Kowboj

First topic message reminder :



Kowboj - X pochodzi z małego miasteczka, w którym wszyscy się znają. Swoją odmienną orientację ukrywał bardzo skrzętnie. Zgodził się na występ nago dla gejowskiego magazynu z sąsiedniego stanu przekonany, że dystans zapewni mu anonimowość. Niestety tak się nie stało. Magazyn trafił w ręce kolegów ze szkoły. X zauważył jak na lekcji przeglądał go Y, chłopak w którym się zawsze podkochiwał. Gdy zobaczył jego zdezorientowane spojrzenie uciekł. Uciekł z miasteczka, stanu. Uciekł żeby nie robić problemów rodzinie. Zamieszkał w dużym mieście i z pozującego do zdjęć stał się dziennikarzem. Duże miasto dało mu wolność w byciu sobą. Nikt nie oceniał go przez pryzmat upodobań seksualnych. Pewnego dnia poproszony zostaje o zrobienie reportażu w dziedzinie związanej z jego młodzieńczymi latami. Podczas niego spotyka Y, który wcale nie chce pozwolić by znów mu uciekł.

X - uciekinier - Amantis
Y - kowboj - Smok

Uniósł brew rozbawiony komentarzem o wannie z masażem. Był pewien, że Alistair też takiej w swoim mieszkaniu w duży mieście nie ma. Collins miał przynajmniej miejsce żeby ją postawić. Gdy po kolejnym gryzie jabłka kropla soku zaczęła uciekać po brodzie dziennikarza pochylił się, złapał ją pocałunkiem i przesunął się na jego usta. Drzwi na werandę okalającą dom były otwarte. Na nieszczęście Chrisa zanim zaczęło robić się gorąco jeden z pracowników chrząknął.
- Ekhem, szefie, nie chcę przeszkadzać, ale nam się cieli.
Chris po tym pocałunku pełnym namiętności i słodyczy potrzebował chwili żeby przestać myśleć o zdzieraniu ciuchów z Alistaira. Na nieszczęście ten który ich naszedł był jednym ze starszych pracowników... oznaczało to, że następnego dnia plotki i tym, że samotny kowboj przerzucił się na panów będą wszędzie... chociaż równie dobrze mogli zacząć gadać, że Alistair uwodzi ich kowboja i próbuje sprowadzić na złą drogę.
- Zadzwoń do weterynarza. Mam nadzieję, że stoi na samodzielnym stanowisku? Jeśli nie to spróbujcie ją przenieść. Zaraz przyjdę. Wezmę tylko najpotrzebniejsze rzeczy.
Mówiąc to patrzył mężczyźnie twardo w oczy. Niestety seksualna mgiełka się rozeszła.
- Muszę iść. Nie powinna teraz rodzić. Powinna jeszcze parę tygodni ponosić młode. Pewnie będzie martwe.
Oznajmił sadzając Alistaira na krześle obok.
- Chcę to nagrać. - Oznajmił Joe nie wiadomo kiedy się pojawiając.

Alistar z trudem łapał oddech po tym pełnym namiętności pocałunku. Całusy Chrisa były jak słodka obietnica, jak zapowiedź czegoś niesamowitego.
Spojrzał na mężczyznę który im przerwał, miał na tyle przyzwoitości żeby się zarumienić. Otarł usta wierzchem dłoni i poprawił włosy, był zawstydzony. Czuł się jak nastolatek przyłapany na gorącym uczynku.
- Mam nadzieję, że przeżyje. - powiedział zerkając krótko na przyjaciela.
- Mm.. Ja poczekam tutaj. Dajcie znać jak będzie po wszystkim. - mruknął, bo on takie sprawy bardzo przeżywał.

Walka o życie cielaka trwała do świtu. Najpierw poród. Później reanimacja. Mimo naprawdę dobrego jak na farmę sprzętu i opieki weterynaryjnej cielaka nie dało się uratować.
- To jak z ludzkimi wcześniakami. Jeśli jest zbyt mały, to nie ma wykształconych organów do końca. Nie można go uratować. Normalnie byśmy go spalili, ale on chce go zabrać do kliniki dla jednego profesora żeby odkryć powód tak szybkiego porodu.
Kiwnął głową na weterynarza, który słaniał się na nogach.
- Na szczęście jest więcej maluchów w stadzie więc pewnie pożyczy sobie jakiegoś.
Mokrzy, brudni i zmęczeni trafili do łóżek koło 6 rano. Joe miał naprawdę dobry materiał na cały odcinek tematyczny. Po prysznicu obaj panowie trafili do łóżek nie mówiąc nawet wiele do siebie. Sytuacja była przytłaczająca.

I wtedy wkroczyły do akcji szczupłe, przyjemnie pachnące i ciepłe ramiona.
Blondyn nie mówiąc wiele wsunął się kowbojowi do łóżka i delikatnie się do niego przytulił.
Nie chodziło mu o seks ani zaloty, przyszedł po to, żeby go w jakiś sposób pocieszyć.
Dać odrobinę ciepła i pokazać mu, że nie jest sam.
Czyli podarował Chrisowi to, czego w życiu było mu najbardziej brak.

Słyszał go jak szedł. Podniósł lekko pościel by mógł przylgnąć do niego. Sam objął go ramieniem i pocałował w skroń. Silver pachniał przyjemnie. Collins nawet nie myślał o niczym seksualnym. Był zmęczony do granic i naprawdę poduszka była tym o czym marzył. Szczególnie, że świt już dawno dobijał się przez okno. W odruchu przez noc zarzucił na Alistaira nogę uniemożliwiając mu wyjście z łóżka. Obudzili się dopiero kiedy opiekunka przyszła do jego matki by wykonać wszystkie zabiegi i podać leki. To ona przygotowała im śniadanie i kawę.
- Widzę, że uzupełnił pan wniosek panie Colins.
- Rozmawiałem z rodzeństwem. Chociaż tak jak mi, im też nie podoba się takie rozwiązanie to... ona nawet nie wie kto przy niej stoi.
Powiedział Chris siadając przy stole w samych jeansach. Z Alistairem nie wymienili ani słowa. Bez słów rozumieli się chociaż pobudka po przespanej w jednym łóżku nocy i poranna erekcja niczego nie ułatwiały to panowie czuli, że ta noc była nawet ważniejsza niż spędzona na upojnym seksie.
- Hej Joe. Kawa?
- Kaaaawaaaaa - Odparł filmowiec idąc jak zombie do parującego kubka.

- Jesteś zadowolony z ujęć? - spytał opierając brode na ręce i patrząc na przyjaciela spod rzęs.
- Tak, nie wszystko nadaje się do wrzucenia na wizję, ale jestem zadowolony. - powiedział ziewając na koniec tak szeroko, że pokazał wszystkim w kuchni swoje uzębienie. Blondyn skrzywił się na to i fuknął, że jest niewychowany.
- Tak, tak księżniczko. Nie denerwuj się, bo ci zmarszczki wyjdą. - zaśmiał się z niego Joe, co tylko rozjuszyło dziennikarza.
- Hey szefie. Słyszałem, że szykują się zmiany. - powiedział jeden z ludzi Chrisa wchodząc do kuchni z jakimś nieznanym Aliemu mężczyznom.

Collins był zajęty omawianiem spraw z opiekunką więc wejście mężczyzn zdziwiło go.
- Krowa nam się ocieliła za szybko. Więc macie jedną sztukę do pilnowania w boksie aż nie dojdzie do siebie. No i grafik się trochę zmieni. Chyba, że pytacie o coś jeszcze.
Spojrzał na nich twardo bo wiedział, że w łbach tych ludzi potrafi urodzić się coś niestworzonego.

- Nie chwalił się szef, że teraz na farmie będzie nowa "Pani" domu. - powiedział bezczelnie lysiejący mężczyzna zerkając na zaskoczonego Aliego.
- Pani domu? - powtórzył blondyn wzdrygając się na takie określenie. Gorzej chyba nie mógł go nazwać, ten przydomek bardziej go poruszył niż mówienie o nim pedał, ciota czy zboczeniec.
Dlaczego?
Bo Alistar ciężko pracował żeby być szanowna osoba w świecie mediów i ostatnie czego pragnął to osiąść na farmie i robić za Panią domu.

Opiekunka wydawała się bardziej niż speszona. Nie rozumiała o co chodzi mężczyznom, a była jedyną kobietą w towarzystwie.
- Nie składałem takich propozycji tej uroczej damie. - Collins wskazał na opiekunkę. Wiedział, że mężczyźni zwyczajnie pragnęli zrobić widowisko i niczym gówniarze w szkole ponabijać się z biednego Alistaira. Postanowił przerobić to w żart z nich. - Jest to jednak wolny etat i jeśli jesteś zainteresowany to chętnie rozważę twoją propozycję. Może zaprezentujesz jakoś swoje umiejętności? Na przykład ubierzesz dzisiaj fartuszek i pomożesz przy posiłkach. Prawda, że świetny pomysł panowie?
Widok kumpla w fartuszku był lepszy od znęcania się nad drobnym blondynem. Łysol cały zrobił się purpurowy, ale błysk w oku Collinsa mówił, że nie żartował z tym fartuszkiem.
- To co stary, będziesz moją żonką. - Złapał go jeden z bardziej kumatych pracowników i wycofali się nabijając się z łysola całą drogę do obory.

Alistar nic nie powiedział, jedynie mocniej zacisniete ręce na kubku wskazywały na to, że go to ruszyło.
Dokończył śniadanie i zaproponował by dzisiaj z Joem nakręcili trochę przyrody, bo do innych rzeczy jego kamerzysta dzisiaj się nie nadawał.
- Znam te tereny, mimo że długo mnie tu nie było. Podjedziemy w kilka miejsc, więc masz nas dzisiaj z głowy. - powiedział do Chrisa nie patrząc mu przy tym w oczy. Ali powoli zaczynał swoją akcje "odwrót".

Czy tak nie było zawsze? Ktoś śmiał się z Allistaria albo innych jego kolegów, to Chris ruszał do ataku.
- Naprawdę myślisz, że po tym wszystkim pójdziesz gdzieś sam? - Spojrzał na niego jak na idiotę. - Joe ledwo żyje. Całą noc stał i filmował akcję ratowania cielaka. Jedyne miejsce, które powinien odwiedzić to łóżko. Przyrodę możecie po filmować innego dnia.
Poklepał biednego filmowca po plecach i odprowadził opiekunkę do samochodu. Gdy wrócił stanął ze skrzyżowanymi ramionami przed Alistairem.
- Tchórzysz. Ktoś nas zauważył. Ktoś robi sobie żarty. Okazuje się, że wciąż jestem przyzwoitym facetem i nie próbuję wcisnąć ci kutasa w tyłek przy pierwszej okazji a ty... a ty uciekasz.
Powiedział to głośno i wyraźnie rzucił wręcz w twarz Alego i siedzącego przy śniadaniu Joego, który aż się zakrztusił.

Ali zrobił duże oczy słysząc atak Chrisa. I to.. Taki publiczny, w sensie.. Przy Joe.
Przez chwilę wpatrywał się w niego zszokowany nie wiedząc jak zareagować.
- Odbiło ci? Chyba trochę popłynąłeś. - warknął czując jak ogarnia go gniew i zażenowanie.
- Nie mam pojęcia o czym mówisz. I nie rozumiem co masz za problem z tym, żebyśmy poszli gdzieś bez ciebie. Podobno jesteś zapracowany a kręcenie trwa już za długo. - syknął wstając od stołu.

- Nie chodzi o pójście beze mnie tylko plan na ten dzień był inny. Zrozumiałe byłoby gdybyś powiedział, że dzisiaj przerwa bo Joe kręcił całą noc. Ty jednak podkulasz ogon i chcesz wymyślić coś z dala od farmy. Z dala od problemu. Pamiętaj, że przed sobą nie uciekniesz.
Zwrócił się do Joego.
- Jak widzisz próbuję stanąć w obronie twojego świętego spokoju. Niestety ponieważ go z nami nie było nie rozumie, że walka z pół tonową krową i jej zakleszczonym cielakiem to nie nocna libacja.
Chociaż patrzył na filmowca to uwaga ewidentnie była do Alego. Po wszystkim odwrócił się na pięcie i .. a jak że by, wrócił do swojego łóżka.

- Dlaczego nic nie powiedziałeś? Trzymasz teraz jego stronę? - Na skoczył na Joego kiedy tylko Pan domu zniknął za rogiem.
- Super z ciebie przyjaciel. - fuknął na niego i obrażony wyszedł z domu.. Trzaskając drzwiami.
Też coś. Zarzucać mu, że ucieka. Wcale nie ucieka on.. Odchodzi z miejsc, które mu nie pasują.
W mieście stworzył sobie swoją fortece, w której czuł się komfortowo i.. Chciałby już tam wrócić.
Odetchnął głęboko. Te nagrania trwały zbyt długo.
Spojrzał na samochód Joego. Cóż.. Skoro i tak dziś nie będą pracować... Może wyskoczyć na jeden dzień do miasta, prawda?

Chris spał prawie do południa. Wtedy też obudził Joego ciekaw gdzie jest Silver. Gdy usłyszał, że ten wyjechał i że Joe nie wie po co wściekł się.
- Nie uciekam, nie mam od czego uciekać, a mi na dłoni rogi wyrosną
Burczał pod nosem po swojemu. Martwił się też. Miał nadzieję, że nic się nie stanie temu dzieciakowi. Tak, Chris w tym momencie myślał o nim jak o dzieciaku. Do wieczora pracował na farmie i to Joe pokazał mu, że Alistair jest na zakupach. Gdy zobaczył w jego telefonie co przesyła Silver spojrzał na Joego.
- On tak normalnie?
Zachował dla siebie komentarz, że nie dziwi się, że ludzie traktują go przedmiotowo skoro tak bardzo sprzedaje swoją prywatność.

Wrócił pod wieczór na farmę z dwoma dużymi zestawami sushi i japońskim winem.
Oprócz tego miał też siatki z ciuchami, ale te zostawił w samochodzie.
-Kolacja. - zawołał wchodząc do kuchni jak gdyby nigdy nic. Joe na widok sushi uśmiechnął się głupio i podszedl do blondyna, żeby zabrać mu siatki.
- Wziąłeś mój ulubiony zestaw?
- Tak, tak. - odpowiedział dziennikarz przewracajac oczami jakby to było coś oczywistego.
- Wyspany?

Chris miał roboty aż nad to, szczególnie papierkowej. Uciekał od niej jak mógł. Kiedy jednak samochód podjechał pod dom, też tam wrócił. Nie kochał Alistaira. Szanował go i lubił, ale nie mógł powiedzieć, że go kocha. Był też koszmarnie zły i zazdrosny.
- A dla mnie? - Zapytał stając za plecami Silvera i krzyżując ramiona na piersi. - Lubisz sprzedawać swoją prywatność co?- Fuknął i zamknął się w gabinecie. Zaległe papiery piętrzyły się, a on musiał w końcu to ogarnąć.

- Dla ciebie też mam. - powiedział drgając lekki, bo nie słyszał jak mężczyzna do niego podchodzi. Uchylił usta oburzony słysząc jego ton głosu. Co on sobie wyobrażał?
- To co robię to nie twój interes! - fuknął na niego a potem odwrócił się w stronę zakłopotanego Joego.
- Kończymy ten reportaż i spadamy stąd. - burknął wprowadzony z równowagi.
Nie powinien tu przyjeżdżać. Nie powinien dopuszczać do pocałunków, do drżenia serca i motylków w brzuchu.

W Chrisie kipiało. Na szczęście wypełnianie kwitków i rozliczanie papierków skutecznie ostudziło kowboja. Nawet sam sobie nawtykał od idiotów. Przecież Joe go ostrzegał. Alistair to nie Marry An prawda? Dlatego po prysznicu zapukał do drzwi jego sypialni.
- Mogę wejść?

Ali leżał na łóżku z maską w kwiatki na twarzy i przeglądał strony społecznościowe. Nie spodziewał sie , że Chris dzisiaj do niego przyjdzie.
- Po co? - spytał oglądając telefon i podnosząc nieco głowę żeby na niego spojrzeć. Miał zamiar wyglądać groźnie, ale ta urocza maseczka psuła cały efekt.
- Żebyś znowu na mnie warczał?

- Nie. Raczej żeby coś wyjaśnić.
Wszedł i zamknął drzwi. Chciał być poważny, ale nie mógł. Maseczka na twarzy skutecznie pozbawiła go tej możliwości. Wykrzywiał się nie chcąc się roześmiać na głos.
- Jezu, przepraszam, nie mogę, co ty masz na twarzy hhahahaha.
Nie wytrzymał. Złapał się za brzuch i zaczął zanosić śmiechem.

- Śmiej się śmiej, zobaczymy jak przyjdą zmarszczki. - powiedział kładąc się z powrotem na łóżku, by maska nie zsunęła mu się z twarzy.
- Zostało mi jeszcze dziesięć minut spa. - dodał nic nie robiąc sobie z jego smiechow.

Położył się obok niego.
- Co jest nie tak poza moim komentarzem? Bo umówmy się, najpierw coś się stało, a dopiero później zacząłeś się inaczej zachowywać, a na końcu powstały moje komentarze. Mówić chyba w tym możesz co?
Założył ręce za głowę prężąc muskularne ramiona i klatkę piersiową, której nie ukrywał T-shirt.

- Mógłbyś się chociaż ubrać. - warknął marszczac brwi, czego nie było widać spod maski.
Drań był cholernie gorącym ciachem i wygląda na to, że właśnie próbował go uwieść.
- Zachowuje się cały czas tak samo, nie mam pojęcia o co ci chodzi. - mruknął sprawdzając ile musi jeszce leżeć z maseczka.
- Skoro nie chcieliście pracować, wykorzystałem dzień wolny i wróciłem do domu.

Spojrzał na niego trochę ostrzej niż zamierzał ale w jego głosie nie było słychać tej ostrości.
- Nie o tym mówię. Rozmawialiśmy i tłumaczyłem ci, że nie potrzebuję gospodyni mimo gdy pracownicy zaczęli rzucać swoje głupie uwagi zamiast ich olać napiąłeś się jak struna a potem zacząłeś uciekać. Z jednej strony chcesz być przeze mnie adorowany z drugiej jak tylko ktoś to zauważa to chowasz się w sobie. Jestem prostym facetem Al, wytłumacz mi to. Czego ty tak właściwie chcesz?
Zapytał i obserwował go kątem oka wpatrując się w sufit i nowoczesny energooszczędny żyrandol nad ich głowami.