Monochrom

First topic message reminder :


Umierał. Jego serce było słabe i gotowe stanąć w każdej chwili. Nic więc dziwnego, że chwycił się ostatniej deski ratunku jaką była oferta nieśmiertelności w zamian za wieczną służbę.
Gdy się przebudził jego rodzina była martwa, a on na rękach miał ich krew.
Krew i ciemność stały się jego tarczą i bronią. Nie wierzy w nic poza powinowactwem krwi jakie łączy go z braćmi i z wampirami, które stworzył. Swoje uczucia przelewa na monochromatyczne obrazy od wielu wieków.

Wampir: Last Dragon
Towarzysz niedoli: Evil Thoughts

Został po nich lekki bałagan. Dla Merkucio wyglądało to z perspektywy sztalugi jak miejsce zbrodni. Sperma. Krew. Wino. Wziął się za puste płótno żeby szybko naszkicować tą scenerię. Wiedział, że nie odtworzy tego nigdy samodzielnie więc starał się ująć wszystkie detale. Gdy to później pokryje farbą przywoła w pamięci właściwy obraz. Odstawił szkic jeszcze zanim wrócił Michael i wziął się za ostatnie pociągnięcia pędzla.
- Lubisz mi się przyglądać.
Stwierdził widząc na czym skupia swoją uwagę.

- Lubię. Jesteś przyjemny dla oka. - odparł do niego szczerze ale nie podchodził by nie zaglądać mu przez ramię. Wiedział, ze niektórych artystów to denerwowało. Wstał jednak i zamknął oczy by podejść do niego od tyłu i objąć go za szyję. Nadal nie patrzył. Robił wszystko na wyczucie i słuch.
- Nie chcesz bym na ciebie spoglądał? - spytał go z lekkim zawodem w głosie jednak szeptem do jego ucha.

- Preferuję samotność Michaelu. W niej jestem odprężony i skupiony. Czyjaś obecność w procesie twórczym, szczególnie gdy nastaje się na strefę tworzenia jest raczej uciążliwa. Usiądź proszę i poczekaj jeszcze chwilę. Chyba, że chcesz skorzystać z kuchni albo napić się wina. Służba cię obsłuży.
Złapał jedną z jego dłoni i ucałował palce. Ich wiszenie na jego szyi było niewygodne więc przełożył ją na swoje biodro. Drugiej nie mógł przełożyć sam gdyż trzymał w niej paletę.

Westchnął na jego słowa tylko i ucałuje go w kark by podnieść się. Anioł szukał bliskości. Smutny odejdzie więc ubierając się ale nie był ani głodny ani wina pić mu się nie chciało. Wyjdzie na balkon za to i póki była piękna noc siedział tam podziwiając widoki. Kusiło go by rozprostować skrzydła. Dawno nie latał, a na ziemi nie czuł się tak dobrze.
Skoro wampir kończył obraz postanowił skorzystać z okazji by rozwinąć skrzydła i wzbić się w powietrze by zobaczyć posiadłość z lotu ptaka.

Markucio kończył obraz dopieszczając szczegóły i odstawił go by wysechł i uszlachetnił się. Spojrzał na drugi szkic, który wykonał. Sceneria była nadal nie naruszona i pragnienie jej uwiecznienia wygrało. Wziął się więc za kolejne płótno. Zanim i te odstawił było już bardzo późno.
Dostał informację, że anioł poszedł na taras i ruszył w tamtym kierunku. Jego oczy widziały w ciemności bardzo dobrze jak każdej istoty przyzwyczajonej do nocnego życia. Nie spotkawszy go na tarasie zaczął wiec wpatrywać się w niebo. Jeśli latał to był bardzo nieroztropny. Ktoś mógł go zestrzelić bojąc się ataku drapieżnego stworzenia.

Prawda. Anioł mógł oberwać jednak nie był ziemnym stworzeniem. Od czasu do czasu musiał oderwać się od ziemi, bo by chyba oszalał. Specjalnie robił to nocą, późną, gdy większość osób śpi.
Po około 20 minutach jednak wróci do Merkucio widząc go na tarasie. Uśmiechnął się do niego szeroko.
- Już skończyłeś? - spytał go ciekawy i złoży skrzydła, by po chwili zniknęły całkowicie. Rzucały się w oczy więc rzadko je pokazywał.

Stał niewzruszony aż nie wylądował i nie złożył skrzydeł. Jego odmienność była kusząca ale i tym bardziej zagrożona w obecności kogoś tak destrukcyjnego dla samego siebie i otoczenia jak Merkucio.
- Tak. Chciałem pójść po wino do piwnic w winnicy. Wiem, że ciekawi cię tamto miejsce więc możesz do mnie dołączyć.

- Zawsze ciekawiło mnie to miejsce Panie. Jeśli mógłbym z chęcią skorzystam... - odparł do niego cicho ale z uśmiechem. Był ciekawy jak tutaj produkują wino. Nie chciał, nie daj boże, sprzedawać informacji gdzieś dalej. Sam dla siebie był ciekawy. Do tego uważał tworzenie wina za sztukę, szczególnie dobrego wina.
- Twoje włości z góry wyglądają pięknie. Tak spokojnie... - ośmielił się skomentować widok, który ujrzał po wzbiciu się w przestworza. Zaraz jednak pójdzie z nim.