Kowboj

First topic message reminder :



Kowboj - X pochodzi z małego miasteczka, w którym wszyscy się znają. Swoją odmienną orientację ukrywał bardzo skrzętnie. Zgodził się na występ nago dla gejowskiego magazynu z sąsiedniego stanu przekonany, że dystans zapewni mu anonimowość. Niestety tak się nie stało. Magazyn trafił w ręce kolegów ze szkoły. X zauważył jak na lekcji przeglądał go Y, chłopak w którym się zawsze podkochiwał. Gdy zobaczył jego zdezorientowane spojrzenie uciekł. Uciekł z miasteczka, stanu. Uciekł żeby nie robić problemów rodzinie. Zamieszkał w dużym mieście i z pozującego do zdjęć stał się dziennikarzem. Duże miasto dało mu wolność w byciu sobą. Nikt nie oceniał go przez pryzmat upodobań seksualnych. Pewnego dnia poproszony zostaje o zrobienie reportażu w dziedzinie związanej z jego młodzieńczymi latami. Podczas niego spotyka Y, który wcale nie chce pozwolić by znów mu uciekł.

X - uciekinier - Amantis
Y - kowboj - Smok

Zacisnął mocno szczękę, aż mu zadrgały mięśnie na twarzy. Cholera,co za spostrzegawczy dupek.
- Szlag by cie. - warknął w końcu wysiadając z samochodu i nie oglądając się przez ramię ruszył w stronę swojego mieszkania.
Klucze miał w kieszeni.
Powinien nauczyć się być niemiłym, miałby wtedy dużo łatwiejsze życie.

Chris ruszył za nim. Grzecznie skłonił się sąsiadce. Alistair mu nie odpowiedział. Dało mu to tylko odpowiedź na to, że ... w coś trafił. Silver się bał. Tylko czego?

Kowboj był prostym facetem i chociaż przerażał go poziom poświęcenia dla kariery jaki przyjął Alistair to nie potrafił zrozumieć jego obecnych rozterek. Przecież to było dobre. Im było razem dobrze. Nie mieli innych zobowiązań, praktycznie byli wolni. Zachowywał się jednak jakby miał w szafie komplet trupów a nie garniturów.

Ali otworzył drzwi i cofnął się w tył by wpuścić pierwszego Chrisa. Miał przy tym nieprzenikniona minę, mieszkanie to był jego oczko w głowie.
Większość wolnego czasu spędzał właśnie tu, mówił że to jego jaskinia. Chował się w swoim małym raju, gdy było mu ciężko.
Pierwsze co zobaczył kowboj to była biel. Białe ściany, białe schody, białe meble. Puchaty, biały dywanik na drewnianej podłodze. Na drugi plan wysuwało się drewno w różnych odcieniach a na koniec kilka ozdób, które nadawały całemu pomieszczeniu przytulności.
- Nie mam się czego wstydzić. - powiedział wymijając Chrisa by wstawiać wode na kawę.
Kuchnia znajdowała się pod antresola, gdzie blondyn urządził sobie sypialnie.

Miał bardzo zadbane mieszkanie.
- Gdyby nie te bibeloty to powiedziałbym, że nikt tutaj nie mieszka. Masz prawie sterylnie czysto.
Takiego poziomu czystości nie dało się utrzymać na farmie gdzie wiecznie z dworu wpadał piach, kurz, brudni kowboje.
- Kawa?
Zaproponował i zaczął przechadzać się po mieszkaniu. Oglądał grzbiety książek i pamiątki.

W mieszkaniu blondyna nie było wiele pamiątek. Miał pojedyncze zdjęcia z pracy, jakieś selfie z Joe i.. Jedno zdjęcie z mamą.
Było oprawione w złota ramke i stało w samym centrum. Kiedy zobaczył, że Chris mu się przygląda przestał stukać kubkami.
- To moja mama. Pewnie jej nie pamiętasz. - powiedział opierając się o blat.
Kawa leciała do kubka z ekspresu, wypełniając całe pomieszczenie przyjemnym zapachem.
- Lubię jak jest tu tak czysto. Łatwiej mi się wtedy odprężyć.

Chris uśmiechnął się i delikatnie pogłaskał ramkę.
- Nie pamiętam już kiedy moja była tak uśmiechnięta i pełna życia. Niby wciąż ją mam, ale od lat pozostał tylko jej cień. Czekam aż przygotują dla niej miejsce w ośrodku. Powiedziałem już rodzeństwu. Trochę się burzyli ale jak im kazałem zabrać ją do siebie to zaraz stwierdzili, że to świetny pomysł. Czasami mam ochotę złapać własne rodzeństwo i przełożyć przez kolano jak bandę gówniarzy.
Odstawił ramkę na miejsce i podszedł do Silvera. Stanął tak by objąć go luźno ramionami
- Jestem bezpłodny, apodyktyczny, mam manię kontroli po zdradzie mojej eks i parę innych wad, do których wstyd się przyznać. Mimo, że wykrzyczałeś mi to wczoraj wciąż zdecydowałeś się ze mną spróbować. Nie pozostałem ci dłużny. Mieliśmy też wczoraj zajebisty seks. No i od rana próbujesz coś zrobić, a ja nie kumam za bardzo co. Więc teraz odpal swój kalendarz. Ustalimy jakoś nasze życie żebyś mógł poczuć w co się wpakowałeś.
Chris mówił z humorem w głosie. Chciał odejść od tematu rodziny bo obaj mieli w tej kwestii przejebane chociaż każdy inaczej. Powinni zająć się sobą. Po to tutaj przyszli.

- Próbuje się wywinąć, ale ty nie wiedząc czemu jesteś strasznie uparty. - fuknął mrużąc groźnie oczy. - każdy normalny już by sobie darował. - dodał chwytając w dłonie kubek z kawą.
- Chris, dobrze wiesz ze to nie wyjdzie. Jesteśmy zupełnie inni i to niemal w każdej kwestii. Lepiej zakończyć to teraz niż później, bo będzie bardziej boleć. - wyrzucił w końcu z siebie.

- Jeśli chciałeś się wywinąć trzeba było nie iść ze mną do łóżka. Mówiłem ci, że nie jestem jedno nocną przygodą. Ostrzegałem, że jak wchodzę to na poważnie. Zresztą wystarczy, że cię pocałuję, a zastanawiasz się jak ściągnąć mi spodnie. Mogę przyjeżdżać do ciebie w sobotę po schowaniu bydła. Będę wtedy koło 18. Akurat żeby zjeść razem kolację. Niedziela jest wolna od prac. Tylko karmienie i wypas. Pracownicy robią to sami. Mogę wiec zostać aż do poniedziałku rano, jak przełożę badanie bydła to nawet do wtorku. W czwartek widzę, że masz jakieś zajęcia po pracy. Pewnie ta twoja Joga co? Ale po nich mógłbyś do mnie przyjechać. W piątek masz tylko spotkania i to na późniejszą godzinę. Możesz na nie przyjechać ode mnie. W ten sposób widzielibyśmy się codziennie poza środą. Przynajmniej na początku.
Chris paplał i trzymał Alistaira lekko objętym. Czuł jego napięcie. Czekał na wybuch.

- Zaraz.. Jak to na początku? - powtórzył robiąc duże oczy. - Chyba trochę popłynąłeś. Ja mam też swoje życie, wiesz? Nie będę wszystkiego dopasowywać pod to żeby się z tobą bzykać. Seks był fajny, ale chyba przesadzasz. - powiedział czując panikę na myśl, że miałby tak bardzo uzależnić się od Chrisa.
- Czytałeś mój kalendarz? - syknął odstawiajac na bok kawę i odsuwając się od kowboja na wyciągnięcie ramion.

- Jak wyświetlacz się podświetla to widać najbliższe zaplanowane rzeczy. Dzisiaj jest czwartek. jestem po prostu spostrzegawczy. I ja nic nie mówiłem o seksie. To tylko o tym myślisz.
Chris stanął i skrzyżował ręce na piersi. Zaczynał mieć naprawdę dość. Alistair zachowywał się jak osoba chora psychicznie.
- Ludzie z zaburzeniami osobowości mają mniejsze wahania nastroju jak ty.
Palnął mało delikatnie.

- Słucham? - spytał nie wierząc w to co słyszy. Czy on właśnie nazwał go osoba chora psychicznie?
Przez chwilę go zatkało, ale gdy już już Otrzasnął się z szoku... Zamachnął się i spoliczkował Chrisa.
- Mówisz mi, że mam nie dawać wchodzić sobie na głowę a teraz mnie obrazasz? - syknął patrząc na niego z iskierkami złości w oczach.
- Co ty sobie wyobrażasz? - spytał kręcąc lekko głową. Wyminął go i ruszył schodami na górę, do miejsca, gdzie była jego garderoba i sypialnia.
- potrafisz zawrócić głowie, Collins. Ale potrafisz też wbijać paskudne szpile. - mruknął w połowie schodów.

- Jak śmiem? Jak ty...
Nie zdążył skończyć bo dostał w twarz. Aż się zagotował. Chris nie był jednak osobą która odpowiada przemocą. Swoją siłę wolał wykorzystywać mądrze. Oddanie Alistairowi z płaskiego byłoby zwyczajnie głupie. Zacisnął więc pięści i ruszył za nim.
- Nie będę chodził za tobą jak pies Silver. Sam chciałeś się bzykać zeszłej nocy a teraz ci odpierdala. Do niczego cię nie zmuszam. Od początku jestem z tobą szczery. Gram w otwarte karty. Tobie nagle coś strzeliło i zmieniasz zasady gry. Chcesz mnie, za chwilę nie chcesz, rzucasz się na mnie, a później odpychasz. Gdyby ktokolwiek zrobił to tobie powiedziałbyś, że ma nie po kolei w głowie, ale ja dostałem za to, że odważyłem się powiedzieć to tobie w twarz.
Podszedł do niego i chyba po raz pierwszy użył swojej przewagi siłowej. Złapał go za nadgarstek i drugim ruchem pod nogę i rzucił na łóżko. Zaczął rozpinać koszulę.
- Skoro pieprzenie się ze mną jest w porządku, ale związek nie, to pozwól, że zajmę się tym, do czego uważasz, że się TYLKO nadaję.

Z jękiem wylądował na łóżku. Co do cholery? Włosy opadły mu na twarz przez co przez chwilę nie widział co robi Chris.
- Pogi.. - zaczęła, ale widząc, ze ten zaczyna rozpinać koszule zaniemówił.
- Nie ma mowy. - warknął wstając z łóżka. Nie będzie się z nim teraz bzykał. Nawet jeśli Chris był w tym zajsbisty i z nikim innym nie było mu tak dobrze jak z nim.
- Nie będę się z tobą pieprzył!

- Więc o co ci kurwa chodzi!
Przestał rozpinać koszulę i też na niego krzyknął.
-Co ci nie pasuje co?! Zachowuję się normalnie to źle. Próbuję zachowywać się tak jak przywykłeś też źle. Zacznij kurwa mówić!
Widać było, że Chris naprawdę pogubił się w tym wszystkim co robi Alistair. Po pierwotnym machaniu łapami schował je w kieszenie wciskając w nie pięści.

Dlaczego tak bardzo uciekał przed Chrisem? Oddychając ciężko wpatrywał się w niego ze złością, która powoli z niego uciekała.
- Dlaczego tak ci zależy? - spytał, bo nie rozumiał czemu kowboj jeszcze sobie nie odpuścił. Przecież był dla niego okropny!
- Ja... Związki nie są dla mnie. Ja.. Mam swoje życie. Seks jest fajny, randki są fajne, ale codzienne zycie nie jest takie fajne. I... Ty chcesz poważnej relacji, która mi nie odpowiada. - wykrztusił w końcu, bo ja miał mu inaczej powiedzieć, ze przez to wszystko co w zyciu przeszedł był emocjonalnie rozbity? Miał wiele kompleksów, lęków i, gdy wychodził w tłum ludzi przywdziewał maskę.

- Nie odpowiada czy się jej boisz? Bo odniosłem wrażenie, że raczej to drugie.
Podświadomie czuł, że powinien teraz go przytulić i to zrobił. Podszedł i najzwyczajniej w świecie objął go. Pozwolił by schował twarz w jego rozpiętej koszuli.
- To, że koń jest początkowo krnąbrny i przestraszony nie oznacza, że nie może być najwierniejszym wierzchowcem. Daj mi czas żebym cię oswoił. Tylko nie rób mi fochów. Już lepiej na mnie krzycz. Bzdurą jest, że związki nie są dla ciebie. Nie wiem kto ci to wmówił. I codzienność jest najfajniejsza z tego wszystkiego co wymieniłeś.
Zaczął mu opowiadać o upartej kotce którą oswoił dawno temu. Ostatecznie przychodziła mu na kolana się wygrzać jak siedział na werandzie a wszystkich w koło drapała.

Zrobił duże oczy czując oplatajace go ramiona i dłuższą chwilę się nie odzywał.
Bał się, ze zadrży mu wtedy głos, a to byłoby oznaką słabości.
- Więc mowisz mi, ze jestem koniem.. Czy może kotem, bo sam już nie wiem. - powiedział w końcu poruszając się lekko w tym ciepłym uścisku.
Serce biło mu tak mocno, ze miał wrażenie, ze Chris wszystko słyszy.

- Hmmm chyba oba. Ogólnie do przestraszonego zwierzątka. Teraz jest normalnie. I co. Źle jest? Chyba nie. Bo widzisz, chociaż to wydaje się dziwne, to darcie ryja i przytulanie się jest normalne. Jest częścią bycia w związku. Co prawda ludzie zazwyczaj na początku wręcz nie wychodzą z sypialni... ale my chyba ten etap przeszliśmy szybko i utknęliśmy od razu na docieraniu się. Grunt to nie panikować i rozmawiać. To co, idziemy po tą niewypitą kawę i przytulać się na kanapie czy do łóżka? Bo nie wiem jaka forma zgody ci teraz odpowiada.
Mówił wciąż kowboj starając się trochę rozgonić smutki dziennikarza.

- Nie jestem przestraszonym zwierzątkiem. - burknął odsuwając go od siebie na wyciągnięcie ramion. Posłał mu ostre spojrzenie spod rzęs. A potem wypuścił ze swistem powietrze z płuc, bo Chris wcale nie patrzał na niego jak na wroga. Miał miękkie spojrzenie i tym znowu wtrącił blondyna z równowagi.
- Kawa. - powiedział by przerwać kłopotliwa dla niego ciszę.

Wziął go za rękę i pociągnął w stronę schodów. Puścił dopiero kiedy musiał bo inaczej spadli by obaj. Później z kawą przenieśli się na kanapę gdzie znów objął go i nie pozwolił zapomnieć o swojej obecności i bliskości.
- Teraz bez paniki. Skoro ja mam nie patrzeć na twój kalendarz to wyjaśnij mi jak ty to widzisz.

- Wcale tego nie widzę. - obdurknął, ale gdy mężczyzna w karcącym geście ścisnął go mocniej jęknął cicho i dodał:
- Może na początek spotkania dwa razy w tygodniu? - spytał, bo mimo ze byłby w stanie spotykać się z nim częściej to wolał ograniczyć ich randki do minimum.
- To i tak dużo. - dodał kiwając przekonująco głową.

- Plus cały weekend. Możesz przyjeżdżać do mnie, albo ja będę tutaj zjeżdżał. No jeszcze możemy zaszyć się w samotniku, ale nie wiem czy wytrzymasz bez tych swoich... insta, ćwierków i innych.
Spojrzał na niego surowo. Dużo, dla niego dużo byłoby gdyby nagle mieli siebie non stop.
- Godzinę temu udowodniłem ci, że masz w kalendarzu tyle miejsca żeby widywać się ze mną codziennie poza środą. Nie zamierzam się do ciebie wprowadzać. Na to trochę za szybko. Pamiętaj jednak, że już mi żona przyprawiła rogi i jestem przewrażliwiony i zazdrosny. Im mniej będziemy się widzieć tym bardziej będę bombardował cię wiadomościami i telefonami. Zdzierżysz to?
Ostrzegał, wiedział w końcu, że dostawał na głowę i już był zazdrosny absolutnie o wszystko.

- To już są cztery dni. - powiedział marszcząc brwi. Założył ręce na piersi i spojrzał na niego z wyzwaniem.
- Nie jestem twoją żona. I nie mogę zajść w ciążę. Albo mi zaufasz, albo zablokuje twoj numer. - zdecydował, bo na myśl ze miałby dostawać sto tysięcy wiadomości w ciągu dnia robiło mu się słabo.
Tylko nie to.

Chris wybuchnął śmiechem.
- Dwa dni w tygodniu ja będę przyjeżdżał tutaj. Jeden dzień ty wybierz. Drugi to piątek. Randka w twoim miejskim stylu. Możesz mnie nawet zabrać do klubu. W sobotę spakujemy się i pojedziemy do mnie. W niedzielę wieczorem albo poniedziałek rano wrócisz sobie do miasta. Chyba, że nie będziesz chciał i zdecydujesz zostać.
Wyszczerzył się.
- Sms rano na dzień dobry i telefon wieczorem. Pamiętaj, że ja też pracuję więc nie będę pisał wiadomości co pięć minut. No i w odróżnieniu od ciebie ja mogę być poza zasięgiem.
Odwrócił się i spojrzał mu w oczy tym razem poważnie.
- Jeśli wyczuję, że coś się dzieje spakuję dupsko i przyjadę tutaj. Ali, z niczym nie będziesz musiał walczyć już sam. Okej? Spójrz mi w oczy i powiedz, że rozumiesz.

Ali zaczął liczyć to co mówił Chris na palcach i nie wiedząc jak to możliwe w rezultacie wyszło mu pięć a nawet sześć dni w tygodniu. Potrząsnął głową, co on tak nim kręci? Za dobrze sobie radził z ujarzmianiem go, naprawdę był podobny do przestraszonych zwierzątek?
Podniósł na niego wzrok, gdy go o to poprosił, by szybko tego pożałować. Cholera.
- Co miałoby się złego dziać, Chris? - spytał słabo, bo miał wrażenie, ze ten kowboj czyta z niego jak z otwartej księgi.