Wpadka księcia

First topic message reminder :

Wpadka księcia - Dwie zwaśnione nacje planują zakończyć waśnie za pomocą małżeństwa swoich niekoronowanych dzieci. Przed księciem X staje orszak pięknych istot. Wszystkie one są potomkami obecnego władcy. Bez wahania wybiera on Y przekonany, że jest on kobietą. Jakież będzie jego zdziwienie gdy w noc poślubną okaże się, że niezwykle urodziwy osobnik jest mężczyzną


Tygrys - Smok
Lis - Amantis

- Bogini, co tu się odjebało? - spytał Ayase patrząc na dwie kobiety wyraźnie oszołomiony. Na widok tylu bestii odruchowo przemienił się w swoją przejściową formę, mimo że była ona raczej urocza niż straszna.
- Co tu robicie?
Podszedł bliżej tygrysic zamiatajac po drodze ogonem. Pierwszy raz od ponad tygodnia uwolnił się od męża i czuł jednocześnie ulgę i... Jego zirytowane.
Zerknął na brzuch Hery. Czy on też byłby taki pękaty? Poczuł ukłócie zazdrości i żalu, że mu zabrano jego malucha.

Rosa pierwsza opanowała śmiech.
- Klasyczna scenka w tej rodzinie. Koty tak mają Ayase. Jak im się coś nie podoba i nie jest po ich myśli to najpierw syczą, później warczą a na koniec drapią. Jeśli to ktoś obcy to obrywa mocno, ale jeśli rodzina to kończy się zazwyczaj na przepychance i wszystko wraca do normy. Sun i Ski są mocno wybuchowe, tak jak Jager stąd ta scenka. - Rosa przeniosła się do części z fotelami i kanapą i zaczęła rozstawiać wszystko.
- Mieliśmy ci zrobić imprezę z innej okazji, ale wiesz, wszystkie mamy polityczne małżeństwa więc zebrać nas na raz to szansa jedna na milion. No i dla mnie to pewnie ostatnia szansa. Sześcioraczki, Uwierzysz? Masakra. Robię się bardziej pękata z każdym miesiącem. Obawiam się, że w następnym nie będę już mogła chodzić. - Zaczęła żalić się Hera.
- Bo jesteś głupia młoda. Trzeba było z wilkiem parzyć się w przejściowej. Zaszłaś jako człowiek więc rodzisz jako człowiek. - Powiedziała wchodząca Sun. Pchała przed sobą wózek z łakociami. Była wyższa nawet od Rosy i rysami bliżej jej było do Jagera jak Royala czy pozostałych braci.
- Dobrze, że nie zaszła jako kot. Chociaż przy wilku to raczej niemożliwe. - Dodała druga siostra bliźniaczka. Sun i Ski różniła uroda. Sun bardziej przypominała lwią część rodziny zaś Ski tygrysią. Gdyby jednak spojrzeć na nie i na Herę to Hera ewidentnie odziedziczyła gładkie rysy matki zaś one króla.

Ayase obserwował siostry nieco zdezorientowany takim ruchem w jego sypialni. Nie bardzo wiedział jak się zachowywać. Zrozumiał jednak, że siostry zrobiły to wszystko specjalnie dla niego.
- Musiałaby wtedy chodzić cała ciąże w przejściowej formie? Czy to się tyczy tylko hybryd? - spytał chowając swoje zwierzęce atrybuty.
- Zgodziłaś się na sześć maluchów za jednym razem? - spytał marszczac lekko brwi. Jego lis bronił się przed tygrysem i w końcu tygrysowi udało się zrobić mu jedno dziecko. Gdy lis stracił na chwilę garde.

Rosa spojrzała na niego
- Bogowie uchowajcie, nie, możemy zmienić formę ale zmiana w naszym wypadku jest dość... delikatna. Nasze ciała się zmieniają ale brzuchy nie. Przy jednym albo dwojgu wszystko jest w porządku ale Hera z sześcioraczkami nie powinna ryzykować zmiany.
-I to nie tak, że ja chciałam... to wyszło samo.
- Dla wilków liczne mioty są normalne, w naszej rodzinie też się zdarzają powyżej 3 młodych. Hera dała się wybzykać jak miała wielokrotną owulację i proszę bardzo.
- Przynajmniej jeden ból
- Ale przyjemność też jedna!
Dziewczyny krzątały się, rozstawiały jedzenie i napoje zaczepiały Ayase i starały się odciągnąć go od myślenia o swoim utraconym maluchu.

Ayase poczuł się znacznie lepiej już po pierwszym kieliszku słodkiego wina. To było takie rozluzniające, miał wrażenie że w końcu może głęboko odetchnąć.
- Czy któraś z was mogłabym mi powiedzieć co Royal z Jagerem planują odnośnie lisiego królestwa? Jager nie chce mi nic powiedzieć a.. Ja aż duszę się z frustracji. Też chcę wiedzieć co się dzieje. To przecież dotyczy mnie. - wypalił po drugim kieliszku, kiedy już zdobył się na odwagę by zadać to pytanie.

Sun i Ski zaczęły obrzucać wyzwiskami lisiego króla, jego następcę i resztę rodziny Ayase jednak tak by nie urazić samego lisa. Personalnie i dosadnie. Tą falę nienawiści przerwała Rosa.
- Kraj Jumanji, wilków oraz obecne kraje dziewcząt i parę zaprzyjaźnionych zerwały stosunki dyplomatyczne.
- Royalowi udało się przekonać mojego męża, że wybijanie lisów z winy jednego członka rodziny jest niewłaściwym posunięciem. Jednak dopiero Jager przedstawił mu plan, który został zaakceptowany. Royal to polityk. Jest potężny ale dba o to żeby nikt nie widział w nim wojownika. Jager za to... on wchodzi do pomieszczenia i ze strachu co potulniejsi leją w gacie. - Bliźniaczki kiwnęły na potwierdzenie młodszej siostrze ale jak się okazało to ich bratowa najwięcej wiedziała o sprawie.
- Royal chciał zamknięcia sprawy po tym jak Klara zabiła twoją siostrę... a raczej rozszarpała ją. Strzępki futra, tyle udało się z niej pozbierać i odesłać twojej rodzinie. Royal uznał, że należy jej się pogrzeb na rodzinnej ziemi i tam inne pierdoły. Szczerze, gdybyś się nie obudził... wojna ogarnęła by kontynent. Ani twój ojciec ani brat nie spodziewali się takiej reakcji. Zamknęli się więc w zamku i wysłali pismo w którym próbują się wypierać jakoby była to zorganizowana akcja. Wręcz twierdzą, że to siostrzana zazdrość doprowadziła do tego czynu. Oznajmiliśmy im, że przed zapadnięciem w śpiączkę wyraziłeś jasno swoją postawę i nie życzysz sobie kontaktu z ich strony.
Wzięła głęboki oddech i w skrócie opowiadała chłopakowi jeszcze raz co się działo, zrobiła to jak spał ale widać nie słyszał jej albo nie zarejestrował. Opowiadała o listach wspierających z różnych krajów, o gotowości militarnej i o zwykłych słowach pocieszenia dla nich jako rodziny.
- Może cię to zdziwi ale nawet poddani którzy byli sceptyczni do żony hybrydy wysyłali kwiaty i listy z życzeniami powrotu do zdrowia. Więź stadna była otoczona bólem,gniwewm i żałobą Jagera aż się nie obudziłeś. Lisy były prześladowane. Royal kazał każdego lisa postawić przed obliczem Jagera rozszarpał ponad setkę. Zostawił przy życiu tych, których serca biły dla kotów bądź były pełne współczucia i mu poddane. Nie ma wojny Ayase, ale...
- Jeśli członkowie twojej rodziny, twój brat pojawi się w zasięgu, któregoś z zaprzyjaźnionych państw mają za zadanie zadać bolesną i długą śmierć. Swojemu mężowi zaproponowałam truciznę przez którą wyrzyguje się wręcz wnętrzności i gnije od środka ale podobno psowate są na nią odporne. - Przerwała jej Ski bo zdaniem dziewczyny sprawę trzeba było postawić prosto a nie motać chłopaka.
- Jesteś członkiem naszej rodziny Ayase. Naszą siostrą przez miłość Jagera tak jak Rosa przez miłość Royala. Nie tylko twój mąż jest potężny, wszystkie wyszłyśmy za wpływowych mężczyzn, książęta, królów plemion. Zamierzamy wykorzystać te wpływy. Mój mąż pała taką furią na samą myśl, że ktoś mógłby zrobić coś takiego mi... lepiej żeby żaden królewski lis nie znajdował się w jego pobliżu. - Hera pogładziła brzuch z uśmiechem.

Ayase słuchał sióstr robiąc coraz to większe oczy, serce biło mu na zmianę szaleńczo szybko i gwałtownie zwalniało.
Zamknął na moment oczy, bo wstrząsnęły nim różne, bardzo złe emocje.
Nalał sobie więcej wina, bo w jednej chwili wytrzeźwiał.
- Lisi poddani nie są winni temu co się stało. - powiedział, gdy był pewien, że głos mu się nie załamie. Kocice zdawały się być zadowolone z tego co się działo, ale on nie podzielał ich entuzjazmu.
- Nie podoba mi się to, że tyle osób straciło życie. - dodał podnosząc na siostry spojrzenie.
- To, że należę do waszego stada nie znaczy, że jestem kotem.
Wypuścił swoje lisie atrybuty, by obrazowo zaprezentować to kim jest.
- Boli mnie takie prześladowanie lisów. To wina mojej rodziny a nie ludu. Zemsta powinna dotykać tylko ich a nie poddanych.
Szarpnął się za uszy, teraz rozumiał czemu Jager nic mu nie powiedział.
- Nie wszystkie lisy są takie jak rodzina królewska. Ja nie jestem. - zakończył czując w sercu okropny ciężar.
- A z tego co wiem.. Dalej jestem lisim księciem. Mimo wszystko..

Są winni twierdzeniu, że jesteś zdrajcą i należy ci się śmierć. Są winni twierdzeniu, że nasze dziecko nie powinno nigdy się narodzić. Są winni ślepemu posłuszeństwu twojemu ojcu i bratu.
Ayase mógł usłyszeć w głowie zły ryk swojego męża. On uważał, że każda śmierć, którą zadał była słuszna.
- Te lisy, które oszczędził Jager gotowe są uznać twoje zwierzchnictwo nad lisim ludem. Jager jest świetnym strategiem. Niestety nawet ja nie znam do końca planów Czarnego względem lisów. Wiem tylko, że czeka na to aż poczujesz się dobrze żeby ci przedstawić parę osób.
Hera uśmiechnęła się szeroko.
- Myślę, że on chce zrobić z Ayase króla. Zastanówcie się. Zamachy na lisią rodzinę królewską mają doprowadzić do ich śmierci. Tym samym jedynym królewskim potomkiem będzie Ayase. Nawet przy kontrowersyjnej naturze lisów oczywistym jest kto będzie nosił koronę. Dlaczego Royal nie piszczy na to wszystko? Bo razem z ojcem zyskają dodatkowe ziemie pod opiekę.
Hera zaczęła opowiadać o ociepleniu północnych rejonów królestwa i gorszych warunkach dla lodowych kotów jak i wilków polarnych, bo to od nich wiedziała o tej sytuacji.
- Obie przerażacie mnie jak cholera.- Stwierdziła siostra i bliźniaczka jej przytaknęła.

- Po pierwsze to zajmij się sobą i przestań mi włazić to głowy! - krzyknął na męża, bo dalej nie potrafił tego robić telepatycznie. - I nie drzyj się, dupku! - warknął w jednej chwili przemieniając się ze zmartwionego księcia w zirytowana żonkę.
- Jesteś okropny! - fuknął a zaraz potem zamilkł i spojrzał na kocie siostry jak na wariatki.
- Chyba was pogięło! - wypalił czując jak robi mu się niedobrze. - O bogini to by miało sens... Dajcie mi więcej wina. - jęknął blady jak ściana.
To było dla niego jeszcze większą bomba niż prześladowanie lisów.
Spokojnie. Musiał się uspokoić. Jak miał się do cholery uspokoić, kiedy właśnie się dowiedział że ma przejąć koronę lisów? A cała jego rodzina zostanie wybita?
To nie było na jego nerwy.
"Jager już nie żyjesz. Lepiej nie wracaj do sypialni."
Jak mógł to przed nim zataić?
Wstał od stołu i szczerząc kły ruszył w stronę wyjścia. Gdy otworzył sobie drzwi zmienił formę na lisia i pognał w stronę męża. Wiedział gdzie jest, czuł go.
Kocie siostry, jeśli poszły za nim, mogły zauważyć jak biała kulka nie zważając na obecność Royala rzuca się na swojego wybranka z zębami. A jak już wgryzł się Czarnemu w łydkę to nie łatwo było go odciągnąć.

Hera nie mogła się zerwać, była zbyt ciężka i okrągła. Za to Ski i Sun pognały za chłopakiem razem z dziewczynami stojącymi na straży. Rosa pomogła podnieść się Herze i one powoli szły w kierunku z którego dobiegał lisi jazgot.
Jager zdążył wstać z krzesła kiedy lis wbił mu się w łydkę.
- Kurwa, Ayase, puść! - Warknął na niego. Nie chciał mu zrobić krzywdy więc nie mógł mu rozciągnąć szczęk.
- Starczy Ayase. - Royal pochylił się i wymusił na lisie puszczenie nogi Jagera. Wtedy Czarny złapał go tak by nie mógł go ugryźć znów. - Twoi ludzie będą potrzebowali przewodnika i ty się nim staniesz. Lisie królestwo zniknie albo dobrowolnie wcielone w kraj kotów albo przejęte w krwawej walce. Dla twoich byłych poddanych lepiej będzie by stało się to bez jatki wojennej.
Zaczął ostro Royal. Nie zamierzał bardziej roztrząsać się nad planem swojego brata.
- To moja decyzja by nie zabijać wszystkich lisów co do jednego. Wiedziałem, że nie będziesz zadowolony, ale omówimy to na spokojnie. Teraz idź z dziewczynami. Miały dla ciebie coś przygotowane.
- Ała, Rosa nie musisz mnie tak trzymać. Tak, ale skoro już zeszliśmy to pójdziemy do ogrodów. - Hera pojawiła się w drzwiach z Rosą jako ostatnie. - Chodź Ayase. Zostaw tych alfa dupków.
Jager oddał lisa w ręce jednej z bliźniaczek uważając by go nie ugryzł znów.

To jednak nie wystarczyło Ayase, bo po tym jak dyndającą w powietrzu zezował wściekły na Royala, zirytował się podwójnie.
Wyrwał się z objęć Sky i wbił się zębami wprost w pośladek swojego męża.
To musiało zaboleć, bo aż krew się polała. Padł na cztery łapy i wzywając samców od najgorszych, szczekał na nich tak szybko, że aż cały się trząsł. Dobrze, że tylko Czarny go rozumiał, bo miałby kłopoty.
- I ciesz się dupku zapchlony, że jestem tylko lisem, bo odgryzłbym ci fiuta!
W końcu wypluł kawałek spodni Jagera w stronę Royala, i widząc że ten znowu chce użyć na nim swojego wpływu schował się za Rosa.
Powarkując poszedł już grzecznie za samicami. Mimo, że jeszcze z dwa razy miał ochotę wrócić i dziabnąć męża nieco mocniej.

-Od początku wiedziałeś, że to będzie takie pyskate? - Zapytał Royal Jagera rozcierającego ranę po zębach na tyłku
- Spodziewałem się. - Odpowiedział Jager już gdy drzwi się zamknęły za dziewczynami i Ayase.

Hera szła przodem i nadawała wszystkim jedno dość wolne tempo. Ski na chwilę się odłączyła po czym wróciła z dużym pakunkiem na rękach. Weszli do części ogrodu, której wcześniej Ayase nie widział. W różnych miejscach stały różne rzeźby, w koło nich rośliny, często nie pasujące do całej reszty ogrodu i klimatu.
- Może to nie najlepszy fragment historii, ale często się zdarza, że królewskie dzieci nie dożywają wieku rozrodczego. Wtedy przygotowuje się dla nich miejsce pamięci tutaj. My palimy swoich zmarłych. Ponieważ po waszym maleństwie... nie ma nic bo było zbyt małe... to mamy dla ciebie symboliczne prochy.
Ski Położyła na trawie skrzynię. W środku była mała rzeźba lisa i dwie daty. Data kiedy odkrył, że jest w ciąży i data ataku. Poza nimi była też urna z prochami. Zastanawiać mogło, że Ski niosła tą skrzynkę jakby była w niej wyprawka na piknik, a nie królewski marmur ważący przeszło sto kilogramów. Od razu widać dlaczego spodobała się klanowi niedźwiedzi.
- Zawartość urny to prochy z roślin rodzimych dla ciebie i tej ziemi. Uznałam, że to dobry pomysł. - przyznała nieśmiało Hera.
- Chcemy dać ci możliwość pożegnać się z dzieckiem. Wybierz miejsce gdzie chcesz postawić pomnik. W nim umieścimy tą symboliczną urnę i prochy.

W jednej chwili z warczącego rzucajacego się pinczera zmienił się w posąg.
Nie miał czasu pożegnać się z dzieckiem, bo Jager ciągle zadręczał go swoją osoba i nie pozwalał myśleć o tragedii jaka ich spotkała.
Mały lisi książę wpatrywał się w figurkę przedstawiająca lisie szczenię jak zachipnotyzowany. Jak wyglądałoby jego dziecko? Byłoby podobne do niego?
Jeszcze na czterech łapach zbliżył się do posągu i przytulił się do niego, jakby to faktycznie było kiedyś jego maleństwo.
To był pierwszy raz, gdy płakał w lisiej formie.. Nie tylko jego ludzka strona poważnie przeżyła stratę dziecka, ta zwierzęca także była załamana. Bo i ona uważała, że źle ochronila fasolkę, która nosili pod sercem.
Widok snieżnobialego lisa pochylonego nad prowizorycznym grobem swojego dziecka, mogła rozerwać serce każdego rodzica.
Potrzebował pięciu minut, żeby poradzić sobie z własnymi uczuciami. Czuł też wtedy smutek sióstr Jagera. A może nawet i swojego męża? Sam nie wiedział. To było tak wiele żalu.
- Tam. Przy strumieniu. - powiedział zmieniając się gładko w człowieka. - Koło posągu waszego dziadka. Niech go pilnuje.
Zakrył oczy ramieniem, bo mimo że próbował być twardy to kocice całkiem rozbiły jego mury obronne.

Rosa pomagała Herze wiec to Sun objęła ramieniem lisa. Posturą i ciepłotą podobna była do Jagera. Nawet zaczęła mu mruczeć. Była też niestety dużo starsza od Ayase. Ski ustawiła urnę i postawiła posąg na niej. Ciężka figurka wbiła się swoim ciężarem w ziemię.
- To nie jest nasz dziadek. To młodszy brat dziadka. Miał 2 lata jak zmarł. Tamten to kuzyn. Powinien być teraz w wieku Royala. Będzie miał towarzystwo do psocenia. - Starała się rozładować napięcie Hera. Jakoś jednak zamilkła w końcu i wszyscy wpatrywali się w mały posąg lśniący wręcz w promieniach księżyca przedzierających się przez chmury. Nie dało się policzyć ile stali nad pomnikiem. W końcu jedna z bliźniaczek odezwała się.
- Zmarzniemy. Teraz wrócimy do twojej sypialni i upijemy się na smutno. - Oznajmiła Ski. - Możesz płakać jak bóbr, ale jutro, jutro Ayase musisz być gotów. Gotów by żyć, by dać nowe życie. Zbieraj się do kupy klejnocie północy. Jestem pewna, że gdy będziesz gotów dostaniesz drugą szansę od losu, a wtedy nic nie powstrzyma cię przed urodzeniem tego dziecka.
Sun i Ski mówiły mało ale potrafiły mówić dosadnie.

Przelknął ciężko gulę, która tkwiła mu w gardle i zebrał się w sobie.
Już po wszystkim, nic nie da się zrobić. Zerknął w kierunku zamkowych okien. Był przez chwilę pewien, że Jager go obserwuje.
- Kompletnie nie potrafię pić. - mruknął i to było jedno z ostatnich rzeczy, które pamiętał.
Obudził się z przerażającym bólem głowy i straszna suchością w ustach..
- O bogini. - jęknal zasłaniając oczy puchatym ogonem, bo słońce nieznośnie kłuło go w ślepia.

Dziewczyny skutecznie upiły lisa i gdy trafił do łóżka rozeszły się. Hera jako trzeźwa miała z tego największy ubaw. Jager wrócił do niego. Był bardziej jak rozbawiony kiedy jeszcze przez sen i pijany próbował go okładać swoimi pięściami bez sił. Rano gdy tylko zaczął piszczeć zamknął okiennice by odciąć światło chociaż trochę i wrócił do niego.
- Wody?
Zapytał podstawiając mu pod nos naczynie z wodą.

- I tak cię nie cierpię, draniu. - jęknął niewyraźnie spod swojej białej kity. - ale woda tak wspaniale pachnie... - zaczął wychylając się odrobinę z łóżka żeby odebrać od męża naczynie z nektarem bogów, a bynajmniej tym teraz była dla niego woda.
- Umieram. - wychrypiał znowu się chowając, tym razem pod kołdrę. - więcej nie pije z tygrysami ani lwami.

Jager pogłaskał go po wystającym kawałku głowy.
- Nie pijesz z szwagierkami? Myślę, że się nie uda. Hera jak urodzi będzie chciała nadrobić. Odmówisz jej?
Podniósł kołdrę i spojrzał mu w oczy.
-Tak myślałem.
Odparł rozbawiony i zakrył go znów kołdrą.
-Odpocznij. Jak poczujesz się dobrze pójdziemy do króla i Royala. Natłuścimy ci wszystko. O ile czujesz się gotów rozmawiać o tym wszystkim co miało miejsce i co zrobiła twoja rodzina.

Czy był gotów? Biała kita zafalowała niespokojnie pod pościelą.
-Nie lubię rozmawiać z Royalem, ani z królem. - mruknął, bo ich aury i to, że potrafili wymusić na nim rzeczy, których nie chciał, napawało go strachem i chęcią ucieczki.
Trzech dominujących samców alfa i on? W jednej sali? Jęknął cicho na samą myśl.
- Chce zeby Rosa też była przy tej rozmowie. - burknął po dłuższej chwili.

- Rosa w kwestiach politycznych zawsze stanie po stronie Royala. Marne z niej wsparcie. I ona też jest dominująca więc... jesteś pewien?
Zapytał a otrzymując odpowiedź westchnął tylko i pozwolił lisowi dojść do siebie. Zamienił się w tygrysa, owinął w koło niego i mruczał mu do snu. Zjedli wspólnie posiłek na świeżym powietrzu bo z racji kaca śniadanie rodzinne zostało im odpuszczone. Później udali się do pokoju który był królestwem Jagera i Króla. Prowadziło do niego jedno wejście, znajdował się w najwyższym punkcie zamku i nie miał okien. Po środku pomieszczenia znajdowała się kamienna płyta z wyrytym w niej ukształtowaniem terenu dla prawie całego znanego świata. Nieznane miejsca zostawione były jako wypusty nieruszonego kamienia. Ayase mógł się zdziwić jak bardzo jest dokładna.
- Wszystko co zostanie powiedziane w tym pokoju w nim zostaje. To magia młody lisie. Jeśli będziesz próbował powiedzieć o tym komuś poczujesz naprawdę silny ból. - Uprzedził Ayase król.
Na stole stał figurki informujące o rozłożeniu wojsk nie tylko kraju, ale i sojuszników. Każdy kraj miał swoją figurkę, a tam gdzie armia była mieszana znajdowały się dwie. Kraj lisów był otoczony. Niedźwiedzi kraj męża Ski, Wilczy Hery i Kraj kotów otaczały swoimi armiami trzy strony świata kraju lisów. Niestety lodowe pustynie za krajem lisów były im nieznane więc tam znów po gładkiej połaci lodu jaka była znana została pustka.
-Wilki męża Hery patrolują granicę lisów. Powoli zdobywamy wiedzę o tym obszarze ale jest on bardzo nieprzyjazny zarówno dla naszych pum śnieżnych jak i dla wilków tajgi. Zacznijmy od tego co możesz nam powiedzieć o tym terenie.
Jager podszedł z nim do kawałku stołu gdzie było państwo lisa i niewyrzeźbiona skała.

Widząc jak dokładnie maja wszystko przygotowane zastygł w bezruchu i tylko jego spojrzenie ślizgało się po kamiennej płycie.
Analizował, przyglądał się i sprawdzał to, czego nie był pewien.. Kiedy król zapytał go o lisie tereny.. Zagryzł wargę i odwrócił wzrok od swojego państwa.
- To będzie zdrada. - powiedział przenosząc na chwilę spojrzenie na Jagera.
Źle się czuł z tym, że na pomagać podbić własne królestwo.

Tym razem odezwał się król
- Twój ojciec i brat dokonali aktu zdrady. Zerwali podpisane przymierzę i wykonali udany zamach na życie mojego nienarodzonego wnuka. Zasługują na śmierć. Uważam tak nie tylko ja, ale twój mąż i niektórzy z twoich poddanych. - Wzrok króla był ostry niczym nóż. Złagodniał jednak gdy Ayase spojrzał mu prosto w oczy.
- Nie wiem czy wiesz, poznałem twoją matkę. Była piękną i łagodną kobietą. Miała serce pełne dobra, niczym kocica. Gdy ją ostatni raz widziałem nosiła cię pod sercem. Wiesz co mi powiedziała? Że to dar bogów dla północy, że dziecko, które nosi pod sercem jest niezwykłe. Nie wiedziała jeszcze wtedy, że urodzi hybrydę. Powiedziała za to, że kolejne dzieci rodziła słuchając jak twój ojciec planuje ich przyszłość. Twojej zabroniła mu planować. Miałeś być darem bogów dla lisiego ludu. Nie wiedziałem czy urodziła chłopca czy dziewczynkę. Gdy dowiedziałem się, że to najmłodsze dziecko wybrał Jager czułem kłopoty. Twój brat i ojciec boją się ciebie od początku i obwiniają niesłusznie za śmierć matki. Jest wiele rzeczy których nie wiesz o sobie i swoich narodzinach ale postanowiliśmy pomóc Ci to rozstrzygnąć. To co musisz wiedzieć teraz to fakt, że lisie królestwo zniknie z mapy politycznej. Jutro przed zmierzchem pojawią się w sali balowej wszystkie lisy, którym Jager zostawił życie, oraz osoby, które mogą ci pomóc zrozumieć swoje przeznaczenie.
Zanim król się rozpędził całkiem w swojej przemowie wtrąciła się Rosa. Stary król puścił wręcz parę z uszu.
- Ayase, to oni są zdrajcami, oddali cię w polityczne małżeństwo, próbowali zabić a na końcu zabili twoje nienarodzone dziecko. To jest zemsta. Odpowiedź na zerwane pakty i złamane zasady. Twój ojciec poczuje, że nie jest bezkarny!
Rosa czuła się bardzo źle. Nie lubiła takich tematów i wolała ich uniknąć. Była tutaj tylko dlatego, że Ayase o nią poprosił, robiła to dla niego. Gdyby to jej dziecko zginęło rozszarpała by każdego zamieszanego własnymi rękami a później zniszczyła wszystko co kochali.
- Twój ojciec i brat, siostry niczego nie kochają tak jak swojej pozycji i władzy. Odbierzemy im to wszystko w ramach zemsty z twoją pomocą lub bez. Nikt cię nie zmusza. Jutro spotkasz się z swoim ludem. Porozmawiasz. Nie musisz podejmować decyzji teraz. Koty to cierpliwi łowczy. Potrafimy tropić ofiarę bardzo długo i czekać aż wpadnie w pułapkę zapędzając ją tam. Czuję, że masz dość. Pójdziemy do ogrodu?
Zaproponował Jager chcąc odwiedzić grób ich dziecka.

- Nie. - odpowiedział zamykając na moment oczy. Czy król mówił prawdę? Naprawdę znał jego matkę? I to w momencie, gdy była z nim w ciąży?
Pod wpływem emocji, po raz kolejny nie zapanował nad przemiana, przez co pojawiły się jego puchate atrybuty.
Machając ogonem na boki przyglądał się granicą swojego kraju, zupełnie jakby się przenosił w tylko sobie znane miejsca.
To dlatego nikt nie kierował jego przyszłością... Matka tego nie chciała.
- Te tereny też są zamieszkałe. - powiedział pokazując pokrywę lodu. - z tego co wiem to ich księżniczka miała być żona mojego brata.
Zagryzł wargę i rozejrzał się za figurkami.
- Niedźwiedzie polarne, lisy, foki, jaki, renifery i morsy. Głównie te rasy zamieszkują te tereny. Tego co wiem księżniczka jest polarnym królikiem. Tyle, że jest jeszcze za młoda na ślub.

Tym razem to Royal pytał o szczegóły. Jak nastawione były kolejne klany i jakie miały potrzeby. Wyciągnął z chłopaka całą wiedzę polityczną jaką mógł mieć. Nie interesowały ich tamte rejony. Były zbyt nieprzyjemne ze względu na ogromne zimno i długą noc. Niewiele gatunków mogło tam się rozwijać. Zależało im jednak na ustaleniu jakich wysłańców puścić gdzie. Po męczącej wymianie zdań w końcu Jager wyciągnął chłopaka z pokoju.
- Madnes ostatnio przygarnął jakiegoś białego królika... twierdzi, że jest z królewskiej rodziny, ale nigdy nie mieliśmy do czynienia z... ofiarami. Co prawda mój brat nie lubi zimna i jest raczej mało polityczny ale piekielnie mądry, wysłanie go z nowym ulubieńcem chyba będzie bardziej przekonujące niż wysyłanie do roślinożerców pantery śnieżnej...
Z głowami pełnymi informacji mogli poczuć jak wychodząc to co widzieli i usłyszeli zostaje wręcz zablokowane w ich głowach.
- Myślałeś nad imieniem? Mi pasuje Ichi. Pierwszy. Nie determinuje płci ale oznacza początek i zmiany. Co ty na to?
Zapytał gdy obaj stanęli nad pomnikiem. W koło było pełno białych kwiatów, a przecież pomnik stanął w nocy.
- To mieszkańcy i dworzanie je przynieśli.

Odpowiadanie na te wszystkie pytania, słuchanie planów związanych z zabiciem jego rodzeństwa bardzo weszło mu na psychikę.
Szedł obok Jagera, ale odkąd wyszli z wieży ani razu się nie odezwał. Był zamyślony i wyglądał na zmęczonego.
- Jest ładne. - odpowiedział spoglądając na figurkę małego liska. - Myślę, że dziecko byłoby kotem. - wyznał po dłuższej chwili. - Miałem takie.. Przeczucie.
Z Ayase był ten problem, że on nie był mściwy. Wyszedł z założenia, że skoro jego siostra już nie żyła.. To poniósła karę. A podbijanie królestwa.. Własnego królestwa było dla niego niewłaściwe.
Tyle, że on nigdy nie był alfa. Bardziej omega, wolał odpuścić, uciec od problemu, ale idealnie pasował jako partner alfy. Płodny, piękny, niezwykły i z sercem pełnym wybaczenia.
- Pójdę już do łóżka. - powiedział niespodziewanie. - mam dość na dzisiaj. Zrezygnuje z kolacji.