Lasciate ogni speranza, voi ch'entrate

Jako przewoźnik - 7.
Jako strażnik porządku wszechświata - Kuk.

Znany pod wieloma imionami, ale sam najbardziej przypodobał sobie jedno – Asfodel – i tak przeważnie każe się tytułować, chyba, że rozmawia z istotami ludzkimi, które są tylko pyłkiem na wietrze.
Ma tak wiele różnych imion, że sam nie potrafi ich wszystkich wyliczyć – Hades, Pan Podziemi, Śmierć, Żniwiarz, Ponury Kosiarz, Władca Życia i Śmierci, Shinigami, Tanatos, Cù Sìth i tak dalej.
Ze względu na brak odpowiednich bodźców i lepszych dodatków socjalnych od firmy, zdecydował się zwiać i znaleźć sobie ciekawszą rozrywkę. W tym celu przeniósł się do innej rzeczywistości, na jakąś uroczą i egzotyczną planetę.
Zasadniczo mało rozrywkowy z niego gość i większość jego pracowników raczej przeklinała dzień, w którym dostali przydział u niego, ale wychodzi z założenia, że to świat nie jest wystarczająco zajmujący, by mógł okazać ździebko więcej emocji.
Uznawany za tyrana, brutala i najgorszego padalca w tym uniwersum.
Nigdy nie otrzymał nagrody najsympatyczniejszego pracownika miesiąca. Nigdy też nie starał się jej wygrać.
Rzucił swoją robotę trochę dlatego, że mu się nudzi, a trochę bo zaczynała doskwierać mu samotność i brak zrozumienia ze strony innych. Nie żeby zaraz miał jakieś tak urocze, wrażliwe serduszko, które trzeba tylko odkryć, ale coś tam potrafi czuć, na swój pokręcony sposób.

Ten od brudnej roboty, który powinien być zawsze na urlopie w zaświatach

♝Przedstawia się tak rzadko, że zapomina własnego imienia... Ale to było chyba Ifrit, nawet jak nie, to i tak ujdzie.
♝Nie jest żywy, ale też nie do końca umarły. Może to przez to, że żył z trzema ciotkami, Parkiami?
♝Choleryk-perfekcjonista - wszystko musi być u niego w jak najlepszym porządku, aby mógł żyć w spokoju. Niestety, gdy się wkurza, to oczy, ubrania, w sumie wszystko zachodzi płomieniami, aż się nie uspokoi lub nie wypali.
♝Oprócz tego jest strasznym śpiochem i niezbyt dobrym towarzyszem do robienia czegokolwiek oprócz spraw w jakich jest wzywany. Woli spać jak zabity.
♝Przyzwyczajony do życia w starej dzielnicy, Hades, gdzie siedzi sobie spokojnie w domku nad Styksem ze swoim dwugłowym psiakiem Iskierką i kościstym konikiem, .
♝Ostatnim razem wyszedł na powierzchnię, gdy miało dojść do Ragnaröku. Niestety całe wezwanie okazało się fałszywym alarmem, a on jedynie za przeproszeniem rozpierdolił tęczowy most do Asgardu.
♝Jego szafa składa się z 10 zestawów takich samych, czarnych płaszczy, spodni i ciężkich butów.

Jak wygląda życie po śmierci? Całkiem nieźle. Zwłaszcza jak się nie umarło i ma się wolne przez kilkaset lat. Żyjesz sobie wtedy spokojnie nad Styksem, nie martwisz się o nic innego oprócz o podlanie korzonków kwiatów (w końcu to żywi mają tę kolorową część), wyprowadzenie pieska na kupkę, rzucenie konikowi kilku grzeszników, normalnie umierać, nie żyć!

- O mój Ra, to potwór… A nie, to tylko ja. - mruknął do siebie, widząc swoje odbicie przed wejściem do cudownej korporacji DEATH. Jedna z najlepszych (bo w sumie jedyna) firm, które pozwalają przenieść się na tamten świat. Podróże all inclusive – chcesz poczuć się jak na wakacjach w Grecji? Wybierz Hades. Coś bardziej w klimatach Edżajptu? Duat polecany. Nawet dla pieprzonych weeaboo mają Yomi! Wszyscy szczęśliwi prawda? No nie. On nie był. Nieszczęśliwy, niedospany, pragnący jedynie świętego spokoju… Kto do cholery myślał, że po tylu setkach lat spokoju znowu będzie musiał wstać. Cholerni ludzie i ich przekręty, chociaż nie, tym razem problemem nie mieli być przecież ludzie.
Z grobową radością słuchał swojego przełożonego albo raczej jego resztek. Tacy to starają się konserwować, mają se wysokie pozycje, to wszystko myślą, że mogą. Co kilka chwil przytakiwał, w końcu jakoś musiał dać do zrozumienia… Że rozumie. Ciotunie Mojry załatwiły mu niby robotę tutaj, nawet stał się kimś ważnym… Ale za chuja nie lubił swojej pozycji.
- Bla, bla, bla, Żniwiarz się zmył, łyy, sprowadź go… - ględził pod nosem po wyjściu, naciągając tylko bardziej kaptur na swój łeb. Tak, Żniwiarz, Shinigami czy inna Kostucha se wyszła, se poszła i co? I teraz biedny Ifrit jest zrywany z partyjki rosyjskiej ruletki z Syzyfem, bo ma się tym zająć. Ile on by teraz dał, by mógł po prostu umrzeć. Albo dostać lepszą ofertę pracy. Jeźdźcy Apokalipsy, Ci to mają dopiero dobrze! Wyjadą raz i mają spokój na wieki wieków.
- Jeszcze jakieś popaprane miejsce nie z tego świata… To będzie długa jazda. - zagwizdał na palcach, by wezwać swojego konia… Tego, na którym jeździł… Kościstego… A chuj… - No Celestia, musisz mnie znowu zawieźć na miejsce. No tak, tak ty, ty moja kupo kości. - głaskał czule żebra klaczy, gderliwym lujem może i był, ale swoje zwierzęta to szanował.
- To pojedziemy A-666, bo ona prowadzi wszędzie. Naprzód Celestia, im szybciej to załatwi się, tym szybciej będziemy w domu!