-=Cybernetic Love with Sparks=-

First topic message reminder :

Rok 2058, dzień czyiś dwudziestych siódmych urodzin, godziny wieczorne.
Czarne niczym otchłań, zdająca się obserwować tych, którzy śmieli spojrzeć prosto w stado cudnie świecących gwiazd. Do tego rozświetlające odbitymi od słońca promieniami wielki, ogromny, srebrzysty księżyc. Zapowiadała się niezapomniana, zapierająca dech w piersiach, Amerykańska Noc. Bezchmurny Texas, z dodatkiem zimnych, czerwonych pustyń - idealne miejsce by podziwiać piękno natury, o ile ktoś pragnął takich doświadczeń. W istocie był to niecodzienny czas i nawet jeśli nie miało się przyjemności wyjrzenia w gwiazdy, dzisiejsza technologia zdołała je już dawno wyprzedzić i przewyższyć.
Cudy techniki, począwszy od podróży międzygwiezdnych, po telekinezę, na sztucznej inteligencji zachowującej się jak człowiek włącznie. Z czego to właśnie ta ostatnia miała dzisiaj być obiektem cudów i przychylnych spojrzeń a nie to, co było nad ludzkimi głowami.

Impreza urodzinowa w apartamencie. Głośna, intensywna, pełna wrażeń, alkoholu i ludzi. Nawet wbrew samemu solenizantowi - wszystko przygotowane z myślą o dyskrecji. Zwłaszcza, że maczał w tym palce sam ojciec urodzinowego chłopaka, pracujący w pocie czoła nad bardzo, ale to bardzo zaawansowaną technologią, która miała rzekomo zrewolucjonizować świat. Niestety nie pojawił się on na urodzinach swego syna, ale wysłał pakunek, który przyjechał akurat pod wieczór - gdy akurat cała śmietanka robotyków i innych ludzi nauki postanowiła już udać się do swych lokum - pozostawiając tym samym chłopaka samemu sobie.
Paczka była spora, bardzo wysoka. Wręcz można było stwierdzić, że w niej był człowiek. Oznaczona numerkiem E4 - 40R. Logo z boku oznaczające Wydział Wyższy Technik Sztucznej Inteligencji - WWTSI, mający spory wpływ w świecie robotyki. Oni specjalizowali się właśnie w ich wytwarzaniu - robotów. Tych mądrych, jak i głupich, ludzkich, jak i żołnierzy. Gdzie by się nie spojrzało, czy android, cyborg lub robot, tam WWTSI musiało mieszać swe palce.
Egzemplarz ten miał byś szczególnie interesujący, wyposażony w coś lepszego niż reszta. O tym jednak nie był chłopaczyna poinformowany, nie otrzymując dosłownie żadnej informacji z obsługą tej jednostki. Musiał przekonać się na własnym sobie czym to coś było i jak to uruchomić, o ile ojciec nie dał mu wyzwania by go uruchomić.

---

To, że chciał, mało interesowało Zessa w tym momencie. Liczyło się, że on chciał czego innego. Na piśniecie nie zareagował zbytnio. Wyraz jego twarzy tez nie. Miał robić co się mu karze. Sapnął zadowolony wiec gdy poczuł i widział, ze chłopak się przygotowuje.
- Zobaczymy... Póki co masz inna robotę do wykonania. - odparł chłodno, ale nie popędzał go tym razem. Gdy w końcu poczuł przyjemna ciasnotę jego ust aż sapnął zadowolony. Zamruczał gardłowo, nadal trzymając go za włosy. Był przyjemnie ciasny, ciepły i wilgotny. Idealny i podniecający. Zaraz wiec zaczął poruszać jego głowa, narzucając dość szybkie tempo. Był androidem, nie powinien mieć z tym problemu. Ogon Zessa za to sięgnął po paczuszkę na biurku. Wyrzucił wiec po chwili wszystkie rzeczy na pościel obok nich. Zess zastanawiał się co użyć na swoim Rudziku, w miedzy czasie zaspokajać się wnętrzem jego ust.

Nie zdążył odpowiedzieć rzecz jasna, mając już pełne usta, a próby porozumienia się w ten sposób byłyby co najmniej niekulturalne. Dlatego też robił to, czego chciał, w tempie które sam Zess ustalił. W górę i w dół, wchodząc w rytm, dociskając męskość odpowiednio do ścianki, imitując coś, co można byłoby nazwać kobiecym łonem. Ba, po paru chwilach naukowiec nie musiał go tykać w żaden sposób, on robił mu dobrze za pomocą swych sprawnych ustek sam, z własnego pragnienia i chęci, starając się wykonać powierzone mu zadanie jak najlepiej mógł. A mógł, był dobry, nie zaprzestawał ani na sekundę, nie potrzebował tlenu, zaciskając raz za razem swe usta by dodać tylko ciasnoty.
W pudełku natomiast była nakładka na penisa, czarny, matowy strój ciasny, skórzany na same nogi, które u stóp kończyły się samym paskiem. Jakieś ojeki, pasy na oczy, czy też liny z nanostali.

Zess przyglądał się mu uważnie z zadowoleniem wymalowanym na twarzy. Sapał i wzdychał z rozkoszy jego ciasnych usteczek, które naprawdę były świetnie. Gdy sam już złapał tempo, puścił go i rekami przebierał rzeczy obok. Zastanawiał się nad tym co może być najbardziej użyteczne. Oblizał jednak usta wydajać z siebie stękniecie, ale złapał go za włosy, by oderwać go od swojego krocza. Nie chciał dojść mu w usta, a był bliski temu. Wtedy tez go pościł pozwalając się mu nieco wyprostować.
- Chcesz się pobawić zabawkami, to musisz je założyć... - mruknął cicho i rzucił mu te dziwne, dłuższe podkolanówki skórzane. Rzucił tez mu nakładkę na penisa, a sam do reki wziął te pasy.
- No dalej. Sam tego nie będę zakładał, Chris. - odparł poważnie, bo oczywiście wiedział jak to założyć, ale chciał Chrisa do tego zmusić by mu założył.
- Gdy już skończysz, uklęknij tyłem do mnie. - mruknął zwiastując mu użycie pasów. Zamierzał go sobie ładnie związać, by nic nie próbował czasem.

Z pasją, żarliwością, niebywałą wprawą i zdumiewającą techniką, Chris dawał przyjemność przyjacielowi Zessa między nogami. Ciepło, wilgoć, ciasność i swe umiejętności, pókim nie został z nim rozłączony. Oczyska androida znów uległy zmianie, ukazując w źrenicach serca. Stąd jego zamiłowanie do tego zadania i szczypta tęsknoty gdy wyprostował się. Patrzył zalotnie, po czym tak, jak naukowiec powiedział, tak i Red postanowił zrobić.
Wziął rzeczy, zbliżył się do tutejszego rozochoconego syntetyka ze sterczącą, mokrą męskością, postanawiając rozpocząć usadzanie na nim paru elementów. Między innymi rozpoczął od założenia na tym dorodnym wynalazku nakładki w formie psiej, znacząco wpływającej na wielkość i szerokość skarbów, który notabene mocno przyciskał samego penisa. Po tym Chris usunął z niego wszystkie ubrania o ile jakieś się ostały, a to za pomocą nanobotów, które jak się pojawiły, tak i szybko zniknęły, nie dając mu szans na jakąś reakcje. Kolejnym krokiem było założenie na nich skórzanego ubranka, a właściwie dolnej części, która obejmowała tylko i wyłącznie ciało od ud do kostek, z paskiem obejmującym tylko mały kawałek stopy. O ile ten oczywiście chciał akurat to na sobie, a nie na Chrisie.
Wraz z zakończeniem, o ile nie został osądzony o coś złego, odwrócił się tyłem do niego, klęknął, siadając pośladkami na łydkach i czekał z niecierpliwością, szczerząc swe usta w zadowolonym uśmiechu.

Przypatrywał się co ten robi. Niezbyt kręciła go taka zabawa, nawet w takim stanie jak był, ale skoro Chris sam prosił, to nie zamierzał mu odmawiać. Syknął cicho czując jak ciasno ta nakładka przylega. Z ciuchów to tylko koszulka mu chyba została, więc pozwolił mu się jej pozbyć w dowolny sposób. Jednak gdy zabierał się za zakładanie tych dziwnych kolanówek zatrzymał go sobie.
- Nie mówiłem tutaj o sobie. To ty zakładaj. - odparł z wrednym uśmiechem i czekał aż ten skończy przywdziewać te dziwne odzienie. Zessowi było to niepotrzebne, a skoro było to w paczuszce, to Chris chciał to nosić. Gdy skończył je zakładać i posłusznie klęknął tyłem do niego, Zess złapał jego ręce. Dał mu je na plecy, by zaraz je pasami obwiązać starannie i ciasno. Ręce przywiązał mu więc do torsu, który też oplótł mu pasami napinając je na tyle mocno, by najmniejszy ruch natrafiał na nie. Wtedy też pchnął go na łóżko, łapiąc za pośladki, które zaczął ściskać mocno.
- Wziąć czy nie wziąć? Może cię tak zostawię?

Wyszczerzył kiełki gdy ten go zatrzymał i postanowił oczywiście skorygować swoje zamiary, ubierając ten element garderoby na swoje nogi, które w dość ładny sposób podkreślały jego kształty nóg. Zess mógł się tym elementem nacieszyć, o ile w ogóle postanowił na niego spojrzeć. Zwłaszcza, że materiał wcale nie był taki gruby na jaki się wydawał.
Po tym, posłusznie, pozwolił naukowcowi na uwięzienie jego rąk. A wraz z pchnięciem wprost na łóżko, z jego ust wyrwało się lekkie zaskoczenie. Odwrócił głowę w bok by zerknąć nań z ukosa. Wygiął się specjalnie w apetyczny łuk i pokiwał swymi pośladkami na boki, szczerząc zębiska w paskudnie wyuzdanym uśmiechu. Oblizał wargi i sapnął przez zwyczajny dotyk na jego dwóch półkulach.
- Jesteś w stanie mnie zostawić? Ze swoją prężną, dumnie stojącą męskością, wilgotną od mej śliny? - postanowił on przysunąć się nieznacznie czterema literami do niego, chcąc go w ten sposób jakkolwiek zachęcić.

Był co prawda podniecony do tego stopnia, że ciężko mu się opanować, ale starał się trzymać w ryzach. Nie chciał wszystkiego pospieszać, szczególnie, ze miał go dręczyć... Gdy więc zerkał na niego Chris i starał się drażnić swoimi miękkimi czterema literkami, pochylił się nad nim i ucałował go w kark.
- Co nagle to po diable... Tak się mówi Chris... - mruknął rozbawiony i zaraz złapie go za kostki masując je ze spokojem. Ewidentnie zamierzał podrażnić te części ciała, które Chris chciał wcześniej. Nie wiedział w sumie czemu, ale nie robiło mu to wielkiej różnicy. Liczył się wyraz twarzy androida, na którą patrzył uważnie.
- I co teraz? - spytał po chwili przechodząc rękami na jego stópki, delikatnie, ale nie łaskocząc. Złapał je i zaczął masować. Zess aż miał za dużo samokontroli. Jego oczy nadal jednak świeciły szkarłatem i jak na złość, by drażnić dodatkowo, ocierał się swoim twardym członkiem i jego pośladki.

Na pierwszą odpowiedź westchnął jedynie, nie reagując jakoś szczególnie na masaż swoich kostek. Dopiero gdy ręka postanowiła zejść nieco w inne miejsce, gdzie doszło do skromnego masażyku i pytanka, na licach tegoż androidowego inkuba wkradły się rumieńce. Cichutko stęknął, czując palce na swej jakże mięciutkiej, delikatnej skórze. Zwłaszcza że jego stópki były niczym miłe w dotyku poduszeczki, wykonane z trwalszego, lepszego materiału niż nawet same pośladki, wzmacniane by wytrzymać ciężar, zatem i gładsze.
Chris jednak nie mógł wytrzymać, dlatego właśnie teraz, czując przy swoich czterech literach jego męskość której akurat tejże nocy zapragnął, spróbował jak najmocniej się o niego ocierać, spróbować go poczuć w sobie, wypinać bardziej swe pośladki. Próbował, łaknąć wyładowania, szczególnie pod presją załadowanej męskości.

Rumieńce Chrisa tylko pogłębiły uśmiech na twarzy Zessa. To była naprawdę dobra zachęta, ale starał się wstrzymać. Pieścił jego miękkie stopki z zadowoleniem. Wyczuwał różnice od ludzkiej skory. Idealne stopki, gładziutkie i mięciutkie... Idealne do masażu. Powtarzał wiec ta czynność dopóki nie wyczul, że Chris zaczyna sobie poczynać bioderkami.
- A co to ma znaczyć? - spytał go poważnie i puści jego stopy, by złapać z powrotem za tyłek.
- Znowu jesteś niegrzeczny? - dodał po chwili chłodnym tonem. Dosłownie kilka sekund później wbił się w niego do polowy swojej twardej męskości. Miał nadzieje, że Chris miał wysoki próg bólu... Malo miał ochotę się kontrolować. Powoli jednak wsuwał się w niego do końca, by mógł poczuć go całego w sobie. Zess sapnął na to przyjemne i gorące ciasne uczucie. Dal mu kilka minut, by się oswoił z tym i zaczął się w nim poruszać. Leniwie i drażniąco.

Wraz z tak brutalnym wepchnięciem w ten cudnie ciasny, niestety suchy, acz gorący korytarzyk Zessowej męskości, Chris wygiął się w o wiele apetyczniejszy łuk. Z jego ust wyszło przeciągłe, głośne, wskazujące na ból jęknięcie, zębiska zakleszczyły się, a wszelakiej maści mięśnie zacisnęły - w tym i te korytarzykowe, doprawdy mocno otaczając męskość naukowca który mógł mieć teraz problemy z wykonywaniem pchnięć. Był zmuszony do użycia szczypty siły. Nawet w kącikach oczysk pojawiły się łezki. Pewnym było, że odczuł raczej nie za dużo przyjemności z tak mocnego wtargnięcia, lecz to jak jego oczyska zabłysnęły różem oznaczała stanowczo ucieszenie się z takiego procederu. Zaraz po tym opadł klatką twarzą z powrotem na łóżko, dysząc i przyzwyczajając się, z usatysfakcjonowanym wygibasem na ustach. A przynajmniej pókim nie rozpoczął zbyt mozolnych pchnięć. Zaskomlał aż, stękając i zaciskając swe ręce w piąstki.
- Nie wytrzymam... - burknął i nawet pomimo uprzedniej kary, Chris znów odmówił posłuszeństwa, postanawiając samemu wziąć to, co chciał, starając się wychodzić mu naprzeciw w swoim, szybszym tempie.

Zess przypatrywał się jego reakcjom. Oczywistym było, że początkowe fazy za przyjemne nie były, ale sam w końcu powiedział, że lubi gwałty, i że Zess może się z nim ostrzej zabawić. Te słowa gdzieś chodziły po głowie naukowca, szczególnie, ze sobą w sumie nie był. Zess w końcu by się nie odważył, by zrobić mu krzywdę. Sapnął jednak głośno, czując jak ten się mocno zaciska na nim. Było to cholernie przyjemne uczucie, wiec dal mu więcej czasu, by się przyzwyczaił. Ściskał jego tyłeczek i masował z zadowoleniem.
- Pasujesz, czy kreci cie to, Chrisiu? - spytał z ironia w głosie, Zess, wprost do jego ucha. Dopiero gdy zaczął się poruszać, dość wolnym tempem, mruczał przenosząc jedna z rak na jego męskość, a druga, głównie palce, wpychając mu do ust, by właśnie nie zaciskał ich. Chciał słyszeć jego jęki.
- Ale się zaciskasz... Zbyt ci się podoba? - mruknął cicho i ugryzł jego uszko zadowolony. Widząc, ze nadal się buntuje pokręcił głowa przenosząc rękę z jego ust na włosy, za które złapał, dość boleśnie na początku, ale zaraz zwolnił uścisk. Wsunął rękę głębiej w jego bujne włosy, przeczesać je w pieszczocie. Skoro chciał szybciej, to przyspieszył po chwili. Zess sapał i wzdychał z rozkoszy jego ciasnego tuneliku, który go tak ściskał, jakby nie chciał nigdy wypuszczać. Był jednak bliski dojścia, ale wstrzymywał się z tym póki mógł, by wpierw go zaspokoić. Chris teraz wyraźnie mógł czuć jego wilczego członka, który umiejętnie ocierał się o jego wrażliwy punkcik w środku.

Chris wydał z siebie lekki chichot, przyjemny dla ucha pomimo męskiej nutki jako odpowiedź na pytanie. A potem tylko wypuścił mruknięcie spomiędzy ust gdy te przyjęły we swe progi palec, a męskość poczuła dłoń. Nic dodać, nic ująć, choć miła, zakleszczająca ciasnota niestety lub stety dobiegła końca przez uspokojenie się ciała androida. Na ucho nie zareagował, aczkolwiek tykanie jego świętości w postaci włosów została skomentowana poprzez lekkie ugryzienie pewnego palca. A potem, otrzymując wreszcie to czego chciał, jego korytarzyki ponownie opatuliły bardzo ciaśniutko męskość Zessa, pulsując i nabierając gorąca z każdym jego pchnięciem. Plecy wygięte w apetyczny, perfekcyjny łuk, oczyska ukazujące esencje wyuzdania, prawdziwe oddanie się ekstazy. Był aktualnie istnym pomnikiem czegoś, co można byłoby nazwać śmiało pożądaniem.
Lecz pomimo to, Chris wraz z wyłamaniem tempa tegoż osobnika, postanowił i ponownie wychodzić mu naprzeciw. Tym razem w jego tempie skoro go zwiększył, raz po razie nabijając się z całą siłą wprost na męskości naukowca, by zaraz od niej się wycofać. W pętli, sprawiając że i jego męskość szczęśliwie podrygiwała, chcąc powolutku wyładowania.

Nie mógł się dziwić, że temu czerwonowłosemu androidowi się to podoba. W końcu był dziwny, od początku ich znajomości. Jego AI było specyficznie napisane. Ojczulek musiał swoje paluszki w tym maczać, nie wiedział tylko po co. Postanowił jednak nie zawracać sobie tym głowy i skupić się na stękającym pod nim, Rudziku.
Czując jak odpowiada biodrami, aż sapnął z rozkoszy. Naprawdę ciężko mu było się tak powstrzymywać przy takich intensywnych bodźcach. Zadrżał mocno, ale wytrwale przyspieszył. Wraz z szybszym ruchem jego bioder, poszła też ręka, na męskości Chrisa. Zaczęła poruszać się idealnie w rytm jego mocnych i coraz bardziej agresywnych pchnięć. Skoro mógł to sobie pozwalał.
Jednak i Zess był blisko dojścia, jeszcze wcześniej dopieszczony jego ciasnymi usteczkami. Jego ruchy po czasie stały się mocne i gwałtowne. Zwiastowało to jednak to, że Zess powoli miał dość i juz po chwili skończył z głośnym stęknięciem rozkoszy, wbijając sie do samego końca w gorącą dziurkę, specjalnie drażniąc jego wrażliwy punkcik.

Przyspieszenie swych pchnięć w ciasnym korytarzyku oczywiście sprawiło, że i spomiędzy ust Chrisa zaczęło wydobywać się w nadmiarze pojękiwań, stęknięć i sapnięć, które na wskutek pewnego palca - rozbrzmiewały w pełnej symfonii godnej najlepszych muzycznych artystów. Obijał się swymi pośladkami o skórę Zessa w akompaniamencie swoich odgłosów spod warg i z każdym kolejnym zaproszeniem gościa w swe wysokiej klasy progi, zbliżał się do uczucia na miarę „cudów”. Raz po razie, zaciskając mocniej swe palce u dłoni, czy nawet wbijając nieco stopy w materac, z wygiętymi plecami w łuk i twarzą wskazującą na czystą esencje ekstazy pragnącą o wiele, wiele więcej. Ostatecznie jednak wypuścił coś na wzór piśnięcia, które zaraz przerodziło się w kilkokrotnie zakomunikowany jęk. Jego męskość zaczęła podrygiwać, wystrzeliwując solidne dawki nasienia. Natomiast korytarzyk zacisnął się z brutalnością, z pewnością nie pozwalając od tak ujść pewnej męskości bez wpuszczenia w niej swej miłości. Doszedł, ale jeśli naukowiec sądził że to koniec, jego penis jasno wskazywał na chęć dalszych zabaw.

Zess stęknął tylko gdy dość ciasny i gorący korytarzyk się na nim zacisnął. Sapnął, cuzjąc przechodzący go po kręgosłupie dreszcze, ale doszedł w Chrisie dość obficie, kąsając go tym samym w kark. Oddychał dosyć ciężko, gorącym oddechem pieszcząc jego skórę. Czuł, że Chris i tak miał mało, nie miał nic przeciw jednak. W końcu nie był zmęczony. Ucałował go w kark i odczekał chwilę, by wysunąć się z niego z szerokim uśmiechem, jednym płynnym ruchem. Oblizał usta, patrząc tylko jak z niego ładnie cieknie. Specjalnie nawet złapał i ścisnął jego pośladki.
- Nadal ci mało co? Ty niewyżyty potworku... - odparł rozbawiony, ale zaraz obalił go na bok sobie. Pamiętał, że ten sugerował im też dodanie do zabawy nóżek. Nie miał nic przeciw, ale chciał go jeszcze podręczyć. Specjalnie złapał go za kostki i przesuwał rękami po jego łydkach w górę i w dół, powoli obracając go na plecy, co musiało być niewygodne, ale zawsze mógł sobie usiąść.
- Jak myślisz, byłeś grzeczny? - spytał z szelmowskim uśmiechem.

Męskość Reda aż podrygiwała zadowolona od przyjemnego uczucia wypełniania, nie mówiąc już o innych pieszczotach na jego skórze. A spomiędzy ust wyszło stęknięcie gdy tylko pewna rzecz postanowiła usunąć się z jego wnętrza. Po tym skierował swoje spojrzenie na niego, gapiąc się z ukosa, zostając wnet odwrócony do niego przodem, na plecy. Oczywiście dla swej niewygody postanowił zadziałać i podniósł się do siadu, opierając jako-tako rękoma za sobą na tyle, ile pozwalały mu irytujące więzy. Wyszczerzył do tego kły na pytanie, szeroko, mocno, a serca w postaci źrenic zdawały się buchać.
- Sądzę, że byłem najgrzeczniejszy jaki mogłem być - powiedział z nutką uroku, czekając na dalszy rozwój wydarzeń.