Likantropia

First topic message reminder :

X - wzorowy uczeń, przewodniczący szkoły, łamacz serc, zajebisty kumpel, etc. etc. W czasie jednego z wypadów do miasta zostaje zaatakowany przez wilkołaka. Szczęśliwie udaje mu się przeżyć, jednakże zostaje zarażony likantropią. Jak przyjmie tę wiadomość Y, jego wampirzy chłopak?

X - Grimnir
Y - Liriell

Zawsze to było trochę dziwne dla Jarvisa, przeważnie gdy byli nadzy wampir komplementował jego urodę. Jarvis tym się trochę krępował, czuł niczym rzeźba. Poza tym to on był tutaj dominujący, więc nazywanie jego ciała pięknym, było obrazą dla męskości! Co najwyżej może być przystojny, słowo piękny bardziej pasuje do Samaela. Nigdy jednak nie powiedział o tych odczuciach kochankowi, by nie wyjść na dziecinnego. Teraz też tak uczynił, pozwalając mu dotykać swego ciała wedle uznania, a sam zabrał się za przygotowanie gruntu pod dalszą zabawę. Nalał na dwa palce płynu do kąpieli, po czym wsunął je między pośladki, dokładnie myjąc rowek, tak żeby nie było już zastrzeżeń. Przy okazji zahaczał o pomarszczoną dziurkę,  naciskał na nią, lecz jeszcze nie włożył w nią palca. Odpowiedział na słowa Samaela.

-Czyli podobają Ci się efekty mojej choroby?- Ujął jego dłoń i położył na swojej erekcji, kontynuując-Jak myślisz tutaj też mnie dopakowało?-

Dla Samaela piękno i męskość nie były przeciwieństwami. Mógł komplementować ciało Jarvisa bez końca począwszy od podkreślenia, jaki był przystojny, a zakończyć na porównaniu piękna jego ciała do rzeźba Dawida. Za każdym razem był to sposób w jaki komunikował kochankowi, jak bardzo pociągające jest jego ciało.
- Zawsze mi się podobasz - wymruczał, przesuwając dłonią po zarysowujących się mięśniach na jego torsie. Drugą dał spokojnie poprowadzić niżej, na erekcję Jarvisa. Objął go i zaczął sprawnie poruszać na niej dłonią. Czuł, jak twardnieje jeszcze bardziej pod wpływem pieszczoty.
- Trochę i dobrze. Nie chciałbym, żebyś był większy. To by mogło boleć - przyznał, męcząc przyjemnie palcami czubek jego penisa. Musieliby być wtedy bardziej ostrożni i pewnie nie mogliby tak szaleć, jak wcześniej. Chociaż... wcześniej to Sam musiał się powstrzymywać, żeby nie skrzywdzić Jarvisa. Ciała ludzi były niezwykle delikatne i słabe. Może dlatego właśnie Sam je tak uwielbiał.
Czuł, jak chłopak bawi się palcami tuż przy jego wejściu. Wypiął lekko pośladki i dziabnął mocniej Jarvisa w szyję.
- Wsuń je wreszcie. - wyszeptał, pośpieszając go.

Wedle jego życzenia palec zagłębił w tyłku, z początku powoli tak aby nie nadszarpnąć ciała po przerwie, lecz szybko odnalazł miejsce w którym dotyk sprawiał najwięcej przyjemności. Samael dosyć szybko stracił ten wampirzy spokój. Lica wyraźnie zaczerwieniły, dłoń która masowała jego zacisnęła jeszcze mocniej. Krew po niechlujnym ukąszeniu sączyła powoli z rany. Wszystko to wskazywało iż kochanek zaczął zatracać w podnieceniu, więc Jarvis też nie chciał powstrzymywać odruchów. Po raz drugi tego dnia zrobił użytek z nowej siły i odwrócił blondyna do siebie tyłem. Dalej wszystko potoczyło szybko. Zacisnął dłonie na jego biodrach i po prostu przycisnął tyłek do siebie, nabijając na nabrzmiałego członka. Nie szło tak łatwo jak wcześniej, lecz w tym stanie nie mógł zdobyć na większą finezje, więc wszelaki opór ciała, zniwelował po prostu napierając mocniej. Zatrzymał się dopiero w chwili, gdy całkowicie wszedł w ciało kochanka. Warknął wtedy mu na ucho.

-Ruszaj się!

Samael szybko zatracił się w tym wszystkim. Uczepił się mocno rękami Jarvisa, a pośladki wypiął nieco bardziej, nastawiając się mocniej na pieszczoty. Takiego, kompletnie bezwstydnego i spragnionego przyjemności, mógł widzieć tylko Jarvis.
Jęknął cicho, kiedy chłopak obrócił nim i przyparł go do ściany.
- Będziesz teraz mną tak rzuca.. a-aah~ - wypowiedź przerwał mu głośny jęk, kiedy poczuł w sobie członek Jarvisa. - W-wolniej - jęknął, czując lekki ból. Pod prysznicem ciężko było o dobre nawilżenie. Złapał Jarvisa dłonią za biodro, jednak nie mógł już teraz za wiele zrobić. Oddychał nieco szybciej, opierając się o zimną ścianę. Czuł gorącą wodę spływającą mu po plecach, która rozluźniała spięte mięśnie.
Samael słysząc ten warkot nie potrafił się sprzeciwić. Po przemianie Jarvis pociągał go jeszcze bardziej, chociaż Sam jeszcze nie chciał tego przyznać na głos. Już nie musiał udawać, że to Jarvis panuje nad sytuacją. Teraz naprawdę mógł mu się oddać.
Zaczął powoli się poruszać całym ciałem. W tej pozycji nie miał bardziej eleganckiej możliwości, chociaż widok jego wygiętego w łuk ciała był niezwykle seksowny. Odchylił lekko głowę do tyłu, wzdychając cicho za każdym razem, jak nabijał się na twardą męskość.

Jarvis odchylił głowę chłopaka na bok, tak aby zyskać dostęp do szyi. Nachyliwszy się, zacisnął na niej zęby, zostawiając czerwony siniak. Normalnie nie miał potrzeby do oznaczania kochanka, bo to głównie on odpędzał od niego natrętne dziewczyny, które nie potrafiły zrozumieć prostej odmowy. Krew wilka zmieniła wszystko, pragnął żeby fizycznie poczuł iż należy do niego, więc oznaczył swoją własność. Po chwili narzucił kochankowi też własne tępo, bowiem ograniczone ruchy z zaczęły go trochę drażnić. Zaparł się jedną ręką o ścianę i zaczął mocniej penetrować wampira. Biodra obijały o gładziutki tyłek, Samael mógł usłyszeć dość wyraźny dźwięk kolidujących ze sobą ciał. Wolną dłonią w rytm posunięcie masował sterczące przyrodzenie, a pocałunkami tłumił nasilające pojękiwania. Niegrzecznym byłoby zbudzić całe domostwo...

Nie wytrzymali długo w tym tempie. Obaj byli w końcu złaknieni siebie po kilkunastu dniach przymuszonej wstrzemięźliwości. Kiedy jednak obaj doszli, seks nie skończył się na jednym razie. Po drugim, obaj siedzieli w brodziku, odpoczywając. Ciepła woda przyjemnie grzała ciało Samaela, który siedział okrakiem na wilkołaku.
Chłopak ułożył głowę na jego ramieniu, oddychając spokojnie z zamkniętymi oczami. Zaspokojony i zadowolony, po prostu gładził Jarvisa po jego boku.
- Powiem ci, że nie wiem o co chodzi innym wampirom z tą wilkołaczą krwią. Jest całkiem smaczna - wymruczał, ciesząc się z ich bliskości. - Może mniej słodka i trochę bardziej wytrawna. Trochę jak zapach lasu, sosny. Sam nie wiem. Ważne, że wciąż zajebista.