Miłość smoka

First topic message reminder :

Miłość smoka - Historia X z tatuażem smoka na plecach oraz Y. X jest synem rodziny mafijnej, w dodatku gejem. Y to jego ochroniarz i przyjaciel, bardzo mu zależy aby X przejął rolę głowy rodziny. X to następca smoka, jego przeznaczeniem jest stać się głową rodziny. Nie chce tego. Pragnie by Y w końcu zaakceptował, że jego uczucia nie są platoniczne i uciekł z nim od tego wszystkiego. -Tytuł nadany dwuznacznie. Miłość smoka jako miłość X przyszłego następcy do Y, oraz Miłość smoka jako Y, facet który nade wszystko ceni porządek i zasady.

X - Amantis
Y - Last Dragon

Ludzie tacy jak Richard żyli w ciągłym zagrożeniu i tak naprawdę każdy dzień mógł być jego ostatnim. Mimo to powiedział.
- Nie musimy dzisiaj. Jesteśmy małżeństwem. Mamy czas do końca życia.
Objął chłopaka i z nim w ramionach położył się na boku.
- Odpocznij.
Otoczył go ramionami i pościelą jak kokonem pozwalając by usnął wtulając nos w jego klatkę piersiową.

Rano okazało się, że Lucky dalej był osłabiony. Na śniadaniu wpakował sobie na talerz duzo warzyw i owocowo, zamiast ciastek, jak to lubił robić.
Poprosił też o jakiś koktajl mocy, cokolwiek to miało znaczyć. I wypił go bez grynaszenia, co było niepodobne do Blue.
- Nawet nie próbuj mi zabronić iść z tobą. - warknął na Richiego, bo widział z jakim zamiarem ten otwiera teraz usta.
- Jak wrócimy to pójdę spać. - dodał przewracjąc oczami. - tak, tak. I doktora też zawołam. A teraz chodźmy, ok?

Richard się martwił. Lucky chorował rzadko. Kiedy tak się działo był... OKROPNY. Dodając do chorego faceta, kapryśną księżniczkę, furiata i płaczące dziecko otrzymamy coś co byłoby pierwszym stadium chorego Luckyego, a są jeszcze następne, gorsze. Nic więc dziwnego że mężczyzna starał się zastopować chorobę zanim ta uderzy z pełną mocą.
- Jak cię sieknie....
Lucky znów mu przerwał więc zrezygnował. Wsiedli do opancerzonej ciężarówki i ruszyli do burdelu. Dziewczyny jak ich zauważyły w pokoju wypoczynkowym zaczęły się uśmiechać radośnie i machać. Część z nich wciąż była oczarowana Luckym, część doskonale się bawiła z Richardem swego czasu. Wyszli do nich ochroniarze przybytku i poprowadzili ich do sejfu. Richard zaczął przeliczać gotówkę. Miał zabrać konkretną ilość a resztę zostawić na wydatki dla dziewczyn i burdelu.

Lucky, gdy tylko zniknął dziewczyna z widoku zaczął marudzić i narzekać. A do tego nie odstepował ukochanego na krok.
Mimo, że Richie ciągle zapewniał go, że jest najwspanialszy i nie widzi poza nim świata, to i tak był szalenie zazdrosny.
- Czemu to ty tu musiałeś przyjechać? To jakiś nonsens. - burczał w jego ramię trzymając się kurczowo jego ręki.
- Twój brat już nic nie robi? O.  Właśnie uświadomiłem sobie, że mam szwagra. Ale jaja. Jakoś wcześniej za bardzo skupiłem się na tobie.

- Mój brat towarzyszy w interesach twojemu ojcu, i nie tylko. Pracuje do 20 godzin w ciągu dnia. Ma też swoją rodzinę. Kuzyn, który odpowiada za tego typu przewozy, od wczoraj cierpi na zatrucie pokarmowe. Moim zadaniem jest logistyczne rozstawienie Blacków żeby wszystko grało więc jeśli kogoś brakuje ja robię jego robotę. Wiem, że nigdy nie zastanawiałeś się jak to jest że kasa jest na koncie albo samochody są sprawne, ale to wszystko robimy My. Dziewczyna, która wymieniała ci dzisiaj pościel to żona mojego najmłodszego kuzyna.
Od trzech lat Richard był wujkiem i chociaż nie bardzo lubił bratową to mały był świetny. Blackowie byli liczną rodziną. Z racji ich profesji i częstej śmierci od pokoleń utrwaliło się, że najlepiej jest mieć 5 albo 6 dzieciaków, a jeśli trafiła się dziewczynka to więcej. Gdyby nie śmierć matki Richard prawdopodobnie miałby jeszcze paru braci lub sióstr. Miał więc z wujostwa ponad 25 kuzynów. Była to tylko najbliższa rodzina. Kiedy spotykali się na grobie wspólnego dziadka raz na 10 lat było ich prawie 200 a już na świat przychodziło nowe pokolenie. U smoków wyglądało to inaczej. Po walce o sukcesję w rodzie szło się w kierunku jednego pierworodnego syna, maksymalnie dwójki dzieci gdy urodziła się dziewczynka. Lucky'ego czeka więc szok poznawczy gdy przyjrzy się drzewu genologicznemu swojego ukochanego.
- Dobrze się czujesz? Jesteś bardziej blady niż zwykle. - Richard wrócił do liczenia pieniędzy i układania ich w szyfrowanych walizkach.

- o matko, organizujecie jakiś złoty Blacków? - spytał opierając głowę o jego ramię.
Spytany o swoje samopoczucie westchnął cicho.
- Chyba ostatnio za mało się leniłem. - mruknął, bo od czasu, gdy Richie nazwał go nierobem, robił wszystko żeby pokazać mu, że tak nie jest. Oliwy do ognia dodała sprawa z dziwkami.
A do tego mało odpoczywał, bo jak mieli wolne to kochali się non stop.
I miał tego konsekwencje, nie był przyzwyczajony do tak intensywnego trybu życia.

- Tak, ale nigdy nie jesteśmy wszyscy. Maksymalnie połowa. W końcu ktoś musi pracować.
Minusem związania się z jedną rodziną było to, że nie mogli spotkać się w pełnym gronia. Plusem, że widzieli się w pracy prawie codziennie i takie wielkie zjazdy nie były jakoś specjalnie konieczne.

Richard zamknął ostatnią walizkę i czterech mężczyzn wyszło z nimi do samochodu.
- Chodź. Pokażę ci coś. Widzisz ten stosik? To mniej więcej tyle ile dziewczyny pozyskane przez ciebie zarabiają dla nas dzień. Czysty zysk. Dlatego dbamy o nie tak jak dba się o pracownika a nie jak o dziwki. Wracamy do samochodu.
Wziął ostatnie dwie walizki przez co nie mógł trzymać chłopaka za rękę. Smok nie trzymał kapitału w gotówce tylko w złocie. Dlatego kasa nigdy nie leżała.
W drodze powrotnej zatrzymała ich jedna z dziwek.
- Richard. Chcę ci coś pokazać. - Mężczyzna spojrzał na słaniającego się na nogach chłopaka. Pocałował go w czoło - Idź do samochodu. Zaraz przyjdę.

Oczy Blue ciskały gromy, gdy w ich stronę skierowała się jakaś dziwka. Miał ochotę chapsnąć na nią zębami, ale wiedział, że to byłoby rysa na jego wizerunku.
- Daj walizki, zaniosę je. - powiedział wyciągając ręce do męża. Przewrócił oczami widząc, że ten się do tego nie pali.
- Daj sposokoj, to za mała odległość żebym mógł je wydać na głupoty. I ona nie są takie ciężkie. - dodał zabierając kolejny argument swojemu ukocuanemu, co do tego by nie dac mu walizek.

Westchnął ciężko i oddał mu walizki.
- Postaraj się nikogo nie zabić. Wrócę najszybciej jak się da.
Ruszył za dziewczyną wąskimi korytarzykami za pomieszczeniami dla "gości". Trafili w końcu do pomieszczenia monitoringu. Ścianę monitorów obserwował jeden z ich ochroniarzy. Ludzie tutaj siedzący musieli bardzo uważać na to co się dzieje nie tylko w pokojach dziewczyn ale też w koło.
- Pokaż ujęcia z ostatniego tygodnia.
- Tygodnia?
Richard uniósł zdziwiony brew. Miał nadzieję, że to zajmie naprawdę chwilę. Mężczyzna szybko przełączył monitory na których nic się nie działo na widoki z ostatnich 7 dni. Na wszystkich nagraniach widać było Josha - Tygrysa. Brew Blacka zjechała w dół nadając jego twarzy naprawdę niebezpieczny wyraz.
- Tydzień?
- Od momentu jak Panicz zaczął sprowadzać dziewczyny. Chciał te nowe. One dopiero są wprowadzane i niedostępne na razie dla klientów spoza rodziny więc odmówiłam. Przychodzą jego ludzie. On się kręci w okolicy. Czasami okopie któregoś, który siedzi za długo z dziewczyną. Mam wrażenie że sprawdza teren. Richard, dziewczyny też to zauważyły. Zaczynają się bać.
- Liczysz ich...
- Potrójnie. - Richard kiwnął głową i poklepał chłopaka po ramieniu.
- Chcę wszystkie nagrania od akcji w porcie jakie macie z Joshem i jego personelem. Na wczoraj.
- Jasne szefie.
Odwrócił się do dziewczyny i stanął z nią twarzą w twarz. Była naprawdę przerażona ale nie można było być pewnym czy z powodu Tygrysów czy Richarda. Oparł czoło o jej czoło. Mówił bardzo cicho. Nie chciał żeby jego słowa wyłapały inne uszy.
- Nie zabiłem go tylko dlatego, że takie było życzenie panicza. Jesteś Blackiem tak jak ja. Wiesz jak działamy.
Zamknęła oczy i zaczęła mu odpowiadać.
- Rozszarp zanim zauważy, że wszedł na twój teren.
- Policz ich 100 krotnie więcej z każdą wizytą. Załatwię wam na system dodatkową ochronę przed hakerami i postawię więcej chłopaków. Jeśli to możliwe dla ważnych klientów wysyłaj panienki do innych miejsc. Jeśli uderzą tutaj nie chcę żeby wiedzieli o tym cywile. To twierdza. Rozszarpiemy go
- Zanim wejdzie na nasz teren. - Odparła już trochę spokojniejsza i uśmiechnęła się. Odsunęli się od siebie.
-Z każdym dniem przerażasz mnie coraz bardziej. Uważaj na siebie. Nawet jeśli celem jest burdel to chodzi im o was. Ciebie i Smoka. Głównie o ciebie. Zraniony Tygrys..
- Nigdy nie zapomina oprawcy.

W rodzinie Blacków były określone powiedzenia które trwały od pokoleń. Nie było więc dziwne, że kończyli je sobie wzajemnie. Richard wiedział, że spędził za dużo czasu z nieślubnym dzieckiem swojego wuja. Blue pewnie się wścieka. Zanim więc chłopak zdążył mu coś powiedzieć on wystrzelił jak tylko wsiadł za kierownicę samochodu.
- Josh się tu kręci.

- Coo?! No kurwa chyba żartujesz! - powiedział wzburzony i nawet przez chwilę zapomniał, że ma się wściekać na ukochanego.
- Co głupi gnoj, chyba nie wie kiedy odpuścić. Co on sobie wyobraża?! Dosyć. Dostali już ostrzeżenie. Następnym razem nie będzie litości. Dzwonię do ojca.
Zarządził twardo a jego niebieskie oczy zalśniły stalowo. Obudził się w nim prawdziwy smok.
- Ja tu sobie wypruwam żyły, żeby burdel był najlepszym w okolicy a ten gnoj... - warczał do siebie szukając kontaktu do tatusia.
- No, kurwa. Mam już męża, co on sobie myśli, że wskocze mu w ramiona? Dragi już całkiem wypaliły mu mózg.- narzekał wpadając w swój trans smoko-paniczowy.
- Ja mu pokaże blondie..

Na szczęście Lucky zajął się wymyślaniem coraz to bardziej brutalnych tortur dla Josha więc Richard mógł w spokoju prowadzić. Dlaczego się nie przejmował? Bo wiedział, że Lucky nie zrobi nic co byłoby obrzydliwe albo wiązało się z ubrudzeniem sobie rąk. Od tego był on i inne czarne psy. Mógł więc jednym uchem wpuszczać a drugim wypuszczać chyba, że jakaś wizja stała by się nad wyraz wyraźna w wypowiedzi Smoka. Wtedy należało zachować uwagę.

Podjechali do banku. Pracownik czekał na nich wraz z ochroną banku. Tutaj trwało dłużej. Gotówka była wkładana do maszyny zliczającej. Każdy plik po kolej. Ze względu na bluzgi i groźby poprosił Luckyego by został w samochodzie.

Ta prośbą uraziła Blue na tyle, że aż zamilkł. Co on, wstydził się go?
Prychnął. Założył ręce na piersi i ostatencyjnie odwrócił głowę w bok.
Pożaluje tej prośby dzisiejszej nocy, zamierzał dać mu karę i nie udostępniać dla niego swojego tyłeczka.
Padł strzał.
Lucky w jednej chwili został przygniecjony do podłogi przez jednego z Blacków. Jęknął i zirytowany zrzucił go z siebie. No kurwa, nie był już dzieckiem, do cholery!
- Richie. - szepnął wiedząc, że jego mąż nie da się tak po prostu zabić.

Richard nie wstydził się chłopaka. Raczej martwił się o reakcję bankiera na stek gróźb i przekleństw. Prawie kończyli. 7 z 10 walizek było już odniesionych do sejfu. Przeliczali właśnie walizkę nr 8. Richard nie potrafił być "ochraniany" to on ochraniał. Całe życie. Widząc ruch Blackowie zareagowali szybciej jak ochrona banku. Richard zdążył rzucić się w stronę bankiera żeby zmusić go do pozostania na ziemi. Prawie za ten ruch nie oberwał kulki. I to nie od zamachowca a od ochrony banku. Po strzale lufy szybko z niego przeniosły się w kierunku strzału. Richard dał znak chłopakom w samochodzie, że mają odjeżdżać. Wyciągnął broń. Jeden z ochroniarzy oberwał śmiertelnie. Drugi wraz z dwoma kuzynami Richarda wszedł do pomieszczenia znajdującego się obok. Nie oszklonego.
- Paniczu zawieziemy pana do domu.
- On sobie poradzi. Jeszcze wyjdzie na bohatera. Zobaczy Pan. - Uspokajał go drugi. Zdążyli wyjechać na główną ulicę kiedy zaczęły zlatywać się w kierunku banku wozy policyjne.

W tym czasie Richard zostawił trzęsącego się bankiera z ciałem pierwszego ochroniarza i drugim jeszcze żywym chociaż rannym. On i pozostali Blackowie działali jak oddział Swat. Zanim pojawiła się policja dwóch tygrysów leżało w własnej krwi. Trzeciego odstrzeliła policja. Za kolejnymi musieli ruszyć w pościg.
- Panowie Black. Cóż za niezwykłe spotkanie. - Rzucił oficer policji uśmiechając się szeroko.
- Pomieszczenie na prawo. Dwóch ochroniarzy banku i bankier. Jeden martwy drugi ranny. Wezwijcie ambulans. Wpłacaliśmy gotówkę gdy nas zaatakowano. - Richard wskazał na leżące w krwi banknoty. - Tam jest kamera.
- Wszystko rozumiemy Panie Black ale do czasu zbadania nagrania, przesłuchania i sprawdzenia dowodów musi pan pozostać u nas wraz z kolegami.
- Jasne. Tylko zadzwonię do męża żeby się nie martwił.
- Oczywiście.

Po tej rozmowie wziął telefon od jednego z chłopaków i przedzwonił do tego, który wycofał się z Smokiem. Włączył go na głośnik.
- Cześć kochanie. Nic nam nie jest. Pan oficer chce nas zabrać na przesłuchanie. Nie wrócę więc na noc do domu. Myślę, że z tobą i chłopakami też będą chcieli porozmawiać RANO. - Specjalnie zaakcentował to słowo żeby zarówno oficer jak i Lucky nie mieli wątpliwości, że Smokowi należy się spokojna noc. - Koniecznie opowiedz o wszystkim tacie i mojemu bratu.
Richard nie mógł powiedzieć więcej ponieważ ich rozmowa była doskonale słyszana przez policjanta.

- Jak to nie wrócisz na noc? - spytał z wyraźną pretensją w głosie. - Próbujesz wymigać się od małżeńskich obowiązków? - dodał nie przejmując się obecnością innych.
Każdy wiedział jak zaopatrzony w męża i zaborczy jest blondie. Sapnął cicho i oparł głowę o fotel, bo gdy adrenalina zaczęła spadać, znowu poczuł słabość.
- Niech się walą, ja mam jutro woool... Kurwa!
Wielki SUV uderzył niespodziewanie prosto na nich, zabijając przy tym kierowcę na miejscu.
Luckiego szarpnęło silnie, uderzył głową w okno i przez chwilę pociemniał mu przed oczami.
Słyszał głos ukochanego, ale nie mógł odpowiedzieć.
- No cześć, skarbie. Zapraszamy na randkę.
Może i Richie nie uzyskał odpowiedzi od swojego męża, ale zadowolony głos tygrysa nie pozosawiał wątpliwości co do tego, kto zaatakował młodego smoka.
Lucky Zamrugał i spróbował się podnieść, ale szybko został uśpiony zastrzykiem w szyję. Nie miał szans w starciu z tym dragiem, odleciał w kilka sekund.

Josh wybrał sobie najgorszy możliwy moment. Jego atak słyszał nie tylko Richard ale i policja.
- Mam tutaj tabun uzbrojonych gliniarzy dupku. Właśnie masz na głowie MNIE i miasto. - Richard nie był na tyle głupi żeby grozić mu przy policji. Wiedział, że po obu stronach głośnik działa więc na migi porozumiał się ze swoimi kuzynami. Chcieli wojny to ją dostaną. Gdy w końcu połączenie zostało urwane przekazał policji niezbędne informacje. ( Niezbędne do tego do czego chciał ich wykorzystać) po czym ruszył do drugiego samochodu ze swoimi ludźmi.
- Ale gdzie pan się wybiera.
- Jestem mężem i ochroniarzem Luckyego Smitha. Jeśli ktoś porywa mi podopiecznego odbijam go.
Zupełnie zignorował dalsze słowa oficera jedynie posyłając mu mordercze spojrzenie od którego zamilkł. Namierzanie w telefonie było szybkie więc bez problemu wiedział gdzie ma się udać.

Lucky został zabrany na środek oceanu, tym razem Josh nie zamknął się z nim w podziemiach. Chciał wiedzieć kiedy nadejdzie odsiecz.
Położył atrakcyjnego blondyna na satynowych poduszkach a sam rozsiadł się wygodnie tuż obok niego.
Był gotowy na przybycie Richarda, wiedział że prędzej czy później ich znajdzie. Tym razem miał nad psami przewagę...
Gdy Richie wszedł do kajuty Josh głaskał leniwie policzek blondyna i przywitał go jak dobrego kumpla.
- Siadaj, siadaj. Ooo, radziłbym spokojnie. Powiedz, czy Lucky nie czuł się dziś jakoś.. Dziwnie? Był osłabiony? - zamruczał zyskując tym uwagę męża smoka.
- Cóż.. Myślę, że to odrobina moja zasługa. Wiesz, jedna z waszych dziwek pracuje dla mnie. Zadbałem o to, by blondie wypił truciznę... Na którą antidotum, mam tylko JA.

Helikopter policji i motorówki już zmierzały w tym kierunku. Richard był jednak szybszy. Razem z dwójką swoich ludzi pozbyli się szybko ochrony Josha. Na pokładzie ich łódki został trzeci żeby się nie rozbić.

Wzrok Richarda dokładnie obserwował całe otoczenie. Każdy najmniejszy element. Nawet zagięcia materiałów czy cienie. Chciał od wejścia sprzedać mu kulkę w łeb, ale słowa go zatrzymały. Musiał zagrać w grę. Nie lubił grać w takie gry.
- Choroba Luisa to też twoja sprawka. - Domyślił się. Skoro osoba odpowiedzialna za przewóz kasy z burdelu była chora normalnym było, że jej obowiązki przejmie Richard. A po ostatniej akcji z dziwkami oczywistym wręcz było, że Lucky pojedzie z nim. Pewnie kręcili się w koło żeby wybadać terminy wywozu gotówki. Atak w banku zaś miał ich rozdzielić. Zaatakowany zawsze odsyłał Luckyego w bezpieczne miejsce. Tygrys aż za dobrze poznał jego standardowe ruchy. Należało wiec je zmienić. Pokazać swoją bestię. Josh widział pewnie już niejednokrotnie wściekłego smoka. Oni mieli jednak ogładę i więcej "człowieczeństwa". Psy takie nie były.
- Jeśli Lucky zginie jako jego mąż zostanę następcą smoka. Jak myślisz jakie będzie moje główne pragnienie? Jedynym co trzyma moją rodzinę w ryzach jest smocza wola. Kiedy ona zniknie psy zostaną spuszczone z łańcucha. To że swoje życie masz w dupie to rozumiem. Ale jest jeszcze twoja słodka siostrzyczka... - Richard podchodził bliżej nie cofając lufy pistoletu. Opowiadała bardzo obrazowo o wszystkich możliwych czynach karalnych jakich on i jego ludzie dopuszczą się na słodkiej małej tygrysicy.
-Masz 30 sekund na wydanie mi serum. Jeśli tego nie zrobisz odstrzelę ci łeb a później wypuszczę watahę psów na twoje rewiry. Myślałeś, że będę bardziej zachowawczy? Twój błąd dzieciaku. Jeden.
Zaczął liczyć. Broń była na wprost ust chłopaka. Był niepoczytalny. JASNE. Ale nie był dość mądry by zrobić coś takiego sam. Jeśli gdzieś istniało cokolwiek co było w stanie mu dać albo formułę choroby albo antidotum to wiedział, że jest w stanie to znaleźć.

- Musiałbyś zabić też starego smoka, bo jak na razie to on rządzi a nie blondie. - powiedział starając się nie pokazywać jak zdenerwował go, że ten nie robi sobie nic z jego ostrzeżeń.
- A on nie chce wojny i bardzo kocha swojego ślicznego syneczka, więc zrobi wszystko by go ocalić. A ty.. Jesteś pewien, że uratujesz go w.. - zerknął na zegar i uśmiechnął się okrutnie. -... W godzinę?
Tygrysy spealizowały się w naprawdę paskudnych narkotykach, mógł dać Luckiemu coś czego nie ma jeszcze na rynku.
- Pewnie byłoby Ci na rękę jakby zginął, co? - rzucił bezczelnie.

- 20. Marnujesz czas. Powiedz lepiej czego chcesz za serum bo po następnym zdaniu możesz już nie być w stanie. 19. - Richard nie przerywał liczenia. Gdyby to zależało od niego już po śmierci swojej matki wybił by wszystkie konkurencyjne rodziny. Nienawidził ich. Wszystkich. W jego mniemaniu byli zagrożeniem dla Smoka. Starszy Smith powiedział mu jednak kiedyś, że dawanie innym pozorów władzy sprawia, że sam stajesz się silniejszy.
-W tej chwili mój człowiek podaje kolejne lokalizacje waszych melin policji. W ciągu godziny będę miał i ten syf i wszystko co próbowaliście stworzyć. Zastanów się dobrze bo moja propozycja w ciągu paru minut może przestać być aktualna, a twój mózg ozdobi ścianę. Zaatakowałeś publicznie Luckyego, Josh. To był twój błąd. Ten chłopak jest niewinny jak nieosrana łąka. Gdybyś zaatakował mnie policja nie machnęła by palcem ale on? Zbyt popularny. Zbyt niewinny. Zjebałeś. 15.
Richard był psychopatą i w tej chwili musiał wyzbyć się wszystkiego co robiło z niego człowieka. Musiał zastraszyć. Pokazać swoją ukrytą naturę bestii. Tego nauczyły go koszmarne treningi które przechodził od małego. Tego człowieka uczynił z niego starszy Smith. Życie Blue było ważne. Było najważniejsze. Gdyby jednak teraz się ugiął stracił by Blue i sprawił, że smoki przegrają z Tygrysami, a to było jego naczelne zadanie. Pchać smoka ku zwycięstwu. Nie oddać pałeczki nikomu. Był psem gotowym zagryźć tego który wszedł na jego teren, tego który zaatakował jego pana.

- Może i był niewinny, ale już nie jest. Ty budzisz w nim prawdziwego, zazdrosnego smoka. I tylko ty trzymasz go w ryzach. Gdyby nie twoja osoba, blondie spieprzyłby z dala od naszego świata. W głowie mu tylko strojenie się i zabawa.
Podniósł się zerkając na kamery skierowane wprost na nich.
- Chce twojej krwi. - zamruczał i w tym momencie do kajuty weszło dwóch byczków.
- Krew za krew. - dodał uśmiechając się diabolicznie. Lucky wpadłby w szał, gdyby uszkodził mu mezulka. To byłby piękny widok.

Richard słyszał skrzypnięcie. Na zewnątrz miał jednego człowieka. Nie spodziewał się jednak ukrytych przejść w tej łajbie. Zaskoczył go. Nie dał jednak tego po sobie poznać. Przystawił mu pistolet do ust. Josh podał cenę, która była dopuszczalna. Jego życie za życie smoka. Nawet się nie zawahał.
- Antidotum i Smok opuszczają tą łajbę z moimi psami. Ja zostaję. Jak dostanę potwierdzenie - popukał w odsłuch w uchu - że jest cały i zdrów w rękach moich ludzi i policji, na lądzie to odłożę broń. 10
Zdążył by wystrzelić zanim którykolwiek z byczków ruszyłby w jego stronę. Widział ich odbicie w polakierowanym drewnie.

- Dam mu antidotum i wyjdziecie stąd razem. - naprostował przyglądając mu się dzikim spojrzeniem. Gość musiał mieć całkiem poprzestawiane we łbie, narkotyki wypaliły mu mózg.
Lucy zaczął drzeć, jakby było mu zimno. Skulił się w kulkę i wychrypiał imię męża.
Nawet pol żywy myślał tylko o Richiem.
Josh miał rację, Blue nie widział świata poza swoim ukochanym.
Wszystko zaczynało i kończyło się na nim. Kochał go do szaleństwa.

To była licytacja. I licytację musiał wygrać Richard. Przestał liczyć.
- Podaj mu antidotum. Wtedy wyjdziemy na pokład. WSZYSCY. Ale walka zacznie się dopiero jak oddam chłopakowi moją broń.
W koło zawyły policyjne syreny. Znaleźli ich. Josh miał niewiele czasu żeby się zastanowić. W dodatku gdy Richard pokazał na odsłuch w swoim uchu mógł być pewien, że policja słyszy ich rozmowę.
- Odsuń się. - Syknął na psa i z skrytki na szyfr wyciągnął antodotum. Wstrzyknął je smokowi. Nie mógł się powstrzymać żeby nie polizać spoconego policzka chłopaka. Nie zdziwiło go wcale gdy znów poczuł metal lufy przy skroni. Oni obaj byli pojebani na swoim punkcie. Ciężko było ustalić który bardziej.
- Rusz się. - Richard przeszedł na drugą stronę łóżka i przyłożył palce do szyi chłopaka. Sprawdzał jego puls i ciepłotę ciała. Nie mógł w końcu być pewien czy nie dał mu czegoś co wzmocni efekt. Cały czas miał na muszce Josha. Dwa byczki ewidentnie czekały na to żeby tylko się pomylił. Zrobił nie taki krok żeby go załatwić.
Nie. Richard nie zamierzał dać sobie skręcić karku.
-Cześć. Jak się czujesz?- Zapytał gdy tylko chłopak uchylił powieki.

- Gdzie ja, kurwa, jestem? Na Antarktydzie? Czemu tu tak zimno? - zaczął swoją litanie blondyn mrugając szybko by odzyskać ostrość Widzenia.
- Co ON tu robi? - spytał od razu pokazując zęby i chcąc wstać, ale okazało się że jest na razie na to za szybko. Całe szczęście Richie był obok i trzymając go w silnych ramionach pomógł mu wstać.
- Nawet chory jesteś diabelnie atrakcyjny, blondie. - zamruczał Josh przyglądając się mu z głodem w oczach. Wkurzało go, że Lucky był jedynym czego nie mógł mieć.

Szybkość z jaką Lucky doszedł do siebie była dla Richarda szokująca. Pomógł mu najpierw usiąść, a później wstać.
- Jesteśmy na statku Tygrysów. Syreny w tle to zbliżająca się policja na łodziach. Nasza łódź jest zaraz obok. Gregor pilnuje łodzi. Mały Stew stoi na pokładzie. Czeka na ciebie.
Ściągnął swoją marynarkę i nałożył mu na ramiona. Później przełożył odsłuch do ucha chłopaka. Mógł słyszeć zdawany na bieżąco raport. Trzy statki policji były w odległości 5 minut od nich.
- Nie zapominaj o układzie kundlu. - Warknął zeźlony tymi czułostkami Josh. Richard podniósł na niego spojrzenie seryjnego mordercy.
- Nie martw się. Zatańczę z twoimi dziewczynkami. Lucky. Przestań. Idziesz do Małego Stew.
Pomógł mu ruszyć schodami w górę. Sam ciągle trzymał ich na muszce idąc tyłem po schodach. Dopiero jak wszyscy stanęli na pokładzie i pojawił się Stew oddał w jego ręce chłopaka. Luckyemu oddał broń. Kiwnął głową żeby zobaczył ich statek.
-3 minuty. Po tym czasie ładujesz się na statek nie ważne co się stanie i odpływacie co najmniej 500 metrów. Gregor wie co ma robić.
Gregor miał odpalić małe działo o zasięgu do kilometra żeby rozwalić statek tygrysów wpizdu. A miał to zrobić jak Lucky będzie bezpieczny na pokładzie. Nie mógł jednak wysłać go tam za szybko bo zwęszą podstęp. Zdążył puścić dłoń smoka zostawiając w niej swoją broń jak pierwszy cios poleciał w jego stronę. Jeden z byczków zaatakował go od tyłu. Nie mógł się spodziewać honorowej walki.