Monochrom

First topic message reminder :


Umierał. Jego serce było słabe i gotowe stanąć w każdej chwili. Nic więc dziwnego, że chwycił się ostatniej deski ratunku jaką była oferta nieśmiertelności w zamian za wieczną służbę.
Gdy się przebudził jego rodzina była martwa, a on na rękach miał ich krew.
Krew i ciemność stały się jego tarczą i bronią. Nie wierzy w nic poza powinowactwem krwi jakie łączy go z braćmi i z wampirami, które stworzył. Swoje uczucia przelewa na monochromatyczne obrazy od wielu wieków.

Wampir: Last Dragon
Towarzysz niedoli: Evil Thoughts

- Tak... W pewnym sensie... Jednak nikt nie uznał jego heroizmu, bo był demonem. Ludzie potrafią być okrutni... - mruknął cicho do niego ale niestety dobrze się o tym przekonał. Oskarżono demona nawet o spowodowanie wypadku. No cóż. Uważano, ze magiczne istoty przynoszą pecha. Po pogrzebie ukochanego wyjechał z miasta jednak co roku wracał na ich rocznicę i zostawiał bukiet czy modlił się. Miał nadzieję, że po tamtej stronie mu lepiej.
Uśmiechnie się tylko do wampira i westchnie cicho.
- Było jednak i minęło. Pogodziłem się z tym, że tego nie zmienię, a mój ukochany nie chciałby widzieć mnie zadręczającego się. Nigdy bowiem nie chciał widzieć mnie smutnym.- odparł poważnie ale złapie wampira za dłoń by ją trzymać blisko. W sumie nie wiedział czemu wampir... Tak jakoś wyszło. Miłość nie wybiera, a miłość Michaela była szczera.

Uśmiechnął się znów. Czuł, że powinien teraz sam coś wyznać.
- Mi udało się zmienić spojrzenie innych. 200 lat zajęło mi budowanie opinii wampira pacyfisty. Tego który nie zabija. Tego który wydaje najlżejsze wyroki. Tego który jest tarczą a nie orężem. Od ostatnich 30 lat mści się to na mnie. Różnie istoty próbują dokonać zamachu na moje istnienie byle udowodnić swoją wyższość. Skoro jestem pacyfistą to nie zabijam prawda? Nie boją się więc porażki. Próbują sił by odebrać mi miejsce w trójcy. Niestety przez to giną niewinni, których zadaniem jest mnie chronić. Kiedy się mną zainteresowałeś pierwsza moja myśl była więc, że jesteś kolejnym który będzie próbował. Kazałem mojej córce krwi cię sprawdzić. Nie znalazła nic podejrzanego co jednocześnie wzbudziło tylko więcej niepokojów. Mój świat jest brutalny i niebezpieczny. Różne istoty nastają na moje istnienie.
Wyznał upijając powoli łyk krwawego wina.

Wysłuchał go uważnie i upije łyk wina by przysunąc się bliżej.
- Wiele lat zajęło mi trenowanie siebie by nie dać się drugi raz tak podejść, by nie dać się drugi raz pozbawić ukochanej osoby. Wiedziałem więc, że nie mogę się związać z człowiekiem. Żyją zbyt krótko... Po dłuższym czasie spotkałem ciebie. Tutaj. - odparł z uśmiechem gładząc go po ręce delikatnie ale przeniósł po chwili wzrok na kieliszek.
- Nie ma namiętnego życia bez ryzyka. Nie mogę być tchórzem i uciekać. - mruknął cicho, bo jednak chciał być przy nim. Jak długo mógł i starać się, by go zdobyć.

Przyniesiono posiłek a oni pogrążyli się w błahej rozmowie o wszystkim i o niczym. Żegnając się z Aniołem powiedział.
- Zaczniemy jutro nowy obraz.
Tym razem nie złożył tej obietnicy. Nie powiedział, że go nie dotknie. Wręcz jej brak zostawił pełną napięcia ciszę między nimi. Pogłaskał jego policzek i ruszył w głąb domu. Chciał, żeby zakończyło się to właśnie taką pełną napięcia ciszą.

Z chęcią zjadł i oderwał się od smutków i zawiłości świata by porozmawiać o czymś trywialnym. Na słowa o obrazie, obietnicy, uśmiechnął się uroczo.
- Oczywiście. Postaram się nieco prędzej wrócić i przygotować. - odparł do niego promiennie, bo w sumie tylko na ten moment będzie czekał. Z radością więc udał się do snu by nazajutrz popracować. Był dobrym pracownikiem. Nie narzekał i robił swoje. Całkiem szybko i sprawnie. Mimo wszystko myślami był z wampirem i tym co na niego wieczorem czeka.
Przy zmierzchu uda się wykąpany do jadalni by zjeść posiłek i czekać na zaproszenie. Nie wiedział wszak czy wampir czasem nie był czymś zajęty, albo spał jeszcze.

Merkucio nie pojawiał się między ludźmi tak na co dzień. Zazwyczaj otwierał i zamykał przyjazdy kolejnych turnusów i czasami pojawiał się wieczorami przyłapany na spacerze. Dlatego też znów posłał po anioła swojego pracownika. Atelier było przygotowane. Jasne światło zapalone, a okna zasłonięte. Tym razem wśród barwników dominowała czerń i biel oraz srebro.
- Witaj. Czujesz się na siłach żeby zacząć?

Widząc, że wysłał sługę z chęcią wstanie i uda się do wskazanego miejsca. Znajomego. Zadowolony wszedł jednak siląc się na okazywanie spokoju.
- Witaj, Panie. - mruknął pogodnie i skinie głową, że tak. Był już od samego rana gotowy. Bardzo lubił mu tak pozować. Był ciekawy jednak co wampir tym razem chce namalować. Na pewno nie zamierzał się wycofywać.
- Wykąpałem się już by zaoszczędzić czas. - dodał po chwili, bo akurat pozowanie traktował jako relaks.

- Skoro chcesz tak bardzo oszczędzać czas to czemu nie rozbierasz się już od progu?
Zapytał uśmiechając się lekko. Dla wampira było oczywiste, że będzie to kolejny akt. Może nie tak oczywiste było dla Anioła.
- Chcę byś uklęknął na kozetce. Poprowadzę twoje dłonie by pozycja była precyzyjna. Ustawię sztalugę w odpowiednim miejscu później.
Chciał stanąć tak by widzieć zarówno zgrabne pośladki jak i dłoń uciekającą między nogi. Odczekał aż Michael uklęknie a później uniósł go trochę by nie siadał na piętach. Rozsunął jego kolana. Przejechał dłonią po kręgosłupie by się wyprostował. Ucałował najpierw palce jednej z dłoni a później przesunął nią między jego nogi tak by członek anioła znalazł się między wskazującym, a środkowym palcem. Drugą rękę zostawił na jego sutkach. Oczy mu pociemniały od tej bliskości. Szczególnie, że muskał jego ciało w wrażliwych miejscach i znów czuł jak napięcie narasta.
- Jeśli zaczniesz czuć dyskomfort tej pozycji to powiedz. Przerwiemy. Znam częściowo twoje ciało więc namalowanie go pójdzie lżej i szybciej niż ostatnio. Jeśli chcesz możesz wykorzystać ją do sprawienia sobie przyjemności. Moje oko i tak wyłapie właściwy moment.
Przestawił sztalugę. Ściągnął marynarkę i buty. Zawsze to robił. Najchętniej malowałby nago. Wtedy było by widać jego reakcję na chłopaka, a tego nie chciał. Został więc w bieliźnie, spodniach i rozpiętej coraz mocniej z każdą chwilą koszuli.

- W sumie bardzo dobra myśl... - odparł do niego rozbawiony tym nawet bardzo. Nie miał nic przeciwko aktom... Może nie był ich świadom ale nawet bardzo je chciał. Chciał kusić nimi wampira. Pragnął go bardzo. Na jego słowa od razu skinie głową rozbierając się do naga i podchodząc do wyznaczonego miejsca. Kucnie na nim i z chęcią dawał się dotykać delikatnym dłoniom wampira. Nawet w pewnym momencie sapnie na przechodzące go dreszcze i narastające podniecenie. Szczególnie gdy zaprowadzi jego rękę do męskości, która mimowolnie stanie mu na co anioł pokryje się delikatnym rumieńcem. Ręka na jego torsie mimowolnie też drżała. Chciał zaspokoić się na jego oczach, chciał wzbudzić w Merkucio pożądanie do swojej osoby, ale takie by nie mógł go opanować.
- Spokojnie, powinienem dać radę. - mruknął oblizując nieświadomie usta w dość lubieżny sposób, ciekawe co jeszcze nimi potrafi.
Starał się więc nie ruszać zerkając jednak na wspaniałego artystę z pożądaniem i iskrami w oczach. No jeszcze do tego wampir się rozbierał. Michael sapnie chcąc móc go dotknąć. Znaleźć się w jego ramionach. Kochać długo i namiętnie... Marzył, co na pewno wampir w pewien sposób wyczuje.

Merkucio zaczął malować z czasem pragnienie Michaela było tak intensywne, że nie był w stanie skupić się na pigmencie. Pragnął go dotknąć wręcz boleśnie.
- Dotykaj siebie tak jakbyś chciał żebym ja ciebie dotykał. Nie zmieniaj jednak pozycji.
Zaproponował po czym poprosił o przyniesienie wina z krwią. Nie musiał mówić tego na głos. Jego służba przywykła do wysłuchiwania poleceń we własnych głowach. Dlatego wszystkim wydawało się, że to oni czytają mu w myślach.

Anioł na jego prośbę sapnął tylko ale z chęcią ją spełni by kusić wampira jeszcze bardziej. Zacznie więc ręką się pieścić, powoli, zmysłowo... Tak samo jak drażnić swoje sutki ręka na torsie. Zaczął wzdychać i pojękiwać cicho, a jego twarz pięknie pokryta rumieńcami zwrócona była do wampira. Jego wzrok był głodny. Głodny dotyku jego rąk, na które tak długo czekał. Chciał się na niego rzucić, ale bał się odrzucenia ze strony wampira.
Torturował więc Merkucio takimi obrazami i dźwiękami by nie mógł wytrzymać. Sam się jednak chełpił widząc, że nie jest to dla wampira łatwe.

Obserwował go a jego ciemne oczy zdawały się jeszcze ciemniejsze. Wyszedł aby służba nie oglądała tego pokazu. Odebrał tacę i odłożył ją na parapet. Robił wszystkie te czynności bardzo szybko. Napił się wina żeby jego kły nie stały się bardziej wyraźne i zaczął kończyć obraz. Dodał te intensywniejsze odcienie, które pojawiły się na jego ciele w formie szarości. Nie był w stanie już "dopieścić" obrazu. Anioł swoim pokazem pchnął go do granicy gdzie nie mógł się skupić na niczym. Wiedział, że jeśli dotknie płótna w tym stanie to zniszczy obraz. Będzie musiał korygować. Nie lubił tego. Pędzle brzdąknęły o pojemnik. Mrugnięcie okiem wystarczyło żeby oparł się o kozetkę zaraz za nim i nakrył jego dłonie swoimi. Wypukłość w jego spodniach otarła się o pośladki. Przechylił głowę by całować go po szyi.
-Przepięknie wyglądasz w tym stanie.- Wyszeptał.

Michael nie przestawał. Kusił dalej wampira i to bardzo świadomie przez powolne ruchy ręki. Chciał się zaspokoić ale chciał też być pożerany wzrokiem. Mruknie cicho więc widząc, że wampir jednak na to reaguje. Jakże wielce się z tego cieszył.
Jeszcze bardziej jednak jego serce wypełniło się radością gdy ów wampir pojawił się przy nim dotykając go! Do tego czuł idealnie jak bardzo jest podniecony.
- Specjalnie dla ciebie... - mruknął cicho i aż zadrżał z podniecenia i bliskości Merkucio. Bardzo go pragnął. Nie wiedział czemu ale bez względu na wszystko ciągnęło go do wampira. Otrze się więc pośladkami o jego krocze.

Uśmiechnął się lekko.
- Nie Michaelu. To jest dla ciebie. Chcesz spełnić swoje pragnienia.
Oczywiście Merkucio będzie miał z tego swoją dawkę satysfakcji i przyjemności. Od początku jednak to anioł swoim pożądaniem nakierował ich relację w tym kierunku. Wampir mógłby zostawić ją w platonicznej formie.
- Zostań tak jeszcze chwilę.
Nie rozpinał swoich spodni. Odsunął się na chwilę by wziąć w garść pędzle. Ich końce Były wąskie. Położył je na kozetce. Nie używał ich dzisiaj więc były suche i czyste.
Wziął jeden z nich i przesunął między jego pośladkami miękkim włosiem drażniąc wejście. Później go odwrócił i wąską część wcisnął w zwieracz. Zamiast rozciągać go palcem zaczął to robić końcówką pędzla.
- Wręcz rozpaczliwie pragniesz żebym połączył się z tobą jak kochanek.
Stwierdził widząc reakcję ciała.
- Cierpliwości aniele. Mój rozmiar jest raczej przeciętny jednak twój tył zdecydowanie potrzebuje pieszczot by móc mnie przyjąć.

Michael tylko mruknął na jego słowa. Zadrżał cały i westchnął ciężko. Anioł pragnął gorącego uczucia. Był młody, kochliwy i jurny. Do tego piękny... Nic tylko dotykać i pieścić. Zgodnie z jego poleceniem zamarł w bezruchu i obserwował co ten robi. Widząc jak sięga po pędzle zagryzł dolną wargę. Podejrzewał co miał zamiar z nimi zrobić i wcale się nie pomylił. Z początku drżał na pieszczoty pędzlem ale gdy wsunie końcówkę aż stęknie rozkosznie.
- Nawet nie wiesz jak bardzo me serce i ciało tego chce... Będę cierpliwie czekał... - mruknął do niego dając się torturować mu jednym ze swoich pędzli. Stękał czasem cicho, a jego oddech przyspieszy. Jego myśli ciągle tylko błądziły wokół wampira, ale grzecznie starał się zbytnio nie nalegać, choć umysł mówił co innego.

Nie mógł wepchnąć pędzla głębiej bo mógłby zrobić mu krzywdę, przebić go dość wąską końcówką. Zamiast tego dołożył kolejny pędzel i następny jak tylko zwieracz zaczynał obejmować je luźniej aż do rozwarcia będącego w stanie przyjąć jego członka. W tym czasie dłonią zaczął dopieszczać Anioła. Chciał żeby doszedł by jego spermy użyć jako nawilżenia do penetracji. Żadna magiczna rasa nie mogła chorować na ludzkie wirusy więc zabezpieczanie się było kwestią wygody. W dodatku wampiry były bezpłodne więc nie było zagrożenia ciążą.
- Słyszałem, że niektóre anioły mogą produkować wydzielinę ułatwiającą penetrację analną.
Umiejętność demonów byłą za to odwrotnością tego. Potrafiły powstrzymać się od ejakulacji i pozostać pomimo niej sztywni bardzo długo. Szczególnie tzw Demony Seksu - Sukkuby i Inkuby.
- Możesz to zrobić Michaelu?
Mimo swojego wieku nie miał wszelkiej wiedzy. Mógł się o tym przekonać kiedy wyciągał z niego kolejne pędzle. To mógł być też sygnał dla Michaela że przejdą w końcu do właściwej zabawy.

Wiedział dlatego też był cierpliwy i czekał. Nie popędzał czy nie wykonywał gwałtownych ruchów. Pragnął jednak coraz bardziej szczególnie gdy wampir zacznie go dotykać.
- Potrafią.... - mruknął cicho ale wiedział o tym. Miał pewne doświadczenie ze swoim kochankiem.
- Oczywiście. - mruknął po chwili czując jak dreszcze podniecenia coraz bardziej mu dokuczały. Stęknie tylko głośniej nie mogąc się już powstrzymać. Jeśli jednak dalej go tak pieścił dojdzie mu z drżąc mocno. Sapał z podniecenia i chęci zbliżenia. Dawno nikogo nie miał, a ręka to nie to samo więc był nieco wyposzczony.

Doprowadził do jego wytrysku dłonią a później przesunął ją na jego wejście by wilgoć ułatwiła wejście. Nie ściągnął spodni. Jedynie rozpiął je i zsunął z bielizną tak by uwolnić członka. Nie dał też możliwości Aniołowi by się odwrócił i go zobaczył. Nakierował główkę na odbyt i zatrzymał się w tym miejscu. Wampiry nie były gorące. Temperatura ich ciała była tym niższa im mniej krwi piły. Merkucio w tym względzie ograniczał się do minimum. Mógł się wręcz wydawać zimny. Wiedział, że ciasne wnętrze szybko go rozgrzeje.
-Pchnij i weź ile jesteś w stanie.- Chociaż kontrola nad sobą byłą w tym momencie ciężka nie zamierzał w żaden sposób dawać mu więcej nić chciał wziąć. To anioł zadecyduje więc jak głęboko wpuści przyrodzenie wampira w swój tyłek.

Drżał z wyczekiwania i niecierpliwości. Każdy jego ruch czy stęknięcie były przesycone tylko erotyzmem. Zerkał na wampira uważnie nieco zamglonym spojrzeniem. Był upojony przyjemnością i rozkoszą, na którą tak długo czekał. Wysłuchał go uważnie i sapnął głośno ale zaraz pchnie swoimi biodrami by nabić się na niego. Chcąc nie chcąc podeprze się z przodu wypinając dla niego, bo tak było wygodniej. Nabije sie jednak cały aż po nasadę z głośnym jęknięciem satysfakcji. Anioł był ciasny i przyjemnie gorący. Nie martwił się bólem, bo taki mu nie przeszkadzał. Nawet bardziej podniecał. Zaciskał się na nim ciasno oddychając ciężej przez rozchylone usta. Swoimi czynami więc mówił że chciał go całego...

Jęki anioła biorącego go coraz głębiej w siebie były niczym najsłodsza krew.
- Dostaniesz czego pragniesz. - Sapnął ciężko. Objął go i zaczął się w nim poruszać. Każde pchnięcie było powolne i wyważone. Trafiało też w różne miejsca w tyłku anioła aż znalazł ten właściwy kąt penetracji. Przyspieszył wtedy. Anioł doszedł chwilę temu więc oczywistym było, że będzie potrzebował więcej czasu. Jego ciało nie miało jednak litości dla wampira. Zasysało go wręcz do środka i obejmowało ciasno, jakby nie chciał żeby opuszczał go nawet na chwilę. Chciał poczuć jak zareaguje dochodząc z nim w środku. Bał się jednak, że jego wyposzczenie sprawi, że dojdzie przed Michaelem. Zbliżył więc usta do jego szyi. Czując swój szczyt ugryzł go wpompowując do jego krwi hormony powodujące przyjemność jakiej nie można zaznać w żaden inny sposób.

Michael aż zachwycił się jego słowami. W końcu się naczekał! Gdy tylko Merkucio zacznie się poruszać aż cały zadrży z rozkoszy. Dawno jego ciało tego nie czuło. Od razu zacznie mu cicho stękać tym samym swoim gorącym wnętrzem trzymając wampira w sobie. Nie zamierzał go tak szybko wypuszczać mimo tego, że już raz osiągnął ekstazę. Gdy trafi w ten właściwy punkt aż jęknie głośno czując jak jego ciało przechodzą dreszcze. Było mu wspaniale co okazywał kochankowi wypinając się do niego wygodniej i samemu poruszając biodrami naprzeciw by poczuć go głębiej. Dość szybko sie podniecił i był blisko ponownego uniesienia jednakże gdy wampir go ugryzie dojdzie niemal od razu wręcz skamląc z rozkoszy jaką mu ofiarował. Czując jak go wypełnia aż sapnął głośno ale nigdy mu to nie przeszkadzało. Lubił to uczucie...
Jego krew natomiast był słodka, ale nie przesadnie. Czysta i wyjątkowa.

Merkucio nie wypił dużo. Ugryzienie miało na celu bardziej danie dodatkowej ekstazy Aniołowi by poczuł dlaczego ludzie potrafią się uzależnić od wampirzego ugryzienia i dobrowolnie oddawać się im. Wycofał kły i liznął rany by się zamknęły.
Doszedł w jego wnętrzu czując jak ciało anioła reaguje miał ochotę na więcej. Nie mogli jednak tak zostać. Michael mógł dostać nudności i bólu brzucha jeśli nie wyczyści się z jego spermy. Na szczęście sama zaczęła wypływać jak zaczął się z niego wycofywać.
- Nie siadaj. Daj jej wypłynąć. Później ktoś tutaj posprząta. Dobrze się czujesz?

Nie miałby nawet nic przeciw gryzieniu przez wampira. Nie bolało więc nie narzekał. Sapał cicho i drżał lekko ale zadowolony. W końcu bowiem mógł być tak blisko z wampirem. Uśmiechnął się do niego lekko ale czekał więc. Czuł jak nasienie spływa my po udach co było strasznie dziwny uczuciem.
- Dobrze. Nawet bardzo. Dziękuję. - mruknął do niego z uśmiechem ale w oczach miał rozmarzenie i zadowolenie. Chciał jednak nieco się podnieść i przytulić do wampira delikatnie jeśli mu pozwoli. Nic nie poradzi, że był zadowolony.
- A ty?

Nie chciał go przytulać. Najchętniej by uciekł do sztalugi. To był tylko seks. Anioł go pragnął. Dał mu to czego chciał. Ciepło drugiego ciała było czymś czego i jemu brakowało więc poddał się tym pragnieniom. Objął go więc.
- Jestem Wampirem Michaelu. Po wypiciu krwi zawsze czuję się dobrze.
Specjalnie ominął aspekt seksualny. W końcu wypływająca z tyłka sperma była jego zdaniem wystarczającym dowodem przyjemności fizycznej.
- Łazienka jest do twojej dyspozycji, jak zawsze. Ja chciałbym dokończyć detale obrazu. Skutecznie mnie od niego odciągnąłeś.

Anioł nie dał mu za dużo pola do manewru. I tak się wtulił czy chciał czy nie. Lubił to. Bliskość kogoś.
- Cieszę się. - odparł do niego spokojnie, bo nie był egoistą. Chciał by i Merkucio czuł z tego przyjemność. Miał tylko nadzieję, że nie będzie to jedyny raz.
- No dobrze... - westchnął cicho ale puści go chcąc iść się umyć. Włosy miał w lekkim nieładzie, który starał się poprawić ręką.
Wróci po około 15 minutach czysty i pachnący ubrany w miękki szlafrok. Siądzie gdzieś na krześle zerkając na Merkucio. Chciał być blisko niego ale nie przeszkadzał mu.