Kowboj

First topic message reminder :



Kowboj - X pochodzi z małego miasteczka, w którym wszyscy się znają. Swoją odmienną orientację ukrywał bardzo skrzętnie. Zgodził się na występ nago dla gejowskiego magazynu z sąsiedniego stanu przekonany, że dystans zapewni mu anonimowość. Niestety tak się nie stało. Magazyn trafił w ręce kolegów ze szkoły. X zauważył jak na lekcji przeglądał go Y, chłopak w którym się zawsze podkochiwał. Gdy zobaczył jego zdezorientowane spojrzenie uciekł. Uciekł z miasteczka, stanu. Uciekł żeby nie robić problemów rodzinie. Zamieszkał w dużym mieście i z pozującego do zdjęć stał się dziennikarzem. Duże miasto dało mu wolność w byciu sobą. Nikt nie oceniał go przez pryzmat upodobań seksualnych. Pewnego dnia poproszony zostaje o zrobienie reportażu w dziedzinie związanej z jego młodzieńczymi latami. Podczas niego spotyka Y, który wcale nie chce pozwolić by znów mu uciekł.

X - uciekinier - Amantis
Y - kowboj - Smok

Alistar poczuł skok adrenaliny a zaraz potem zacisnął się mocno na penetrującym go penisie, bo bał się że zaraz znajdzie się w nim także "Stefan".
A to byłoby za dużo jak na jego mały, ciasny tyłek. A bynajmniej tak mu się wydawało.
- Chris, nawet o tym nie myśl. - jęknął oddychając jeszcze ciężej niż przed chwilą. Kto by pomyślał, że ten kowboj potrafi podniecać się na widok strachu w oczach swojego partnera?
- Bo uderzasz prosto w moją.. Ah.. Prostate.

Spojrzenie Chrisa powoli robiło się coraz bardziej zamglone z podniecenia a źrenice coraz szersze.
- Przecież. O. To. Chodzi.
Wysapał między kolejnymi ruchami. Stefana przeniósł w górę. Ułożył go na mosznie kochanka tak żeby wibracje drażniły oba jądra zaś czubek wibratora masował nasadę penisa. Mógł go wtedy przycisnąć dłonią tak, żeby podeprzeć też tą ręką Alistaira. Znów wrócił do szybszego poruszania się. Kowbojowi nie brakowało wigoru więc nawet łóżko zaczęło trzeszczeć. Razem z pchnięciami poruszał się też wibrator. Chris doszedł czując rytmiczne zaciskanie się zwieracza. Na chwilę zatrzymał się. Tak jak lubił. Głęboko w tyłku Silvera. Później wrócił do szaleńczych ruchów. Dzięki temu jego członek nie zmiękł i mógł przedłużyć torturę Alistaira.

Nie miał pojęcia ile to trwało, ale jeszcze nikt. Nikt! A miał sporo kochanków, nie doprowadziło go do takiego stanu skrajnego wykończenia jak ten kowboj.
Miał wrażenie, że Chrisowi coś się pomyliło i wziął go za byka, bo najzwyczajniej w świecie go ujezdzal aż padł.
Ciężko mu było nawet ruszyć palecem u ręki, ale z drugiej strony czuł się tak przyjemnie zrelaksowany i senny.
- Jak tylko odzyskam siły.. Bądź pewny, że u duszę cię poduszka. - powiedział zachrypnietym głosem.

Chris w odróżnieniu od innych kochanków Alistaira po stosunku zajął się nim w każdym możliwym stopniu. Od zaspokojenia do granic wytrzymałości, zdarcia mu gardła z przyjemności, do posprzątania bałaganu po i pomocy w oczyszczeniu się. Teraz leżał przytulając się do jego pleców.
- Nie udusisz. Zapłakał byś się na śmierć. Kto cię będzie tak wkurzał i podniecał jednocześnie. Hmmm?
Kowboj był przekonany, że to co robili dzisiaj podobało się Alistairowi nawet bardziej niż ich pierwszy raz. Był też niezmiernie poruszony tym jak bardzo go zmęczył. Jego żona nigdy nie budziła w nim takich instynktów. Wręcz brutalnej chęci posiadania.

- Wrr.. Wkurzasz mnie. - powiedział wychylając się by ugryźć go w ramię. Odsunął się dopiero, gdy na opalonej skórze odbiły się jego zęby.
-Na pewno znalazłbym jakiegoś innego chętnego. - dodał posyłając mu przeciągłe spojrzenie spod rzęs.
W końcu zamknął oczy i wtulił się mocniej w poduszkę. Potrzebował drzemki, żeby zregenerować siły.
Chris kompletnie go wypompował.

Zaśmiał się tylko czując ugryzienie. Niestety następne słowa sprawiły mu zwykłą przykrość. Mógł zrozumieć, że wcześniej je rzucił żeby go podjudzić ale teraz? Przecież nie chciał ostrego seksu... W głowie Chrisa zaczęła rodzić się myśl, że może Alistair naprawdę ma go za nic i było mu cholernie ciężko na sercu. Dobrze, że był odwrócony do niego plecami.
- Proponuję najpierw poinformować mnie jak sobie kogoś znajdziesz nowego. Jeśli się dowiem sam to mogę trafić do pierdla za zabójstwo w afekcie dwóch osób.
Powiedział i odsunął się od niego. Wstał z łóżka i zgarnął swoją bieliznę. Szybko wciągnął na tyłek gatki. Przytulanie Alistaira było ostatnim na co miał ochotę.

- Nie musisz się martwić. Nigdy nie zdradziłbym osoby, z którą się spotykam. Wiem jak to boli. - powiedział otwierając jedno oko żeby na niego spojrzeć.
- Nie jestem też.. Rozwiązły. I jedyna uwaga, której potrzebuje to ta kamery.
Ziewnął i nie mając już siły utrzymywać rozmowy, nieświadomy tego, że sprawił Chrisowi przykrość zasnął, jakby go ktoś trzansął kamieniem w głowę.

Chris zszedł na dół i zrobił sobie drugą kawę. Miał ochotę sobie łyknąć coś mocniejszego, ale świadomość powrotu na ranczo wybiła mu to z głowy. Czuł się jak gówno. Alistair nie powiedział tego wprost ale wyraźnie zaznaczał, że nic co dla Colinsa było ważne dla niego ważne nie jest. Po ostrzeżeniach Joego trochę mógł się spodziewać ucieczek. Mimo wszystko odbijało się to na nim. Silver mówił jedno, a za chwilę coś zupełnie innego. Nie ufał jego słowom... może poza tymi, że naprawdę myśli, że jedyna uwaga jakiej chce w życiu to ta kamery. Miał ochotę dać mu nauczkę za te wszystkie lekko rzucone słowa. Wiedział jednak, że nie będzie w stanie go ignorować. Wzbudzał w nim skrajne emocje i pchał do rzeczy których prawie nigdy nie robił. Wypił kawę, włączył cicho coś w telewizji i zasnął ubrany na kanapie. Bliskość Alistaira nie była czymś na co miał ochotę.

Aliego obudził ciche pochrapywanie Chrisa. Podniósł się i zaraz tego pozalowal, bo jego biodra zaprotestowały gwałtownie.
Jęknął cicho, ale po spojrzeniu na zegar zrozumiał że nie ma co się nad sobą rozckliwać. Widząc śpiącego na kanapie kowboja poczuł ciepło w okolicy serca. Zgarnął koc z fotela i Nakrył nim mężczyznę. Jeszcze może trochę pospać.
Postanowił zrobić mu niespodziankę i zamówił obiad, dopiero dzwonek do drzwi mógł go obudzić.

Dzwonek do drzwi sprawił, że poderwał się od razu. Dopiero widok Alistaira przy drzwiach go otrzeźwił. Spojrzał na koc i zmarszczył brwi. Jeszcze nie do końca łączył fakty.
- Przykryłeś mnie? Dzięki... Zamówiłeś coś?
Przetarł oczy i sięgnął po zimną kawę stojącą na stoliku. Po wypiciu łyka zaczął w końcu myśleć i widzieć co się dzieje.

- Trzeba naładować akumulatory. - powiedział stawiając przed nim talerz z ogromnym stekiem. Wypakował jedzenie ze styropianu, bo według niego tak lepiej smakowało. Były też pysznie wyglądające warzywa i chrupiące frytki. Dla siebie wziął rybę, bo miał już dosyć mięsa.
Na farmie jadł tylko czerwone mięso, a nie przepadał za nim specjalnie.
- Cole czy energetyka?
Spytał ostrożnie siadając na tyłku. Jęknął cicho. Ał. Biedna pupa Aliego.

Uniósł w górę kubek.
- Mam zimną kawę. Dzięki.
Chris lubił napoje gazowane, ale starał się ich nie pić bo spadała jego kondycja. Szczególnie to widział pracując na farmie fizycznie cały dzień. Przy Alistarze mogła się ona okazać pomocna.
-Dobrze ci tak. Następnym razem trzy razy pomyślisz zanim zaczniesz sugerować zdradę albo wymianę mnie. - Pocałował go w skroń i zaczął kroić swój stek. Nie dodał innych zboczonych tekstów bo one akurat nie były odpowiednie przy jedzeniu.

- Kto by pomyślał, że jesteś taki wrażliwy. - Prychnął dziubiąc swoją rybkę. - A poza tym wcale nie powiedziałem, że jesteśmy parą. - dodał celując w niego widelcem.
Sięgnął po energetyka, bo wciąż czuł się wyczerpany po tak szalonym seksie. A musieli przecież jeszcze wrócić na farmę, kto wie może trafi się im coś wyjątkowego do na kręcenia w środku nocy?
- Smakuje ci? To stek z najlepszej restauracji w okolicy. - pochwalił się widocznie chcąc zrobić wrażenie na kowboju. Takimi małymi gestami zdradzał, że wcale nie jest mu taki obojętny jak twierdził.

- Powiedziałeś dobierając mi się do spodni wczoraj w nocy. Powiedziałem ci po tej akcji pod prysznicem, że nie jestem fiutem na jedną noc i jeśli chcesz mnie przelecieć licz się z poważniejszą relacją. Nie możesz brać seksu nie biorąc tego co się z nim wiąże emocjonalnie Alistair. Życie tak nie działa. Prawdziwe życie. Nie jesteś w końcu dziwką, która wyprana z emocji idzie do łóżka z klientem bo musi zarobić na chleb albo kazał jej alfons. Więc, tak Alistarze Silver. Jesteśmy parą.
Spojrzał na niego gdy zapytał o stek. Stracił apetyt.
- Chyba nie jestem głodny. Wybacz. Twoje starania były niepotrzebne.
Odparł i podniósł się by skorzystać z łazienki. Nosiło go od tego co robił dziennikarz. Od tego wypierania się wszystkiego. Od wiecznego skakania w koło niego. On też miał uczucia na litość boga! Nawet jego eks żona nie wyprowadzała go tak z równowagi jak Alistair. Ochlapał twarz zimną wodą. Zeszło mu trochę dłużej. Postanowił jednak nic więcej nie mówić. To, że on nie miał apetytu nie oznaczało, że Alistair nie może zjeść w spokoju. Pił zimną kawę i wpatrywał się w widok za oknem. Był piękny jednak wciąż wolał swój samotnik.
- Powinniśmy się niedługo zbierać jeśli chcemy na wieczór wrócić na farmę.

Ali uchylił lekko usta słuchając tego wywodu. Zrobiło mu się głupio słysząc ostre, trafne słowa skierowane do jego osoby.
Odwrócił wzrok by ukryć zmieszanie. Okazało się, że nawet Chris ma swoje granice.
Bez słowa wziął niezjedzony stek i swoją rybę po czym spakował to w szklane pojemniki i poszedł się ubrać.
-Możemy jechać. - mruknął, gdy już był pewien że wszystko było posprzątane. Nie lubił wracać do brudnego mieszkania. Miał że sobą spadkowe posiłki które zamówił, nie chciał wyrzucać jedzenia.

Alistair cały dzień go naciskał, podpuszczał, obrażał i na zmianę odsuwał i uwodził. Chris powinien i tak być dumny z siebie, że ruszyło go dopiero na tym etapie. Chris cierpliwie siedział i bawił się kluczami. Uważał, że jest poukładany, ale Alistair jego zdaniem był aż pedantyczny. Wyszedł pierwszy i poczekał aż zamknie drzwi. Ramię w ramię zeszli na dół. Aż do samochodu narastała między nimi cisza. Chociaż dla Chrisa była ona wręcz błogosławiona Alistair ewidentnie nie czuł się w niej dobrze.
- W schowku są płyty. Chcesz to wrzuć jakąś. Jak patrzę na ten ruch to zejdzie nam trochę dłużej.

- Płyty? - powtórzył unosząc brew do góry. - to ktoś jeszcze ich słucha w dobie spotyfi? - spytał wyciągając swój telefon i pokazując zielona ikonkę.
- O masz Frediego. Uwielbiam go, już martwiłem się że będziesz tu mieć same Country.
W tym samym momencie, gdy to powiedział zadzwonił jego telefon.
- Szef? - zdziwił się, bo przecież dziś już z nim rozmawiał.
- Tak? Mam obskoczyć Jeszce jedna farmę? Kogo?
Zamilkł na chwilę i zerknął na Chrisa.
Czy mu się wydaje czy szef próbuje zrobić Chrisowi na złość?
- On na pewno nie jest nowoczesny. Yhym. No ok, szefie. Ty tu rzadzisz. - westchnął kończąc rozmowę.

- Kogo farmę masz obskoczyć?
Zapytał ciekaw gdzie tym razem posłać chce Alistira. W koło nie było osób które by się jakoś wybijały ponad przeciętność. Jego sąsiedzi to głównie prości farmerzy. Wielu miało problemy z alkoholem. Jeszcze większa ich część lała własne żony. Chris raczej z nikim na pieńku nie miał bo czasami pomoc była potrzebna. Głównie to on pomagał, ale i jemu się zdarzało dzwonić po sąsiadach za mlekiem dla małej jałówki bo matka padła po porodzie. Obstawiał już w głowie, że może dla kontrastu chcą pokazać taką prawdziwie tradycyjną farmę jak dziadka Browna. On wszystko robił siłą własnych mięśni i hodował jak jeszcze 100 lat temu się hodowało.

Skrzywił się lekko i w pierwszej chwili nie odpowiadał, wiedział że Chris się wkurzy.
- No.. Nie spodoba ci się to. - westchnął włączając płytę na swojej ulubionej piosence. Bohemian rhapsody zawsze wywoływała u niego ciarki na całym ciele.
- Mm.. U Rogera. - mruknął w końcu pod naciskiem kowboja, nie patrząc przy tym na niego.

Aż gwizdnął słysząc to nazwisko. Zacisnął pięści na kierownicy.
- Wiesz że ten skurwiel pobił moją siostrę? - Po chwili ciszy dodał. - To agresywny dupek. Z tego co wiem leje też swoją obecną żonę. Uważaj z nim. Przy dobrych wiatrach jak się wkurzy zniszczy wam sprzęt, przy złych połamie kości. Nie rozumiem czemu twój szef chce reportaż o nim. Jest wiele lepszych miejsc w okolicy. No, ale przynajmniej zdążycie na rodeo. Będzie jak będziecie kręcić u niego.
Powiedział dość lekko ostatnie słowa. Mimo to ręce miał wciąż zaciśnięte na kierownicy. Facet był homofobem. Nie zdziwił by się jak nie będzie chciał współpracować z Alistairem. Na szczęście zawsze był Joe.

- Też nie mam ochoty tego robić. Dziwne, że w ogóle się zgodził. Na pewno wie jakiej jestem orientacji. - mruknął cicho zagryzając przy tym lekko wargę.
- Wydaje mi się, że robi to z jakiegoś powodu... - dodał cicho zerkając na Chrisa dłuższą chwilę.
Szef był draniem, dlatego tak długo utrzymywał swoją posadę. Nie znał litości i szedł po trupach do celu.
- Czy w miasteczku też masz zamiar krzyczeć wszystkim, że jestem twoim chłopakiem czy tylko w moim mieście zaznaczałeś swój teren?

- W miasteczku po tym jak chłopcy zobaczyli cię na moich kolanach, wszyscy już wiedzą, że jesteś moim chłopakiem... może dlatego Rogers się zgodził? - Spojrzał na Alistaira i zbladł na twarzy przez chwilę. - Nie zostawaj z nim sam. Może uznał, że robiąc wywiad ze mną wskoczyłeś mi do łóżka i czeka żeby zrobić ci coś okropnego. Jest homofobem ale też ciągle żywi do mnie żal za pobicie go. Będzie miał zbyt dużo powodów żeby zrobić ci krzywdę.
Ręce zacisnęły się jeszcze mocniej na kierownicy aż zatrzeszczała. Najchętniej zmusiłby Silvera do rezygnacji z projektu.
- Może złapiesz jakąś paskudną grypę żołądkową? - Zaproponował uśmiechając się. Starał złapać dobrą minę do tego jakie lęki chodziły po nim. - Albo zatrudnisz mnie jako ochroniarza. - Puścił mu oczko. Silver całe życie radził sobie z ojcem agresorem i homofobem. Prawdopodobnie da sobie radę też z Rogersem. Niestety Chris był emocjonalnie zaangażowany i nie potrafił na to patrzeć w ten sposób.

- Czy mój szef wygląda ci na osobę, która może przejmować się choroba pracownika? - spytał unosząc brew do góry. - kazałby mi wziąć papierową torbę i zapierdalać do pracy. - dodał wzdychając cicho.
- Potrafię się bronić, Chris. Możesz mnie sprawdzić jeśli nie wierzysz. - powiedział posyłając mu przeciągłe spojrzenie. - Byle nie dzisiaj. Dziś za bardzo bolą mnie biodra i tyłek, bo taki jeden brutal dał się ponieść chwili. - mruknął mrużąc groźnie oczy.

- Powiedziałbym przepraszam, ale wiem, że ci się podobało nawet bardziej jak wczoraj. I sam mnie podpuszczałeś więc nie czuję się winny. - Wziął głęboki oddech i przez chwilę odwrócił spojrzenie od drogi by popatrzeć na Alistaira. On nie był młodziutką nastolatką. Umiał walczyć. Umiał się bronić.
- Przepraszam, że tak ... wątpię... zwyczajnie przywykłem do tego że w koło są ludzie których trzeba bronić. Zapominam, że jesteś facetem umiejącym się bronić.
Jechali jeszcze chwilę w ciszy kiedy Chris wpadł na dość okrutny pomysł. Mógł jednak w ten sposób ugrać dwie pieczenie na jednym ogniu.
- Jestem pewien, że skurwiel znęca się nad żoną. Kobieta wiecznie ma siniaki które próbuje ukryć a podbitego oka nie tłumaczy się że wpadła na ogrodzenie... Jeśli go nagrasz może w końcu trafi skurwiel do pierdla...

- Już się nie boisz, że w złości zaatakuje mnie siekierą albo przejedzie traktorem? - spytał blondyn zerkając na mężczyznę z widocznym zainteresowaniem w oczach.
- Myśle, że dam radę to zrobić. - dodał odwracając znowu głowę w stronę okna.
- Takich bokserów powinno się wysyłać do kamieniołomów. - mruknął wiedząc jak to jest, gdy jest się bezbronnym.
- Joe na pewno spodoba się ten pomysł.