-=Cybernetic Love with Sparks=-

First topic message reminder :

Rok 2058, dzień czyiś dwudziestych siódmych urodzin, godziny wieczorne.
Czarne niczym otchłań, zdająca się obserwować tych, którzy śmieli spojrzeć prosto w stado cudnie świecących gwiazd. Do tego rozświetlające odbitymi od słońca promieniami wielki, ogromny, srebrzysty księżyc. Zapowiadała się niezapomniana, zapierająca dech w piersiach, Amerykańska Noc. Bezchmurny Texas, z dodatkiem zimnych, czerwonych pustyń - idealne miejsce by podziwiać piękno natury, o ile ktoś pragnął takich doświadczeń. W istocie był to niecodzienny czas i nawet jeśli nie miało się przyjemności wyjrzenia w gwiazdy, dzisiejsza technologia zdołała je już dawno wyprzedzić i przewyższyć.
Cudy techniki, począwszy od podróży międzygwiezdnych, po telekinezę, na sztucznej inteligencji zachowującej się jak człowiek włącznie. Z czego to właśnie ta ostatnia miała dzisiaj być obiektem cudów i przychylnych spojrzeń a nie to, co było nad ludzkimi głowami.

Impreza urodzinowa w apartamencie. Głośna, intensywna, pełna wrażeń, alkoholu i ludzi. Nawet wbrew samemu solenizantowi - wszystko przygotowane z myślą o dyskrecji. Zwłaszcza, że maczał w tym palce sam ojciec urodzinowego chłopaka, pracujący w pocie czoła nad bardzo, ale to bardzo zaawansowaną technologią, która miała rzekomo zrewolucjonizować świat. Niestety nie pojawił się on na urodzinach swego syna, ale wysłał pakunek, który przyjechał akurat pod wieczór - gdy akurat cała śmietanka robotyków i innych ludzi nauki postanowiła już udać się do swych lokum - pozostawiając tym samym chłopaka samemu sobie.
Paczka była spora, bardzo wysoka. Wręcz można było stwierdzić, że w niej był człowiek. Oznaczona numerkiem E4 - 40R. Logo z boku oznaczające Wydział Wyższy Technik Sztucznej Inteligencji - WWTSI, mający spory wpływ w świecie robotyki. Oni specjalizowali się właśnie w ich wytwarzaniu - robotów. Tych mądrych, jak i głupich, ludzkich, jak i żołnierzy. Gdzie by się nie spojrzało, czy android, cyborg lub robot, tam WWTSI musiało mieszać swe palce.
Egzemplarz ten miał byś szczególnie interesujący, wyposażony w coś lepszego niż reszta. O tym jednak nie był chłopaczyna poinformowany, nie otrzymując dosłownie żadnej informacji z obsługą tej jednostki. Musiał przekonać się na własnym sobie czym to coś było i jak to uruchomić, o ile ojciec nie dał mu wyzwania by go uruchomić.

---

Pierwsze pytanie spotkało się z aprobatą Chrisa i jego przytaknięciem. Drugie z westchnięciem, a trzecie z wypuszczeniem spod ust lekkiego, uroczego chichotu. Rozciągnął się, wygodniej zasiadł na krześle, nogi położył po sobie i z przeszywającym spojrzeniem, postanowił odpowiedzieć.
- Czemu martwią? Fetysze to bardzo zdrowa forma wzbogacenia swego życia seksualnego. Sprawia, że jesteśmy ponad prymitywnymi formami życia, chcąc czerpać całą esencje przyjemności... I myślę też, że wiesz dokładnie co to jest! - ostatni fragment dodał z entuzjazmem, otwierając do tego szerzej oczyska w sposób dość teatralny. - Chciałbym być tym razem... tym na dole. I... chyba lubię stopy. Nie tak jak macki, ale wciąż wyróżniają się w mojej bazie danych. Będziesz mógł wyżyć się prawie tak, jak chcesz - wyszczerzył tutaj swe ząbki. - W każdym razie, Zess, przestań się zamartwiać o drobnostki, bo zapominasz przez to o teraźniejszości. Na razie jesteś tu, w tym miejscu, z generatorem który podtrzymuje całą bazę mogącą nas ochronić. A jak zbudujemy reaktor, rozpoczniemy budowę pojazdu kosmicznego. Wtedy pomyślisz o przyszłości, dobrze? Nie jesteś mną, nie możesz myśleć aż tak wielowątkowo, podczas gdy twoje myślenie pochłania zbyt dużo... nazwijmy to mocą procesora. Skup się na jednej rzeczy... - dał w odpowiedzi i tknął go stopą w nogę. Zaczepnie, lecz nic ponadto.

Na jego umiejscowienie słowa "zdrowa" aż kaszlnął nie mogąc uwierzyć. Dla niego było to mało normalne. W końcu kto normalny się tak bawi? Dobra. Słyszał o wibratorach, ostrym seksie, wiązaniu czy o seksie grupowym... Nie było tam jednak nic o psich penisach, mackach i innych dziwach. Nie wiedział skąd u Chrisa taka fascynacja tym. Może to był jakiś błąd?
- Wiem... Domyśliłem się... - odparł do niego z cichym westchnięciem. Miał jednak nadzieję, że nie zamierzał się dzisiaj tak bawić. Nadal tyły go bolały, a i Zess nie należał do osób czerpiących radość z robieniu komuś krzywdy.
- Nie przepadam za wyżywaniem się na kimś Chris, ale potem o tym porozmawiamy... - mruknął spokojnie mając nadzieję, że nie będzie musiał zachowywać się tak jak on zeszłej nocy.
- Ludzie jednak maja to do tego, że myślą o zbyt wielu rzeczach na raz. Nie zrobię nic z tym. Nie panuje nad tym, jak ty nad swoimi "myślami". Poza tym nie zrozumiesz, bo nigdy nie byłeś człowiekiem. Może i stworzyliśmy sztuczną inteligencję. Jesteś w stanie myśleć, tworzyć, marzyć, pragnąć... Ale działamy na innych zasadach. Postaram sie jednak myśleć o czymś innym. Jesli w ogóle mi to wyjdzie. - westchnął zerkając nieco na sufit bazy. Nigdy nie udało się odtworzyć wiernej syntetycznej kopii człowieka. Nie był to błąd, po prostu ukazywało to jak niedoskonali i ograniczeni są ludzie.

Chris ponownie westchnął. Głośno, dając jasno do zrozumienia że coś mu się nie podoba. Zwłaszcza, że minę miał lekko zgęstniałą. Przytaknął jednakże wtem i wycofał nogę. Samem wstał w końcu od stołu, podszedł zaraz jednak do niego i wsunął dłoń wprost w jego włosy. Przeczesał je, leniwie podrapał czaszkę Zessa i poklepał ostatecznie.
- Nie wyżywać. Spokojnie. Ja nie lubię bólu, mogę to od razu Tobie powiedzieć. Ale kontroluje tutaj sporo rzeczy, chciałbym... stracić tę kontrolę na parę chwil jeśli mnie rozumiesz - po tym przeszedł prosto za jego plecy, złapał za ramiona i począł wykonywać prosty acz mocny masaż, co by rozluźnić jego syntetyczne, wzbogacane mięśnie. - I nie będę tez wnikać. Skoro nie mogę zrozumieć, zaprzestaje analizy. Ale jeśli chcesz się wyszaleć i znów zapomnieć tak, jak wczoraj, z chęcią Tobie pomogę. Nawet nie mówię o seksie, mógłbyś poeksperymentować. Masz... dobrą pracownie. Możesz popróbować programowania. I jeśli chcesz to mogę nawet Ciebie tego nauczyć. Chyba nie będzie lepszego nauczyciela niż kogoś, kto może machnąć dłonią i stworzyć sztuczną inteligencje w kilka chwil - powiedział nieco rozbawiony, odrywając w końcu ręce od niego. - Lecz zadręczanie się nie pomoże kompletnie w niczym. Wole myśleć o rzeczach które są, tworzyć coś co mogę i marzyć czy pragnąć o tym, co jestem w stanie zrobić, nie o czymś czego nie mogę nawet tknąć - dodał ostatecznie, zakładając ręce na karku. Dalej był za jego plecami.

Wrócił wzrokiem do niego gdy tylko wstał i podszedł. Westchnął cicho na jego gest ręką, nieco nastawiając głowę do tego. Chcąc nie chcąc nadal był człowiekiem, a te są zwierzętami stadnymi. Potrzebował bliskości drugiej osoby.
- Stracić kontrolę? Nie jak ja do tego cię zmusić, Chris. Wiesz, że w związku z seksem nie mam zbyt wielkiego doświadczenia. Musiałbyś mnie nieco poinstruować... - mruknął spokojnie, ale jak nigdy czegoś nie widział, to nie wiedział też jak do tego doprowadzić. Chris dalej był dla niego zagadką. Gdy przeniósł ręce na ramiona wydał z siebie ciche westchnięcie zadowolenia.
- To nie jest przyjemne uczucie, nie mogą wyciszyć niepotrzebnych myśli. Wyobraź sobie... Chaos. W naszych głowach panuje chaos, którego sami układamy. Pozornie kontrolowany, ale czasami wymyka się spod kontroli, zaczynają pojawiać się "błędy", dlatego tak wiele jest chorób psychicznych. Nas umysł jest.... Niestabilny. - dopowiedział chcąc jakoś mu to nakreślić w bardziej naukowy sposób.
- Chciałbym nie myśleć o tym wszystkim. Programowania miał uczyć mnie mój ojciec, zaraz po moim powrocie na Ziemię... Próbował uczyć się na nanitach, ale są skomplikowane. Ich kod ciągle się zmienia, nie mogę znaleźć punktu odniesienia. - odparł przymykając oczy na taki przyjemny masaż. Oparł głowę na jednej z jego rąk, myśląc wyraźnie. Ogonem złapał za jego nogę. Konkretniej nieco wyżej kostki.
- Możesz mnie pouczyć. Czegokolwiek, bym tylko nie zadręczał się myślami. - dodał po chwili, zerkając na niego katem oka.

Czując to jak się opiera, przesunął ręce ponownie na ramiona i wznowił masaż. Tym razem nie miał raczej zamiaru wycofywać swych dłoni, kciukami wywijając rozluźniające kółeczka. Technika nawet zdawała się być podobna do tej, której używał na męskości Zessa podczas pewnych miłostek, o ile chciał zauważyć naukowiec tę zależność.
- Poinstruowałbym Ciebie, Zess. Spokojnie... Cały czas jesteś spięty. Wydajesz się nawet myśleć o seksie i o tym, co zrobić by było przyjemnie. Nie powinieneś aż tak poważnie do tego wszystkiego podchodzić - po tym jednak wycofał dłonie. Wszystko po to, by leniwie przykucnąć tuż przy oplatającym go ogonie. Przejechał po nim leniwie paluszkiem i wyszczerzył swe ząbki. - Choć Twój ogon zdaje się świetnie zdawać sprawę z tego, cóż jest moim aktualnym podmiotem pożądania. W każdym razie... - uniósł nagle kartę pamięci nad sobą, usadawiając ją na skraju stołu. - Jak będziesz chciał się uczyć to wsadź sobie tę kartę. Stworzyłem przed chwilą kilka programów do... nauki programowania - dał w odpowiedzi.

Pomrukiwał się cicho z zadowolenia na masaż. Czuł zależność jego ruchów, zbyt dobrze pamiętał jak ten to robił, jednak starał się teraz ie myśleć o ich dość namiętnych zbliżeniach. Nie chciał czasem wypaść z rumieńcem na twarzy, czy co gorsza, podniecić się niepotrzebnie.
- Czemu nie? Boję się tego, że się mną znudzisz... - mruknął dosyć cicho, ale z pewnością Chris to usłyszał. Nie chciał jednak tego. Bał się bardzo, że nie będzie miał co zaoferować Chrisowi, skoro ten aż takich rzeczy wymagał. Dla niego to było nowe, jedne mniej, jedne bardziej ciężkie do przełknięcia.
Gdy wycofał dłonie i kucnął wydał z siebie ciche westchnięcie. Ogon chwilowo zadrżał na jego dotyk, ale nie puszczał. Trzymał dalej, nie mocno, ale łatwo się nie wywinie.
- Nogi? - mruknął cicho zdziwiony niezbyt rozumiejąc, w końcu nie znał wszystkich fetyszy i ludzkich zboczeń. Sam twierdził, że żadnych nie miał. Po chwili też sięgnął po kartę przyglądając się jej.
- Ale... Że w jaki sposób mnie to nauczy? - spytał go ciekawy, bo jednak taka metoda była dla niego obca. Mógł co prawda wiele rzeczy do siebie podłączyć, ale jeszcze nigdy nie próbował...

Android ten znalazł swój nowy obiekt zabaw, postanawiając głaskać, tykać i obmacywać ogon Zessa, który o dziwo teraz mu wpadł jakoś bardzo mocno w oko. Podczas swej zabawy, w której nie chciał wycofania się tegoż obiektu, pozwolił sobie na odpowiedź zaraz po wysłuchaniu wszystkiego co pewien naukowiec miał do powiedzenia.
- Nie wiem czym jest znudzenie. Na szczęście tej emocji nie czuje. Więc przestań się zamartwiać nad tym. Jeny, jeny... - burknął nieco rozbawiony, zerkając ku górze spode łba wprost na Zessa.
- Ale tak. Nogi. I ten sprzęt... Podłącz go po prostu do laptopa. Jesteś dalej człowiekiem, nie wrzuce Tobie w umysł tego jak programować niczym w bardzo starych filmach pokroju „Matrix”. Musisz się wciąż uczyć. Zrobiłem po prostu program i do niego instruktarz, w który możesz wpisywać zapytania. A ja w wersji holograficznej odpowiem Tobie na pytania. Choć nie myśl że to myśląca wersja, jedynie proste AI korzystające z mojej programistycznej wiedzy - dał w odpowiedzi, po czym podniósł się i pogłaskał Zessa. - Miałbyś jakieś pytania? - zakończył, czekając na reakcje z jego strony.

Zess ogon miał bardzo wrażliwy. Za bardzo. Czując, że Chris postanowił podręczyć właśnie tą część ciała aż zadrżał i zagryzł usta. Ogon się odruchowo wiercił, ale w pewnym miejscach był strefą erogenną.
- Chris... Proszę cię... Nie obmacuj go tak... - mruknął z lekkimi rumieńcami na policzkach, ale nie zerkał na Chrisa, chcąc je ukryć. Jeszcze mu brakowało, by teraz znaleźć się za potrzebą... Wyjście do łazienki nie było opcją ucieczki w jego aktualnym, robotycznym, stanie...
- No dobrze... - westchnął starając się jakoś o tym nie myśleć, ale no ciężko mu było! Było tego za dużo. Strasznie dużo zmartwień miał na głowie ostatnio, a jak wiadomo, człowiekowi trudno jest się ich pozbyć z głowy, jak już się pojawią.
Kiwnie głową na jego słowa, ale myślał, że bardziej mu to wszystko osobiście wytłumaczy niżeli hologram... Ale nie narzekał. Nie komentował też tego. Odłożył kartę na stół, bo nie miał kieszeni... W końcu miał tylko bokserki i koszulkę. Gdy więc zabrał ręce z jego wrażliwego ogona i wstał, nastawił głowę odruchowo do głaskania.
- Nie wiem... Chyba nic więcej... Póki co. - mruknął cicho, ale nic nie przychodziło mu do głowy.

Słysząc mruknięcie wiedział już cóż to za interesujący ogon był. Lecz pomimo swej świadomości, głaskał go, drapał po czaszce delikatnie, przeczesywał powolutku, leniwie jego włosy, aż w końcu westchnął i wycofał dłonie.
- Dobrze. Zatem ja powoli wrócę do pokoju. Staram się nie korzystać z energii bazy, a wszystko to co dzisiaj zrobiłem było wygenerowane dzięki naszemu wczorajszemu zbliżeniu... To taaaka ciekawostka. W każdym razie idę, a Ty zajmij umysł programowaniem lub czymś innym niż zamartwianie się, choć... to niemożliwe jak mnie już uświadomiłeś. Ja sobie poczytam i pooszczędzam energię, doprowadzę może do stanu używalności mojego robota. Jakby co jestem w swoim pokoju - i zaraz po tych słowach odwrócił się na pięcie o ile mógł i ruszył, by po paru chwilach zniknąć za drzwiami kuchni, prawdopodobnie wchodząc do swojego pokoju.

Nastawiał głowę odruchowo dalej i wydawał z siebie ciche pomruki. Lubił gdy tak go dotykał. Było to przyjemne.
- Dobrze... Postaram się zrobić reaktor i czegoś się nauczyć... - mruknął z lekkim uśmiechem do Chrisa i odprowadził go wzrokiem. Pobył jeszcze w kuchni ale zaraz posprzątał nieco dla zajęcia rąk i potem ruszył do pokoju zgarniając kartę. Zajął się jednak tworzeniem reaktora z części jakie zebrał z sondy i z resztek starego. Poszło więc szybciej niż się spodziewał.
Po około 6 godzinach zastąpił reaktor sondy w generatorze, normalnym reaktorem, mając nadzieję, że tym razem nie eksploduje. Wtedy to byłby koniec... Oboje bowiem byli w promieniu rażenia.
Wziął więc szybki prysznic i wrócił do pokoju by trochę się pouczyć. Zess miał to do siebie, że łatwo wiedzę przyjmował. Nie bez powodu był tak zdolny. W sumie raz co zobaczył nigdy nie zapomniał dlatego na przykład znał plany reaktora czy znał plan swojego statku na pamięć.
Gdy uznał, że ma dość i nie może więcej patrzeć na ciąg literek i cyferek poszedł do Chrisa. Zapukał kulturalnie i potem wszedł do pokoju by zajrzeć co ten takiego tam majstruje.
- Chris... Jakby co to wymieniłem już reaktor... - mruknął do niego cicho, by nie musiał się już oszczędzać.

Gdy Zess zechciał wejść, mógł zobaczyć dalej niewykończonego robota, choć pokrytego tym razem jakąś dodatkową warstwą metalu. Kolejnym elementem wystroju był sam Chris, leżący leniwie na swym łóżku z zamkniętymi oczyskami na plecach. Jego koszula zdawała się lekko zlecieć z ramienia, przez co z odsłoniętym wystającym obojczykiem - wyglądał co najmniej jak ofiara gwałtu lub ktoś, kto właśnie tego pragnął.
Otworzył on oczy, zerknął leniwie na naukowca i wydał głośne, przeciągłe ziewnięcie, by zaraz przejść do pozycji siedzącej - z ciągle odsłoniętym kawałkiem soczystego ciałka.
- Dobrze... Dobrze... wezmę to pod uwagę... - burknął do niego nieco zaspany. - I jak poszło uczenie się? - oparł się wtem plecami o ścianę.

Zerknął sobie uważnie na robota, jednak nie on był obiektem, na którym ostatecznie zawiesił wzrok. Pokręcił głową rozbawiony widząc jak Chris wygląda. Podszedł po chwili i usiadł obok niego na łóżku. Myślał, że android bardziej się ubierze w ciągu tych paru godzin, a tak nadal latał praktycznie goły i wesoły...
- Dobrze, choć na dziś mam dosyć jakichkolwiek kodów. - odparł spokojnie i oparł się o jego ramie swoim, a następnie oparł o jego ramię, głowę.
- Nie za dobrze ci tutaj? Tak nagim chodzić? - odparł cicho i złapał go specjalnie za udo, a ręce miał dosyć chłodne.
- I co Chris? Nie chcesz wyjść na spacer czy coś? Ciągłe siedzenie w jednym miejscu chyba nudzi... - mruknął cicho ciekaw jego odpowiedzi. Póki co zaczął masować jego udo spokojnie.

Nie wydawał się by mieć cokolwiek przeciwko opieraniu się Zessa na swym ramieniu. Uśmiechnął się dość przyjaźnie, zerkając na niego z ukosa. A gdy ten go tknął zimną dłonią, z jego ust wyszło stęknięcie bardzo podobnego do tego, którym zwykł go raczyć podczas nocnych igraszek. Mimowolnie, w odruchu drgnęła mu noga, a sama skóra nieco się napięła by zaraz spokojnie rozluźnić, czując jak dłoń nabiera ciepła jego ciała.
- Nie, nie chce. Tutaj mam wszystko pókim co. Reszta jest... niebezpieczna. Ma zbyt wysoki poziom porażki. Najbardziej boje się potężnego impulsu EMP ze statków kosmicznych, stąd... wole tu pozostać... najlepiej nagim, bo wtedy czuje się po prostu najlepiej - wystawił aż mu język, lecz tylko na chwile. Po tym uniósł dłoń, wplótł ją w jego głowę i zaczął przeczesywać.

Na jego stęknięcie uśmiechnął się nieco mocniej. Nie przerywał więc skoro Chris w sumie się nie opierał. Masował nieco intensywniej i wyżej...
- Aż tak kiepsko oceniasz tą planetę? Nie byliśmy wtedy przygotowani Chris. - odparł nadal się uśmiechając, ale czując rękę w swoich włosach zamruczał głośno nastawiając się wygodniej, by głaskał.
- Teraz jest taki przyjemny spokój... - dodał po chwili obejmując go ręką, co się opierał o niego w pasie, by nieco się przytulić.
- Naprawdę chcesz budować statek? Masz na niego materiały? - mruknął cicho po chwili chcąc jakoś odwrócić jego uwagę od jego czynności, bo ręka co go objęła od tyłu zaczęła masować bioderko Chrisa, do rytmu ręki na jego udzie.

Przysuwająca się dłoń w bliższym kierunku linii pasa nie została jakoś szczególnie źle potraktowana. Właściwie Chris nic nie zrobił by temu przeciwdziałać, jak i innej rączce dołączającej do wesołych masowań. Choć umysł jego podpowiedział cóż może się dziać, dlatego pewien element rozpoczął przebudzanie. Nie był na szczęście widoczny spomiędzy ubranka, a sam android zachowywał się jakby tego nie widział.
Przytaknął on, pokiwał głową, drapiąc lekko jego łepetynkę w swoim leniwym, powolnym tempie.
- Materiały nie są istotne pókim posiadamy energię. Wiesz przecież... A naprawdę chce go zbudować. To miejsce... jest niebezpieczne. Nawet pomimo przygotowania - dał w odpowiedzi, zabierając w końcu rękę. Zamknął oczy i sam oparł głowę o jego. - A Ty?

Zess nawet nie zaglądał w TO miejsce i dalej go sobie drażnił spokojnie. Ręka wędrowała sobie po jego udzie, a druga po jego bioderku. Póki co grzecznie, po materiale koszuli. Dalej jednak mruczał chętnie na takie głaskanie.
- Ale aż tak niebezpieczne? Przecież nic tu nie ma. Już wiesz dlaczego... Nikogo ani niczego więcej raczej tu nie spotkamy. - odparł spokojnie i przesunął rękę z jego uda nieco wyżej znowu. Nawet można by było się pokusić o stwierdzenie, że zahaczał opuszkami palców o jego dość wrażliwe miejsce intymne, specjalnie.
- Ja? Nie wiem. Nie mam wyjścia, jak ci pomagać, bo bez ciebie długo nie pożyję niestety. - odparł rozbawionym głosem, bo może i coś umiał więcej... Ale nadal to było nic.
- Poza tym... Jestem ciekaw skąd ty masz takie informacje o dziwnej planecie. Nie wygenerowały się losowo? - spytał ciekawy, nie przestając go drażnić.

Miejsce, w którym rączka Zessa masowała go jeszcze aż tak nie wywoływała na nim jakiś szczególnych reakcji. Jednakże gdy diabelnik ten wspiął się o wiele za wysoko, tykając coś wrażliwego przy udzie, przez ciało Chrisa przeszły ciarki, zadrżał, a spod ust wydostało się sapnięcie. Lice zakryły się rumieńcami, a temperatura jego ciała zwiększyła się. Mimo to nie otworzył oczysk, ani nie powędrował nigdzie rękoma udając, że nic, kompletnie nic się z nim nie dzieje.
- Nie o tej planecie... Zapomniałeś o najemnikach...? Pofrunęli oni swym statkiem, który sam zasługiwał na spory budżet... Z pewnością planują kontratak w jakimś czasie, chyba że zdołali prześledzić informacje dotyczące szkodliwości tej planety. Wtedy może będziemy mieli spokój... Ale chce tu jeszcze zostać i przeczekać - dał w odpowiedzi, otwierając wreszcie oczko by na niego zerknąć. Nic nie powiedział więcej.

Wyczul i usłyszał jego reakcje, na co sie wrednie uśmiechnął. Oczywiście Chris nie widział, bo miał zamknięte oczy. Starał się go pobudzić, by nie było, że tylko Chris inicjuje. Poza tym uważał, ze android i tak ma ochotę.
- Wiem. Nie zapomniałem o nich. Wiem tez, że wrócą. Prędzej, czy później. Póki co jednak nie ma nikogo. Jesteśmy sami. Powinniśmy wykorzystać ten czas. - mruknął cicho i dalej go drażnił perfidnie, nawet rękę wsuwając wyżej, dotykając już bezpośrednio jego męskości. Póki co były to leniwe i pieszczotliwe działania.
Wiedział, że Chris pewnie wolałby od razu przejść do rzeczy, ale po co się maja spieszyć? Ustami za to dotknął jego odsłoniętego nieco ramienia i obojczyka. Całując czule, ale i lekko kasając.

Był pobudzony już wraz z ułożeniem dłoni na jego udzie i przejechaniu ciut dalej. Teraz jego męskość prężnie stała i cud, że nie było tego widac pod materiałem ubrania. Nie mówiąc już o tym, że gdy ten tknął tego wrażliwego, łaknącego dotyku miejsca, spod ust tegoż osobnika wyrwało się głośniejsze stęknięcie. Ciało nieznacznie się spięło, oddech przyspieszył, posapywanie od czasu do czasu wyrywało się w niespokojnej chaotyce - za sprawą pewnych warg go tykających. Zamknął ponownie oczysko, postanawiając unieść dłoń i wpleśc ją w jego włosy, wypuszczając niezdarnie stłamszone jęknięcie.
- Czy tylko mi jest tak gorąco...? - burknął pod nosem. - Jakaś tu dziwna... temperatura... Umm... - dodał ciszej.

Cieszył się, że mógł go i w taki sposób pobudzić. To tez było mile. Co prawda nie zamierzał oponować gdyby Chris zechciał się zabawić inaczej, ale póki co to pieścił go tak jak on chciał. Reka lekko przyspieszył swoje ruchy, zaciskając się nieco, a opuszkami palców drażnił jego główkę. Usta dalej obdarowywały pocałunkami jego odsłonięty kawałek skory. Lekko kasał, czasami mocniej, starał się też zobaczyć czy mógł zostawić malinki.
Czul jak jego temperatura wzrosła, a oddech stal się przyspieszony. To samo bowiem stało się z Zessem. Sam się od samego patrzenia na Chrisa podniecał.
- Mhm... Az dziwne nieprawdaż? Potem to sprawdzisz... Może coś się wyłączyło...? - mruknął cicho wprost do jego ucha, które również ucałował i lekko przygryzł.
- Chris... Byleś wczoraj bardzo niegrzeczny... - dodał po chwili ciszy nadal się uśmiechając.

Chris ani na chwile nie protestował, nie prosił o szybsze ruchy czy cokolwiek innego. Po prostu korzystał z tej przyjemności, nie chcąc przypadkiem psuć tego specyficznego, duszącego nastroju. Dlatego też wraz z przyspieszeniem posapywał mocniej, wypuszczając od czasu do czasu postękiwanie. W dodatku atak na główkę sprawił wypuszczenie z męskości śliskiego preejakulantu. Natomiast jeśli chodziło o malinki, niestety skóra ta na to nie pozwalała.
Na słowa jęknął mu cichutko, zwłaszcza gdy został zaatakowany w ucho. Jego męskość aż drgnęła wesoło, pragnąć ewidentnie mocniejszej jazdy.
- Niegrzeczny...? Co takiego zrobiłem...? - burknął pod nosem, odwracając głowę w bok. Tym samym jednak ułatwiając dostęp do swej szyi.

Zess tez nie narzekał. W końcu całkiem mu to odpowiadało. Byli w sumie jak dwa rożne światy. Obaj woleli co innego.
Reka nie przestawała, a nawet przyspieszyła swoje działania. Musiał przyznać, że Chris słodko reagował. Z chęcią rozprowadził cały preejakulant po jego męskości, by nawilżyć i poprawić ruchy reki. Dalej wiec drażnił ustami jego ucho i przygryzał je. Do tego po chwili jego ręka z bioderka Chrisa, uciekła na jego kark masując go palcami spokojnie.
- Dobrze ty już wiesz, Rudziku... - odparł z niewinnym uśmiechem, ale zaraz złapał go pewniej za szyje i jednym szybkim ruchem, sprowadził do parteru, dociskając jego głowę do łózka. Zrobił to mało delikatnie, ale wpatrywał się w Chrisa uważnie. Jego oczy znowu świeciły szkarłatem. W takiej pozycji Chris wypinał się nieco do Zessa.

Było mu przyjemnie, wypuszczał i reakcje świadczące o prawidłowości ruchach Zessa, aż tu nagle, nie wiedząc, nie będąc nawet w stanie tego przewidzieć, został powalony wprost do łóżka. Otworzył szerzej zdziwiony, jego męskość aż zadrżała z emocji, a samo ciało napięło się. Wygiął swój kręgosłup w apetyczny łuk, niczym kot, wypinając swoje cztery litery centralnie w jego stronę.
- Zatem... czy to znaczy... że muszę otrzymać karę...? Czy to przez... przez tę paczkę na moim biurku...? - rzucił, starając isę wykręcić głowę na tyle, by móc spojrzec na niego z ukosa. Rękoma powiódł wzdłuż swego ciała, kładąc je na swych pośladkach. I wtem zacisnął je oraz lekko pociągnął za pomocą paluszków, ukazując swe różowiutkie, najzdrowsze i najczyściejsze, ciaśniutkie wejście, które aż chciało by ktoś je „rozdziewiczył”.

Wpatrywał się w niego uważnie, choć jego twarz zdobił paskudnie wredny, szeroki uśmiech. Czuł jak ciało Chrisa zadrżało chętnie. Wiedział, ze go to kręciło. Może nazbyt mocno nawet. Widząc jednak co po chwili robi rekami pokręcił głową.
- Kare? O tak... A paczuszka? Nadal się zastanawiam, czy zasłużyłeś w ogóle bym użył jej zawartości. - odparł do niego z ironia w głosie ale zaraz złapał go za włosy i pociągnął, by przyciągnąć do siebie.
- Najpierw zajmij się mną, kochasiu, a potem zobaczymy czy zasłużysz, bym cie zerżnął. - odparł chłodno przyciągając twarz Chrisa do swojego krocza. Bokserek już na sobie nie miał. Male, czarne cuda je zniszczyły. Patrzył na niego wymagająco i raczej nie liczył, na żadne ale z jego strony.

Chciał, pragnął zostać zaatakowany przez jego męskość. Marzył wręcz, by móc poczuć tę przyjemność, która ukoi jego pożądliwą, sterczącą męskość. Tak się nie stało, gdyż lada moment pisnął z bólu, pociągnięty, wzdychając mniej chętnie niż chwile temu. Mina niechęci pozostała wraz z przyciągnięciem do jego męskości. Lecz mimo to nie uciekał. Ułożył swe dłonie na jego udach, wypiął dumnie pośladki, wygiął kręgosłup jak kot w łuk którego apetyczną część było widać przez ześlizgujące się z niego ubranko. Przysunął swe usta do jego męskości, na którą wpierw chuchnął.
- Liczę... że spełnisz moją żądzę dotyczącą zabaw z... niżej usadowionymi częściami ciała... - rzucił jakby przypomnieć o swoich nowych fetyszach, po czym bez większego gadania wsunął od razu całą jego męskość prosto do swej szyi, po nasadę. Ciepłe, ciasne wnętrze okalało jego penisa, a sam język dociskał go mocno do podniebienia by stworzyć jak najlepszy, wilgotny korytarzyk w dziejach. Poczekał jednak z jego męskością w ustach, która deformowała znacząco jego gardło, na reakcje chłopaka i ewentualnie narzucone tempo.