Wpadka księcia

First topic message reminder :

Wpadka księcia - Dwie zwaśnione nacje planują zakończyć waśnie za pomocą małżeństwa swoich niekoronowanych dzieci. Przed księciem X staje orszak pięknych istot. Wszystkie one są potomkami obecnego władcy. Bez wahania wybiera on Y przekonany, że jest on kobietą. Jakież będzie jego zdziwienie gdy w noc poślubną okaże się, że niezwykle urodziwy osobnik jest mężczyzną


Tygrys - Smok
Lis - Amantis

Wyskoczył z łóżka i nastroszył futro. Jak on się znalazł ponownie w łóżku? I czemu nie obudził się, kiedy był tulony przez tego wielkiego kocura?
Szczeknął za nim pokazując zęby i by ukryć swoje uczucia czmychnął pod kołdrę. 
Tam było ciemno, ciepło i nikt go nie widział. Dopiero wtedy zmienił się w dwunożną formę i z zarumienionymi policzkami analizował to co się przed chwilą zdarzyło. 
Nikt wcześniej nie spędził z nim nocy tuląc go do siebie i usypiając, a życiu by nie powiedział, że po takich zabiegach obudzi się taki zrelaksowany i wypoczęty. Czemu Czarny to zrobił?

Jager za to zachowywał się jakby nic się nie stało bo... nic się nie stało. Był grzeczniejszy od niemowlęcia. Po śniadaniu zaprosił go żeby razem z nim przeszedł się po ogrodach.
- Przecież się na ciebie nie rzucę. Widzę, że smakują ci niektóre z naszych słodyczy. Pokażę ci z czego są zrobione.
Zachęcał sam zajadając się oczywiście mięsem.

- Akurat. Wcale ci nie wierzę. - Prychnął na niego. Dzisiejszego dnia usiadł już na krześle, bo tyłek nie bolał go jak wczoraj.
Nalał sobie szklankę soku, który zachęcił go do wypicia swoją nietypową barwa.
- Co to? - spytał wąchając ciecz zanim przystawił szklankę do ust. Tak go zaskoczył pozytywnie smak, że aż mu się pojawił ogon i uszy.
Pycha. 
Zerknął na Jagera oczekując wyjaśnień odnośnie soku.

Jager postanowił tym razem zagrać na kociej ciekawości
- Pokażę ci. - Zaoferował ponownie nie odpowiadając na pytanie. Służącemu również gestem kazał być cicho. To była jego zabawa z liskiem. - Cieszę się, że smakuje ci nasze jedzenie.
Dodał i przyglądał mu się przez chwilę. - Jeśli ci czegoś brakuje to powiedz. Głównie goszczą tutaj koty, ale jeśli nie będzie to nic nieosiągalnego to postarają się to przygotować.
Książę mimo ciągłych fochów chłopaka zdawał się być nad wyraz uprzejmy.

A to wydawało się lisowi podejrzane. Zakołysał biała kitką na boki i spojrzał na  niego uważnie spod rzęs. W lisim królestwie trzeba było być ciągle czujnym, bo lisy uwielbiały kawały. 
Co jeśli książę też nie jest taki miły bez powodu?
- Nie ma ryb. - powiedział w końcu, bo i dzisiejszego dnia mu tego brakowało.
- Lubię ryby i kurczaka. Inne mięsa mi nie smakują. - dodał, bo stwierdził że wolałby jeść to co lubi. Jeśli już musi tu być cały miesiąc..

Uniósł brew w zdziwieniu. Tygrysy też jadły ryby jednak wolały na nie same polować. Nie miał pojęcia, że lisy też je jadły.
- Jeśli chcesz to udamy się nad staw. Będziesz mógł sobie upolować kolację a przy okazji się schłodzić.
Tygrysy kochały wodę jako jedyne z kotów. Pozostałe wolały jak ich futro było suche.
- Chętnie popoluję razem z tobą. Myślę, że miło będzie spędzic trochę czasu razem bez... przekomarzanek.
Zaproponował.

- I nie będziesz narusza mojej przestrzeni osobistej? - spytał unosząc brew do góry ciągle szukając jakiegoś postępu.
Co on się tak do niego przyczepił. Ciągle za nim chodził, zagadywał go i znajdował im zajęcia, że nawet nie miał czasu poczytać książek. 
- Mówiłeś już ojcu i bratu o twojej pomyłce? - spytał, by odpędzić myśli od zastanawianiu się nad samotnością.
Był ciekaw ich reakcji, czy wpadli w gniew tak jak Czarny?
- Jestem pewien, że rodzeństwo nie da żyć po takiej wpadce.

- Chyba, że postanowimy złapać tą samą rybkę.
Jager nie chciał żeby chłopak był samotny. Był w obcym miejscu. Z obcymi ludźmi. Chciał żeby jak najłagodniej przeszedł tą zmianę.
- Nie. Spotkamy się z nimi razem po powrocie. Miesiąc jest również moją wolnością od obowiązków. Nie zamierzam jej sobie skracać.
Słysząc jego kolejny komentarz przekrzywił lekko głowę.
- Dlaczego? Nie... Chyba masz zupełnie inne doświadczenia rodzinne jak ja...
Zauważył już wcześniej, że jego rodzina nie przypominała tej lisiej.

Chciał mu dokuczyć, a to on wybił go z rytmu. I teraz to lis nie wiedział co powiedzieć, więc uznał że rozmowy nie było i wrócił do jedzenia.
Nie chciał rozmawiać na temat swojego rodzeństwa. Bo niektóre koszmary nawiedzały go w nocy właśnie przez nich. 
Zakołysał nerwowo ogonem na boki. 
- Jest tu biblioteka? - spytał jakby tematu wcześniejszego nie było.

- Była ale nie jakaś bogata. Z tego co pamiętam najwartościowsze książki są już w naszej królewskiej bibliotece. Zaprowadzę cię po polowaniu.
On sam od książek wolał ćwiczenia w walce i polowania. Odbijało się to zresztą w jego sylwetce na której nie było miejsca gdzie nie było by twardego mięśnia. Dla Jagera nauka i czytanie było obowiązkiem, którego nie lubił. Raporty, mapy, historia i inne rzeczy. Lepiej uczył się z doświadczenia, opowiadań jak z teorii.

- Okey. - odpowiedział opuszczając wzrok na jedzenie. Zdziwiło go, że tu rodzina trzyma się razem. Lisy często decydowały się na życie z dala od swoich, bo te ciągle między sobą walczyły i dokuczały sobie nawzajem.
A najsłabsze ogniwa, takie jak Ayase, miały jeszcze gorzej.
- Co robisz na codzień w królestwie? - spytał ciekaw jak wygląda tam codzienność dowódzccy wojsk.
Biją się? Trenują? Zastanawiają się komu dokopać?

Uniósł brwi. O proszę. Lisek chciał się czegoś o nim dowiedzieć...
- Wstaję i zaczynam od porannej musztry i ćwiczeń. Posiłek jemy zazwyczaj razem. Jest to czasami jedyna okazja żeby porozmawiać. Później rozchodzimy się do swoich obowiązków. Zmuszają mnie do odbębnienia tych wszystkich papierowych pierdół. A wieczorami jeśli nie ma żadnych spotkań na szczycie to znów trenuję. Czasami wyjeżdżam na parę dni żeby odwiedzić posterunki. Stanowisko nudne ale robota już nie. A ty? Jak spędzasz swoje dni?

- Jestem najmłodszy, o drobnej budowie ciała i moja forma pośrednia jest.. Ładna a nie straszna, więc.. Uczę się. Po trochu wszystkiego co mnie zainteresuje. Jeśli czegoś nie rozumiem pytam nauczycieli. A w wolnej chwili czytam książki. - powiedział, bo to przecież nie była żadna wielka tajemnica.
- Podejrzewam, że w przyszłości byłbym jakimś nauczycielem albo doradca. Byłbym, gdyby nie twój beznadziejny gust. - mruknął opierając głowę na ręce. Zakołysał ogonem na boki. Tak naprawdę to on po prostu był. Żył tak żeby nie być ciężarem i jeszcze moc być w przyszłości przydatnym.
Robił wszystko żeby być zauważonym, żeby ktoś go docenił. Jednak mimo jego starań, rodzeństwo patrzało na niego z góry.

- Nasz zestaw uczonych jest dość okrojony ale kręcą się zazwyczaj w koło Madnesa. On chyba ma największy łeb w naszej rodzinie. Radzę ci jednak nie wchodzić do jego maszynowni. Panuje tam taki bajzel, że sam o mało nie stracił dwukrotnie życia. Osobiście go odkopywałem z gruzowiska dziwnych przyrządów. Obawiam się, że wśród naszych nikt szybko lisowi nie zaufa w kwestii doradzania. Rozumiesz... wasze pułapki i psoty... dały się w kość nie tylko nam.
Jager paplał tak dalej opowiadając chłopakowi o zamku, jego medykach, magach, nauczycielach i historykach. W między czasie wyszli na dwór i skierowali się w stronę owocowych drzew do których zobaczenia nakłaniał go z rana. Sprytną pogawędką spędził z nim w ogrodzie prawie całe przedpołudnie. Gdy zrobiło się nieznośnie dla lisa ciepło wziął go nad staw w którym pływały ryby.
- Kto pierwszy złapie 10 wygrywa
Rzucił mu wyzwanie i sam wpadł do wody.

Już wiedział, że arbuzowy to jego nowy ulubiony owoc. Tak sądził przez kilka minut, nim Jager dał mu spróbować mango. I wtedy już całkiem przepadł. Gdyby był kotem, jak nic by zamruczał.
Lisek widząc, że ten rzuca mu wyzwanie przewrócił oczami i też zmienił się w zwierzę. 
Tyle, że on nie wskoczył od razu do wody, w przeciwieństwie do tygrysa, nie polował w głębokiej wodzie. 
Stanal na kamieniu i obserwował krystalicznie czysta taflę wody. Czekał na odpowiedni moment by złapać w pazury pływające nieopodal rybki.

Początkowo było mu prawie szkoda Ayase i chciał mu trochę rybek nagonić. Instynkt łowcy wygrał jednak. Jedna za drugą jakoś tak same wpadały mu w łapki i lądowały na kupce wystarczająco daleko od brzegu by nie wróciły do wody. Dużo szybciej od Lisa dobił do 10 Sztuk i usiadł na brzegu. W ludzkiej formie, mokry od wody wyglądał jak młody bóg.
- Wygrałem
Oznajmił ale nie przeszkadzał chłopakowi w zabawie.

- Jesteś kotem. Lisy rzadko polują na ryby. - Prychnął wracając do pół ludzkiej pół zwierzęcej formy. On miał tylko trzy, ale tyle mu wystarczyło.
Siedział na kamieniu mocząc nogi w chłodnej wodzie, co było ulga po tak męczącej wędrówce w upał. 
- Nie jestem niedźwiedziem, żeby specjalizować się w połowach ryb. - zamruczał wyrzynając włosy z nadmiaru wody.
Jesli Jager wyglądał jak młody bóg, to białowłosy Ayase przypominał nimfę wodna. 
Z taka drobna sylwetka i buzia laleczki, naprawdę wyglądał jak samica. Nic dziwnego, że tygrysy się nabrały.

Tym razem Jager nie pohamował się. Przesunął się bezszelestnie i usiadł tak, że chłopak znalazł się między jego nogami. Przytulił go do swojej piersi.
- Dlaczego tak bardzo uciekasz od mojego dotyku? Przecież to miłe mieć kogoś obok.
Zapytał szczerze zainteresowany. Poza obejmowaniem go w pasie i otaczaniem swoim ciałem nie robił w sumie nic zdrożnego. No może sam fakt, że był pół nagi był dla lisa zdrożny.

Drgnął i spojrzał na niego zaskoczony pytaniem.
- Bo.. Nie lubię jak ktoś mnie dotyka. - odpowiedział, bo jak miał mu powiedzieć, że jeśli ktoś go wcześniej dotykał to nie robił tego z dobrymi zamiarami..
Praktycznie nie znał Jagera i nie wierzył w to, że ten kot zamierza o niego zabiegać tak długo, aż odda mu swoje serce. 
Że jest nim szczerze zainteresowany i jedyne czego oczekuje to tego, żeby odpowiedzieć mu tym samym zainteresowaniem.

- To... kłamstwo. Dlaczego mnie okłamujesz? Czego się boisz Ayase? Nie, dobra, nie musisz mówić. Zrobisz to jak sam będziesz gotów. Zrozum jednak, że to nie jest lisie królestwo i tutaj życie wygląda inaczej. Zabiorę ryby żeby je przygotowali. Trafisz s powrotem prawda?- Pocałował go krótko w szyję zaraz pod uchem. - Przywykniesz do mojego dotyku i obecności. Do zobaczenia na kolacji. I nie uciekaj ode mnie gdy przychodzę do twojego łóżka. Robię to żebyś czuł się bezpieczny.
Wyszeptał po czym ugryzł go lekko w ucho. Znów bezszelestnie się podniósł i odszedł. Nie opuścili strefy zamku więc wiedział, że nie ucieknie. Gdyby nie wrócił do kolacji... znajdzie go. Wziął ryby i ruszył w drogę powrotną.

Zacisnął usta w wąska linię, nie spodobało mu się, że nie uwierzył w jego słowa. Bo Ayase sam starał się w to wierzyć. Tak było znacznie łatwiej.
- Wcale się nie boję. - zaprotestował słabo, ale Jager nawet tego nie skomentował.
Słysząc te wszystkie słodko-gorzkie obietnice poczuł dreszcz biegnący wzdłuż kręgosłupa. Lisek powoli miekkł, zmęczony ciągłymi ucieczkami i pokazywaniem zębów, co dawało Jagerowi większe pole do popisu.
Łatwiej było dotrzeć do serducha albinosa, gdy ten nie chował się po jaskiniach i norach. 
Wiedział już, że nawet jeśli nie wróci na czas to Czarny go znajdzie, więc po godzinie relaksu ruszył w stronę zamku. To także był już jakiś postęp.

Uśmiechnął się widząc jak wchodzi do jadalni.
- Po kolacji zabiorę cię do tej biblioteki. Może znajdziesz coś co cię zainteresuje.
Jager niechętnie pozwoli na to żeby chłopak zakopał się cały miesiąc w książkach... Jeśli jednak w ten sposób uzyska trochę spokoju ducha... Kiwnął na służbę i zaczęły wjeżdżać świeżo smażone ryby. Jager wolał czerwone mięso, ale ryby i ptaki były dobre raz na jakiś czas. Po posiłku zabrał go do biblioteki wykutej w skale. Dosłownie wykutej. Na skalnych półkach położone były deski, a na nich stały tomy. Widać było, że było ich tutaj kiedyś dużo więcej. Teraz jednak zostało może z 10 % zbiorów. Przez skalne okna i świetliki w skosach wpadało sporo światła nawet jak na tak późną porę.

- Ojej. - powiedział cicho nieco nieśmiało wchodząc do środka. Biblioteki zawsze go uspokajały. Były takie kojące, ciche i majestatycznie.
A do tego ten zapach książek. 
Wyciągnął głębiej powietrze nasycone zapachem pergaminow, kartek papieru i kurzu. Tak. Teraz czuł się jak w domu.
Podszedł do pierwszego lepszego regału chcąc odkryć tajemnice, które skrywaja te ciężkie tomy. Całkiem zapomniał o Jagerze o tym  gdzie się znajdował i, że królestwo tygrysow może chcieć jego śmierci za to oszustwo.
Był jak zaczarowany.

Książę obserwował go z zainteresowaniem. Wyraz twarzy chłopaka i jego nastrój wręcz diametralnie się zmieniły. Pozwolił mu szperać. Nawet podszedł i zabrał od niego parę tomów bo naręcze zaczynało robić się pokaźne i bał się, że Ayase się pod nim przewróci.
- Wrócisz tu jutro. Jest cały miesiąc... Nie musisz wziąć wszystkiego dzisiaj. Zaniesiemy to do twojej sypialni. - Zaoferował. Tam mógł odpalić chociaż świeczkę. Tutaj groziło by to pożarem w tym cholernym kurzu.

- Miesiąc to niewiele. - powiedział biorąc jeszcze dwie książki, kiedy mąż odciążył go. Wziął książki, które mogły pomóc mu rozjaśnić niektóre sprawy.
Na przykład takie o ciąży, która nigdy specjalnie się nie interesował, bo nie sądził, że mogłaby ona go dotyczyć.
- Ta biblioteka jest niesamowita. - mruknął w końcu wyciszony i wyglądający na szczęśliwego. Nawet uszy i ogon zniknęły. I przestał co rusz sprawdzać czy Jager nie planuje na niego skoczyć i wykorzystać.