronia.
- Keith. - powiedział nastolatek próbując się uśmiechnąć mimo tego, że miał rozcieta wargę. Przyszedł!