Komedia Romantyczna

First topic message reminder :


Komedia romantyczna - X to doświadczony homoseksualista. Niestety negatywnie doświadczony. Y za to ma umysł prawdziwego romantyka. Chociaż nie potrafią zdzierżyć swoich poglądów to rośnie między nimi chemia, ale Y poznaje "księcia z bajki" i za nic nie potrafi zwrócić na niego swojej uwagi. Swoją pomoc oferuje X.
Szukam niepoprawnego optymisty ;) - Ma być wesoło, lekko i z happy endem

Jako zły homoś - Smok
Jako niepoprawny optymista - Amantis

Czytał teksty z karteczki ze zmarszczonymi brwiami. To totalnie nie było w jego stylu. Oparł policzek na ręce i spojrzał krótko na swojego księcia.
- To na serio na kogoś podziała? - spytał zakrywając się swoja kawa.
- Będzie mi głupio to mówić. - jęknął na samą myśl lekko się czerwieniąc.
No, ale zakład to zaklad. Nie chciał wyjść na tchórza.

Cezar zaczął mu tłumaczyć, na czym opierają się te teksty.
- Może się okazać, że nie będziesz ich potrzebował. Nie wiemy przecież jakim gadułą jest twoja randka. Pamiętaj tylko, że nie możesz dać się obmacywać ani nic więcej, tym bardziej iść z nim na całość. Jakieś pocałunki i koniec. - starał się wyłączyć emocjonalną część siebie. Tim był jak te małe białe pieski. Powinien go wziąć na kolana i zagłaskać na śmierć, a nie przerabiać na drapieżnego kociaka. Przez chwilę jego mina musiała być dość głupia. Gdy zobaczył swoje odbicie w lustrze zaraz się zbeształ. Tim chciał księcia z bajki. Chciał zdobyć określonego faceta. On miał za zadanie mu pomóc, a nie rozckliwiać się nad tym jak bardzo facet zmienia siebie dla kogoś kto nawet nie jest tego wart.
- Dobra. Ostatnia uwaga i spadam do domu spać. Jedzenie. Udawaj, że lubisz to co on. Chyba, że jesteś na coś uczulony. Nie chcemy żeby cię ta randka zabiła, ale masz w sobie rozkochać przystojniaka co nie?
Wziął swojego rogala. Poklepał po plecach Tima i wyszedł. Samuel odczekał chwilę i podszedł do stolika Tima.
- Hej. Na koszt firmy. - Postawił przed nim drugą kawę. - Dzisiaj chyba spokojniejszy poranek co? Wieczór aktualny? Spotkamy się w barze? Mam parę rzeczy do załatwienia... - Starał się tłumaczyć chociaż wcale nie czuł skruchy.

- Nie lubię chodzić sam po zmroku. - odpowiedział Tim przyjmując kawę obiema rękoma. - Ta kawa jest genialna. Powinna być na stałe w menu a nie tylko jesienią. - dodał modląc się żeby nie usłyszał jak mu serce wali.
- Jeśli jesteś zajęty możemy to przełożyć. - mruknął opuszczając wzrok na swoje latte. Długie rzęsy rzuciły cień na jego policzki.
Wyglądał dziś wyjątkowo dobrze, a to wszystko za sprawą pewnego gburowatego cynika.

Przez chwilę Samuel patrzył na niego jakby nie rozumiał. Kociak czy klucha? Wyglądał jak kociak, ale ten tekst o baniu się chodzić po zmroku był ewidentnie nie pasujący. I teraz ta nieśmiała propozycja żeby przełożyć? Jak już przestawił sobie plany żeby zamiast w środę spotkać się z nim w weekend? Zdecydowanie potrzebował relaksu po całym tygodniu użerania się i miał nadzieję zaznać go dzisiaj. W różnych tego słowa znaczeniach.
- Nie, dzisiaj jest super. Spotkamy się na miejscu.
Powiedział, poklepał go w dłoń i cofnął się za bar niepewien tego co właśnie miało miejsce. Samuel był przekonany, że ta dwójka jest parą, ale ewidentnie tak nie było o czym przekonał się na początku tygodnia. Co więcej okazało się, że pod tym kluchowatym lookiem jest kociak. Chciał kociaka. Nie chciał kluchy.

Chciał żeby odebrał go z domu, dlatego powiedział że boi się chodzić po zmroku. Oparł brodę na dłoni, nie zachowywał się tak jak książę. Inaczej to sobie wyobrażał, ale.. Nie chciał go jeszcze skreślać. Miał nadzieję, że to jednak będzie miłość na całe życie.
Napisał do Cezara wiadomość, by go nie budzić telefonem i poszedł do pracy.
- Nie wyglądam głupio? - spytał po tym jak wysłał zdjęcie swojemu randkowemu doradcy.

Gdyby Cezar usłyszał, że boi się chodzić po zmroku nie tylko odebrał by go z pod drzwi, ale i odstawił pod nie. Niestety Cezar był frajerem, którego zbyt często robiono w chuja. Nie był księciem z bajki.
Gdy dostał wiadomość spojrzał i westchnął. Zaraz wybrał jego numer.
- Jestem w domu. Zaraz przyjdę.
Wyszedł ze swojej kamienicy i przeszedł przez ulicę do mieszkania Tima. Gdy tylko otworzył mu drzwi zaczął go poprawiać. W końcu ściągnął z niego bluzkę i poszedł do jego szafy.
- On chce kociaka, misiu. Ten typ myśli wyłącznie fujarą. Powtarzam ci to od początku.
Podczas gdy Tim i Cezar kończyli kwestię ubioru na drugim końcu miasta Sam wychodził z kolacji ze swoją dziewczyną i jej rodzicami.
- Mówiłem ci skarbie, że obiecałem drinka stałemu klientowi. Nie czekaj na mnie. Nie wiem o której wrócę.
Dziewczyna nigdy nie podejrzewała go o nic z mężczyznami jednak Samuel potrafił grać dla obu drużyn.

Zmarszczył brwi, to wszystko coraz mniej mu się podobało.
- Naprawdę myślisz, że che tylko seksu? - spytał przyglądając się swojemu odbiciu w lustrze z odrobinę smutna minka.
- Wiesz.. Podczas wykonywania mojej pracy widziałem tyle miłości, że sam chciałbym znaleźć kogoś kto pokocha mnie w tak wspaniały sposób. Czy to wymaga zmiany stylu? Naprawdę tak źle się prezentuje? - westchnął i wsadził za ucho pasmo zbłąkanych włosów.

Na pierwsze pytanie Cezar tylko potaknął głową. Smutna mina chłopaka i kolejne pytania trochę go zbiły z tropu. Objął go i oparł głowę na jego ramieniu.
- Dla mnie jesteś seksi dupa niezależnie co masz na sobie. Mogą być nawet te wielkie sweterki z posmarkanymi rękawami. A miłość jak z bajki nie istnieje. Zwyczajnie podczas sesji ślubnych i samych uroczystości nie widzisz tego jak te pary drą koty, zdradzają się czy niszczą wzajemnie. Jesteś obecny w momencie ich życia kiedy jest mnóstwo stresu ale też jest najbardziej kolorowo.
Odsunął się bo czuł, że robi się zbyt intymnie. Wziął z szafki zegarek i podał mu.
- Jeśli już miałbym ją porównywać do czegoś romantycznego to... oklepanie do róży. Dużo liści i kolców, a tylko jeden kwiat i jeśli jest wystarczająco duży i okazały to nie zauważamy reszty. DOBRA! Koniec gadania. Idziesz polować na księcia. Sam go sobie wybrałeś. Pamiętaj! Bez seksu i macanek na pierwszej randce. Tylko buziaki! Taksówka podjechała. Spadam.
Cezar ulotnił się tak szybko jak mógł. Dopiero wychodząc zauważył, że w taksówce nie ma Samuela. Zmarszczył groźnie brwi. Może to Tim jedzie po niego? Nie pasowało mu to. Dlatego koczował w oknie aż do powrotu chłopaka z randki. Miał trochę roboty, ale nie musiał jechać bo weekendowe audycje nocne prowadził ktoś inny.

Timmy spojrzał na odbicie lustrzane Cezara. Naprawdę tak o nim sądził? Dlaczego na jego słowa serce podskoczyło mu radośnie w piersi?

Pan fotograf wszedł do klubu rozglądając się niepewnie na boki. Kluby to nie była jego bajka, nie czuł się w nich najlepiej szczególnie kiedy był sam.
Usiadł przy barze, wcześniej pisząc SMS, że jest na miejscu i idzie zamówić sobie drinka.
Wskoczył na stołek i zakładając nogę na nogę poprosił o sex on the beach. Kompletnie nie był świadomy tego jakim dupkiem jest jego klient.

Samuel po randce ze swoją dziewczyną musiał wpaść do domu i przebrać się. W końcu elegancki garnitur nie pasował do klubu. A już na pewno czyszczenie go po szybkim seksie będzie koszmarem. Przebrany i odświeżony pojawił się w barze chwilę po Timie. Zobaczył na telefonie wiadomość. Trochę był niepocieszony. Miał nadzieję, że będzie mógł zapolować na ewentualną opcję B. Ruszył do baru i zaszedł go od tyłu. Noga na nogę i ubranie podkreślające sylwetkę sprawiały, że przestał żałować. Może ten poranny tekst to tylko taka zmyłka? Uśmiechnął się szeroko.
- Cześć Tim. Przepraszam. Miałem nadzieję być przed tobą, ale musiałem wpaść i się odświeżyć w domu. Co pijesz?

Uzyskawszy odpowiedź uśmiechnął się szeroko. Drink był sugestywny i babski. Samuel wziął whisky z colą. Miał nadzieję, że nie tylko gusta alkoholowe chłopaka są babskie, ale też pozycja łóżkowa. Był miły. Dużo opowiadał o rzeczach, które lubił, ogólnie o sobie. Po drugim drinku zaczął dotykać Tima. Starał się być nienachalny, ale też okazać zainteresowanie.

- Skąd pomysł na kawiarnie? Szczerze powiedziawszy ratujesz mi codziennie rano życie. Nie wiem jak mogłem funkcjonować wcześniej bez waszej kawy. Stawia na nogi i jest taaaaka słodziutka. - zamruczał kręcąc się i mrużąc oczy na wspomnienie ulubionej kawy.
Był słodziakiem, jeśli Sam nie dostrzeże w nim potencjału to jest kretynem.
- Ja zajmuję się fotografią. Możesz zobaczyć moje portfolio na Facebooku. Ostatnio mam naprawdę urwanie głowy. - powiedział opierając głowe na ręce i patrząc na mężczyznę ślicznie.

Sam opowiadał o swoim pomyśle na kawiarnię, o tym jak zarabiał jeszcze jako dzieciak będąc kelnerem. Wiadomość, że jest fotografem przyjął jakby mimo uszu. Za to skupił się na ustach i zakochanych ślepiach. Zaczął mu opowiadać o tym jak powstanie jego ulubiona kawa i zaproponował ze może kiedyś zrobi zdjęcia promocyjne dla jego kawiarni. Położył po tym rękę na jego udzie w dość sugestywny sposób.

Kiedy położył rękę na jego udzie zająknął się i urwał w połowie słowa.
Nie pójdzie z nim na całość, niech sobie nie myśli. Położył obie ręce na dłoni mężczyzny, by ten nie podsunął się dalej i ścisnął je lekko.
Spojrzał na niego spod rzęs i wstał z krzesła.
- Było bardzo miło, Sam. - powiedział posyłając mu śliczny uśmiech. - cieszę się, że zgodziłeś się spotkać. Niestety muszę już iść. Jutro od rana fotografuję u Pani młodej.

Zatrzymanie dłoni go zdziwiło. Powinien wlać w niego więcej? Może coś mu dorzucić?
Niestety Tim zaczął się z nim żegnać co oznaczało brak czasu na podobne atrakcje. Sam nie był jeszcze pewien czy chce odpuścić. Tim wydawał się niezwykle łatwym kąskiem. Tutaj jednak miał sporą niespodziankę. A może to była forma zachęty do przeniesienia się do niego?
- Jasne. Odwiozę cię.
Ponieważ siedzieli przy barze ich drinki już były opłacone. Pozostało więc się zebrać. Sam zatrzymał taksówkę i w samochodzie powtórzył manewr z próbą obmacywania Tima. Powoli zaczynało do niego docierać, że ten wieczór może się nie skończyć tak jak zaplanował. Mimo to podjął jeszcze próbę przy samych drzwiach. Pocałował go i złapał za pośladki dociskając do siebie mocniej.
- Może jednak zaprosisz mnie do góry? - Zapytał gdy w końcu odsunął się od jego ust.

Cezar obserwował scenę z swojej bezpiecznej pozycji za kotarą własnego okna. Widział, że Sam jest ewidentnie napalony i był już w 100% pewien, że facet to typowy dupek... Dupek dupka w końcu pozna. Modlił się tylko żeby Tim przejrzał na oczy zanim gość złamie mu serce.

- Naprawdę sądzisz, że pójdę z tobą do łóżka na pierwszej randce? - spytał unosząc brew po tym, gdy odzyskał dech w piersi po pocałunku.
- Nie jestem pierwszym lepszym, jeżeli liczyłeś na szybki numerek, to cie rozczaruję. - powiedział kładąc mu ręce na piersiach. Wydawał się być rozczarowany postawa swojego księcia.
- Myślałem, że jesteś gentelmentem, Sam. - mruknął patrząc na niego ślicznie. W świetle latarni wydawał się być jeszcze atrakcyjniejszy niż za dnia. To chyba była magia wieczoru.

Sam wszedł w rolę którą chciał zobaczyć Tim. Złapał go za dłonie które położył na jego piersi.
- Zwyczajnie nie chciałem się z tobą rozstawać. Tak miło minął mi ten czas... Przepraszam jeśli z tego powodu byłem zbyt nachalny. Taksówka czeka. Do zobaczenia.
Pocałował go tym razem łagodnie i pomachał zanim wsiadł do taksówki.
- Niezły skurwiel... 9/10 w skali jak wielkim jestem kutasem.
Burknął do siebie Cezar i położył się jak tylko światło zniknęło w oknach Tima.

Cóż, naiwnemu Timowi taki pokaz wystarczył. Bo zciągnięte ku sobie brwi rozsunęły się i jego buzia znowu nabrała łagodnego wyrazu.
Rano umówił się z Cezarym u siebie w domu, miał tylko wstąpić do kawiarni po zapas kawy a on zadba o śniadanie.
Słodki Pan fotograf przygotował górę naleśników, za równi tych na słono jak i na słodko.

Cezar przyszedł z kawą. Widząc górę naleśników uniósł brwi.
- Aż tak dobrze poszło? - Zapytał. Sam miał minę dość marsową. Z jeszcze większym rozdrażnieniem słuchał jak to minął wieczór. Chłopak nawet nie zauważył, że jego książę z bajki jest typowym narcyzem i zapatrzonym w siebie dupkiem.
- I nie przeszkadza ci, że cały wieczór kręcił się wkoło jego osoby? Z tego co mówisz jedyną rzeczą jaką zarejestrował to fakt, że jesteś fotografem i masz fajny tyłek.
Sprowadził go na ziemię swoim cynizmem.

Nadął policzki i zrobił niepocieszona minę. Naprawdę było tak jak mówił Cezar?
Westchnął i dolał mu czarnej kawy.
- Ty to potrafisz sprowadzić na ziemię. - burknął wypychając sobie do ust wielki kawałek naleśnika z syropem klonowym.
- Nie ciesz się. Jeszcze nie wygrałeś.

Prychnął lekcewarząco.
- A kiedy uznasz że wygrałem? Jak złamie ci serce? Jak zobaczysz jego dupę w blondzie z sylikonowymi cyckami? Czy może jak ci wjedzie w tyłek, zrobi swoje i powie że idzie do domu traktując jak worek na spermę?
Spytał Cezar czując jak się w nim gotuje. Za każdą z tych opcji już miał ochotę zabić Samuela. Oczywiście sam przed sobą nie potrafił jeszcze określić uczuć jakie żywił do Tima. Chciał go chronić. Tego był pewien. I od samego początku uważał, że jest niezłą dupą. Nie potrzebował obcisłych spodni, bluzek i dodatków z katalogu. Mógł być nawet ten jego sweter który w głowie nazywał "chorobowym" bo jak tylko się przeziębił wskakiwał w niego w domu.
- Spróbuj go namówić żeby zabrał cię do siebie. Wybadasz przy okazji czy nie ma kogoś. Boskie naleśniki.
Powiedział jedząc kolejnego.

- Zapytam. - powiedział posyłając mu długie, oceniając spojrzenie. - Żebyś wiedział, że zapytam. - dodał jakby przekonując samego siebie.
- A nawet zrobię to teraz. - mruknął wyciągając telefon.
" Hey! Dzień dobry , chce sprawdzić twoje zdolności kulinarne. Jestem ciekaw czy naprawdę tak świetnie gotujesz, jak mówisz. Podaj swój adres, wpadnę na kolacje."
Nastukał i przed wysłaniem pokazał Cezarowi z zarozumiała mina.

Samuel spojrzał na wyświetlacz i wykrzywił twarz. Jaki dorosły człowiek wysyła uśmieszki? Wrócił poprzedniej nocy do swojej narzeczonej bo Tim nie zaspokoił jego oczekiwań.
- Kto to?
- Kolega z wczoraj. Sprawdza czy dotarłem bezpiecznie.
- Ummm,
Mężczyzna nigdy nie ściągał kochanek do siebie. Prędzej do hotelu. Jego dziewczyna miała klucze do mieszkania i mogła się pojawić w każdej chwili. No i jej rzeczy były wszędzie. Łącznie z katalogami w których zaznaczała rzeczy na ślub. Wahał się między usunięciem wiadomości i udawaniem, że jej nie dostał, a odpowiedzią. Wybrał opcję pierwszą wierząc, że może odwróci sytuację i zaliczy jednak Tima w ten weekend.
"Niestety mam remont w kuchni. Może ugotuję coś u ciebie?"
Wysłał odpowiedź. Remont kuchni to dość poważna rzecz, a on o niej nie wspomniał poprzedniego dnia. Sam uważał jednak, że chłopakowi za bardzo się podoba żeby zauważył taki drobiazg. Przecież tyle razy stosował podobne fortele...

Cezar obżerał się kolejnym naleśnikiem kiedy przyszła odpowiedź.
- I co ci odpisał?

- Że ma remont w kuchni. - powiedział wyraźnie przygnębiony ta odpowiedzią. Był pewien, że od razu się zgodzi.
Spojrzał swoimi szczeniaczkowymi oczyma na Cezara jakby z nadzieją, że pstryknie palcami i Samuel zmieni swoją odpowiedź.
- I co teraz? - spytał smutno mieszajacąc swoje dniowe latte.

Cezar wybuchnął śmiechem.
- Wiesz co ma w domu? Nagą laskę do dymania w razie czego jakby nic się nie udało upolować a nie remont. Wspomniał coś o nim? O remoncie? Z tego co mówiłeś nie wspominał o tym nawet. Czyż to nie jest wygodna wymówka? Przykro mi Tim. Twój książę to 100% gracz. Powiem więcej. Mógł oddzwonić ale wybrał nic nie mówiącego smsa.
Oparł się wygodnie na krześle i patrzył na nieszczęśliwą minę mężczyzny. Było mu głupio.
- Tim... ja... zwyczajnie uważam, że zasługujesz na kogoś kto doceni twoje starania.
Podniósł się i chciał go objąć by pocieszyć.

Słysząc śmiech mężczyzny spojrzał na niego z wyrzutem.
- Nie powinienem ciebie słuchać i zmieniać swoje zachowanie. - mruknął opierając brodę na ręce wyraźnie rozczarowany zachowaniem swojego księcia.
- Chciałbym, żeby polubił mnie takiego jakim jestem. - dodał opuszczając wzrok. Bolało go serduszko i ciężko mu było pogodzić się ze świadomością, że jego książę może wcale nie być księciem a jedynie okropna ropucha.
- Jeśli Sam jest taki jak mówisz, chce dać mu nauczkę. - powiedział niespodziewanie. - Nie powinien bawić się uczuciami innych.