Wpadka księcia

First topic message reminder :

Wpadka księcia - Dwie zwaśnione nacje planują zakończyć waśnie za pomocą małżeństwa swoich niekoronowanych dzieci. Przed księciem X staje orszak pięknych istot. Wszystkie one są potomkami obecnego władcy. Bez wahania wybiera on Y przekonany, że jest on kobietą. Jakież będzie jego zdziwienie gdy w noc poślubną okaże się, że niezwykle urodziwy osobnik jest mężczyzną


Tygrys - Smok
Lis - Amantis

Ayase przyglądał się Jagerowi uważnie, szukał w nim oznak że kłamie, albo chce zwieść go słodkimi gestami.
Nic na to nie wskazywało, a to co mówił zdawało się mieć sens.
Zmarszczył brwi wpatrując się w rysunki Czarnego.
- Artysta to ty nie będziesz. - powiedział niespodziewanie, co nieco rozluźniło atmosferę.
Czuł jego uczucia i to, że się powstrzymuję. Dla niego dotyk Jagera także był szalenie przyjemny i wręcz elektryzujacy.
- Dlaczego nie próbujesz mnie zdominować, tak jak robiłeś to po ślubie? - spytał, bo to chodziło mu po głowie od kilku dni. - Hamujesz się, a to do ciebie niepodobne.

- Po ślubie czułem potrzebę połączenia, stworzenia więzi... Musiałeś być mój i musiałeś uznać to, że jesteś mój. Gdy okazało się, że to jedyna droga aby cię nie utracić, chciałem cię zapłodnić. Teraz czuję, że jesteśmy połączeni, tak jak powinniśmy. Jesteś mój tak jak ja jestem twój. Nikt nam już nie będzie przeszkadzał. Czuję też, że... jesteś w pewien sposób ranny i wolę wylizać twoje rany niż je otwierać. Twój lis jest już gotów od tygodnia, ale ty jeszcze nie jesteś przekonany. Masz dużo na głowie. Seks może ci wiele rozjaśnić i pomóc się uwolnić od myśli i więzi... ale to musi być twoje pragnienie.
Zaczął delikatnie całować jego szyję i bark. Odsunął materiał na ramieniu by mieć więcej skóry do obdarowania pieszczotą.
- Podczas seksu, czułości, takich momentów jak ten całe twoje ja skupia się na partnerze i więzi z nim dlatego nie czujesz innych, a oni ciebie. Jesteś tylko ty i ja. Dlatego znajdujesz ukojenie w moich ramionach, z każdym dniem coraz bardziej.
Wyjaśnił i złośliwie nagryzł jego szyję. Dłonie opuścił w dół by pieściły inne części ciała lisa. Czuł jego napięcie i zamierzał mu pomóc się go pozbyć. Oczyścić myśli.

- Mógłbyś mi powiedzieć wszystko o więzi, a ja mógłbym a to uwierzyć, bo wciąż wiem za mało. - powiedział czując jak włoski na karku stają mu dęba od tych deliaktych pieszczot.
- Ał, drań. - syknął czując ugryzienia. - Chyba dawno nikt cię nie dziabnął w tyłek. - burknął odchylajac głowę do tyłu żeby na niego spojrzeć.
Powietrze zamigotało i po chwili mały książę w całej swej lisiej okazałości, machał ogonem na boki, zaczepiajaląc kita policzek Jagera.
Lisia strona chłopaka była gotowa do zabawy, trzeba było tylko jeszcze przekonać ta ludzka stronę.

- To bardziej intuicyjne. Ale przyznasz sam, że gdy jestem obok reszta jakby się odłącza.
Odparł rozbawiony.
- I ugryzłeś mnie w tyłek, ty, całkiem niedawno.
Chociaż nie musieli bać się gapiów i tak zaniósł Ayase do ich sypialni i łóżka.
- Schowaj lisie atrybuty Ayase, z jakiegoś powodu mój tygrys domaga się wtedy wyjścia, a pieszczenie twojego wtedy, byłoby mało efektowne.
Tygrys Jagera tak samo jak Lis Ayase w kwestiach seksualnych dogadywali się świetnie. Niestety to dogadanie się nie przechodziło na ich ludzi więc pozostało im siedzieć w ukryciu aż ci pójdą na całość. Półforma Czarnego była wielka i bardziej bestialska więc jakiekolwiek czułości z jej udziałem były mało przyjemne.

- Przecież wiesz, że mój lis czasem nie chce się słuchać i żyje swoim życiem. - mruknął, gdy znalazł się na miękkiej pościeli.
Obserwował męża uważnie, by w razie jakiegoś podejrzanego ruchu mógł zwiać.
- Lepiej żebyś się nie zmieniał, w przejściowej formie jesteś.. Nieco.. Straszny. - mruknął bujając leniwie Kita na boki.
Przy Jagerze faktycznie zapomniał o innych więziach i koncentrował się tylko na mężu. To była swojego rodzaju ulga.

Jager ułożył się tak, że nie miażdżył jego ciała, ale wisiał nad nim.
- Muszę być. Taka praca.
Skomentował i zaczął go rozbierać całując odsłaniające się partie ciała. Majtająca się na boki kita skutecznie mu przeszkadzała łaskocząc go. W końcu i ogonowi poświęcił więc uwagę, a gdy lis ugłaskany i rozpalony delikatnymi pieszczotami ust zaczął się kręcić, postanowił przejść do intensywniejszych pieszczot. Palcami dłoni zanurkował w jego tyłku i zaczął go rozciągać i pieścić wnętrze.
- Chcesz więcej?
Zapytał czując jak chłopak staje na skraju przyjemności.

Spojrzał na męża czerwonymi ślepiami, gdy ten śmiał zadać mu takie bezczelne pytanie.
Zmróżył oczy i poruszył się pod nim niespokojnie, po czym walnął Jagera ogonem w twarz, czym prawdopodobnie zaskoczył tygrysa.
- Jeśli myślisz, że będę Cię o coś prosił, to się rozczarujesz. - syknął mimo, że jego ciało drgając lekko, bo był już na granicy rozkoszy.

Jager poczuł się jakby znów dostał w twarz nie tyle puchowym ogonem co otwartą ręka. On nie chciał jego proszenia. On chciał wiedzieć czy chce dojść od jego dłoni czy chce poczuć jego kutasa. Jego tygrys odebrał to zachowanie jako pozwolenie na większą brutalność. Jager był rozbity między chęcią strzelenia w twarz chłopakowi w odpowiedzi, a chęcią wygrzmocenia go tak, że nie będzie miał więcej siły podnieść na niego nawet ogona. W końcu potrzeba dominacji wygrała nad kocim ego.
- Więcej nie będę pytał o nic.
Warknął i odwrócił go na brzuch. Nie bacząc na protesty, drapanie i fuknięcia złości wszedł w niego i wziął to czego sobie odmawiał. Lis był równie spragniony tego typu aktywności jak Tygrys więc szybko powietrze napełniło się feromonami, które oboje nakręcały.
Ayase dyszał ciężko gdy Jager o brzasku wychodził z łóżka usatysfakcjonowany.
- Następnym razem gdy mnie uderzysz, oddam ci. Jesteś moją żoną i obiecałem cię chronić, ale nie dam się traktować jak kundla.
Powiedział i nago przeszedł do stołu by wziąć z niego coś do picia i jedzenia. Po tak intensywnej nocy oboje potrzebowali posiłku.

Ayase był już znacznie silniejszy niż na początku ich znajomości, dzięki czemu był w stanie wytrzymać to co zrobił z nim jego mąż.
- Nie uderzyłem cię. - powiedział próbując podnieść się, ale ręce się mu rozjeżdzały na boki, po tak intensywnym wysiłku.
- kundla? Ciekawy dobór słownictwa. Ja.. Ah.. - jęknął i opadł na łóżko po tym jak próbował wstać. - szybciejnazwałbymciedachowcem. - mruknął niewyraźnie z twarzą w poduszce.
Mimo, że był wykończony i obolały, to.. Czuł się zrelaksowany. Uwolnił się na jakiś czas od tych wszystkich więzi.
- Jak ja mam twoim zdaniem dzisiaj funkcjonować? - spytał przekrecając głowę w bok by móc normalnie mówić. Zdmuchnal z twarzy białe, długie włosy i.. W końcu wrócił do w pełni ludzkiej postaci.
- wredny lis. - dodał przymykajac na moment oczy. - Powinieneś mnie słuchać. - westchnął tuląc policzek do poduszki.

- Ty? Normalnie. Przecież i tak w większości czytasz. Możesz to robić w dowolnej pozycji w łóżku, a jako żona księcia masz prawo wzywać na spotkania w dowolne miejsce całą służbę.
Usiadł na łóżku z jedzeniem i przyciągnął go bliżej. Podsunął mu pod nos kawałek ryby.
- Będzie cię słuchał jeśli będziesz zaspokajał jego potrzeby w odpowiednim stopniu. Mój tygrys kocha polowania i przywództwo. Co jakiś czas idę więc upolować coś samodzielnie. Lubi też pieszczoty, ale ty się do tego nie garniesz. - Stwierdził z lekkim wyrzutem podsuwając mu kolejny kawałek ryby.

- Ostatnio dużo spotykam się z lisami, jakbyś nie zauważył. - fuknął na niego i pokazał zęby. Po czym znowu się położył, bo nie chciało mu się wkurzać.
- Pieszczoty? Od kiedy Tygrysy lubią pieszczoty? - spytał ruszając noskiem, kiedy podejrzliwie niuchał rybkę.
Otworzył usta czekając aż ryba znajdzie się w jego ustach.
Zamruczał z apropata, gdy smakołyk w końcu znalazł się w jego buzi.
- Mogę pogłaskać twojego tygrysa... Od czasu do czasu. - powiedział wychylając się po więcej ryby.

- Zdradzę ci pewien sekret Ayase. Jeśli kot przychodzi i ociera się o ciebie to oczekuje pieszczot.
Po wciśnięciu w chłopaka rybki i samemu spożyciu paru przekąsek położyli się jeszcze spać bo w końcu noc była dla nich aktywna. Jager obudził się na śniadanie rodzinne ale nie zmuszał Ayase do wstawania. Chłopak dostał posiłek do pokoju wraz z towarzystwem Nestora i Isabel. Dwójka dogadywała się nad wyraz dobrze. Jak kwoki albo nadopiekuńczy dziadkowie skakali przez chwilę nad chłopakiem. Jager czuł jak fala lisów zbliża się do miasta. Wiedział, że dla Ayase będzie to bardziej nieznośne. Przyszedł więc do niego w porze obiadu.
- Gotów poznać nowych poddanych i zdrajców?- Objął go lekko i pocałował. - Zrobimy sobie spacer po mieście. Będziesz mógł nawet porobić zakupy.
Obiecał pokazując na przemieszczających się po uliczkach miasta ludzi.

Kiedy Jager przyszedł, Ayase siedział na balkonie i wpatrywał się w punkt z którego docierały do nich lisy.
- Denerwuje się. - powiedział stukajac palcami o parapet. - albo to lisy się denerwują? Sam już nie wiem. - wyznał nerwowo przegryzjac przy tym wargę.
- Zakupy? - powtórzył zerkając w kierunku stragnów. - I będę mógł wybrać co będę chciał? - upewnił się czując, że to będzie fajna zabawa.
- Chodź. Na co czek.. Ał. Bogini, Jager. Następnym razem może wymienimy się miejscami? - spytał łapiąc się za obolały tyłek i zerkając na męża z wyrzutem.
- Koci dupek. - burknął kierując się w stronę szafy by znaleźć dla siebie jakieś ubranie na wyjście.

- Pod warunkiem, że nie będzie żywe. Jak zauważyłeś nie trzymamy w zamku naszych mniejszych braci. Zbyt łatwo byłoby pomniejszym się pomylić.
Zaznaczył. Wątpił by na straganach było coś czego kupić mu nie mógł. W towarzystwie gwardii przybocznej Ayase składającej się z czterech strażniczek zeszli najpierw do zdrajców. Ayase mógł zobaczyć, że czują się oni dobrze, poza tym, że znajdują się w celach. Tak jak powiedział, tak zrobił. Gdy tylko chorzy przyszli po pomoc dostali odtrutkę i kajdanki. Jak gdyby nigdy nic wyszli na ulice miasta. Ludzie kłaniali się i ustępowali miejsca jednak nikt nie robił zbytniego popłochu z faktu, że znajdują się na ulicy. Parę osób zupełnie zbytecznie składało im kondolencje i życzenia szybkiego spłodzenia kolejnego potomka. Parę przyglądało się ciekawiej Ayase.
- Czy w twoim kraju król lub książęta udają się na bazar wśród zwykłych ludzi?
Zapytał zaciekawiony prowadząc go w ulicę gdzie przed domami stały stragany.

- Nie. - powiedział na wydechu, bo właśnie dostrzegł coś, co koniecznie chciał mieć. Sklep z biżuterią spowodował u lisa wybuch feromonów. To było coś co ten biały lis uwielbiał a fakt ten długo ukrywał przed kocia rodzina.
- Czasem zakradałem się po tajniaku. Raz Cecylia wydała mnie przed bratem i..
Potrząsnął głową jakby próbując wyrzucić z niej przykre wspomnienia.
-... No.. W każdym razie, później już nie wychodziłem. Możemy tu spędzić trochę więcej czasu? - spytał zerkając na męża z nadzieją. Przykrył głowę rękoma, bo czuł że nie tylko on zrobił się pobudzony, lis też skakał na widok świecidełek i chciał się uwolnić.
- Nie teraz. - jęknął cicho widocznie zawstydzony zachowaniem swojego lisiego "ja".

Kiwnął głową.
- Ayase...
Chciał zaproponować żeby umówił się z Rosą bo przecież miał dostęp do biżuterii królewskiej, ale zrezygnował widząc jego minę i zachowanie. Ściągnął z swoich ramion czarną pelerynę i założył na niego niczym płaszcz z kapturem.
- Jasne.
Powiedział tylko i weszli w obszerny stragan twórcy biżuterii.

Ayase spojrzał na męża z wdzięcznością i odrobinę się rozluźnił. Pozwolił na zmaterlizowanie się lisich atrybutów, bo i tak nikt ich nie widział.
- Moge przymierzyć? - spytał sprzedawcy patrząc swiecacymi oczyma różnego rodzaju pierścionki.
- Oh, są piękne. Zobacz. - powiedział do Czarnego pokazując mu kilka pozycji na jego szczupłych palcach.
- Które Ci się podobają?

Czarny nie znał się na biżuterii. Potrafił jednak ocenić wartość kamieni i ewentualne magiczne korzyści z ich posiadania. Wskazał na dwa kamienie. Jeden o intensywnej barwie błękitu a drugi Hematyt, który wyglądał jak czarny, ale błyszczał się czerwonym odbitym światłem.
- To twój kamień prawda książę? Może zaproponuję coś innego...
Mężczyzna sięgnął do skrzyni zamkniętej na łańcuch i wyciągnął małe zawiniątko. W środku było parę pierścieni w całości wykonanych z Hematytu.
- Ruda ta mój książę chroni przed magią i goreje w obliczu zbliżającego się niebezpieczeństwa, walki, wojny.
Wyjaśnił sprzedawca i podał dwa pierścienie Ayase. Jeden większy by pasował na palec Jagera jeden mniejszy.

- Podobają mi się. - powiedział od razu przymierzając mniejszy na serdeczny palec.
- Daj rękę. - mruknął do Jagera i założył mu ten drugi pierścień. - Fajnie to wygląda. Bierzemy. - zdecydował nie kłopocząc się by zapytać męża o zgodę.
- I obrączka z księżycowym kamieniem, jest piękna. - dodał, bo omal jej nie zauważył.
Poczuł przyjemne ciepło, gdy ta znalazła się na jego palcu.
- idealna. - westchnął z zachwytem.

Pozwolił mu zachwycać się pierścionkami i jak typowy facet potakiwał pomrukiwał i na końcu zapłacił za te wszystkie błyskotki. Wsadził wszystkie błyskotki do sakiewki i przywiązał ją do paska lisa tak by nikt nie mógł jej ukraść ani żeby chłopak jej nie zgubił.
- Przyprawy?
Zaproponowała jedna z tygrysich sióstr wskazując pachnący egzotycznie stragan.

- Ładny, nie? - domagał się aprobaty już nie tylko od swojego męża, ale też od strażniczek. Nie sądził, że zakupy dadzą mu tyle szczęścia.
Zamachał na boki ogonem, aż zafalował materiał.
- Jager. Poczekaj tu. - poprosił niespodziewanie, po czym ruszył w tylko znanym sobie kierunku. Nie minęło kilka sekund jak zniknął pod jakimś straganem.
- Książę Ayase? - Usłyszały koty cichutki głosik, ewidentnie dziecięcy.
- Tak, to ja. Gdzie są twoi rodzice, rudzielcu? - spytał pieszczotliwie albinos.
- Zabrali ich. Do zamku... Mówili coś o tym, że są zdrajcami... - głos dzieciaka zadrzał niebezpiecznie.
- Zostałeś tu sam? - spytał wyciągając rękę żeby go pogłaskać po głowie. Odpowiedział mu wybuch płaczu.
- Jager... Tylko go nie wystrasz. - powiedział czując obecność męża tuż obok siebie.

Jager został, ale strażniczki ruszyły za księciem. Dopiero gdy usłyszał dziecko ruszył do ukochanego. Położył rękę na jego ramieniu.
- Opiekuje się nim ogrodnik z żoną. Poznałeś go wczoraj. Chłopaka nie powinno tutaj być. Powinien być z swoją opiekunką i jej dziećmi. - Ton Jagera był ostry. - Gdzie jest twoja opiekunka?
Zapytał chłopca patrząc mu wprost w oczy co wywołało najeżenie się sierści chłopaka na ogonie i wszystkich futrzanych atrybutach. Nabroił, a teraz wielki groźny kot przyłapał go na tym.

- Jager. - skarcil męża za ten ostry ton głosu.
- Chciałem cię zobaczyć, książę. - powiedział chłopiec spoglądając dużymi oczyma na albinos, co całkiem roztapiało mu serce.
- Słyszałem, że wyszłeś z zamku. Ja.. Chciałem podejść, ale się bałem... - zawahał się a widząc, że Ayase nie wydaje się być zły kontynuował.
-.. Chciałbym do mamy. - szepnął na co lisiemu księciu ścisnęło się boleśnie serce. Westchnął cicho, Wyprostował się i podał rękę dzieciaków by pomóc mu wstać.
- Zobaczysz się z rodzicami, lisku. Ale jeszcze nie dziś. Najpierw ja muszę z nimi porozmawiać, okey? Nie możesz uciekać opiekuna. To naprawdę są dobrzy ludzie.

Ich rozmowie od dłuższego czasu przysłuchiwała się jedna z poddanych, ale nie śmiała przeszkadzać księciu. Tym razem wyszła na przód. Skłoniła się lekko zanim zaczęła mówić.
- Od godziny go szukamy klejnocie północy. - Nie była lisem, ale nie należała też do kotów. Była jednym z ludzi, którzy utracili zdolność przemiany. Wyciągnęła rękę do chłopca jednak ten wcale nie chciał się oddalać od Ayase.
- Książę, proszę.
Ponieważ lis nie miał serca rozstawać się z maluchem to Jager zainterweniował. Na szczęście siła jego zwierzęcego autorytetu działała nawet na dzieci. Wciąż próbowały z nim pogrywać ale jego warknięcie zaraz stawiało je do pionu i uczyło granic. Ten lis granicę przekroczył. Złapał chłopaka za materiał koszulki na kołnierzu i niczym szczenię włożył w ręce kobiety.
- Jeśli chcesz spotkać rodziców nie możesz uciekać. Jak Ayase cię znajdzie jeśli wiecznie gdzieś będziesz biegał? Oczekujesz, że książę będzie szukał jakiegoś dzieciaka po całym mieście żeby mu powiedzieć "chodź, zobaczysz rodziców"? Co? No właśnie. Musisz być z opiekunką. I żeby mi to było ostatni raz.
Lekka groźba w głosie znów wywołała płacz, ale chłopczyk już nie protestował i pozwolił się nieść. Jager nie dawał się rozczulić takim maluchom. Jego serce... bliżej mu było do czerni niż bieli.
- Nie próbuj mnie teraz pouczać. Gdyby było po twojemu mały wkleił by się w ciebie, bo znalazł miękką kitę, zamiast robić co należy. Dzieciakom można pobłażać, ale nie należy naginać dla nich granic. Zasady zapewniają im bezpieczeństwo.
Tym razem to Ayase pogroził palcem. Coś czuł, że jeśli kiedykolwiek będą mieli maluchy to on będzie tym złym rodzicem...

Ayase założył ręce na piersi i patrzył na Jagera z wyraźnym wyrzutem.
- Dla naszego dziecka też masz zamiar być taki ostry? - spytał patrząc na niego groźnie.
- Jeśli tak, to lepiej się zmień, bo poważnie się zastanowię przed kolejna ruja. Lis też jest oburzony. - zakończył i fukając pod nosem ruszył przed siebie. Odechciało mu się przypraw, poszedł za to w kierunku słodyczy.
I nie myślał w tym momencie tylko o swoich potrzebach.