Miłość smoka

First topic message reminder :

Miłość smoka - Historia X z tatuażem smoka na plecach oraz Y. X jest synem rodziny mafijnej, w dodatku gejem. Y to jego ochroniarz i przyjaciel, bardzo mu zależy aby X przejął rolę głowy rodziny. X to następca smoka, jego przeznaczeniem jest stać się głową rodziny. Nie chce tego. Pragnie by Y w końcu zaakceptował, że jego uczucia nie są platoniczne i uciekł z nim od tego wszystkiego. -Tytuł nadany dwuznacznie. Miłość smoka jako miłość X przyszłego następcy do Y, oraz Miłość smoka jako Y, facet który nade wszystko ceni porządek i zasady.

X - Amantis
Y - Last Dragon

- Bo nie tylko słońce opala.
Powiedział jednak nie wymagał od niego niczego. Zamknął oczy i wyciągnął się wygodnie. Chciał odpoczywać. Nie spodziewał się niespodzianek w tym miejscu na końcu świata.
Nie widział więc zachwyconego spojrzenia Luckiego. Po paru minutach takiego relaksu przysnął. Obudził się po pół godzinie drzemki i rozejrzał się za chłopakiem.
- Idziemy do wody?
Zaproponował podnosząc się z leżaka.

- Jestem pewien, że widziałem tam rekina. - odpowiedział nad wyraz poważnie Lucky. Po tym stwierdzeniu nie chciał wchodzić dalej niż do kolan. Taki stan rzeczy utrzymywał się do momentu, gdy Richard pokazał mu w internecie, że tu nie ma rekinów.

- Riiiiichiiiieeeee! Aaaaaa! Pomocy! - krzyknął Blue próbując przetrzymać klapę pralki spod której wyciekało morze piany. Młody mężczyzna leżał na wirującej pralce próbując uratować jakoś sytuację, przez co sam był cały mokry i w pianie.
Chciał zaimponować Richiemu i samemu zadbać o czyste ciuchy. Cóż... nie poszło po jego myśli.
- Aaaa! RICHIE! - Wrzasnął jeszcze raz, pewien że do końca życia nie użyje waniliowego płynu do płukania.

Richard kończył przygotowywać im posiłek gdy usłyszał wołanie. Popędził pewien, że co najmniej ktoś próbuje chłopaka porwać. Widząc go leżącego na pralce walczącego z wibracjami i praniem cała złość z niego odpłynęła a napięcie z twarzy znikło. Wyciągnął wtyczkę z gniazdka powodując zatrzymanie się pralki i wybuchnął gromkim śmiechem. Śmiał się aż rozbolał go brzuch.
- Przepraszam, nie powinienem, ale nie mogłem się powstrzymać.
Odgarnął mu z twarzy mokre włosy i pocałował krótko w czoło.
- Wysusz się. Naprawię to.
Obiecał i najpierw znalazł zawór ręczny by opróżnić pralkę. Obawiał się, że po wsypaniu / wlaniu tego co wlał/ wsypał Blue pralka będzie produkowała więcej piany. Byli na wyspie. To wiązało się z wieloma rzeczami w tym uwagą na otoczenie.

Blue przyglądał się śmiejącemu się z niego w głos mężczyźnie z niedowierzaniem.
Kiedy ostatnio coś tak rozbawiło jego ukochanego? Nie pamiętał.
By nie dać po sobie poznać jak ten śmiech poruszył jego serce, fuknął i założył ręce na piersi.
- Ciesz się, że jesteś moim mężem, bo kazałbym cię stracić. - burknął po swojemu starając się wyglądać groźnie.
Tyle, że cały w pianie, przemoczony i pachnący jak ciastko waniliowe co najwyżej budził rozczulenie a nie strach.
Tym bardziej, że po przejściu paru kroków poślizgnął się i wywinął orła , ginąc na moment w tym morzu piany.

Smok nigdy nie zabijał psów. To psy eliminowały psy na rozkaz smoka. Słowa Blue chociaż rzucone żartem w innej sytuacji były by prawdziwą groźbą śmierci.
- Cieszę się. - Odpowiedział z uśmiechem. Otwierał pralkę kiedy u jego stóp znikąd pojawił się Blue Wznosząc pianę do góry. Zdążył wsunąć nogę tak by nie przydzwonił głową w podłogę.
- Uważaj. Jest ślisko. Lepiej usiądź i poczekaj.
Już na poważnie zabrał się za niwelowanie szkód. Pozwolił Luckiemu pomóc sobie. Posadził go na krawędzi wanny i miał spłukiwać małym strumieniem wody przyniesioną pianę. Ogarnął pralkę. Wstawił ją ponownie i skończył pralkowy koszmar dołączając do chłopaka z lodami owocowymi.
- Jeszcze parę dni. Wytrzymasz ze mną? - Zapytał siadając obok niego i obserwując jak spłukuje dalej pianę.

Blue był wyraźnie naburmuszony, że nie udało mu się zrobić wrażenia na mężu.
Na widok lodów zaświeciły mu się oczy. Jego ukochany znał go jak nikt inny. I za to kochał go podwójnie.
- Głupi. Jakie pare dni? Mam zamiar wytrzymać z tobą całe życie... a nie mam zamiaru jeszcze umierać. - powiedział spoglądając na Richiego. Jego niebieskie oczy zdawały się palić, gdy tak wlepiał w niego te swoje ślepia.
Otworzył usta czekając na loda.
- Co? Męża nie nakarmisz? Przecież widzisz, że mam zajęte ręce. - zamruczał wskazując na węża.

Wywrócił tylko oczami. Rzadko to robił. Zazwyczaj, gdy chłopak powiedział, lub zrobił coś głupiego, ale nie na tyle by dostać burę. Chodziło mu oczywiście o to sam na sam. Nigdy nie spędzili tyle czasu tylko we dwoje. Bez służby, gońców, ochrony.
- Mąż potrafi sobie poradzić z wężami i lodami bardzo dobrze. - Odparł specjalnie nadając wypowiedzi aluzję. Praktycznie cały ich wypad opierał się na dogadzaniu sobie w różny sposób. Głownie seksualny. Lucky mógł poznać w końcu bardziej porywczą stronę Richarda, chociaż mężczyzna nie pozwolił sobie z nim na żadne praktyki, których używał na swoich wcześniejszych partnerach. Pozwalał mu też na dużo własnej fantazji.
Poczekał aż na twarzy Blue wymalują się wszystkie emocje i zanim zdążył mu odpyskować wsadził w jego usta łyżeczkę z owocowym musem.
- Prawda że dobre? Skończ to pokażę ci jak się uruchamia pralkę poprawnie.

Oczywiście na samym uruchomieniu się nie skończyło. Richard wykorzystał wirujące urządzenie by pokazać chłopakowi jakie może mieć dodatkowe zastosowanie.

Prawdziwy moment grozy nadszedł w noc przed ich wyjazdem. Dźwięk plusku wody obudził Richarda. Obaj byli wyczuleni na wszystkie "inne odgłosy" w ich raju. Zakrył więc usta blondynowi gdy ten tylko otworzył oczy. Chwilę nasłuchiwali.
"maszynownia"
Pokazał mu drzwi do wygłuszonego pomieszczenia pełniącego rolę kotłowni, stacji uzdatniania wody do picia i agregatu.

W tym czasie plusk ustał. Nurek zbliżał się do wyspy.

Lucy spojrzał na ukochanego a potem w kierunku hałasu. Także nasłuchiwał. Zmarszczył brwi, wysłali tylko jednego?
Wstał z łożka i sięgnął po swój pistolet.
- Nie zostawię cie. - szepnął mu do ucha, nie odmawiając sobie przyjemności żeby pocałować go w nie krótko.
Lucky nie był bezbronny, potrafił poradzić sobie z niejednym przeciwnikiem.
- Panie Smiith, proszę się nie chować. Ja tylko mam prezent. - usłyszeli, gdy płatny zabójca nie znalazł ich w łóżku.
Lucky zerkał na swojego męża z miną mówiąca "wtf?!".
Co to za typ, który zdradza swoje położenie?

Richard nie wątpił w umiejętności Luckyego. W końcu sam go szkolił nie raz dając w kość. Miał większy spokój gdy pracował sam. Nie mogąc jednak go zmusić do ukrycia się stanął osłaniając go częściowo.
Spojrzenie chłopaka go rozbawiło. Pokiwał głową przecząco. Mógł nie być sam. Gestem kazał mu pilnować "tyłu" sugerując obecność więcej jak jednej osoby. Facet liczył ewidentnie na prostą sprawę. Prezent w formie kulki w łeb w łóżku. Mógł też być tak przekonany, o swoim "profesjonalizmie". Podczas gdy Richard rozważał wszystkie możliwe scenariusze mężczyzna przesuwał się poza ich zakres widzenia. Pokazał chłopakowi że ma być cicho i przeskoczył do innego miejsca prawie bezszelestnie.
- Smok opuścił to miejsce. - Odezwał się zdradzając tym samym swoją pozycję. Jeśli mężczyzna ruszy w stronę Blacka blondyn będzie mógł sprzedać mu kulkę bez problemu.

- Niiiieee, Riiichiee! - jęknął bezgłośnie robiąc przy tym widowiskową minę. On tak nie lubił strzelać do ludzi! W końcu jednak nadął policzki i naburmuszony przesunął się kawałek
Nim tamten zdążył zrobić cokolwiek strzelił mężczyźnie w rękę w której trzymał broń a następnie w kolano.
Chciał się dowiedzieć, kto go nasłał więc nie mógł go zabić.
Jeszcze.
Musi wiedzieć, żeby móc gnoja zaciukać za zniszczenie im ich podróży poślubnej.
- Może rzucimy go rekinom?

Richard w tym momencie bardziej skupił się na tym by odciągnąć zagrożenie od smoka niż na jego humorach. Gdy tylko broń wypadła mężczyźnie z ręki obezwładnił go. Strzał w kolano ułatwił przepychankę. Związany jak wieprz na ruszt mężczyzna leżał na podłodze, a Black odebrał broń od chłopaka i starł z niej wszystkie odciski. Pochylił się nad zamachowcem i zaczął go przeszukiwać rozbrajając z każdego elektrycznego i mogącego stanowić broń elementu.
- Jeśli on tutaj dotarł, to znaczy, że miejsce nie jest tak bezpieczne jak sądziłem. Przepraszam, ale będziemy musieli skończyć szybciej nasz miodowy tydzień. Weź mój telefon i zadzwoń do Marko. Czeka na nas w porcie. Wracając przynieś apteczkę. Mam coś co pozwoli tej ptaszynie być grzeczną.
Mówił do Blue. Podał mu swoją broń. Wciąż nasłuchiwał czy nie ma drugiej osoby.

- Masz przejebane. - warknął zirytowany Blue i kopnął napastnika w brzuch aż zakwiczał.
Potem naburmuszony zaczął wypełniać wskazówki u kochanego.
Richard mógł usłyszeć jak Lucky wzburzony opowiada komuś przez telefon, że ktoś śmiał zaatakować ich w podróży poślubnej.
- Jak tatuś się dowie...- wkurzał się wynajmując rękoma w powietrzu i zbierając po domku swoje rzeczy.
Jeszcze z dwa razy kopnął gagatka, który celował do jego męża. Niby przypadkowo oczywiście, przecież Smoki nie uznają przemocy. Niby.

Zanim Marko do nich dotarł minęło sporo czasu. Richard w tym czasie podał gościowi środek nasenny i mieli go z głowy na parę godzin. Obejrzał dom. Przeszukał wszystko co dało się przeszukać w poszukiwaniu ewentualnych pomocników / bomb / dodatkowego ekwipunku. Lucky dostał poważną misję spakowania ich.
Gdy Pies podpłynął nadał sygnał. Oczywiście nie był sam. Po takiej akcji na statku było z nim jeszcze siedmiu ludzi.
- Po co ich tylu?
- Ktoś zakrada się do sypialni w środku nocy i odnajduje was w tym zapomnianym miejscu. To oznacza środki i możliwości Richardzie. Wolałem iść po najgorsze.
Zaczęli omawiać możliwe drogi jak zostali odnalezieni. Ogólnie Psy zajęły się tym co robią najlepiej. Rozgryzaniem ochrony i odpowiedzi na atak. Blue do zejścia na ląd mógł co najwyżej poprzytulać się do Richarda który zatopiony był w "pracy".

Prawdziwa bomba spadła jednak na nowożeńców ja lądzie. Jeden z mężczyzn pilnujących hotelu nie zauważył ukrytego pod zaborczym ramieniem Richarda, blondyna. Rzucił tekstem do jego pleców:
- Black, Pamiętasz tą blond cizię z burdelu Fermana? Powiedziała, że jak ją wydymasz jak kiedyś to się poświęci i urodzi ci berbecia. Wygląda jak klon młodego smoka myślę, że...
Nie dokończył gdyż spojrzenie Richarda kazało mu zamilknąć.

Przez cały czas powrotu blondie był naburmuszony i wkurzony. Wcale nie ukrywał swojego zadowolenia i chyba tylko dzięki silnym ramiona męża nie kazał zabijać każdego na swojej drodze. Wydawało się, że Richard jest jedyna osobą która nad nim panowała.
Do czasu.
Może i Lucky wyglądał jak anioł, ale w ułamku sekundy potrafił zmienić się w prawdziwego demona.
Wyciągnął pistolet i wymierzył do nieszczęśnika, który to zaproponował.
- Nazwisko. Natychmiast. - warknął patrząc chłodno na mężczyznę. Od Richarda odciął się w jednej chwili. Postawił między nimi taki mur, jakiego nie zbudował do tej pory nigdy.
Szuka kogoś kto da mu dziecko? Nie jest dla niego wystarczająco dobry?
Furia. W tych niebieskich ślepiach była czysta furia.
Zajebie tą dziwkę. I ukarze Richarda. I tego fiuta stującego przed nim też.
Kiedy usłyszał odpowiedź na swoje pytanie strzelił mu idealnie miedzy oczy.

Richard próbował uspokoić Smoka jednak na nic się jego próba nie zdała. Pod przeszywającym spojrzeniem padło nazwisko. Nie dziwił się. Sam by wyśpiewał wszystko gdyby tak na niego spojrzał. Facet osunął się jak długi w hotelowym lobby. Richard szybko zabrał broń od chłopaka i starł z niej odciski. Wsadził za pasek.
- Zgodziłeś się dać ojcu wnuka. Zaczął więc szukać kandydatki. Nie moja wina, że wszystko co ruchałem jest podobne do ciebie. Właź.
Delikatnie wepchnął go do windy i pozwolił chłopakom zająć się trupem. Na szczęście Hotel był wykupiony w całości dla nich.
- Zamierzasz teraz zabijać każdego kto wspomni, że miałem życie poza niańczeniem ciebie? Opanuj się. Jesteś smokiem do cholery. Doskonale wiedziałeś, jak wygląda moje życie poza pilnowaniem twojej dupy. Sielanka się skończyła Lucky. Czas wrócić do normalności. Gdybym ja miał strzelać do każdego kto chce ciebie przelecieć musiałbym zredukować populację na świecie o połowę.

Burczał bardziej pod nosem niż do chłopaka. Wiedział, że zwyczajnie emocje mu puszczają po tym co przeżył w ciągu ostatnich 12 godzin. Wiedział też, że jest kurewsko zaborczy. Miał jedynie nadzieję, że dotarło do niego, że to nie jest sprawka Richarda. To stary Smith szukał właściwej kandydatki na surogatkę.

Pierwszy raz młody Smok nie reagował zażenowaniem na słowa nagany. Był wściekły także na Richarda.
Dlaczego któryś z nich miałby puknąć kogoś obcego?! I dlaczego niby miałby to być Richard?!
Nie wierzył w jego niewinność, był pewien że jego mąż o wszystkim wiedział.
I.. nic mu nie powiedział. To go doprowadziło do białej gorączki.
- więc teraz zginą wszystkie te osoby, z którymi kiedykolwiek byłeś. - powiedział zimno nie wzruszony. Był smokiem z krwi i kości i dzięki takim zagrywkom ojca wychodziły z niego te najgorsze cechy, które tyle lat tłamsił.

Richardowi zwyczajnie brakowało umiejętności i siły psychicznej by ustawić chłopaka do pionu. Nie żeby się dziwił. Nigdy nie potrafił walczyć na spojrzenia z Luckym. Nawet gdy ten ledwo dorastał do stołu.
- Nie będzie tego dużo ale lepiej nie rób tego sam.
Dodał wychodząc z windy z podniesionymi rękoma. Black mało mówił. Przy młodym smoku był nad wyraz gadatliwy bo to jakoś działało. Teraz mógł by mówić do ściany wiec tylko odebrał bagaże i wrócił do tego co robił najlepiej. Obserwował swoich kuzynów. Nadzorował ochronę i siedział milcząc w chwilach pomiędzy. Czekał aż Blue ochłonie.

W hotelu mieli spędzić dobę i wrócić prywatnym samolotem do domu. W tym czasie miało się odbyć przesłuchanie zamachowca. Nie było niestety Brata Richarda, który w przesłuchiwaniu ludzi był najlepszy w ich klanie. Przyszli więc do niego gdy mężczyzna się obudził.
- Richard?
- Gotów?
- Tak.
Ochroniarz podniósł się z zamiarem zajęcia się "swoją dolą".
- Przypilnuje twojego bezpieczeństwa Spike i Jerry. Nie spałem z nimi więc mogę mniemać, że nie postanowisz sprzedać im kulki między oczy? Czy mam wykorzystać środki zapobiegawcze?

Richard tylko raz w życiu obezwładnił Luckyego. Chłopak miał wtedy pięć lat i wpadł w furię. On sam już nie pamiętał z jakiego powodu. Unieruchomił go wtedy na podłodze i podał silny środek uspokajający. Chłopak spał długo a gdy się obudził to właśnie Richard ocierał mu łzy. Od tamtego czasu nie widział u niego podobnej reakcji do dzisiaj.

Blondyn spojrzał na Richarda z tą samą chłodną obojętnością, z którą patrzył na niego w windzie.
Zamiast odpowiedzieć mu na pytanie zmierzył nowo przybyłych groźnym spojrzeniem i wrócił do pisania czegoś na telefonie.
Mały, zgrabny pistolecik leżał na stoliku tuż obok niego, co było wyraźnym ostrzeżeniem.
Lucky jeszcze nigdy wcześniej nie wyglądał tak złowrogo i groźnie jak teraz.
Dosłownie dało się zauważyć jego mroczne aurę.

Prawdę powiedziawszy bardziej niż broni Richard bał się tego co tam pisał Luck. Chłopak miał dzikie pomysły czasami i mógł rozkazywać ponad setce gangsterów cokolwiek. Niewielu w ich organizacji odważyłoby się skonsultować pomysły młodego smoka z jego ojcem.
- Nie rób nic głupiego Lucky.
Powiedział tylko wychodząc.
"Przesłuchanie" trwało koło 3 godziny. W tym czasie nikt mu nie przeszkadzał i nie kazał interweniować w hotelu. Założył więc, że jego mąż grzecznie został w pokoju i nie zastrzelił nikogo więcej.
Biała koszula Richarda była gdzie nie gdzie ubrudzona krwią więc podwinął rękawy i założył na powrót kamizelkę. Chodziło bardziej o pozory jak przejmowanie się opinią kogoś pobocznego.

Kiedy Richard wrócił, Lucky zdawał się być spokojny.
Popijał martini i skreślał coś na kartce po każdym zawibrowaniu telefonu.
Znowu jego przystojne, niewinne oblicze mogło mylić otoczenie.
Nikt nie podejrzewał by, że chłopak o pieknych, błękitnych oczach, skreśla z listy nazwiska wszystkich dziwek, które miały okazję spróbować fiuta jego męża. A wibrowanie telefonu to esemesy od wynajetych przez niego zabójców.
- Jerry, przynieś mi szampana. - powiedział opróżniając do końca swój kieliszek.

Jerry posłusznie mu usługiwał gdy Richard wszedł do pokoju. Wystarczyło mu spojrzeć na twarz chłopaka by wiedzieć, że zrobił bądź robił wciąż coś wybitnie "smoczego". Westchnął ciężko i usiadł obok niego, twarzą w jego stronę. Zdążył w między czasie rozpoznać parę nazwisk na kartce. Westchnął ponownie i wyciągnął rękę po jego telefon.
- Mogę? - Zapytał chcąc sprawdzić komu wydawał rozkazy by może uchronić przed kulką parę niewinnych dziewczyn.
- Lucky... nie możesz radzić sobie z zazdrością w ten sposób. Naprawdę tak nisko cenisz moją przysięgę małżeńską? Czy kiedykolwiek złamałem dane ci słowo? - Richard był zmęczony a czekał ich jeszcze długi lot. Na razie starał się przemówić mu do rozsądku. Lucky nigdy nie umiał i nie lubił się dzielić i zawsze był okropnie zaborczy względem Blacka. To co teraz robił było jednak totalnym szaleństwem. Dziwki nie miały szans na obronę. W końcu pracowały dla smoka.
- Skończ tą łapankę. Już. Odwołaj chłopaków. Nie tak się traktuje ludzi, którzy oddają ci swoje życie. Zamiast zabijać bo taki masz kaprys rozbij parę talerzy. Tak robią NORMALNI ludzi wiesz?
Ponieważ wiedział, że większego nacisku na nim nie wywrze to wstał i zabrał się za przebranie. Zakrwawiona koszula i pomięta marynarka nie nadawały się na powrót do domu jako "mąż smoka"

- Nie raz pokazałeś komu jesteś wierny. - powiedział nawet nie zaszczycając go spojrzeniem. - Gdyby kazałby ci zapłodnić jakąś dziwkę, zrobiłbyś to. - dodał skreslając kolejną osobę.
- A jedyną osobą, która powinna być dla Ciebie najważniejsza, jestem ja.
Wstał z fotela by móc nad nim górować.
- Nie mówienie mi wszystkiego to także kłamstwo. Jeśli jeszcze raz nie wdrążysz mnie w plany mojego ojca.. Wpadnę w szał. Kto wie kto jeszcze wtedy zginie?
Okey. Lucky kiedy chciał potrafil być naprawdę przerażający.

Górowanie Luckyego nigdy mu nie przeszkadzało. Szczególnie od czasu nocy poślubnej. Gdy tylko patrzył na niego z góry jego myśli zaczynały biegnąć w seksualnym kierunku. Nie było jednak na to czasu. Wiedział, że nie wpłynie na niego bardziej. Odezwał się więc ponownie dopiero gdy rozsiadali się w samolocie.
- Smokom przysięgałem lojalność i wierność do końca życia. Tobie dodatkowo uczciwość małżeńską. Znam twojego ojca parę lat dłużej jak ty i lepiej jak ty. Dlatego spodziewałem się takiego obrotu spraw. Nie dostałem jednak informacji wprost od twojego ojca. Ja nie powtarzam plotek. Nie jestem w stanie powtórzyć ci wszystkich moich przemyśleń. Jeśli chcesz znać moją opinię na jakiś temat to zapytaj. Zawsze tak to działało i się nie zmieni.
Podjął ponownie próbę uspokojenia swojego małżonka.

Może i słowa ukochanego ruszyły odrobinę jego serce, ale tym razem czuł się na tyle skrzywdzony, że potrzebował nieco więcej czasu, by się uspokoić.
Na razie przestał zabijać, a to już było całkiem sporo.
- Jeśli mnie zdradzisz, kiedykolwiek, to utne Ci fiuta. Przysięgam. - mruknął złowrogo spoglądając na niego pięknymi oczami, które teraz wyglądały jak pochmurne niebo.
W zachodzacym powoli słońcu, blondyn wyglądał jak anioł wyrzezbiony z marmuru. Tak samo nieruchomy, tak samo piękny i majestatyczny.
Na chwilę stracił swoją maskę, gdy niespodziewanie zebrało mu się na płacz, ale szybko odwrócił głowę w stronę okna by ukryć swoją słaba stronę.
To kim był w dużej mierze było wynikiem ciągłego nacisku ze strony otoczenia. Masz być smokiem. Smok tak nie robi. Smok jest niebezpieczny, bezwzględny...
Lucky wcale nie chciał taki być. Pragnął normalności.. Mógłby nawet zrezygnować z majatku, byle tylko samemu kierować swoim życiem.

Richard objął go ramieniem i przesunął by położył głowę na jego barku.
- Śpij. Czeka nas parę godzin lotu. Spodziewam się, że twój ojciec nie da nam za bardzo odpocząć po wylądowaniu. Mój brat już dzwonił, że nas odbiorą z lotniska.
Normalność była dla takich jak Blue rarytasem i ulotną chwilą. Zbyt duże pieniądze i wpływy wiązały się z jego rodziną aby mógł sobie na nią pozwolić na dłużej.

Po wylądowaniu wprost z lotniska odebrała ich limuzyna więc paparazzi musieli obejść się smakiem.
- Jedziemy do Hotelu. Czeka tam już część naszej rodziny i kontrahentów.
Poinformował ich starszy Smith