Wpadka księcia

First topic message reminder :

Wpadka księcia - Dwie zwaśnione nacje planują zakończyć waśnie za pomocą małżeństwa swoich niekoronowanych dzieci. Przed księciem X staje orszak pięknych istot. Wszystkie one są potomkami obecnego władcy. Bez wahania wybiera on Y przekonany, że jest on kobietą. Jakież będzie jego zdziwienie gdy w noc poślubną okaże się, że niezwykle urodziwy osobnik jest mężczyzną


Tygrys - Smok
Lis - Amantis

- Przestanę jak przestaniesz ciągle mi to robić. - odpowiedział lisi książę mając już dosyć tej erotycznej zabawy.
Opierał się na drzących z wysiłku rękach, bo Jager tym razem zapragnął wziąć go od tyłu. 
- Przestań ciągle mnie odurzać fermonami, draniu. - jęknął machając puchatym ogonem zniecierpliwiony. Mały penis pomimo spełniania wciąż się przeżył pobudzony przez zapach jego męża i pieszczoty, którymi ciągle go atakował.

- Nie robię tego specjalnie. To przez ciebie. W odpowiedzi.
Wyjaśnił. Kolejne razy były coraz dłuższe. Jager miał wrażenie, że zaraz opróżni swoje jaja do cna. Po wzięciu go od tyłu już w ostatniej chwili wyciągnął swojego członka. Sperma zamiast rozlać się głęboko rozlała się na wejściu do tyłka Ayase. Obaj opadli na łóżko i Jager zagarnął go blisko w swoje ramiona. Spokój nie trwał jednak długo. Feromony nie opadły. Ostatni raz wszedł w niego leżąc na boku w łóżku. Przytulają go ciasno do swojej piersi. Ruchy były tak powolne, że wręcz nierealne. Szeptał mu do ucha różne słodkie słówka. Dla swojego i Ayase dobra ostatni raz doszedł w nim głęboko jak pierwszej nocy. Bał się, że ten maraton nie będzie miał końca a brakowało mu sił by utrzymać formę ludzką. Za kolejnym razem mógłby się przemienić w przejściową... a to nie było dobre na początku ich małżeństwa.

Został tak. Z członkiem głęboko w tyłku chłopaka. Wtulając go w swoje ramiona. Po tym orgazmie w końcu feromony chłopaka opadły a on sam czuł jak jego też milkną. Żaden z nich nie miał sił na to by ruszyć chociażby palcem. Wraz z feromonami opadła adrenalina i podniecenie. Jager zasnął w pół minuty.

Lisek był pewien, że nie zasnął a zemdlał. 
Rano obudził się wykończony, brudny i strasznie głodny. 
Wczorajszej nocy Jager wyssał z niego cała energię, sprawił że omdlewał i drzał pod jego dotykiem. 
A na końcu też doszedł w nim, mimo że obiecał tego nie robić. 
Lisie uszy i ogon zniknęły, zaraz po tym jak przestał produkować feromony. Jego futrzane "ja" zostało zaspokojone. Wiedział, że potem będzie domagać sie więcej i więcej. Nie może do tego dopuścić. 
Jęknął próbując się podnieść, wtedy też zorientował się że członek kota, wciąż tkwi w jego tyłku. 
- Wynocha! - syknął gryząc go w ramię.

Gdyby w nim nie doszedł futrzane JA lisa prawdopodobnie zaprowadziłoby ich do grobu albo spotkało by się z futrzanym JA Jagera a to nie było by przyjemne.
- Zobacz jak mu tam dobrze. Znów rośnie.
Książę oczywiście miał poranną erekcję. W niczym to jednak nie przypominało prawdziwej erekcji. Był wypompowany... dosłownie.
Bardziej go straszył. Wycofał biodra. Jego też one bolały po tej nocy.
- Wstawanie to głupi pomysł.
Przyciągnął go znów do siebie i zawołał po jednego z członków jego osobistej służby. Wcześniej okrył ich oboje pledem. Jedynym niesklejonym spermą kawałkiem pościeli.
- Poprosimy śniadanie do łóżka.
- Oczywiście książę.
Żadnych pytań. Ciekawych spojrzeń. Cały zamek doskonale wiedział co robili całą noc.

Zaparł się rękoma o jego klatkę piersiowa. Był zazenowany i marzył o kąpieli. 
Był jednak strasznie osłabiony i zmęczony, mimo że spali kilka godzin. 
- Puść, chce się umyć. - jęknął i nawet podjął próbę zmiany postaci, ale to było na nic. Był tak zmęczony, że nawet ogon się nie pojawił.
Sapnął i zamknął na moemnt oczy. Czemu do diabła był taki głodny? Jeszcze nigdy nie zużył tyle energii.
- Wszystko się klei. Fuj.

- To to wykop na podłogę.
Skomentował sam wyrzucając okrycie które było posklejane. Gdy przyszło śniadanie kazał przynieść też nową pościel i wskazał na starą do zabrania. Jagerowi bardziej chciało się spać niż jeść, ale kuszące zapachy wygrały z sennością.
- Lisy albinosy to hybrydy? Widziałem co wczoraj czytałeś. Nie martw się. Jeśli nie chcesz dzieci, nie będziemy ich mieli. Proste.
Wzruszył ramionami sięgając po kolejny kawałek mięsa.

- Ciebie chętnie był wykopał. - powiedział rumieniąc się, kiedy wróciła służba. - Ty kleisz się najbardziej. I to do mnie. - burknął podciągając się odrobinę do góry, żeby móc usiąść. To nie było jednak takie proste jak się wydawało na początku i Jager musiał mu trochę pomóc.
Zaczął jeść tak szybko, jakby nie jadł od tygodnia. Pierwszy raz czuł taki głód i słabość, czy to wszystko było od seksu?
Zakrztusił się słysząc o dzieciach. Aż mu oczy zaszły łzami od kaszlu.
Co miał mu odpowiedzieć? 
- Nie mam pewności. - mruknął w końcu. - Wszystko na to jednak wskazuję. Nie interesowałem się tym wcześniej. - dodał cicho.
- Nie chce mieć dzieci, ale wychodzi na to, że moja lisia strona chce. - warknął- a ty ja cały czas prowokujesz! Masz przestać.

- Gdyby twoja lisia strona chciała dzieci to chodziłbyś jak w gorączce i prowokował wszystko co ma członek. Ona poznała, że seks jest fajny i chce seksu... tak sądzę. Pamiętaj, że w zamku jest sporo innych mężczyzn i żaden z nich w twoim towarzystwie nie wypuszcza swoich feromonów... poza mną... ale poza tym co było specjalnie na początku to reszta jest twoją winą. Znaczy twojej lisiej strony jak chcesz się upierać.
Jager był kotem i nie mógł po takiej jawnej prowokacji nie zrobić czegoś. Przesunął więc ręką po jego boku i zostawił ją na biodrze.
- Może jak twoja lisia strona będzie regularnie dostawała swoją porcję pieszczot to będzie mniej... napalona? Zrobiliśmy sobie teraz trzy dniową przerwę i zobacz. Ledwo trzymamy się an nogach. To niebezpieczne. Zadbam o to żeby dostawała swoją porcję miłości codziennie. Tak będzie bezpieczniej.

- Nie zgadzam się. Odmawiam. To przez to, że nie doszedłeś w środku. Nie zgadzam się, słyszysz? Rób tak a zacznę prowokować inne koty! Dobrze wiesz, że lisie feromony są bardzo słodkie i kuszące. - warczał pokazując zęby na swojego męża.
Nie miał zamiaru być posłuszny i ułożony, to nie leżało w jego genach.

Wyraz twarzy Jagera przestał być rozluźniony. W jego rodzinie to facet rezygnował z samicy nie odwrotnie... a chcąc nie chcąc tak Ayase był postrzegany przez wewnętrzną bestię księcia.
-Zamknę cię w klatce jeśli chociaż spróbujesz to zrobić.
Z istotmi ich pokroju był ten problem, że mogły zmieniać formę więc żadne kajdanki się nie sprawdzały. Klatki za to.... klatki sprawdzały się aż nad to.

- Nie ośmielisz się. - wycedził przez zacisniete zęby patrząc na niego ze złością wymalowana w tych czerwonych ślepiach.
Problem był taki, że Jager istotnie mógł to zrobić. Więźniów też trzymano w klatkach, bo były one mniejsze niż cele i można je było dostosowywać do wymiarów delikwenta.
Ta zaborcza strona kota pokazywała także, że jak na razie to on nie chce rezygnować że swojej żonki. I mimo wpadki jest zadowolony i pragnie go. Ciągle tak samo. Nie wiedział kiedy znudzi mu się chodzenie za nim w kółko, ale zaczynał się martwić, że może to się ciągnąć nawet po tym miesiącu. A to oznaczało, że kolejny jego plan nie wypali.

- Wypróbuj mnie lisku.
Zawarczał do niego. Na szczęście tylko w ludzkiej formie bo wkurzanie tygrysa mogło by wyglądać groźniej. Zawisł nad chłopakiem a jego wzrok ostrzegał, że lepiej go nie drażnić. Był zmęczony po ich nocnej zabawie. Przysunął nos do ucha chłopaka i zamruczał.
- Jesteś cały pełen mojego zapachu. Twoja skóra nim nasiąkła. Naprawdę myślisz, że jakikolwiek inny samiec zaryzykuje zbliżenie się do ciebie?
Przechwalał się teraz. Nagryzł lekko jego szyję i znów z pewnym siebie uśmiechem położył się obok.

- Sprawdzimy. - warknął pokazując na męża wydłużone, ostre kiełki. Lisek też był drapieżnikiem i potrafił mocno ugryźć, jeśli tylko został do tego sprowokowany.
Otrzepał się po psiemu, zupełnie jakby próbował strzepać z siebie zapach kota, i spróbował wstać z łóżka. 
To po raz kolejny nie skończyło się dla niego dobrze, bo zakreciło mu się w głowie i padł na poduszki z cichym jekiem frustracji.
Potrzebował więcej mięsa by odzyskać siły, po tym maratonie. Tak jak energia wypełniła go całego, tak dzisiaj czuł, że sięga mu ledwie kolan. I to po zjedzeniu dużego posiłku. 
Lisia forma też nie chciała się pojawić, ledwo udało mu się przywołać ogon.

- Widzisz, wystarczy cię dobrze wydymać i już nigdzie nie uciekasz. Idealny sposób. Szkoda, że nie zamyka ci jednocześnie tych kłamliwych usteczek.
Wymruczał patrząc z wyższością na jego próby. Sam nie był jakoś specjalnie energetycznie wyprany. Był bardziej niż normalnie ale wciąż zdolny do walki. Biodra go trochę bolały od wielogodzinnej pracy nimi. Poza tym... prawie młody bóg. Prawie. Gdy znów trafił na coś posklejanego powiedział pod nosem przekleństwo i... wstał. Tak, jego nie bolały trzewia ani tyłek więc mógł wstać. Dźwignięcie jednak chłopaka spotkało się z lekkim jękiem. Bolały go też kolejne kroki kiedy przechodził do pokoju swojej żony.
- Wymienić wszystko w moim cholernym łóżku. JUŻ.
Warknął na stojącą po drugiej stronie drzwi służbę, a ta w pośpiechu zaczęła się krzątać w jego sypialni. On zaś zadowolony razem z Ayase zaległ na łóżku chłopaka. Z puszącego się w złości lisa zrobił sobie poduszkę do przytulania.
-Schowaj ogon bo mnie łaskocze wiesz gdzie... jak mi stanie to znów cię przelecę - Ostrzegał, a wiedział, że tego Ayase miał dość.

- Ty... - zapowietrzył się słysząc słowa mężczyzny. Najgorsze było to, że nie mógł mu w tym momencie nic zrobić. W żaden sposób się dopłacić za to jak go wymęczył.
Kiedy znalazł się w powietrzu jęknął zaskoczony. Co jest? Dlaczego on nie jest taki osłabiony? Znowu się zirytował, aż policzki przybrały kolor jego oczu.
- Fuj, puszczaj. Śmierdzisz! - warknął siłując się z nim, tyle że dla Jagera to on mógłby równie dobrze leżeć bez ruchu, bo wyprane z energii lisie diablątko, nie było dla niego konkurencja.
- Próbowałem, ale mam za mało energii. - syknął by chwilę potem ugryźć go do krwi w ramię.

Prychnął na niego i złapał mocniej dociskając się ostrzegawczo biodrami do jego tyłka.
- Bo tym razem wezmę cię brutalnie i poczujesz różnicę niewdzięczny lisie.
Zagroził. Oczywiście musiałby zmienić formę na pośrednią żeby wykrzesać z siebie dość energii na gwałt... chłopak o tym jednak nie wiedział. Zmusił go więc do leżenia jeszcze przez jakiś czas. Widzieli przez otwarte drzwi jak służba zmienia pościel i poduszki. Ślady ich dzikiej nocy znikały. Przyniesiono im kolejny posiłek i po nim Jager znudził się ciągłym przekomarzaniem się z chłopakiem i najzwyczajniej w świecie ruszył do siebie. W czystej pościeli nie było zapachu Ayase więc mógł zasnąć spokojnie. Nie to co chłopak... w jego łóżku wciąż utrzymywał się zapach księcia przez noce spędzone zwyczajnie na spaniu w nim razem z chłopakiem.

Sfrustrowany Lisek zjadł jeszcze wszystko co przyniosła służba, wypił dwie kawy i kiedy był już pewny, że naładował się w połowie, zmienił się w lisa i w tej postaci powoli, dosłownie w ślimaczym tępie doczłapał do wanny. Tam wlał wszystkie płyny zapachowe jakie znalazł i zanurzył się tak, że tylko ogon było widać.
Siedział tam ponad godzinę, próbując pozbyć się zapachu kota, ale gdy tylko wychylał się sprawdzić czy już jest lepiej, od razy wracał do wody.
W końcu znów zgłodniał, ale zamiast pójść do jadalni ruszył na łowy. Nie będzie spędzał czasu z tym dupkiem.

Na terenie zamku mógł swobodnie polować i nikt nie powinien mu krzywdy zrobić. W końcu miejsce było otoczone barierą i była tylko jedna brama do wyjścia. Niemniej Jager bardzo był niezadowolony z faktu, że chłopak nie towarzyszy mu przy posiłku. Raport zdano mu w ciągu paru minut od groźnego warknięcia.
- Poluje panie, nic nie stało się lisowi. Dwie z moich łowczyń go pilnują.
Jager odwarknął mu i nie skończył posiłku tylko ruszył za nim. Tylko on wiedział, że kobieta jest takim samym zagrożeniem dla wierności Ayase jak i mężczyzna. Początkowo nawet rozważał danie mu wolnej ręki. Nie jednak gdy ten groził mu niewiernością. Nie gdy jego wewnętrzny tygrys domagał się wyłączności na to stworzenie.

Był w ludzkiej formie chociaż ze złości jego zwierzęca natura próbowała przebić się powodując, że na skórze pojawiał się czarny pigment i tygrysie pasy.
-Odejść. - Krzyknął przeganiając dwie kocice. Sam wpatrywał się w Ayase ze złością. Czekał na przeprosiny. Tak, chociaż to brzmi idiotycznie ten dupek czekał na przeprosiny, że nie stawił się by spożyć z nim posiłek.

Ayase właśnie upolował jakiegoś smakowicie wyglądającego ptaka, więc był z siebie nad wyraz zadowolony.
Już miał wgryźć się w zwierzątko, gdy wyczuł a potem usłyszał męża.
Wyszczerzył kły wpatrując się w wkurwionego księcia czerwonymi ślepiami. 
Czego chciał? Dałby mu już spokój. I czemu jest wkurzony, przecież jeszcze nic nie zrobił. Tylko polował, nie uciekał przecież.

- Już pierwszego dnia opowiadałem o tym, że wspólne posiłki w mojej rodzinie są istotne. WAŻNE.
Mówił z pretensją idąc w jego kierunku. Zanim zdążył czmychnąć złapał go za futro na karku. W drugą rękę wziął jego zdobycz.
-Skończysz w jadalni. ZE MNĄ.
Syknął pokazując zęby w zwierzęcym geście chociaż ciągle był człowiekiem. To tylko pokazywało jak wielką kontrolę nad sobą posiadał książę.

Lisek wierzgnął łapami w powietrzu i ugryzł mężczyznę w rękę, ale gdy ten wbił mu pazury w sierść pisnął i zastygł w bezruchu. Na chwilę oczywiście, powietrze zawirowało i już po chwili przed pół tygrysek stał śliczny chłopak zamiast białego lisa. 
- Puszczaj! Co ty sobie wyobrażasz? - syknął patrząc mu w oczy z wykrzywiona w wyrazie złości twarzą.
- Nie mam ochoty jeść z tobą posiłku, cała noc i ranek zmuszałeś mnie do przebywania z tobą. Obiad chce zjeść SAM!

-Spędzisz ze mną resztę życia więc się przyzwyczajaj! Będziesz robił co ci każę i jak ci karzę inaczej będziesz żałował każdej sekundy swojego życia. Błagał o śmierć. Żałował, że nie pożarłem cię gdy dowiedziałem się o twojej płci. CZY SIĘ ROZUMIEMY?
Jager po tym ugryzieniu w rękę był wściekły. Na tyle wściekły, że faktycznie zmienił się w swoją przejściową formę. Wysoka męska sylwetka nabrała jeszcze większej muskulatury zwiększając jego masę do prawie 300 kg. Gdyby ubranie księcia było bardziej obcisłe mięśnie rozsadziły by je. Głowa zamieniła się w tygrysi łeb. Dłonie i stopy przekształciły w długie łapy, zostawiając resztę kończyn bardziej ludzką dzięki czemu wciąż miał pionową postawę. I kolor. Długie włosy i ludzka skóra zniknęły zostawiając pokryte czarnym futrem cielsko bestii bojowej jaką był Jager. Pod słońce dało się zauważyć miejsca gdzie występowały delikatnie ciemniejsze pręgi. Z trudem wydobywał z tygrysich warg ludzkie słowa.

Patrzał na niego z dołu zastanawiając się, czy jest dla niego teraz jakieś wyjście. Co może zrobić żeby zachować godność i jednocześnie nie umrzeć. 
Bo mimo wszystko lis chciał żyć. Trzymał się go rozpaczliwie odkąd przyszedł na świat i nie chciał puścić. 
- Nie jestem twoim sługa, Jager. - powiedział spokojnie. Nawet schował kły, bo jednak jego zęby nie były tak imponujące jak męża.
- Nie będę słuchać twoich rozkazów, słucham tylko króla. - dodał prostujac sylwetkę, by nadać sobie nieco szyku.
- Miesiąc szybko się skończy. Wrócisz do swoich obowiązków, przeklęta bariera opadnie a ja... znajdę sposób by uciec. Nie zapominaj, że jestem lisem.
A one były sprytne i zwinne. Jeśli się dobrze zastanowi na pewno uda mu się uciec od męża tyrana.

- Nie potrzebowałem żony. Nie chciałem jej. Teraz jednak ją mam i nie pozwolę by sprzeciwiała się mojej woli.
Kolejny ryk wydobył się z jego paszczy. Zaczął iść w jego kierunku.
-Zacznij przyzwyczajać się do klatki.- Znów ryk-Jeśli nie pasuje ci człowiek. Dostaniesz bestię.
Znów złapał chłopaka. Tym razem Tygrysie pazury zamknęły się na jego wąskim nadgarstku i szyi. Niezależnie od zmiany formy chłopak miał przesrane. Jager stracił cierpliwość. Mężczyzna, który delikatnie uwodził Ayase przez ostatnich parę dni stał się wkurzoną bestią na własne życzenie lisa. Tak się kończy niewdzięczność.

Ayase się przestraszył, ale nie zamierzał go błagać o litość. Miał swoją dumę i nawet jeśli był w beznadziejnnej sytuacji starał się nie pokazywać łez. 
Nie mógł go pilnować w nieskończoność, prawda?  W końcu.. Da sobie spokój. 
Nauczył się w lisim królestwie, że płacz tylko nakręca osobę, która chce mu dokuczyć. Tak samo ucieczka nie jest dobrym pomysłem , nie ucieka się przed drapieżnikiem. To działa pobudzające, łowcy uwielbiają pogoń za zwierzyną. 
Tyle, że gdy ostre pazury zacisnęły się na jego szyji, spanikował i zmianił się znowu w lisa. 
Czmychnął między jego nogami, ale nie cieszył się zbyt długo wolnością. 
Już po kilku sekundach w lesie dało się słyszeć żałosny pisk liska.