Po pierwsze - otwórz oczy!

First topic message reminder :

X to student, który jest święcie przekonany o swoich racjach. Nikt mu nie powie jak ma żyć. Problem w tym, że jest trochę bardzo samotny. Nie dość, że miał problemy w przeszłości, bo jego rodzice młodo zmarli, to jeszcze nie układa mu się z żadną kobietą, jego życie idzie zupełnie innymi torami niż planował. Ma niby kumpli, jakoś sobie radzi. Wśród nich jest Y, odkrywa on w sobie pociąg do X ale... na jego drodze stoi wiecznie banda dziewczyn! Któregoś wieczoru pod wpływem środków odurzających dochodzi do czegoś więcej między X i Y. X oczywiście to wypiera, nie chce się z tym pogodzić, odpycha od siebie tego przyjaciela jak tylko się da, ale Y w to brnie, nie daje się odsunąć.

Szczęście w nieszczęściu, że siedział po przeciwnej stronie stolika jak Eugene. Jednocześnie widział reakcje kochanka i nie mógł zareagować bez rzucania się przez stół. Jego mordercze spojrzenie gdy odeszli od stolika podłapała jedna z dziewczyn.
- Co z tobą Ricci? Nadal ci nie przeszło? Wrzuć na luz.
- Nie.- Padło ostre i zdecydowane. Nie przeszło mu i nie przejdzie. Już nie. Był tego pewien w tym momencie. Dostał za to przez łeb co zmusiło go do odwrócenia spojrzenia od Eugene i blondynki.
- Za co?
- Za bycie dupkiem. Zostaw tą rolę Lavoie. Lepiej się w niej sprawdza. Idziemy tańczyć.
- Ale!
Nie zdążył powiedzieć nic więcej bo został znów wyciągnięty na parkiet tym razem w celu uspokojenia jego łba. Zdążyli wrócić zaraz przed powrotem Eugene. Nie trzeba mówić, że mina blondynki poprawiła dodatkowo humor Gaspare. Spojrzał na zegarek. No, jeszcze trochę. Dał się wyciągnąć jeszcze parę razy na parkiet w sumie bardziej żeby poskakać. Nawet udało się, że obaj wylądowali na parkiecie w tym samym czasie przez chwilę. Gdy skończył piwo znów spojrzał na zegarek.
- Dobra, będę się powoli zbierał. Jestem na nogach od rana.
Skończyło się oczywiście jękiem i marudzeniem. Oznajmił parokrotnie że kończy piwo i spada i tak też zamierzał zrobić.

Chociaż ponownie wrócił do zabawy, wciąż kontrolował czas. Trochę udało mu się już rozluźnić, nie przejmował się też za bardzo sprawą z blondynką. Nie miał takiej sytuacji pierwszy raz, a odepchnięcie przez chłopaka, z którym nic jej nie łączyło nie było największą tragedią w życiu. Od któregoś momentu siedział jednak już głównie przy stoliku, pochłonięty rozmową.
– O, to zabierasz się ze mną? – Powiedział niby zaskoczony, kiedy Gaspare powiedział, że na niego czas. Odwrócił się nieco od kumpli, z którymi dotąd rozmawiał. – Właśnie mówiłem, że będę leciał. – Dodał, sprawdzając jeszcze kontrolnie godzinę na telefonie. Do pierwszej brakowało jeszcze paru minut, ale nie miał wątpliwości, że wygrzebanie się i pożegnanie z wszystkimi jeszcze chwilę zajmie. – To nawet lepiej, możemy jechać jedną taksówką i za mnie zapłacisz. – Powiedział, ciągnąc swoją małą grę. Nikt nie wątpił, ze byłby zdolny wykorzystać materialnie kolegę w tak niby nieszkodliwy sposób, a to podbudowało tylko pozory faktu, że ich trzecie już wspólne wyjście jest tylko niebywałym zbiegiem okoliczności.
Dopił swojego drinka i chwilę potem pożegnał się ze wszystkimi. Także z blondynką, która wyraźnie już tak się do niego nie garnęła, było jej nawet trochę głupio.
Chwilę potem wyszedł z klubu, oczywiście już nawet bez pytania zakładając na siebie kurtkę Ricciego. Poczekał na niego na chodniku, wciskając znów dłonie w kieszenie i zajął się taryfą. Miała przyjechać za parę minut.

- Taaaa.- Potwierdził i zaczął się żegnać. Jego kolejka uścisków zaczęła się później. Wyszedł więc chwilę po nim.
Podszedł i objął go od tyłu żeby się nie trząsł.
- Ile będziemy czekać na taryfę?- zapytał. Sięgnął do kieszeni swojej kurtki i wyciągnął fajki słysząc odpowiedź. - Chcesz też?
Przestał go przytulać bo gdyby to przedłużali i ktoś to zobaczył wyszłoby dość dziwnie. Odpalił papierosa. Normalnie kiedy wychodził z klubu więcej ludzi się zawijało z nim. Teraz jeszcze napływali.
- Przez to wszystko wyjdę na staruszka. Ty też. Zobacz. Ludzie jeszcze wchodzą a my już wychodzimy.

Uśmiechnął się, czując jego objęcia, a chwilę potem uzmysłowił sobie, że jeszcze nie są na miejscu i przytulanie się to nie jest najlepszy pomysł. Gaspare zdążył się jednak odsunąć zanim się spiął albo nawet próbował go odepchnąć.
– Kilka minut. – Powiedział, odwracając się do niego przodem, a na jego pytanie skinął potwierdzająco głową. Wziął od niego zaraz papierosa i włożył sobie między wargi, po chwili odpalając.
– My gdzie indziej będziemy celebrować naszą młodość i sprawność. – Stwierdził tylko, patrząc na wchodzących do klubu ludzi. – Chyba wolę wychodzić na staruszka niż tam zostać i nie móc cię… - Spojrzał na wychodzącego z klubu kumpla, więc natychmiast urwał.
– Eugene, masz może fajki? Po co ja pytam, jasne, że masz. Mogę jedną? – Spytał, a Francuz od razu wyciągnął w jego kierunku paczkę. – Dzięki. – Powiedział jeszcze chłopak i uśmiechnął się również do Gaspare. – Serio musicie iść? Przecież dopiero zaczynamy, nie poznaję was.
– Praca zmienia człowieka. – Odparł tylko. Rozmowa toczyła się jeszcze chwilę, a jednak nie zdążyli nawet wypalić do końca, kiedy przyjechała taksówka. Eugene pożegnał się jeszcze raz i wsiadł od razu na tylne siedzenie.

O mało nie parsknął śmiechem widząc jak szybko Eugene zamyka usta. Chciał usłyszeć co ma do powiedzenia, ale wyszło przezabawnie.
- Nasza taksówka! Trzymaj się!
Wcisnął się na fotel obok niego. Podał kierowcy adres do jego mieszkania. Złapał francuza za rękę i wsunął między swoje uda by go ogrzać. Zaczął zagadywać kierowcę. Prowadzić go tak żeby nie było zbyt długo. Puścił go gdy wjechali w jednokierunkową pod jego kamienicą żeby sięgnąć po portfel i zapłacić. Zostawił facetowi jeszcze napiwek. Później wolał już nie dotykać kochanka. Czuł się zbyt nakręcony. Poczeka aż zamkną się za nim drzwi...

Posłał mu tylko spojrzenie, jakby chciał powiedzieć No przezabawne, ale nic już w tym temacie nie powiedział, siadając tylko i westchnął, zerkając za okno. W samochodzie było cieplej, na pewno, ale Eugene i tak potrzebował rozgrzania. Mimo wszystko był jednak… co najmniej zaskoczony jego gestem, kiedy ręka Francuza znalazła się między nogami Włocha. Ale nic już nie powiedział praktycznie przez całą drogę, nie wcinając się w rozmowę mężczyzn, a jedynie patrząc za okno.
Kiedy tylko byli na miejscu, Lavoie wysiadł i od razu skierował się znajomą już doskonale drogą do mieszkania Włocha. Dość szybko pokonał wszelkie dzielące ich od mieszkania schodki, wciskając znów dłonie w kieszenie, a kiedy tylko znaleźli się pod drzwiami, Eugene uśmiechnął się do niego i odsunął pod ścianę. Nie musiał mu mówić, co ma robić. Przez ten czas patrzył tylko na jego ręce, samemu również chcąc być już w środku.
Dlatego kiedy tylko drzwi się otworzyły, wszedł do środka nie czekając. Drzwi nie zdążyły się zresztą za nimi porządnie zamknąć, kiedy znów go pocałował, przylegając ciałem do jego.

Jak widać ich plany na wejście były identyczne. Wpuścił Eugene przodem i sięgnął do niego zamykając piętą drzwi. Wyciągnął ręce i od razu złapał za klapy kurtki by ściągnąć ją z francuza jak tylko ich usta się zetknęły. Pozwolił ściągnąć z siebie bluzkę po to by następnie ściągnąć resztę z Eugene. W korytarzu niestety nie było żadnej wolnej ściany, o którą mógłby go oprzeć więc padło na drzwi. Docisnął go do nich swoim ciałem i przekręcił klucz w zamku.
- Już nie uciekniesz.- Zagroził i zaczął rozpinać jego spodnie.

Odchylił ramiona, współpracując, a po chwili samemu dobierając się do jego ubrań. Najpierw bluzkę, przesuwając znów dłońmi po jego brzuchu i torsie. Nie potrzebował nawet słów, samymi ruchami, swoim pożądaniem i władczością okazać, że uważa jego ciało za coś, co należało już również do niego i nie miał zamiaru się nim dzielić. Odrzucił ubranie niedbale na bok, zaraz potem zsuwając się dłońmi na zapięcie jego spodni.
Mimo wszystko sapnął cicho, kiedy tylko poczuł za sobą zimne drzwi i drgnął od dreszczu, który wywołały.
– To nawet nie było w planach, kochany. – Odparł i od razu pocałował go z powrotem. Zabrał dłonie, aby nie plątać się z nim pomiędzy ich biodrami i ujął jego twarz w dłonie, pogłębiając tylko pocałunek. Dopiero kiedy Włoch rozprawił się ze spodniami Lavoie, ten odwdzięczył się tym samym, zsuwając je z niego od razu razem z bielizną.

Następując najpierw na swoje, a później na spodnie Lavoie obaj uwolnili się od nich. W oczach Ricciego zapalił się dodatkowy płomyk pożądania po jego słowach. "Kochany". Nawet jeśli powiedziane z przymrożeniem oka, grzało serce.
Wiedział, że nie będzie miał siły żeby go podnieść i utrzymać przez cały stosunek. Trzeba było się z tym przenieść w inne miejsce.
- Myślę, że na ciąg dalszy lepsze będzie łóżko.
Zaproponował zdyszany łapiąc oddech. Otworzył drzwi do sypialni i wciągnął do środka kochanka. Już po chwili padli na łóżko obaj. Ricci otworzył szufladę szafki nocnej dość energicznie więc zaczęły się po niej turlać żele nawilżające i przesuwać pudełka z prezerwatywami. Miał zapas na cały miesiąc. W dodatku wszystko zapakowane.

– Też tak sądzę. – Odparł równie zdyszany właściwie szeptem. Poszedł za nim od razu, chociaż nie żeby miał jakikolwiek inny wybór. I nie, żeby mu to jakkolwiek przeszkadzało.
Poza tym czuł niechęć na samą myśl, że miałby się od niego odsunąć na większą odległość albo na dłuższy czas. Pocałował go jeszcze krótko, zanim oderwał się znów i spojrzał w kierunku szafki.
– Teraz to mnie zaskoczyłeś. – Powiedział i uśmiechnął się znów. Nie wiedział czy bardziej dlatego, że próbował sobie wyobrazić jak Gaspare to wszystko kupuje (na raz czy w odstępach? Jaką minę miał ten, kto kasował? Chyba, że internetowo?), czy dlatego, że był to taki zapas, czy dlatego, że wszystko wyglądało na nietknięte i było jak trochę specyficzny, ale jednak namacalny dowód oddania. Robiło mu się tym bardziej głupio z tego, co Ricci doświadczał przy nim. Musiał mu to jakoś wynagrodzić, nie chciał być wobec niego dłużej takim dupkiem.
– Jak myślisz, na ile nam starczy? – Spytał jeszcze nieco mrukliwie, przesuwając dłonią po jego brzuchu, a potem torsie.

- Zależy od tego na ile mi pozwolisz.- Odpowiedział przerzucając piłeczkę na jego połowę boiska i skończył walczyć z żelem żeby go otworzyć. Od razu odpakował prezerwatywy skoro Lavoie postanowił sobie go pomacać. Z gumkami poszło szybciej. Folie wylądowały gdzieś na podłodze. Później je posprząta. Śmietnik był po drugiej stronie pokoju. Za daleko. Nabrał żel na palce ale nie sięgnął w dół tak po prostu. Cały zjechał między jego nogi. Zaczął całować jego krocze i lizać członka podczas gdy palce z żelem zaczęły naciskać na jego odbyt by dostać się do środka. Jeszcze parę dni temu by się zastanawiał czy takie bezpośrednie przejście do rzeczy nie jest zbyt szybkie. Eugene pokazał mu dzisiaj bardzo wyraźnie, że nie, że pragnie go tam samo.

– Gdybym pozwolił ci na wiele? – Mruknął znów i spojrzał na opakowanie żelu, chwilę rozważając czy przypadkiem mu nie pomóc. Zanim jednak zdążył mu to zaproponować, Gaspare już sobie poradził niemal równie dobrze, jak z gumkami.
To, co nastąpiło potem było trochę niespodziewane, ale bynajmniej nie zamierzał narzekać. Ułożył się tylko wygodniej na poduszkach, po chwili wsuwając dłoń w jego włosy i zaciskając na nich delikatnie palce zupełnie mimowolnie. Choć znów był spięty przez to, jaka ponownie przypadła mu rola, teraz nauczył się reagować nieco lepiej na to, co działo się z jego ciałem. Chociaż trochę.
Poza tym zaufał Gaspare, wiedząc, że mężczyzna nigdy nie zrobi nic wbrew jego woli albo tak, aby sprawić mu ból. Jedyne, czego z jego strony się momentami obawiał, to że za bardzo może go ponieść fantazja.
Nie spowalniał go ani nie pospieszał w żaden sposób, a westchnienia wyrywały się z jego ust całkowicie mimowolnie. I już ani trochę nie było mu zimno.

Lizał go i ssał tak długo aż czuł, że niewiele mu trzeba do końca. W tym czasie rozciągał jego tyłek palcami i pieścił w środku ścianki. Miał wprawę w łączeniu tych dwóch czynności. To było właśnie to co zaproponował Eugene pod prysznicem na początku. Wiedział, że bez problemu doprowadzi go do szczytu w ten sposób i to nie raz.
Nie o to chodziło. Chodziło o seks. Wyczekiwany. Intensywny. Założył sobie nogi Eugene na ramiona i sięgnął po gumki. Podnosząc się unosił też jego biodra. Niestety w tej pozycji nie mógł sięgnąć by go pocałować. Miał za to sporą kontrolę nad ułożeniem ciała kochanka. Wsunął się dość energicznie w niego na taką głębokość by uderzyć od razu w jego prostatę.

Jęknął zupełnie mimowolnie przez przyjemność, jaką mu dawał, a ta wciąż narastała. Nie wątpił, że Gaspare doskonale wiedział co robił. Ani trochę nie wątpił.
Przez to zacisnął palce na jego włosach, bardzo starając się, żeby ich za mocno nie ciągnąć. Oddychał coraz głębiej, nie będąc pewnym, ile jeszcze wytrzyma.
Wtem Ricci się odsunął i Francuz spojrzał na niego nieco zamglonym wzrokiem. Choć doskonale czuł, co Włoch robi, mimo wszystko tak nagła i energiczna ingerencja w jego ciało sprawiła, że tak jak zazwyczaj nie przeklinał, tak teraz ponownie nie mógł się powstrzymać. Zacisnął znów palce na pościeli i spiął się znów na chwilę, kiedy mimo wszystko trochę zabolało. Rozluźnił się jednak już zaraz i odetchnął, już po chwili oddając się czystej przyjemności płynącej z samego aktu i nie tylko z tego. Świadomość, że był właśnie z Riccim również miała swój udział. Powoli traciła to poczucie dziwności, jakie towarzyszyło mu wcześniej przez to, że przez dłuższy czas byli tylko kumplami. Już nie umiał tak na niego patrzeć.

I bardzo dobrze, że nie umiał tak na niego patrzeć bo wrócić z tego miejsca byłoby cholernie ciężko. Poruszał się tylko na tą głębokość tak długo jak był w stanie jeszcze kontrolować siebie i swoje pchnięcia. Eugene nie był jakoś super gibki więc żeby nie zrobić mu krzywdy nie naciskał i nie próbował się pochylić. Podgryzał za to jego nogi oparte na swoich barkach. Wchodził może do połowy swojej długości dość długo. Przyszedł jednak moment gdy i jemu zaczynało brakować powietrza w płucach a pożądanie paliło. Mniej kontrolowane ruchy sprawiły, że zaczął wchodzić coraz głębiej. Pozwolił nogom Lavoie rozsunąć się mocniej i spaść z jego ramion. Wykorzystał to by pochylić się do pocałunku. Nie zwalniał. Wchodził w niego głęboko i dość szybko. Jego oczy były przysłonięte erotyczną mgłą a źrenice ogromne. Szeptał mu miliony słodkich słów próbując sięgnąć do jego ust i pocałować na dłużej niż muśnięcie warg jednak przy tym tempie pchnięć okazało się to nieosiągalne.

Już nie przejmował się zanadto ewentualnym bólem, po prostu skupiając się na przyjemności, którą tak obficie i hojnie dawał mu Gaspare. Miał ochotę wciąż go dotykać i wodzić dłońmi po jego doskonałym ciele już bez końca, jednak pozycja, którą wybrał im Włoch, nieco utrudniała mu działanie. Wodził więc dłońmi po jego udach i biodrach, z czasem coraz trudniej biorąc jakikolwiek oddech.
Kiedy tylko znalazł się znów blisko niego, Lavoie początkowo ujął jego twarz w dłonie z niezwykłą namiętnością oddając pocałunek, choć dość krótko, zaraz znów wydając siebie cichy jęk prosto w jego wargi. Zamiast słodkich słów, szeptał mu ciche prośby, aby nie przestawał na zmianę z jego imieniem, jakby to były jedyne słowa, jakie znał. Zrozumienie go mogło być momentami o tyle utrudnione, że włoski i francuski zaczęły mu się trochę mieszać. Pewne jednak wciąż pozostawało to ciche „Gaspare”, którego nawet nie próbował powstrzymywać, błądząc po całym jego ciele z pożądaniem i czułością. Podkręcało go to jeszcze bardziej.
Tym pierwszym razem (ponieważ chyba żaden z nich nie wątpił, że to był zaledwie początek ich nocy) doszli równocześnie. Wtedy jęk Eugene był trochę głośniejszy.

Gaspare był jeszcze nakręcany jego prośbami o więcej, jękami i własnym imieniem wypowiadanym w takiej namiętności. Wspólny finisz był dla niego wspaniałym przeżyciem. Ruchy ciała Eugene wręcz zdawały się go wciągać do środka podczas ich wspólnego finiszu co tylko wzmocniło doznanie Gaspare. Oparł się na przedramionach po bokach głowy kochanka dysząc ciężko. Uspokoił oddech przez chwilę i wtedy pocałował go intensywnie. Później znów dysząc oparł czoło o jego czoło. Nie chciał go przygniatać swoim ciężarem.
-Wow. To było coś.- Skomentował jedynie gdy już zaczął się odsuwać. Musiał z niego wyjść. Nie ważne, że było mu tak dobrze. Do następnej akcji i tak będzie potrzebował nowej gumki. Zebrał od razu śmieci z pod łóżka i gdy wrócił od razu położył się obok francuza i zamknął go w ciasnych objęciach.

Przez chwilę jeszcze trudno było mu złapać oddech, nawet, kiedy już skończyli. Wtedy chociaż mógł go porządnie pocałować. Dlatego też od razu, kiedy tylko poczuł usta Ricciego na swoich, ujął znów jego twarz w dłonie i odwzajemnił równie intensywnie, namiętnie, jeszcze na chwilę nieco bardziej obejmując go udami, aby nie wysunął się z niego zbyt szybko. Oderwał się nieco niechętnie, ale było to konieczne, aby w ogóle odetchnął. Jego pierś unosiła się wciąż i opadała nierównomiernie przy jego nędznych próbach, żeby unormować oddech.
– Zdecydowanie. – Odparł, wypuszczając go z objęć swoich nóg i rąk, choć również nie podobała mu się myśl o tym, że znów mieliby być z dala od siebie. Uniósł się na ramionach, aby go chociaż obserwować, kiedy zbierał z podłogi rozdarte folie.
Jak tylko Włoch znów znalazł się w łóżku, Eugene przylgnął do niego swoim rozgrzanym ciałem i ułożył głowę na jego ramieniu, splatając z nim także nogi. Zamknął oczy, choć wcale nie był jeszcze śpiący, po prostu napawając się jego bliskością.
– Widzisz? Przez ciebie odebrało mi mowę. – Stwierdził rozbawiony po chwili milczenia, delikatnie wodząc opuszkami palców po jego boku.

Lubił kiedy go dotykał. Czuł wtedy, że go akceptuje. Fakt, że jest facetem i to co jest między nimi.
- Wpiszę to do CV. Albo zrobię sobie order. Facet, który odebrał Eugene Lavoie mowę.
Pocałował go ponownie i nie był to ostatni pocałunek. Czuły dotyk. Gładzenie po plecach czy włosach. To wszystko pomagało im ostygnąć po dość intensywnym seksie, a jednak nadal się grzać w zwykłej czułości i bliskości.
Dłonie Ricciego gładziły naprzemiennie jego plecy aż po tyłek. Nie próbował drażnić go. Jeszcze nie. Obaj potrzebowali oddechu przed następną rundą. Gaspare wiedział też, że będzie ona od niego wymagała więcej by zadowolić kochanka.

Uśmiechnął się znów rozbawiony.
– Po co się tak ograniczać? Ja od razu dałbym ci pokojowego Nobla. – Mruknął cicho. Chwilę potem odwzajemnił pocałunek, nieco go przedłużając. Był przy tym równie czuły, wręcz zadziwiająco jak na siebie. Nie miał wątpliwości, że ludzie raczej nie postrzegają go w kategoriach osoby zbyt skłonnej do takich gestów. Czasem wręcz zastanawiał się jak bardzo to koloryzują.
Teraz Francuz pokazywał mu się znów od strony, no cóż, przylepy, pragnącej tylko jego dotyku, pocałunków i bliskości. Sam dawał mu zresztą to samo.
Powoli się uspokajał, wyciszał w jego objęciach, jeszcze nie myśląc o kolejnym razie, jeszcze mieli na niego czas. Praktycznie całą noc, a jeśli byliby zbyt wykończeni, przecież mają spędzić ze sobą również niedzielę. Nie musieli się martwić tym, że nie znajdą dla siebie czasu.
– Właściwie… Miałbym do ciebie kilka pytań. – Powiedział znów po chwili cichym, łagodnym tonem, unosząc nieco głowę, aby móc na niego spojrzeć. – Na bardziej... osobiste rzeczy. Nie musimy tego robić teraz.
Gładził go wciąż powoli, delikatnie wodząc palcami od jego uda, przez biodro aż na żebra. Uwielbiał to robić. Nie tylko na jego brzuchu i piersi, chociaż na nich czuł najwięcej. Całe jego ciało wprawiało go w zachwyt.

- Myślę, że możesz je zadać. Jeśli nie będę chciał odpowiadać to ci to właśnie powiem. Chyba, że zamierzasz zepsuć tą zajebistą atmosferę między nami.
Objął go i przetoczył się tak by Eugene pod nim leżał. Pocałował go znów bardziej namiętnie. Bał się trochę tych pytań. Nie chciał jednak by były między nimi niedomówienia jakiekolwiek. Jeśli Lavoie chciał coś wiedzieć to proszę. Otwarta księga Gaspare Ricci.

– Nie mam tego w planach, więc gdybym cię skłaniał do rozdrapywania jakichś starych ran, od razu mi przerwij. – Powiedział, niepewny czy przypadkiem nie wchodzi na jakiś śliski grunt. W jego życiu taki był co drugi. Wystarczyło tylko spytać na przykład „czym zajmuje się twój ojciec?”.
Odwzajemnił równie namiętnie, przesuwając dłońmi powoli po jego piersi. Potem znów wsunął jedną w jego włosy, przeczesując je lekko palcami tak, jak lubił najbardziej. Kiedy tylko się oderwał, spojrzał znów na prawnika i pogładził go po policzku.
– Wiesz, że nie mogę się skupić, kiedy tak nade mną jesteś? – Spytał w końcu i uśmiechnął się lekko. – I to nie jest pierwsze pytanie. – Dodał z cichym śmiechem. – Chciałem tylko spytać jak to było z tobą? W sensie… Że lubisz mężczyzn. To było dla ciebie takie naturalne, oczywiste? – Zadał w końcu pierwsze ze swoich pytań, mając cichą nadzieję, że niczego nie zepsuje. Był naprawdę ciekawy, dotąd rozmawiał o tym tylko z Adrienem, a to i tak niewiele, bo z tego co ostatnio zauważył, chłopak zawsze naciskał na niego, w istocie nie za wiele mówiąc od siebie. To dawało mu co najmniej plus dziesięć do bycia męczącym.

Uśmiechnął się tylko i smyrnął go nosem.
- Mnie to nie rozprasza w ogóle.
Odsunął się jednak żeby dać mu chwilę. Gdy skończył zadawać swoje pytanie znów go pocałował jakby na potwierdzenie, że było ono całkiem w porządku.
- Swoją pierwszą dziewczynę miałem w podstawówce. Później parę ich się przewinęło aż do 15 roku życia kiedy odkryłem porno i... cóż kręciły mnie te z dwoma facetami. W końcu w liceum miałem pierwszego chłopaka i jakoś tak już później poszło na zmiany. Nie jestem gejem, jestem biseksualny i dobrze mi z tym. Nie powiedziałbym, że to przyszło samo. Bardziej ciekawość pchnęła mnie w tą stronę, chciałem próbować nowych rzeczy a później okazało się, że niektóre z nich mi się podobają a niektóre nie.
Mówiąc całował go co jakiś czas lekko w różne miejsca i smyrał nosem. Pocałunki padały w różnej kolejności na nos, brodę, czoło, policzek, usta czy szyję Eugene.

Odwzajemniał delikatnie pocałunki, słuchając go uważnie wbrew temu, jak Gaspare starał się, aby było inaczej. Zresztą, na tym etapie, na etapie, kiedy wszystko było w zasadzie jeszcze całkiem nowe i zaskakująco przyjemne, nie potrzebował wcale zbyt wiele, aby się rozkojarzyć. Wystarczył taki Ricci, jego usta, ciało, dłonie, włosy… Boże, jak dobrze, że nie mają razem zajęć, wtedy już chyba całkiem czułby się jak głupi nastolatek.
– I zawsze byłeś na górze? W sensie… Wiesz, wkładałeś. – Powiedział już bardziej swobodnie, znów kierując na niego spojrzenie ciemnych oczu z pewnym zaciekawieniem Akurat z gadaniem problemu Eugene jakoś nigdy nie miał, gorzej, kiedy w grę wchodziły czyny. Sprawa robiła się trochę bardziej poważna, nawet, jeśli i pod tym względem Francuz czasem potrafił wiele zdziałać.
Był mu wdzięczny za to, że może z nim normalnie porozmawiać też na takie… bardziej intymne, na tę chwilę, kiedy nie było to wciąż takie proste, nawet trochę poważne dla Lavoie tematy. Wciąż potrzebował kogoś, kto go w to wprowadzi i go z tym oswoi.

To akurat były te mniej przyjemne rzeczy z jego życia ale nic z czym nie dałby sobie rady. Zdecydowanie jednak nie chciał przy tym patrzeć mu w oczy. Odwrócił się i położył obok niego ale złapał go za rękę i splótł z nim palce.
- Nie. Zdarzyło mi się być na dole. Kotem. Uległym. Nazywa się to w slangu różnie. Dwa razy i określmy to jako te, które nie były ani przyjemne ani zachęcające. Za pierwszym razem zamieniliśmy się z moim pierwszym chłopakiem miejscami... w trakcie. Był tak napalony, że...nazwijmy to zrobił mi krzywdę. Po tym się rozstaliśmy. Drugi raz był po pijaku z jakimś gościem na koniec liceum. Skończyłem z krwotokiem. Nie muszę mówić jak wyglądali moi rodzice jak przyjechali do szpitala. To brzmi trochę strasznie ale w sumie skończyło się dobrze bo facet nie zdążył we mnie dojść więc nie było śladów uprawiania seksu raczej próby gwałtu. W sumie niewiele z tego pamiętam. Z tego drugiego. Z pierwszego boże uchowaj niestety wszystko. Od tamtego czasu można powiedzieć, że raczej nie pozwalam się zbliżyć do swojego tyłka z czymś więcej niż palce. Dlatego wiem jak ważne jest żeby robić to właściwie...mówiąc wprost doświadczyłem na sobie jak bardzo można zrobić komuś krzywdę w ten sposób. Naprawdę słabe wspomnienia? Może następne pytanie poniesie nas w jakieś milsze rejony?- W jego głosie słychać było trochę bólu jak mówił o swoich dość negatywnych przeżyciach. Ricci poradził sobie jednak z tym już dawno temu.