Poker

First topic message reminder :


♥Poker
Ojciec X jest alkoholikiem i hazardzistą. Matka dawno odeszła zostawiając jeszcze niepełnoletniego syna z mężem. Chłopak wraca do domu i zazwyczaj zamyka się u siebie w pokoju zanim w salonie jego ojciec i jego koledzy zaczną grać i pić. Jeden z  młodszych kolegów ojca (Y) doskonale wie, kto śpi za ścianą. Gdy mężczyźnie kończy się kasa i nie ma już co postawić proponuje układ. Grają w pokera 1 na 1. Jeśli wygra. Zerżnie jego syna. Jeśli przegra. Odda kasę.
UWAGA! Fabuła oparta na seksie.

Rzucił plecak i laptopa w korytarzu, a następnie ruszył za swoim gospodarzem. Był pod wrażeniem nowoczesnego wnętrza. Przez chwilę bał się, że Michael będzie mieszkał w muzeum. Ostatecznie każdy nastolatek wyobraża sobie ludzi w okolicy trzydziestki, jako nudnych starców w garniturze, z forsą i bez poczucia humoru. Nie gapił się jednak przesadnie, aby nie wyjść na biednego idiotę. Oscar wcale nie lubił być ofiarą. Nie znosił wzbudzać współczucia. Czuł się komfortowo tylko w obliczu jasno zakreślonych zasad, pośród których nie było miejsca na zdradliwe emocje.
– Prawie jak w filmie – oznajmił na widok kolejnej łazienki, która rozmiarami odpowiadała jego dotychczasowemu pokojowi. Wreszcie nikt nie będzie darł mordy na temat ilości zużytej wody. Wyobrażał sobie jak bezkarnie napełnił całą wannę pianą, a następnie otworzy na jej brzegu puszkę chłodnego piwa.
Dopiero ostatnie zdania wypowiedziane przez mężczyznę wywołały u niego lekkie uniesienie brwi. Wydawał się być nimi zaniepokojony, choć źródła tych uczuć mężczyzna nie mógł się nawet domyślać.
– Jasne, szefie – mruknął, idąc w kierunku pierwszej łazienki. Zostawił drzwi uchylone, zapewne by Michael mógł przyjść z apteczką. Przemył twarz wodą z mydłem, próbując zmyć warstwę podkładu. Szorował intensywnie i jakby ze złością. Zerknął na własne odbicie z determinacją. Do wilgotnego policzka przykleił się kosmyk różowych włosów. Dotknął opuszkami siniaka pod okiem i skaleczonej wargi. Nie wyglądał to znów tak dramatycznie i okropnie.
– Bywało gorzej – mruknął do swojego odbicia i wytarł się ręcznikiem z półki wskazanej przez gospodarza. Przysiadł na krawędzi wanny, czekając na niego. Nim jednak Michael przystąpił do obejrzenia powierzchownych ran, nastolatek odsunął jego dłoń. – Słuchaj, chcesz dziwkę czy dzieciaka do opiekowania? Bo ja szukam pieniędzy, a nie chłopaka. Chce żeby to było jasne.
Żadnych zobowiązań. Żadnych miłości. Oscar nie mógł sobie na nie pozwolić i nie chciał niczego, co pozwoli mu się przywiązać do tego mężczyzny. Seks i pieniądze to jedyne rzeczy, które miały ich łączyć.

Wrzucił mrożoną pizzę do piekarnika i nastawił timer. Wygrzebał z apteczki wodę utlenioną i z jeden z zimnych okładów. Wszedł od razu do łazienki widząc go w niej. Oko nie wyglądało tak źle.
- Chcę Kochanka Oscar. A to uwzględnia dbanie o to by obie strony czuły przyjemność. Jeśli chciałbym dziwkę wziąłbym kogoś z ulicy i zapłacił mu za godzinę. Moje zachowanie to nie efekt litości. Dbam o to co do mnie należy.
Wcisnął mu w rękę zimny okład. Dotarcie do niego będzie jeszcze trudniejsze niż przypuszczał, ale kto by się martwił.
- Przyłóż do oka. Nie wiem czy jeszcze coś pomoże. I zamknij w końcu. Może i jestem dziwnym facetem, ale uważam, że żarcie ma pierwszeństwo przed seksem. Ja nie miałem nic w ustach od lunchu czyli jakiejś 14.- Pociągnął delikatnie jego wargę by ją zdezynfekować. Sięgnął po ręcznik żeby nie napił się wody utlenionej. Zastanawiał się czy kiedyś dostał po mordzie. Może jeszcze w szkole podstawowej...
- Jutro znów pracuję. Zajęcia na uczelni mam na 12, ale tylko parę godzin, będę znów o 17. Do czasu aż nie będę ciebie pewien, nie dam ci klucza. Masz więc dwie opcje. Pojechać ze mną po potrzebne rzeczy rano albo dostaniesz gotówkę i sam kupisz to co ci potrzebne w dowolnym momencie. Drzwi są zatrzaskowe z alarmem. Możesz wyjść. Gorzej z powrotem. Mów do mnie Mich albo Mikko. Tak zwracają się do mnie znajomi. Wyjdzie najkorzystniej. Czy coś jeszcze... idę spojrzeć na pizzę. Zawołam cię jak będzie gotowe.
Gadając w końcu przestał bawić się jego wargą. Odkaził ją, nasmarował odpowiednim kremem i przykleił przezroczysty plaster by mógł jeść i pić i nie robić sobie krzywdy. Zdecydowanie na twarzy Michaela nie było widać jakichś specjalnych emocji. Był skupiony na tym co robił. Na koniec pogłaskał kciukiem jego policzek, odsunął się i wyszedł. Sprawdził czy placek odpowiednio się zarumienił i czy wnętrze jest ciepłe. Wyciągnął na barek sosy do pizzy z lodówki i postawił dwa talerze.

Pozwolił mu na każdy z tych czułych, opiekuńczych gestów. Wysłuchał go w ciszy, zdolny przemilczeć druzgocącą dla mężczyzny informację. Kochanków się nie kupuje, jak potrzebował miłości, to trzeba było kundla ze schroniska sobie przygarnąć, a nie zawracać młodzieńcowi głowę.
Przyjemnie było być obiektem czyjejś troski. Może Mikko nie kłamał i naprawdę jest takim skończonym frajerem? Na pewno dawno nie dostał od nikogo po mordzie, a życie nie kopnęło go w tyłek dostatecznie mocno. Inaczej miałby chociaż odrobinę sprytu. Propozycja gotówki brzmiała obiecująco. Oscar mógłby zniknąć z pieniędzmi bez słowa, ale… zostając i odgrywając dobrze rolę kochanka, a potem zakochanego gówniarza mógł zyskać jeszcze więcej.
Wybrał sypialnię w pobliżu gabinetu. Zwiedzi go zapewne pod pierwszą nieobecność gospodarza. Wrzucił do pokoju swoje rzeczy, a następnie zasiadł w kuchni naprzeciw mężczyzny. Michael nie musiał go wcale wołać.
– Wybierzemy się razem, bo wydaje mi się, że ty też potrzebujesz kilku rzeczy. Na przykład piwa. I może czegoś mniej profesorskiego do ubrania – uśmiechnął się zadziornie, a następnie sięgnął po kawałek pizzy. Jeśli przy talerzu leżały sztućce, to po prostu je zignorował.

Michael miał problemy z aspektami społecznymi życia. Inteligencję odziedziczył po mamusi i niestety albo stety większość jego myśli zajmowała kariera. Dopiero na studiach zauważył, że chyba jest jednak biseksualny jak przespał się na studiach z kumplem. Zostanie na uczelni było oczywistym wyborem żeby ciągnąć legalnie kasę od ojca. Nie można jednak powiedzieć żeby był imprezowym typem albo gościem którego spotkasz wyrywającego coś w tłumie.
- Hej, co ci nie pasuje w moich ciuchach! Te garnitury są szyte na miarę!- Zapytał trochę rozbawionym tonem. Poza jakąś pojedynczą parą jeansów i dresów nie posiadał innych spodni, fakt, ale znalazło by się parę koszulek w jego szafie nie mających nic wspólnego z sztywnym profesorskim stylem.
- Żeby cię nie zdziwiło. Mój biologiczny ojciec jest arabskim szejkiem. Czasem może się więc zdarzyć, że usłyszysz arabski albo zobaczysz tutaj kogoś w klasycznym nakryciu głowy. Żadnych terrorystów. Słowo.
Sam na stojąco sięgnął po pizzę. Tak, położył sztućce ale to bardziej z kultury niż z sugestii. Sam preferował ciepły placek w łapie i najlepiej z sporą ilością sosu.
- Uczysz się, pracujesz, cokolwiek? Wiesz, w sumie niewiele o tobie wiem, a jednak to dość istotne skoro masz tutaj mieszkać.

– Twoje garnitury są przede wszystkim nudne – oznajmił rozbawiony, nie zamierzając zmienić zdanie, pomimo oburzenia gospodarza. Poza tym był dzieciakiem w tym wieku, w którym krytykowanie wszystkiego jest niemalże obowiązkiem. Bardzo chciał manifestować swoją niezależność. Na każdym kroku pokazać, że choć tu mieszka, to w każdej chwili może się wynieść. Nic go tu przecież nie trzymało. Młodzieniec niczego nie cenił tak bardzo jak swojej wolności. Nawet pieniędzy.
Pokręcił tylko głową, słysząc o arabskim szejku. To tłumaczyło garnitury szyte na miarę i widoki za oknem.
– Dorywczo sprzedaje dzieciakom trawkę pod szkołą – oznajmił z całkowitą powagą. Niemalże wyzywająco. Nie zaśmiał się. Mówił całkowicie serio i nie zamierzał niczego ukrywać. Ugryzł kawałek ciepłej pizzy, za którą ciągnął się roztopiony ser. Jadł łapczywie i z przyjemnością. – Poza tym czasem obrobię takiego dzianego gościa jak ty. Wyprowadzałem psy, ale to się kompletnie nie kalkuluje.

- Czyli nie pracujesz, nie uczysz się, nie studiujesz. Kasę zarabiałeś do tej pory nielegalnie. Mówię do tej pory bo musisz z tym przestać i to nie jest prośba. Mówiłem ci wczoraj, że nie zamierzam cię wyciągać z paki. Zapalenie jointa raz na jakiś czas to jedno, sam lubię, ale handlowanie coś zupełnie innego. Złapią cię, a mnie czeka jeszcze jakiś jebany nalot na chatę. Jasne?
Mikko nie oceniał tylko upominał. Nie miał w końcu jakichś mega sztywnych reguł. Skupił się na żarciu. Po wszystkim otworzył zmywarkę i wcisnął w nią talerze. Był samotnym facetem więc jakoś dużo ich w środku nie było. Włączył ją jednak.
- Jestem zmęczony, jutro czeka nas pobudka rano jeśli chcemy załatwić wszystko. Idę do wanny i chcę w niej zobaczyć też twój nagi tyłek. Nie będę cię całował ale chcę się pobawić trochę twoim ciałem skoro się tak dla mnie przygotowałeś.
Mijając dzieciaka przejechał po jego odkrytym boku. Faktycznie ruszył wprost do łazienki żeby zacząć napuszczać wody do wanny i się rozebrać.
Michael nie miał jakiegoś mega napakowanego ciała. Przedstawiał sobą raczej szczupłą budowę. Mając lat 19 wyglądał jak Oscar. Teraz był wyższy i trochę szerszy w barkach jednak nadal obiekt raczej normalnej postury. Delikatnie zarysowane mięśnie były efektem raczej dźwigania wiecznie różnych rzeczy niż ćwiczeń. Zdecydowanie też nie miał problemu z własnym ekshibicjonizmem.

Dołączył do niego w toalecie. Zgodnie z życzeniem był nagi. Jego ciało zdobiło kilka tatuaży, spośród których najbardziej rzucał się w oczy niewielki skowronek wytatuowany na podbrzuszu. Nad pośladkami z niezwykłą precyzją i zdobnie znajdował się łapacz znów. Na udzie znajdował się też napis Fuck off. Prawdopodobnie w przyszłości miało ich powstać dużo więcej.
Poza tym na skórze było kilka siniaków, ale trudno określić na ile były one efektem pobicia a na ile nieostrożnego trybu życia tego dzieciaka.  W ostrym świetle po wewnętrznej stronie uda były widoczne blizny po cięciu, ale tylko trzy.
W ustach trzymał blanta, którego zapach natychmiast wypełnił pomieszczenie.
– Zabroniłeś mi sprzedawać, więc muszę zadbać, żeby towar się nie zmarnował – oznajmił z szerokim uśmiechem. Nie wydawał się być skrępowany. Udawał, a może marihuana dodawała mu odwagi. Nie uciekał wzrokiem od nagiego ciała gospodarza. Nie zgrywał niewiniątka. – Chyba moja kolej na pytanie. Powiedź mi co lubisz. W łóżku. – Sprecyzował, siadając na krawędzi wanny i wyciągając w jego kierunku zapalonego skręta.

Wanna się jeszcze nie napełniła. Odebrał od niego skręta i zaciągnął się. Dawno nie palił ale na niego raczej działało to rozluźniająco.
- Lubię pocałunki, gryźć w szyję i pieprzyć się od tyłu. Lubię jak jest głośno, niegrzeczną gadkę i błaganie bym nie przestawał i rżnął mocniej, dał więcej. Nie sil się jednak na nią jeśli nie jest twoją mocną stroną. Sztuczna wyjdzie chujowo i jeszcze mi opadnie zamiast stanąć. Czasami lubię pieścić kogoś godzinami i nie dawać wytchnienia po to tylko żeby na koniec błagał o ostry seks. Mam jeszcze parę zagrań, które lubię. Jestem dość zmienny pod tym względem.
Wszedł do wanny i kiwnął ręką. Mikko nie próbował jeszcze wielu rzeczy. Wolał o tym jednak nie mówić. Na pewno nie teraz.
- Usiądź i oprzyj się o mnie plecami.
Woda przestała lecieć a on czekał aż chłopak zajmie swoje miejsce

Uratował skręta przed tym, jak ten zanurzył się w wodzie w obawie o zawilgocenie bibułki. Życzenia mężczyzny zdawały się mieścić w granicach normy. Narkotyk przyjemnie rozluźniał, wprawiał w dobry nastrój i powodował, że ostatecznie to wszystko wcale nie wydawało się takie ważne i straszne. Wsunął dłoń do wody, by sprawdzić jej temperaturę. Uwielbiał gorące kąpiele. Takie, by woda aż parzyła w skórę.
Wychylił się w kierunku kranu i odkręcił jeszcze trochę ciepłej. Jak na biednego przybłędę całkiem nieźle sobie radził i doskonale wiedział, czego chce.
– To zabawne. Mówisz o seksie tak precyzyjnie i otwarcie jak o układzie domu. Pewnie w ten sam sposób tłumaczysz swoim studentom działania matematyczne – wsunął się do wody tak jak chciał tego Mikko. Rzeczywiście było łatwiej, kiedy nie musiał patrzeć mężczyźnie w twarzy. Oscar wciąż nie potrafił znaleźć motywacji, które kierowały Michaelem.
– Bałem się, że jesteś jakimś pojebem z dziwnymi fetyszami – mruknął z tym zadziornym rozbawieniem i mocno zaciągnął się skrętem. Suchą dłonią wysunął go z warg i trzymał poza wanną. Odrobina popiołu spadła na kafelki.

- Moją miłością jest matematyka i prawdopodobieństwo. I gdybyś zobaczył mój gabinet to zrozumiał byś jak niewiele różni mnie od pojeba.
Gabinet mieścił się na rogu więc miał dwie oszklone ściany. Jedną z tablicami do pisania kredą bo to uwielbiał i jedną zastawioną książkami pod sufit. Mnóstwo jeżdżących tablic i porozkładane wszędzie dziwne przedmioty. W podłodze był sejf, w którym trzymał kasę, swoje najważniejsze obliczenia i broń. Drugi był w biurku wiecznie zawalonym książkami i notatkami. Na biurku stały też trzy monitory do komputera. Matematyk nie wszystko liczył ręcznie. Prowadził za to bardzo skrupulatne rachunki i inwestował dzięki czemu kasa ojca tylko się mnożyła.
- A jakie fetysze ty masz?
Sięgnął pod jego pachą by objąć go i zacząć obmacywać. Zaczął dość niewinnie od delikatnego sprawdzenia jego siniaków. Zdecydowanie wolałby gdyby ich nie miał. Później zjechał dłonią na tatuaż na podbrzuszu.
- Skowronek. Dlaczego?

Nie podobało mu się, gdy mężczyzna dotykał siniaków. Zirytowany stanowczym gestem sam przesunął jego dłoń w inny punkt.
– Nie mam fetyszy. Lubię normalny, zdrowy seks – odparł wprost. Nie eksperymentował. Jego doświadczenia były zazwyczaj pospiesznie i dość przypadkowe, nie było w nich czasu na próbowanie nowych rzeczy.
Znów ujął dłoń Mikko, gdy ten dotknął tatuażu. Poprowadził jego palce tak, by obrysowały tatuaż. Odchylił głowę do tyłu i przymknął oczy, postanawiając czerpać z tej kąpieli przyjemność. To tylko seks. Oblizał usta nim znów mocno zaciągnął się skrętem.
– Skowronek jest symbolem braku rozwagi. Poza tym pięknie śpiewa i jako jeden z niewielu ptaków może to robić w pełnym locie. Nie znasz tego powiedzenia? Pies oddał pana za skowronka? – Pokierował jego dłoń na swoje biodro. Mężczyzna wyczuł lekko wystającą kość miednicy i gładką, delikatną skórę.
Po chwili usłyszał gwizdanie, które do złudzenia przypominało właśnie skowronka. Trwało kilka sekund nim chłopak zaśmiał się, zadowolony ze swojego popisu.

- Nie znam.
Zjechał z biodra na jego udo dłonią i wsunął ją na wewnętrzną stronę jego uda. To samo zrobił drugą.
- Sznyty. Dawno? Mógłbyś je przykryć tatuażem.
Zaproponował. Tak. Jeśli gówniarz chciał zapłaci za pierdolony tatuaż w tym miejscu.
- Zapłacę za niego jeśli wybierzemy razem. Coś pasującego do ciebie i tak wrażliwego miejsca na ciele. Co ty na to?
Nie mógł go całować przez wargę i blanta więc zaczął bawić się ustami jego uchem. Nagryzał je lekko i smyrał nosem podczas gdy jego ręce gładziły wewnętrzną stronę uda.

Wysunął nogę z wody i stopą wyłączył dopływ ciepłej wody, gdy ta wannie osiągnęła już upragnioną temperaturę. Następnie odruchowo pod wpływem dotyku rozchylił uda. Cieszył się, że mężczyzna nie może dostrzec wyrazu jego twarzy. Te powolne pieszczoty wywoływały jego konsternację i przyjemny dreszcz.
Mikko naprawdę chciał przyjemności dla obu stron.
– Mam już tatuaż na udzie. Niezbyt subtelny i delikatny – zaśmiał się, ponieważ skóra w okolicy blizn była bardziej wrażliwa, a lekki dotyk wywołał łaskotanie. Odwrócił głowę w bok i opierając na sekundę policzek o jego tors. Poczuł ciepłą, wilgotną skórę. Szybko się wyprostował i znów zamknął oczy, wydmuchując przed siebie kłębek dymu.
Żadnych głupich czułostek.
– Nie bądź nieznośny. Dotknij mnie. Przecież właśnie tego chcesz. – Mruknął niecierpliwie, lekko wiercąc biodrami. Był młody i niezbyt doświadczony. Nie obchodziła go gra wstępna, chciał szybkiego finału.

Michael uśmiechnął się pod nosem. Oskar też nie mógł zobaczyć jego twarzy. Nie widział więc, że podoba mu się to, że się wierci i jest tak niecierpliwy. Z pełną premedytacją cofnął rękę z uda na jego sutki. Już wiedział, że tamten rejon jest wrażliwy.
- Przecież cały czas cię dotykam. - Droczył się z nim.
Złapał w palce sutki i zaczął je pocierać i przesuwać między palcami.
- Jeśli chcesz czegoś wystarczy o tym powiedzieć, poprosić. To dotyczy wszystkiego.
Należało ustalić ten etap żeby chłopak wiedział na czym stoi. Przecież nie będzie się domyślał, czego chce chłopak. Miał być jego utrzymankiem. Czas więc nauczyć się mówić o swoich potrzebach.

Z mówieniem o swoich potrzebach dzieciak zdawał się nie mieć najmniejszego kłopotu. Mruknął pod nosem coś o starych zwyrodnialcach, kiedy mężczyzna udał, że nie zrozumiał jego życzenia. Po raz ostatni zaciągnął się niemalże dopalonym skrętem. Zgasił go na krawędzi wanny i na niej odłożył niedopałek. Jeszcze chwilę leżał, pozwalając Mikko na tę niewinną zabawę. Poddawał się temu dotykowi, czasem jedynie pozwalając się wyrwać z warg niecierpliwemu westchnieniu.
Nagle jednak odwrócił się w wannie tak, by znaleźć przodem do mężczyzny. Narkotyki dodały mu pewności siebie. Klęczał między nogami mężczyzny. Przy tak gwałtownym ruchu z wanny wylało się trochę wody. Chłopak zgarnął z czoła wilgotny kosmyk włosów.
– A więc chce, żebyś patrzył na mnie, kiedy mnie dotykasz, staruszku. Nie będziesz mnie rżnął od tyłu. Chce widzieć, że taki nadziany koleś jak ty, mogący kupić sobie wszystko, patrzy z pożądaniem na mnie.

Jęknął słysząc to jego "staruszku". Dobrze, że nie dziadku. Reszta wypowiedzi podobała mu się jednak. Owszem lubił brać od tyłu. Było wygodnie. Prosto i zazwyczaj szybciej. Nie trzeba było ściągać partnerowi spodni dalej niż z dupy.
Gdyby nie był tak poobijany pewnie szarpnął by go teraz by wrócił na swoje miejsce na jego kolanach. Pocałowanie chłopaka mogło się jednak wiązać z otwarciem rany na ustach. Nie lubił smaku krwi. Nie podobała mu się też jego obita morda. Wolał chyba jednak te siniaki jak tonę pudru.
Przesunął spojrzeniem z jego twarzy po ciele. Pozwolił sobie na danie mu tego spojrzenia. Znudzona i rozleniwiona maska opadła i pojawiły się dwie rzeczy. Pewien siebie uśmiech i błysk w oku jak u drapieżnika. Ujawniła się ta część Mikko, która odpowiadała za to, że zawsze dostawał to czego chciał.
- Wyczyść się. Dotykaj. Pokaż mi swoją seksowną stronę.

Był usatysfakcjonowany. Może jego nowy opiekun nie będzie wcale takim grzecznym nudziarzem. Nie zdenerwował się blantem, ani rozlaną wokół wanny wodą. Do tej pory okazał się cudownie wyrozumiały, więc należała mu się za to jakaś nagroda.
– Jak sobie życzysz, staruszku.
Wychylił się lekko, by sięgnąć po żel. Odkręcił go i powąchał, oceniając gust gospodarza, dopiero potem wylał sobie jego niewielką ilość płynu na dłoń. Zaczął wcierać go w skórę, tworząc przy tym sporo piany. Najpierw palce zwinnie przewędrowały wzdłuż obojczyka, by nagle spełznąć w dół i zatoczyć kilka kółek wokół sterczących, różowych sutków. Uszczypnął jednego z nich.
Oscar dotykał się z wprawą i uwielbieniem. Nie robił tego po raz pierwszy. Po raz pierwszy pozwalał, żeby ktoś patrzył. W jego ruchach było pragnienie sprawienia sobie maksimum przyjemności. Znajomość własnego ciała i upodobań. To było zaskakująco dojrzałe przedstawienie.
Po tym jak wykreślił linie żeber, szybko przewędrował w dół. Z jego ust wyrwało się westchnienie, gdy zahaczył o męskość, ale nie skupił na niej swojej uwagi. Uniósł lekko w górę pośladki, przechylając się do przodu w stronę mężczyzny. Ich twarze dzieliło teraz tylko kilka centymetrów, gdy chłopiec wsunął palec między swojego pośladki i zaczął nim zataczać kręgi wokół pierścienia wrażliwych mięśni.
Przygryzł wargę i sam naruszył ranę, z której spłynęła krew, nadając ustom barwę intensywnej czerwieni. Młodzieniec nie zważał jednak na to, teraz gładząc swoje uda od wewnętrznej strony.
– Nie chcesz mi pomóc? Wydaję mi się, że nie umyłem się dostatecznie dokładnie…
Przekrzywił zadziornie głowę i czekał.

Oparł rękę o rant wanny i na otwartej dłoni głowę. Uśmiechał się obserwując go bardzo uważnie. Dzieciak musiał często to robić. Kwestia czy przed kimś czy dla siebie. Ile jednak doświadczenia może mieć taki chłopak... ten zdecydowanie miał dużo. Niezwykle namiętna istota.
Widział jak pojedyncza kropla krwi nie tylko pokrywa jego usta czerwienią ale i następna spływa do wanny znikając jednak zaraz.
Mich nie lubił krwi. Uśmiech nie zmienił się ani na jotę. Nie chciał mu pomagać. Chciał obserwować jak traktuje swoje ciało. Jaką ma wprawę w pieszczeniu samego siebie. Pytanie stawiało przed nim dwie możliwości. Pierwsza - nie chciał/ nie lubił tego robić sam, Druga - nigdy tego nie robił sam. Dzieciaki tego typu często nie dbały o takie rzeczy i kończyły z różnymi syfami. Szybki seks bez przygotowania zostawiał dyskomfort, ból, syf w koło.
- Potrzebujesz przeszkolenia z czyszczenia własnej dupy? W porządku. Odwróć się. Muszę widzieć co czyszczę.
Chciał zobaczyć jak zwieracz będzie reagował. Jak ciało chłopaka zareaguje na jego palce w tyłku.

Zaśmiał się cicho, spoglądając na niego z rozbawieniem. Była trzecia opcja. Nie lubił występować solo. Chciał, żeby jego opiekun brał udział w tej grze. Odgrywał bezwstydnego odrobinę na pokaz, co ułatwiał wypalony skręt. Skoro Mikko lubił niegrzecznych chłopców, to właśnie takiego dostanie. Jeśli będzie dobrze płacił.
– Niech mi pan da lekcję, jak swoim poważnym studentom – wyszczerzył się. Jego pewność siebie i zadziorny charakter zdawały się być szczere. Były też doskonałą formą obronnego muru.
Posłusznie odwrócił się do niego tyłem, znów rozchlapującą wodę. Wypiął się lekko, a plecy ułożył w kuszący łuk. Tuż nad pośladkami znajdowały się dwa malutkie dołeczki, a między nimi misternie wykonany tatuaż. Młodzieniec oparł dłonie o krawędź wanny, głowę odwrócił w bok, by znad swojego ramienia mógł obserwować Michaela.

Nałożył żel na dłoń i rozsmarował na palcach. On też musiał zmienić pozycję. Przysiadł na piętach.
- Mam ci zacząć wykładać rachunek różniczkowy kiedy będę ci wsadzał palce w tyłek?
Zapytał rozbawiony.
- Najpierw trzeba szerzej otworzyć tą dziurkę. Ktoś kiedyś lizał twój tyłek?
Zapytał tym razem już oczekując odpowiedzi. Opuszką palca, na której został żel zaczął naciskać na wejście. Wsunął pojedynczy palec i zgiął go. Zaczął naciskać na zwieracz. Nie wkładał jednak palców głębiej. Jeszcze nie. Najlepiej byłoby zrobić chłopakowi lewatywę z ciepłej wody. Wanna się jednak do tego nie nadawała. Lepszy był prysznic. Michael postępował z spokojem i precyzją. Dopiero kiedy zwieracz się rozluźnił włożył w niego palce głębiej. Nacisnął na jego ścianki upewniając się, że nie jest w żadne sposób zraniony w środku. Czując, że jest w porządku zaczął pieprzyć go dwoma palcami. Przynajmniej na razie. Przyglądał się przy tym jak reaguje zwieracz. Miał też całkiem ładny widok na jego krocze.

Zaczął się śmiać, ale ów śmiech szybko się urwał, gdy poczuł jak palec mężczyzny napiera na jego zaciśnięte kurczowo wejście. Oscar szybko się rozluźnił, ponieważ był już odrobinę przyćpany. Zacisnął mocniej jedną z dłoni na krawędzi wanny, starając się czerpać przyjemność z tego, co robił mężczyzna.
Na początku wcale nie było to łatwe, dlatego sięgnął wolną dłonią między swoje lekko rozsunięte uda. Owinął palce wokół męskości, wcześniej zahaczając nimi o niewielkie jądra. Wydał siebie niekontrolowany pomruk, bardziej się wypinając i eksponując pośladki. Mięśnie często zaciskały się wokół palców w niekontrolowany sposób, co świadczyło o tym, że wcale nie był tak doświadczony, jakiego próbował zgrywać.
Gdy jednak zaczął w rytm ruchów mężczyzny zsuwać i nasuwać napletek, wszystko stało się dużo prostsze. Skupił się jedynie na rozkosznych doznaniach, zapominając drobnym dyskomforcie.
Nadstawiał się posłusznie i brał z tego najwięcej przyjemności, ile mógł. Do tego bezwstydnie zaspokajał sam swoje potrzeby, pozwalając mężczyźnie patrzeć.

Śmiech chłopaka upewnił go tylko, że gówniarz w sumie niewiele wie. Zgrywał się, ale mu to nie przeszkadzało. Przysunął się i zaczął nagryzać jego pośladki. Ugryzienia nie były mocne. Była to forma pieszczoty. Zastąpił palce językiem a dłonią sięgnął do jego członka odbierając młodemu zabawę. Dłoń Mikko poruszała się dużo wolniej niż wcześniej dłoń Oscara. Bardziej drażnił go tą pieszczotą niż zamierzał doprowadzić do szczytu. Co innego jego usta. Tutaj celem ewidentnie było podniecenie chłopaka. Całość działała zresztą też na wykładowcę. Odsunął się z ustami i dłonią, i wylał żel między dołeczki by spłynął rowkiem. Rozchylił jego pośladki i klęknął za nim. Nakierował swojego członka by mógł poczuć go przy swoim wejściu i nacisnął lekko drażniąc się z nim. Główka członka napierała jednak nie wszedł w niego.
- Pokaż mi ile jesteś w stanie wziąć.
Zaproponował by sam się na niego nabił tak głęboko jak jest w stanie.

Poddawał się pieszczotą, ale kiedy mężczyzna spróbował przejść do rzeczy, chłopak najzwyczajniej w świecie mu na to nie pozwolił. Odsunął się i znów odwrócił do niego przodem. Miał przyjemnie zaróżowione policzki, ale spojrzenie zdawało się być trzeźwe i poważne.
– Może jestem biednym gówniarzem, ale nie sypiam nawet z najprzystojniejszym kolesiem bez gumek. A w wannie… raczej średnio się sprawdzają. I nie wierzę na słowo, że jesteś czysty. Poczekasz aż skończymy kąpiel albo nic z tego – odezwał się rzeczowym tonem i zmrużył lekko oczy. Skoro Mikko lubił mówić wprost, to powinien docenić, że chłopiec również nie szczędził czasu na subtelności.
Oscar zagarnął włosy do tyłu i lekko oparł dłoń o jego tors.
– Zapewniam, że opłaca ci się chwilę poczekać – mrugnął do niego.

Gdyby chciał być wobec niego brutalny mógłby go zwyczajnie przytrzymać i w niego wejść. Zatrzymał się jednak właśnie po to żeby chłopak miał możliwość odwrotu.
- W porządku, więc obaj pójdziemy jutro przy okazji na pobranie krwi. Zrobią nam komplet badań.
Dwa, trzy tygodnie przeżyję na gumkach, a później nie będziesz miał wymówek.
Nie chodziło o same gumki, a o pójście za pragnieniem chwili. Objął wiec go i przyciągnął do siebie opierając o swój tors. Jeszcze raz sięgnął rękoma do jego tyłka i wykorzystując wcześniej polany żel znów zaczął pieprzyć go palcami.
- Ty za to bardzo chcesz dojść już teraz czyż nie? Nie hamuj się.

Poszukał oparcia na jego ramieniu. Objął go jedną ręką, a drugą znów zawędrował między swoje uda. Instynktownie wypiął pośladki, starając się ułatwić do nich dostęp. Oparł czoło o jego bark. Mężczyzna był przyjemne ciepły, a jego skóra wilgotna od wody. Widział, jak wzdłuż torsu spływają mu perliste krople.
Nie opierał się, choć ostatecznie nawet taka forma bliskości nie gwarantowała bezpieczeństwa. Rozsądek jednak zawsze szybko przegrywa walkę z pragnieniem. Rytmicznie i szybko poruszał palcami wzdłuż własnej męskości, wbijając równo przycięte, krótkie paznokcie drugiej ręki w kark mężczyzny.
Nie hamował się. Jego oddech był przyspieszony, a żadne słowa nie były zdolne paść w tej chwili. Jak na wyszczekanego gnojka nagle zapomniał języka w gębie.
Ograniczał się do pełnych aprobaty jęków i pomruków. Nie potrzebował wiele czasu, nim ciepłe nasienie spłynęło również po podbrzuszu Mikko.
– Nieźle, jak na staruszka – sapnął, odsuwając się od niego lekko. W obliczu zaspokojonego pragnienia bliskość nie miała przecież sensu.