Gang Smoka

First topic message reminder :

Całkiem normalne senne miasteczko, położone wśród gęstych lasów obfitujących w zwierzynę. 
Dobra, może nie całkiem normalne. Prawie połowa mieszkańców wieczorami przywdziewa skóry i wsiadają na swoje wyjące bestie. Nie zmienia to jednak faktu, że w sumie...Żyją sobie spokojnie. Do czasu. Do ich poukładanego życia wkracza banda narwanych dzikusów . Nie są oni bynajmniej pokojowo nastawieni, zachwyceni nowym miejscem postanawiają zagarnać miasteczko dla siebie. 
Rodzina X prowadzi knajpkę, do której wpadają mieszkańcy po ciężkim dniu pracy. Jak by tego było mało są synami zmarłego szefa Blackvillage, przez co uznawani są za przywódców. 
Kiedy wrogi gang wpada do knajpy, żądając wydania ich bosa, X zostaje zauważony przez Y - szefa szalonej bandy. Słodki chłopaczek przyciąga uwagę mężczyzny.

X - Amantis
Y - Smok

Spojrzał na Barona dopiero kiedy Ivan wyszedł z pokoju.
- Nie chcę wychodzić za niego. - wykrztusił przez zaciśnięte gardło. - Bardzo, bardzo nie chcę tego robić. - dodał opuszczając głowę. Wiedział, że nikt nie pomoże mu uciec. Wszyscy byli wierni swojemu szefowi.
Był obolały na tyle, że nie mógł usiąść na dupie, nie jęcząc przy tym z bólu.
Zamknał oczy zażenowany.
- po prostu.. daj mi jakąś maść, co? - rzucił z nadzieją. Nie miał ochoty pokazywać mu dupy. Ani jemu ani nikomu innemu.

Baron nie zmuszał go do niczego nie chcąc pognębić go bardziej psychicznie. Ivan i tak niszczył chłopaka sukcesywnie. Zapytał więc o konkretne rzeczy a uzyskawszy odpowiedź powiedział mu co ma robić. Z swojej magicznej torby wyciągnął tubkę maści.
- S.J. ci mówił żebyś go nie wkurzał i spróbował go... wytresować. Siwy cap niestety jeśli chodzi o tego gnojka często ma rację. Uciekając wkurzyłeś go naprawdę mocno. Gdyby nie to, że odbył tego dnia tyle sparingów prawdopodobnie zrobiłby ci krzywdę....prawdziwą krzywdę i nie mówię tutaj o połamanych kościach. Tylko ktoś naprawdę niebezpieczny może dowodzić ludźmi takimi jak my. Nasmaruj i prześpij się jeszcze. Każę Taylorowi przynieść ci gorącej czekolady. O dziwo ta szkarada zna się na modzie i umie robić makijaż więc jeśli będziesz chciał jutro przykryć oczy czy coś to daj mu znać.


Baron wyszedł i chłopak znów miał parę minut spokoju. Taylor za to pojawił się z parującym kubkiem i jakimiś ciastkami z sieciówki.
- Jakiś ubiór na jutro? Widziałem w szafie suknię ślubną twojej mamy. Myślę, że byś wszedł w nią...

Kim zrobił duże oczy. Że co?!
- Po pierwsze kto pozwolil Ci szukać w moich szafach?! Po drugie jak byś nie zauważył nie jestem kobieta! Nie będę ubierał nic specjalnego a już na pewno nie sukienkę! - krzyknął rzucając w niego ciastkami.
Na chwilę ciemne oczy odzyskały ten waleczny błysk, który tak spodobał się Ivanowi.
- Mam zamiar iść do urzędu tak jak wygladam! To tylko głupie podpisanie papierka a nie prawdziwy ślub. Przestań się nakręcać! - syknął wzburzony.

Taylor skrzyżował ręce na piersi.
- Ale że jak. Przecież to najprawdziwszy z prawdziwych. Moi rodzice też taki mieli. Chcesz powiedzieć, że co? Że jestem bękart bo nie poszli do kościoła czy coś? Jak chcesz kościelny to spoko. Potem możecie taki brać.
Mężczyzna zupełnie jakby nie widział problemu w tym o czym mówił Kimmi. Jego zdaniem Ivan był świetną partią i taki mały kolorowy gejaszek powinien się cieszyć, że go ma.
- Przyniosę tą sukienkę. Chociaż ją przymierz nooo! Zrób mi przyjemność!
Jęczał jednocześnie wychodząc na korytarz. Po chwili już był z sukienką zawiniętą w folię.
- Ta da daaaaam!

- Chce powiedzieć, że to nie jest prawdziwy ślub bo jest brany z przymusu a nie z miłości. -burknął zirytowany zachowaniem Taylora.
- Gdyby nie ty nie musiałbym go brać, byłbym już daleko od was! - syknął zirytowany. Nie mogą mu nic zrobić, prawda? Ivan potrzebuje go zeby wziąć ślub..
Gdy ten wrócił z suknią ślubną matki, chłopak poderwał się z łóżka.
- nie ubiorę jej, nie ma mowy! - krzyknął przebiegając obok niego i uciekając na korytarz. Udało mu się tylko zlecieć na dół, bo tam został zchwytany przez rudego.
- Sukienka? No raczej! Ubierzmy go w nią! - powiedział ciesząc się, że może dokucyć gejaszkowy.
- Puszczaj! - syknął siłując się z nim.
- Czego się szarpiesz?! Jesteś pedałem, oni lubią takie zabawy. - zakpił nastolatek wykręcając mu do tylu ręce.

Taylor też uważał to za świetną zabawę więc wyciągnął suknię z folii i zaczął rozpinać haftki.
-Ale Ivan by się wkurwiał jakby musiał to z niego ściągać.
- Nie ciągnął by tylko podniósł sukienkę. - Skwitował rudy.
Prowadzili go ponownie do góry gdy do domu wszedł Ivan. Widział Rudego obezwładniającego Kimma i Taylora z suknią na schodach.
- Czy wy wypuściliście go z pokoju?- Zapytał tonem który przyprawił o ciarki na grzbiecie obu panów. Temperatura w powietrzu spadła też o dobrych parę stopni.

- Nie jestem tranwestyta! Ani żadnym gender! - jęknął próbując kopnąć trzymającego go rudzielca.
Słysząc głos Ivana spojrzał na niego podejrzanie błyszczącymi oczami. Po wczorajszym dniu był bliski załamania, a oni jeszcze chcieli zmusić go do ubrania sukienki.. sukienki jego zmarłej mamy.
- Sam z niego wyszedłem. - odpowiedział Kimmy czując jak ze strachu zaczynają mu drżeć nogi.
Znowu go ukarze? Przy nich?
Zrobiło mu się słabo na samą myśl.
- Puszczaj. - syknął cicho na rudego.

- Kimmy, idź do pokoju.
Powiedział wręcz niebezpiecznie spokojnym tonem głosu. Gdy tylko chłopak zniknął dało się słyszeć pisk rudego. O dziwo Tylor niezależnie od tego co wymyślił Ivan nawet nie jęknął.
Mężczyzna ruszył później do pokoju. W rękach miał zapakowaną ponownie w worek suknię matki Kimma. Wręcz z nabożnością odwiesił ją na drzwiach po czym je zamknął.
- Moja matka nigdy takiej nie miała.
Powiedział tylko i zaczął się rozbierać.

Widząc, że ten się rozbiera i wspomina o swojej matce...
Jęknął przestraszony i schował się w łazience. Nie ma mowy. Nie wykorzysta go znowu w taki okrutny sposób.
Nie zrobił nic złego. Tylko uciekał przed Taylorem.. to nie było w porządku!
Chyba pierwszy raz spieprzał przed nim taki przestraszony, kompletnie się z tym nie kryjąc.
To nie była jego wina, że matka Ivana miała takie okropne życie! To nie była jego wina!
Z oczu zaczęły płynąć mu łzy a ręce drżały z nerów. Wiedział, że te drzwi długo nie powstrzymają kogoś takiego jak on.

Ivan zignorował jego ucieczkę i położył się do łóżka. Tak po prostu. Chłopak nie mógł wyjść bo klucz wisiał mu na szyi. Musiał więc w końcu do niego wrócić. Chciał być cierpliwy, ale jego cierpliwość się kończyła.
- Zamierzasz tam spać czy mam rozpieprzyć te drzwi i cię wyciągnąć siłą? Naprawdę chcesz mnie wkurzyć mocniej?
Zapytał już nieco lżejszym tonem jak ten który mógł usłyszeć na dole.

- Nie zrobiłem dziś nic na co mialbyś się na mnie wkurzać. - odpowiedział stłumionym przez drzwi głosem.
- Uciekłem przed Taylorem, bo kazał mi ubrać sukienkę mamy! - dodał czując potrzebę żeby się wytłumaczyć. Okropne uczucie, tłumaczył się z tego dlaczego wyszedł ze swojego pokoju.
Ivan swoim pokazem sił wystraszył nastolatka na tyle, że teraz na samą myśl o nim drżały mu nogi.

- Kimmy, nie zamierzam nic ci robić. Nawet nie chcę cię przelecieć. Wyjdź więc z tamtąd do cholery jasnej.
Ivan miał nadzieję że jednak uda im się dogadać w kwestii paru rzeczy. Chciał temat poruszyć w 4 oczy. W końcu chodziło o ich przyszłość.
Ponownie zapewnił chłopaka po kolejnych paru minutach. Zaczął też się podnosić by wydarzyć te drzwi do cholernej łazienki.

- Obiecujesz na swoją mamę, że nic mi nie zrobisz? - Spytał ewidentnie stojąc już przy drzwiach, gotów je otworzyć jeśli tylko usłyszy twierdzącą odpowiedź.
Zagryzł mocno wargę i jeszcze kilka sekund wzbierał się w sobie, żeby przekręcić kluczyk.
Czy tak teraz miało wyglądać jego życie?
Ciągle się bedzie bał, że rozgniewa męża albo jego kumpli i zrobią mu krzywdę?
Praktycznie wszyscy z jego gangu mieli go za pieprzoną ciotę, nie wartą nawet splunięcia w jego kierunku. To nie takie miasteczko znał i kochał.

- Jak mnie będziesz bardziej wkurwiał to zrobię. Ale nie chcę. Więc wyłaź z łaski swojej.
Ivan stał już przy drzwiach więc gdy tylko kluczyk się przekręcił pchnął drzwi i stanął przed nim. Widząc go skulonego i przestraszonego jak małe zwierzątko westchnął tylko.
- Już dawno ci obiecałem, że cię nie uderzę, a taki srający w gacie nie kręcisz mnie wcale.
Podszedł do niego i go objął. Docisnął do swojej piersi i gładził delikatnie jego plecy. Ivan był w tym momencie nagi zaś Kimmy całkiem ubrany. Stawiało to całe to pocieszanie w wydaniu Lobosa w dziwnej sytuacji. Wielki zły gangster właśnie stał nago przed swoją dziwką i przytulał ją zamiast zdzierać z niej ciuchy. Wziął go wręcz delikatnie na ręce.
- idziemy do łóżka. Potrzebuję drzemki a ty będziesz robił za moją poduszkę. W między czasie przemyśl co ewentualnie chciałbyś zmienić bądź zrobić z posiadłością dziadka. Chcę żebyśmy jutro po podpisaniu papierów przenieśli się od razu tam. Chcę znać twoje zdanie zanim wydam jakiekolwiek rozkazy w tej kwestii.
Położył go na łóżku. Sam wsunął się pod pościel i objął go zaborczo ramieniem. Nagie ciało Ivana od Kimma dzieliła nie tylko pościel ale i ubranie chłopaka. Mógł więc czuć się bezpieczny względem swojej dupy. Gangster położył głowę na poduszkę i zamknął oczy. Wsłuchiwał się w rytmiczny oddech chłopaka.

Widząc jego wkurzone oblicze, skulił się i opuścił wzrok. I chyba tylko dzieku temu udało mu się uniknąć jego gniewu.
Czując, że traci grunt pod nogami, objął go za szyję , dla utrzymania równowagi.
Dalej był przestraszony a jego oddech nierówny, ale już przynajmniej nie drżał.
- chcesz zamieszkać na farmie? - powtórzył w końcu mając odwagę na niego spojrzeć. - Wtedy Aaron będzie mógł wrócić tu? - upewnił się zagryzając lekko wargę.
- Dom stał długo nie używany. - odpowiedział cicho dziwnie się czując na myśl, że ma zamieszkać W tym domu ze.. swoim mężem. - Wymaga napraw i odświeżenia. Stodoła jest w opłakanym stanie.

- Z tego co pamiętam to ty o niej wspomniałeś.- Nadal miał zamknięte oczy. - Mam w dupie gdzie mieszka twój brat puki nie próbuje się stawiać. Farma jest dalej jak dom wasz i tej dziewczyny. Twój brat zanim tam się pojawi zdąży ochłonąć po drodze.
Uchylił lekko powiekę słuchając jak Kimm się rozkręca.
- Daj mi pół godziny. Pojedziemy tam. Obejrzymy wszystko. Później pozwolę ci trochę po pomiatać gangsterami. Gwarantuję ci, że potrafią trzymać wałek do malowania i młotek. Pamiętaj, że to tylko doba. Zacznij o rzeczy niezbędnych do zamieszkania.

Zrobił strapiona minę słysząc, że tylko jeden dzień dzieli go od stracenia stanu kawalerskiego.
Nic nie mówił o ślubie i szczerze, to nic go nie interesowało. Czy zamierza iść tylko do urzędu, czy planuje zrobić "wesele". Miał to gdzieś. Nie cieszył się z tego powodu a wręcz był załamany..
Miał nadzieję, że brat go posłucha i nie przyjedzie na jego uwiązanie. Tak to nazywał. Gnój będzie mógł mówić, że formalnie jest jego.
- Doba może nie wystarczyć. - odpowiedział cicho.

Ivan spał spokojnie ale czujnie. Gdy się obudził spojrzał nadawczo na chłopaka.
- Stodołę oddamy Baronowi i chłopakom. Będą poza domem a jednocześnie będę miał ich na oku. Najważniejsze to kuchnia i łazienka. Aby można korzystać. Resztę zrobi się systematycznie
Oznajmił. Podniósł się i zaczął ubierać.
- Jak chcesz żeby cię przeleciał to powiedz. Wydawało mi się jednak że zależy ci na uwiciu wygodnego gniazdka.
Skomentował jego opieszałość.

- I co? Za każdym razem, gdy będę chciał powiedzieć coś co nie jest po twojej myśli będziesz mnie uciszał? - spytał gorzko zaciskajac ręce na pościeli.
- Nie wiem czy myślisz o mnie jak o przyszłym mężu czy żonie, ale na pewno nie będziesz mógł mówić o mnie dziwka. - dodał podnosząc na niego wzrok. - a małżeństwo nie polega na szantażu i strachu...
Zaciął się na moment, zastanawiając się czy może mówić dalej.
- Farma jest moja. Nawet nie spytaleś mnie o zgodę czy chce tam mieszkać. Czy zgadzam się, żeby twoi ludzie mieszkali w stodole, z którą mam tyle wspomnień z dzieciństwa. W małżeństwie decyzje podejmuje sie razem. - zakończył swoją tyradę mimo, że bał się o swoją dupe.

- W porządku. Wymyślę coś innego. Coś jeszcze? Z tego co zrozumiałem farma jest twoja bo tutaj miał mieszkać twój brat. Nagle w czasie tych 30 minut mojej drzemki coś się zmieniło.
Uniósł pytajaco brew. Nie było w nim złości raczej rozbawienie i dużo pewności siebie.
- Jestem gangsterem. Od jutra twoim mężem. Chcę cię zabrać do domu który jest twój żebyś mógł samodzielnie zadecydować co chcesz i jak a ty zamiast ucieszyć się że możesz samodzielnie zadecydować o tym co jak gdzie i a jakim kolorze to na mnie krzyczysz. Bo cię przełożę przez kolano i dam pożarnej klapsa na tyłek.

- Nie krzyczę. - odpowiedział uciekając spojrzeniem w bok i odruchowo zakrywając tyłek rękoma. - i nie możesz dać mi klapsa, bo obiecałeś, że nie podniesiesz na mnie ręki. - dodał zagryzając wargę.
Poruszył się niespokojnie i nieco pokracznie wyszedł z łóżka. Tyłek dalej pulsował rwącym bólem. Czas posmarować bolące miejsce maścia i wziąść jakieś tabsy.
- Pojedziemy samochodem. - Mruknął odgarniając włosy za ucho. - Farma miała być moim miejscem na ziemi. Nawet w najgorszych koszarach nie podejrzewałem, że będę tam mieszkać z Tobą. - westchnął raczej nie miło. Wziął tubkę z maścią i ruszył w stronę lazienki. Nie będzie się dotykał przy nim... Jeszcze się podnieci.

- To byłoby jak gra wstępna. Lubisz gryźć i być gryzionym. Klaps też by ci się spodobał.
Skomentował jedynie. Dał mu sporo czasu, ale nie zamierzał jakoś super dawać mu taryfy ulgowej. Mniej więcej w połowie zaczął go poganiać.
- Hajtam się z facetem a czekam jak na babę.
Ivan miał samochód. Ponieważ przemieszczał się motorem większość czasu stał w domu jego matki w garażu i tylko gdy osiadał gdzieś korzystał z niego na krótko. Nie zdążył go jeszcze tutaj ściągnąć więc musieli skorzystać z samochodu Swanów.

- Nie lubię być gryzionym. - burknął zza drzwi ściągając spodnie do kostek żeby posmarować obolałe tyły.
- Nie moja wina, że jesteś taki niecierpliwy. - odpowiedział wychodząc po kilku minutach. Z założonymi rękoma czekał aż zostanie wypuszczony ze swojego tymczasowego więzienia.
Kiedy znaleźli się na korytarzu nastolatek podszedł do komody i wyciągnął zapasowe klucze.
- Potrafisz prowadzić auto? - spytał spoglądając na niego z po wątpieniem. Wolał nie wsiadać za kółko z bolącą dupą. Ledwo był w stanie na niej usiedzieć.
Kiedy zobaczył Taylora odwrócił głowę w bok, wyraźnie na niego zły. Nie lubił go jeszcze bardziej niż Ivana.

- Jedyne czego nie potrafię prowadzić to samoloty. Daj.
Odebrał od niego klucze. W wojsku prowadził pojazd opancerzony i zdarzyło mu się prowadzić statek. Oczywiście były pojazdy za których kółkiem nigdy nie siedział, wątpił jednak by obsługa rębarki do drewna czy traktora różniła się bardzo od opryskiwarki czy kombajnu albo ciężarówki. Jechali sami. Tylor i rudy zostali w domu. Na wysokości baru dołączyło do nich dwóch mężczyzn na motorach. Byli mniej więcej w wieku S.J. ale zdecydowanie bardziej zaniedbani.
- Tutaj mieszkała matka S.J. a z swoim nowym fagasem. Zmarła zanim się urodziłem.
Wskazał dom, przed którym stał motor staruszka.

Podążył za jego wzrokiem. Ah. Ten dom był bardzo zaniedbany.
- J.S. próbuje ratować tą ruinę? - spytał niezbyt przekonany do tego pomysłu. - chyba latwiej byłoby zburzyć dom i postawić nowy. Nikt się tym nie interesował przez.. bardzo długi czas - dodał z wyraźnym zawahaniem.
Jak byli mali to z Samem nakrecali się, że w tym domu straszy. Kto wszedł do środka w halloween ten zgarniał poł paczki cukierków. To były czasy.
Uśmiechnął się delikatnie na to wspomnienie.
Sam. Ciekawe czy wie co tu się dzieje.