Wpadka księcia

First topic message reminder :

Wpadka księcia - Dwie zwaśnione nacje planują zakończyć waśnie za pomocą małżeństwa swoich niekoronowanych dzieci. Przed księciem X staje orszak pięknych istot. Wszystkie one są potomkami obecnego władcy. Bez wahania wybiera on Y przekonany, że jest on kobietą. Jakież będzie jego zdziwienie gdy w noc poślubną okaże się, że niezwykle urodziwy osobnik jest mężczyzną


Tygrys - Smok
Lis - Amantis

- Wszystko zawsze kręci się w okół ojca i matki. To oni są najważniejsi i każdy z rodzeństwa zabiega o ich względy. Ja jestem najmłodszy, jestem więc najsłabszym ogniwem. A na dodatek.. Przy moim porodzie zmarła mama. Rodzeństwo wolałoby mieć matkę niż mnie, więc.. Pewnie nie mogą przeżyć tego, że to mnie wybrałeś zamiast nich. One są piękne, ideały kobiecości. To co zrobiłeś było dla nich ujmą i mają nadzieję, że jeszcze się rozmyślisz... Czy możemy zejść teraz na ziemię? - spytał bojąc przesunąć się chociaż o centymetr, bo miał świadomość tego jak wysoko się znajduja.

- Powiedziałeś mi wszystko o swoich siostrach i ojcu. Ale jak to się ma do ciebie? Czemu potulnie stanąłeś do wyboru? Czemu nie uciekłeś skoro wiedziałeś, że mają do ciebie takie podejście... to... okrutne i nieludzkie z ich strony. Nawet zwierzęta nie porzucają swoich...
Skomentował jedynie. Panika Ayase odbijała się zbyt wyraźnie więc wziął go na ręce i zszedł na ziemię. Nie wypuścił go jednak. Niósł na rękach. Strażniczki trzymały się w lekkiej odległości od nich.
- Zawsze cię traktowali w ten sposób?- Zapytał a w jego głosie dało się czuć złość na ludzi którzy krzywdzą bez powodu.

Dopiero kiedy znaleźli się na ziemi odetchnął z ulga i nieco się uspokoił. Pozwolił by jego ogon swobodnie zwisał a pazury nie wbijały się już w ramię mężczyzny. Jego oddech ustabilizował się a uszy ponownie stanęły na sztorc, a nie przylegały ściśle do głowy.
- To normalne zachowanie w lisich rodzinach. Zawsze wszystko kręci się wokół rodziców. A poza tym.. Mój ojciec jest królem. Jeśli on uznaje, że to zabawne to tak jest. Próbowałem go przekonać do zmiany zdania, ale twój król nie określił płci dzieci mojego ojca. Więc to mi zabierało bramkę do wykręcenia się z tego głupiego pomysłu. 
- Mmm.. Mój brat raz mnie złapał jak próbowałem. - mruknął niewyraźnie. Do tej pory miał koszmary.

Otarł się twarzą o miękkie futro. Był to bardzo koci gest mówiący coś w stylu "mój" albo "witaj" koty robiły tak tylko do swoich najbliższych.
- Twój brat to następca tronu prawda? Z chęcią bym mu pokazał jak się powinno traktować rodzeństwo.
Z ust Jagera wydobyło się lekkie warczenie. On by pokazał tym wszystkim napuszonym lisom jak powinni traktować swoich bliskich. Tylko by futro latało. Za granicą którą wyznaczył posadził go na ziemi.
-Oni nie mają już nad tobą żadnej władzy. Ani twój ojciec, ani brat. NIKT. Jeśli nie będziesz chciał widzieć się z rodzeństwem wystarczy słowo. Nawet niewypowiedziane. Ochronię cię przed całym światem. Ale nie przed sobą samym. A moja bestia jest bardzo zazdrosna. Dlatego proszę cię żebyś nie uciekał dziewczynom. Niedługo kolacja. Poproszę żeby nakryto na tarasie. Postaraj się nie spóźnić.
Pogłaskał go po główce i podrapał za uchem po czym ruszył prężnym krokiem do zamku.

Dobrze, że dodał, że nie przed nim samym. Bo jak na razie to on chce rządzić nim i ciągle narzucał mu swoją obecność. 
Gdyby nie to, że zabrał go na drzewo, tak łatwo nie wyśpiewałby mu wszystkiego o swojej rodzinie i lisiej hierarchii. 
Usiadł na tyłku i machajac na boki ogonem chwilę wpatrywał się w odchodzącą postać męża. Nie wyglądało na to, że chciałby wymienić go na którąś z sióstr. Jak się o tym dowiedzą, chyba same zrobią na niego zasadzkę żeby się go pozbyć. 
Do tej pory lisi król nie pozwalał pozbawić go życia. A rozkaz króla był święty. Czy to by się zmieniło gdyby jego brat doszedł do władzy?
Zakołysał nerwowo ogonem na boki.  Całkiem możliwe. Była też opcja, że jego brat wziąłbym go wtedy dla siebie. Następca tronu był zboczonym skurczybykiem. 
Obejrzał się przez ramię na swoją straż, widział ich błyszczące w ciemności oczy. I tylko to je zdradzało. 
Nie mając ochoty dłużej na ich towarzystwo udał się do swojego pokoju, by wziąć przed kolacja kąpiel. Cały był w końcu w błocie. 
Na kolacje przyszedł spóźniony, ale tym razem tylko pięć minut. To był jakiś postęp, szczególnie jak na tak krnąbrnego liska. 
Długie włosy związał wysoko na czubku głowy i przywdział biała koszule i spodnie. 
- Strasznie tu gorąco i parno.

- Jesteśmy w środku dżungli. Zaczyna się pora deszczowa. Będzie gorzej. - Ostrzegł lojalnie wchodzącego chłopaka. - Dobrze wyglądasz.
Skomplementował jego wygląd z delikatnym uśmiechem. Teraz gdy wiedział jak żył do tej pory łatwiej było mu przypisać zachowanie chłopaka do tego wszystkiego. Lepiej rozumiał.
-Nie kłamię. Naprawdę. Alberto?
Zwrócił się do obsługującego ich dzisiaj kota.
- Biel podkreśla naturalne kolory księcia Ayase chociaż osobiście wolę gdy przywdziewa czerwień.
-Tu się z tobą zgodzę. Czerwone dodatki sprawiają, że nie wyglądasz jak mityczny duch i współgrają z twoimi oczami.
Starał się pokazać chłopakowi, że ktoś może być miły i nic z tego nie mieć. Nie chcieć nic w zamian. Może mieć szczerość i komplementy. Jager w końcu zrozumiał, że musi go nauczyć życia na nowo. Błędnie założył, że lisy kochają się tak jak kocie stada.

- Nie lubię czerwonego. - odpowiedział zakłopotany tymi nagłymi komplementami. - Ani nie lubię swoich oczu. Są dziwne. - mruknął pod nosem i usiadł przy stole widocznie spłoszony, nie przyzwyczajony do mówienia mu miłych słów.
Rozejrzał się po stole i nim zdążył zlokalizować na co ma ochotę już zostało mu to podane.
Spojrzał zaskoczony na sługę, skąd wiedział co chce zjeść?
- Zdążyłem zauważyć, że to księcia ulubione.
- No tak, dziękuję... - wyjąkał szybko się ogarniając. - Ten klimat jest bardzo męczący.

- Dla nas jest najwygodniejszy. Twoi bracia też żyją w ciepłych klimatach jednak przyzwyczajenie się do ciepła i duchoty zajmie trochę czasu. Zakrywanie ciała to bardzo dobry pomysł. Nie tylko ze względu na moją zazdrość czy seksualne zapędy względem ciebie, ale właśnie ze względu na słońce. Masz bardzo jasną karnację. Łatwo się oparzyć.
Zaczął mu też opowiadać o tym jak należy się ubierać na deszcz czy burzę. Bardziej udzielał informacji jak pouczał. Wiedział jednak, że chłopak słucha uważnie. Jager wiedział, że coś się zmieniło nie tylko w jego podejściu.
- Gdy zajdzie słońce szybko robi się chłodniej. Jeśli chcesz z chęcią przejdę się z tobą przed snem.

Czemu był dla niego taki miły? Spojrzał na niego podejrzliwie. Czy to był jakiś podstęp?
Długim kiełkiem Zagryzł lekko wargę i po dłuższej chwili kiwnął głową na znak zgody. 
- Jeśli nie będziesz mnie znowu wynosił na drzewo. - dodał warunek, bez którego na pewno nigdzie z nim nie pójdzie.
Po kolacji zrobiło się lepsze powietrze i lisi książę poczuł przypływ energii. Jego nocne zwierzę dawało znak, że właśnie budzi się do życia i chętnie pobiegła.
Gdy wyszli z zamku Ayase spojrzał kątem oka na Jagera. 
- Będziesz polował?

- Tylko jeśli mi będziesz towarzyszył. - Odparł. Uśmiechał się do niego lekko. Nie zamierzał go wnosić na drzewa. Chciał też żeby poczuł radość ze zwykłego przebywania z kimś. Jego siostra może nie miała 100 % racji ale dużo się nie pomyliła. Chłopak był bardzo skrzywdzony przez życie i należało mu pomóc to nadrobić.
- Mogę też popolować na ciebie jeśli chcesz. Pamiętam, że sam uciekałeś w las jadąc do zamku na nasz ślub.
Delikatnie złapał pasmo włosów, które zachodziło na jego twarz i schował je za ucho.

- Obserwowałeś mnie. Chciałem sprawdzić czy będziesz na tyle bezczelny żeby się ujawnić. - odpowiedział lisi książę rozglądając się spokojnie po lesie.
- Jesteś szybszy niż ja i masz dłuższe łapy. Żeby polowanie miało sens, musisz dać mi fory. - dodał zastanawiając się czy ta zabawa to na pewno dobry pomysł. W końcu on też był drapieżnikiem a nie ofiarą.
- A ty miałeś tak mało manier, że miałeś czelność przynieść mnie w pysku jak szczeniaka. - Prychnął zmieniając płynnie postać i biegnąc w stronę zarośli. Postanowił utrudnić mu zadanie i pokluczuć między drzewami i schować się gdzieś za rzeka.

W odpowiedzi na stwierdzenie o bezczelności tylko pokazał kły.
- Policzę do 10. Może jestem szybszy ale też większy i nie wszędzie za tobą wejdę.
Stał bardzo blisko niego więc kiedy padło słowo o manierach szepnął mu do ucha.
- W inny sposób zrobił bym ci krzywdę. Tym razem tego nie zrobię.
Chłopak się zmienił a on zaczął liczyć na głos. Gdy padło dziesięć sam zmienił formę i zaczął go szukać. Jager podejrzewał jak może się zakończyć ta zabawa. Ayase nie był jednak świadomy tego, że takie polowanie mgło obudzić w nim zwierzęce instynkty nad którymi nie zapanuje.
Trop zapachowy stracił na rzece. Zaczął więc nasłuchiwać. Gdy to nie pomogło sięgnął po prostszą formę. Więź. Nie zamierzał przeszukiwać brzegu żeby znów złapać jego zapach. Ruszył tam gdzie ciągnęło go serce. Gdy już był pewien, że jest blisko uwolnił swoje feromony. Chciał żeby wiedział, że jest blisko.

Jager oszukiwał i wiedział, że to robi w momencie gdy poczuł jego zapach. Zirytowany na takie zachowanie warknął cicho i chowając pazury bezszelstnie wślizgnął się między krzaki jakiejś kłującej rośliny. 
On był na tyle mały, że był w stanie przeslizgnąć się dołem, ale Jager trochę się pogimnastykuje żeby go dorwać. 
Te feromony było po to żeby pokazać mu, że jest blisko czy żeby zagrać mu na nosie? A może chciał go pobudzić i ta zabawa ma zupełnie inne znaczenie niż mu się na początku wydawało? 
W każdym razie, teraz było za późno żeby o tym myśleć. Na pewno nie miał zamiaru dać się tak łatwo się upolować.

Podobało mu się, że nie poddawał się. Wielu czując go blisko zamarło by wręcz ze strachu. Zamruczał niestety ujawniając tym samym swoją pozycję. Bezszelestnie przechodził między drzewami. Krzak z kolcami był jego zdaniem ciosem poniżej pasa. Zaryczał z tego tytułu. Mógł go już wyczuć niestety lis schował się głębiej w zaroślach niż mogła sięgnąć kocia łapa. Położył się wiec i spojrzał mu w oczy. Widział dwa czerwone punkty w ciemności. Ranienie samego siebie o kolczasty krzak nie było mu w smak. Tym bardziej, że był on w dużej ilości trujący. Położył się leniwie i zaczął wylizywać łapy. Nie byłby jednak sobą gdyby nie wypuszczał ciągle feromonów.

Liskowy tiumf nie trwał zbyt długo, bo już po chwili biała kulka zaczęła kichać i prychać zatykając nos. 
Szczeknął na tygrysa i zaczął kierować się w bok, by uciec od jego zapachu. 
Nie chciał, żeby tygrys go przeleciał więc hamowal się i nie oddawał mu pięknym za nadobne. 
- DUPKU, to nieuciwa gra. A podobno lisy używają wrednych sztuczek. - warknął w końcu wychodząc z zarośli, ale zamiast uciekać atakując jego łapę.

Pozwolił mu wgryźć się w miękkie futro. Wiedział, że nie chce zrobić mu krzywdy tylko jest bardziej zirytowany jego zachowaniem.
- Ty zacząłeś chowając się pod krzakiem.
Ayase zapomniał o jednej bardzo ważnej rzeczy. Jak działała na niego krew księcia. W połączeniu z feromonami unoszącymi się w powietrzu było to coś ogromnie odurzającego. Tygrys przeniósł się tylko lekko osłaniając go swoim ciałem od świata.
- Spokojnie.- Polizał go po głowie. Nie dobierał się do niego. Starał się utrzymać swoją bestię w ryzach.

Czując krew poplątały mu się łapki i padł na pyszczek tuż obok dużego tygrysa. 
- To ty wykorzystałeś więź. To było oszustwo, a krzaki to tylko sprytne zagranie. - odpowiedział próbując usiąść prosto.
Dopiero po chwili uświadomił sobie, że normalnie rozmawiają pomimo faktu, że oboje są w zwierzęcej formie. 
Postawił uszy na sztorc i zerknął na Jagera. To była zasługa więzi? Co jeszcze ich łączyło.
- Hera mówiła, że twój brat tu jedzie. - mruknął niespodziewanie. - Czemu?

Dopiero kiedy chłopak doszedł do siebie dał mu trochę więcej przestrzeni. Nadal jednak okalał go swoim ciałem.
- Chce się przekonać na własne oczy jak sprawa wygląda. On się o mnie martwi, ale też liczy z moim zdaniem. Zrobi wszystko żebym był szczęśliwy bo od tego ma się starsze rodzeństwo. Żeby o ciebie dbało, martwiło się o ciebie i wyciągało z kłopotów.
Wyjaśnił najbardziej prosto i ludzko jak mógł.
- Nie musisz się bać tej wizyty. Jest zły za tą akcję, ale nie skrzywdzi cię. Jesteś mój a wiec też pod jego opieką. Ayase. Koty dbają o swoje stada. Razem jemy, polujemy, myjemy się. W naszej hierarchii najważniejsze jest stado. Nie jednostka. Ayase. Jesteś częścią naszego stada.
Otarł się o jego głowę swoją trochę go przesuwając. Później zaczął lizać zranioną łapę.
- Łączy nas więź, pożądanie, myślę, że może połączyć nas miłość jeśli dasz temu szansę. Nie mogę jej na tobie wymusić. Sam musisz ją czuć.

- Nie jestem tygrysem, jak mogę należeć do waszego stada będąc lisem? - spytał, bo nic co mówił Jager nie miało dla niego sensu.
- Miłość? - dodał kręcąc lekko główka. Miałby go pokochać?  - Wcale cię nie pożadam, to przez te twoje feromony miesza mi się w głowie. - mruknął zaciskajac mocno szczękę. Wyskoczył z kociego uścisku smyrając go przy tym ogonem po pysku.
- Wybiorę ci ofiarę. - rzucił nie mając zamiaru jeszcze kończyć zabawy. Noc była jeszcze młoda, a on wyspany, bo drzemał w ciągu dnia. Nastawil uszy, miał doskonały słuch i teraz zamierzał go wykorzystać by znaleźć dla Jagera druga kolacje.
- Tam. - powiedział i przechodząc w tryb tropociela ruszył za myszą. - Znajdź myszkę. Dla kota to nie powinno być trudne zadanie, prawda?

-Myszy są za małe...- Zaprotestował ale ruszył za lisem. Mysz nie była jednak ofiarą na jaką miał ochotę. Pogoń po lesie byłą więc dla Jagera pogonią za lisem i jego zdobyczą. Książę nie miał drzemki. Miał za to fizycznie wymagający dzień. Był też kotem. A koty lubią spać. Po mniej więcej 30 minutach gonienia za myszką znów przywalił swoim cielskiem Lisa.
- Wracajmy do łóżka.
Zaczął prosząco. Naprawdę miał dość. Co więcej wcale nie miał w tej chwili seksualnych zamiarów.

Zmarszczył śmiesznie pyszczek kiedy został przyparty do ziemi.
- Jeszcze nie... - mruknął wyraźnie niezadowolony z powodu tak szybko zakończonej zabawy.
- To za szybko. - dodał zupełnie jak dziecko, któremu matka każde wracać do domu kiedy dobrze się bawił.
- Jager, fuu, nie liż mnie!-szczeknął kręcąc się i wiercąc by uciec przed dużymi łapami swojego męża.
Nastroszył futerko i prychał co chwilę, bo jemu nie chciało się jeszcze spać.

- Więc teraz ty mnie goń. Do zamku. Obiecuję biegnąć po ziemi.
Zaproponował. Podczas takiego pościgu lis ze względu na dużo mniejsze łapki powinien zmęczyć się bardziej.

- To nieuczciwy wyścig i oczywisty co do tego, kto go wygra. - odpowiedział strzepując się po psiemu, by poprawić rozczochrane przez Jagera futro.
Przyjrzał się mu z ukosa.
- Może po prostu.. Zostanę tu sam i pobawię się jeszcze trochę a potem.. Wrócę? - zaproponował machajac leniwie ogonem na boki.
W lesie ktoś tak biały jak on miałby problemy z ukryciem się. Było go widać z daleka, szczególnie gdy świecił księżyc.

Jager nie położył by się spać wiedząc, że Ayase biega po lesie i coś może mu się stać. Oczywiście nie bał się jego ucieczki. Raczej, że któryś z strażników skusi się na lisie "co nie co".
- Jesteś bezbronny. Nie zostawię cię w środku nocy samego. Jeśli bardzo chcesz możemy nie kłaść się do łóżka a spać na dworzu, na tarasie na przykład. Będę spokojniejszy mając cię obok a ty będziesz mógł nacieszyć się chłodem nocy.
Zaproponował wyjście alternatywne. Dodatkowo chłopak mógł być pewien, że nie będzie się do niego dobierał na zewnątrz.

- Nie jestem wcale taki bezbronny! - oburzył się, ale kiedy przysłoniła go wielka sylwetka tygrysa warknął cicho.
Przy Jagrze był bezbronny, w kociej postaci mógł go przytrzymać jedna łapą.
I zjeść na dwa gryzy. Pusząc futro ruszył w stronę zamku żeby pokazać mu co sądzi na ten temat.
Normalnie jakby miał matkę, nikt wcześniej nie przejmował się tym czy coś mu się stanie czy nie. Zawsze robił to na co ma ochotę i nikogo to nie interesowało. 
Zamyślony w ostatniej chwili zauważył węża i na jego widok podskoczył metr do góry w tył, praktycznie wskakując na głowę męża.
Wbił pazury w łeb tygrysa patrząc na oslizgłego gada z prawdziwym przerażeniem i obrzydzeniem. 
Nienawidził węży.