Gang Smoka

First topic message reminder :

Całkiem normalne senne miasteczko, położone wśród gęstych lasów obfitujących w zwierzynę. 
Dobra, może nie całkiem normalne. Prawie połowa mieszkańców wieczorami przywdziewa skóry i wsiadają na swoje wyjące bestie. Nie zmienia to jednak faktu, że w sumie...Żyją sobie spokojnie. Do czasu. Do ich poukładanego życia wkracza banda narwanych dzikusów . Nie są oni bynajmniej pokojowo nastawieni, zachwyceni nowym miejscem postanawiają zagarnać miasteczko dla siebie. 
Rodzina X prowadzi knajpkę, do której wpadają mieszkańcy po ciężkim dniu pracy. Jak by tego było mało są synami zmarłego szefa Blackvillage, przez co uznawani są za przywódców. 
Kiedy wrogi gang wpada do knajpy, żądając wydania ich bosa, X zostaje zauważony przez Y - szefa szalonej bandy. Słodki chłopaczek przyciąga uwagę mężczyzny.

X - Amantis
Y - Smok

Wiedział jaki był cel ubrania się ale.... tak wyglądał równie seksownie jak na go... w jego koszuli. Uśmiechnął się więc tylko drapieżnie. Chwilowo jego zapędy zostały zaspokojone.
- Nie dosypie bo piszesz z mojego telefonu. Potraktuje to jako żarcie dla mnie, a na to się nie odważy. I zapisany jest Taylor Sweet. Nie patrz się na mnie w ten sposób. Naprawdę tak się nazywa. Wiem, że jego morda tego nie mówi. Nawet nie próbowaliśmy go tak wołać. Dla mnie dopisz bułę z kebabem. Będzie wiedział o co chodzi.
Wciągnął go na łóżko tak żeby widzieć co pisze.
-Ble. Dobra, dopisz jeszcze... - Podyktował mu małą litanię zupełnie innych rzeczy i napojów. -Uwierz mi, że po bzyknięciu rudego i sprzątaniu baru jest na pewno nieszczęśliwy. W sumie cieszę się, że on to zrobił. Rudy za długo się o to prosił. O i może paczkę gumek i żel? Zużyliśmy wczoraj wszystko.

Przywalił mu w ramię słysząc ostatni tekst, tyle że to zabolało bardziej jego niż Ivana.
- Ałaaa, z kamienia jesteś? - spytał z wyraźnym wyrzutem i dla siebie też wziął kebaba i ciastka i yerba mate z lodówki i batoniki i chipsy i jeszcze gumę do rzuciła. Przyglądał się wiadomości ze zmarszczonymi brwiami. Czegoś mu tu jeszcze brakowało.
Dopisał jeszcze podpaski i pięć maseczek na twarz.
Widząc minę Ivana znowu wzruszył ramionami.
- Myślę, że Sweety też będzie się źle czuł wybierając podpaski. Nikt nie lubi tego robić. Nawet łaski.
- Rudy? A on nie jest taki turbo hetero?

O mało nie parsknął śmiechem.
- Rudy? On miał ból dupy, bo ciągle go ganiliśmy, że jest gówniarz wielki i mu nie wolno co najwyżej ręką może się pobawić. Później zaczęło go tak swędzieć, że prawie oddał się jednemu z naszych po dragach. Po tej akcji było pewne, że ponieważ leci na facetów, a oni mu wiecznie mówią NIE, w sumie z mojej winy bo był gówniarz, to teraz nienawidzi gejów bo im się mówi TAK. Głębsza sprawa. Myślę, że po wczoraj mu przejdzie. Tylko Tylor będzie miał przesrane bo to naprawdę napalony gnojek.
Zaczął znów całować szyję chłopaka bo jego zdaniem sama się o to prosiła. Uwielbiał dotykać Kimmiego i chociaż nie przyznał by się do tego za żadne skarby nie chodziło tylko o jego tyłek.

- A.. Więc był zazdrosny. - powiedział jakby to wszystko wyjaśniło. - Hey, łaskoczesz. - zachichotał, bo broda mężczyzny podrazniła delikatna skórę.
- Pilnowałeś? Przecież dzieci z tego nie będzie. - parsknął zasłaniając mu usta ręką, żeby mu przerwać pieszczoty od których włosy na karku stawały mu dęba.
- Mam nadzieję, że nie będzie go podrywał przy mnie, bo i tam mam traumę po wczorajszych widokach...i odgłosach. - aż się wzdrygnął na samo wspomnienie. Ani Taylor ani Rudy nie byli według Kima atrakcyjni, więc nie kręciło go oglądanie ich amorow.
Wziął telefon Ivana i dopisał jeszcze " Tylko migiem! Czemu cie tu jeszcze nie ma?! “
- Głodny jestem...

Widząc jak sobie poczyna z jego telefonem prawie parsknął śmiechem. Kimmy ewidentnie próbował pomiatać jego ludźmi i nawet sobie z tego nie zdawał sprawy.
- Chodź tutaj. Twój tyłek powinien być przy mnie.
Przyciągnął go do siebie by obaj położyli się na boku w łóżku. Nie. Ivan nie dobierał się do chłopaka. Zwyczajnie rozkoszował się lenistwem. Posiadanie przy boku słodkiej istotki jak Kimm tylko było bonusem do lenistwa. Gdy rozległo się pukanie okrył ich ruchem ręki i schował pod pościelą.
- Czego.
- Szefie, bar ogarnięty. Ale... rudy... Baron mówi żeby lepiej go do szpitala zabrać. - Zaczął nieśmiało Szpila. On stał wczoraj na warcie przed barem więc był trzeźwy jak skowronek i jeden z nielicznych w pełni na chodzie.
- To to zróbcie. Coś jeszcze? Zamierzam się dzisiaj opierdalać więc nie przeszkadzać mi z pierdołami.
- Nie. Przekażę reszcie.
- Zawołaj jeszcze Barona i wpuść Tylora bo ma nam przynieść żarcie. S.J. został u rodziny?
Mężczyźni wymienili jeszcze parę zdań przy czym Ivan cały czas przytulał do siebie chłopaka jak pluszowego misia trzymając za pośladek by przypadkiem nie próbował się nawet przesunąć.
Po Szpili chwilę później pojawił się Baron. Lobos wypytał go o chłopaka. Wyglądało na to, że chłopcy poszli za ostro ubiegłej nocy. Zdążyli wyjaśnić sobie wszystko gdy pojawił się w drzwiach Tylor z torbami.
- Napoje mam jeszcze na pace. Zaraz przyniosę.
Wysapał i zniknął bo widząc Barona i Ivana razem czuł kłopoty. Dopiero wtedy Kimmy mógł się uratować od zaborczych ramion swojego męża. Ten nie przejmując się nagością podszedł do toreb i podał chłopakowi jego zamówienie.

W szpitalu? Bogowie, to co oni wczoraj odwalali? Idealnie wyregulowana brew powędrowała do góry. No nie możliwe. Chcę się z nim polenić? Tak po prostu? To mogło być.. Przyjemne.
Trochę spiął się, gdy do pokoju weszli jego ludzie.
- Goście w sypialni a ja w pizamie i bez makijażu. - zamruczał nieco marudnie, przygładzając odruchowo włosy. Oczywiście to z tym makijażem to był taki żart, kto znał Kim ten wiedział że on akurat nie potrzebuje upiększaczy.
Jęknął i zakrył oczy, gdy Ivan bez pardonu Wstał i pokazał wszystkim swoje klejnoty i silne pośladki.
- Matko, ty to nie masz w ogóle wstydu. - burknął dalej zakrywajac oczy, mimo że widział i czuł to nagie ciało cała noc.
Bardzo chciałby zobaczyć jak Baron z Ivnem Wrzeszcza na Taylora.
- Zawsze wysyłasz kochanków do szpitala? I to jeszcze nieletnich? Czy nie powinno się ciebie gdzieś zamknąć czy coś? - powiedział prowokacyjnie na widok Taylora, wiedząc że ten nie będzie na niego warczał przy Lobosie.

Wszyscy panowie w gangu widzieli gołą dupę Ivana co najmniej raz. Ci którzy budzili go rano nawet częściej. Zwyczajnie ich szef nie czuł zagrożenia. Potrafił pieprzyć się z kimś i prowadzić całkiem sensowną dyskusję wydając polecenia. Nic więc dziwnego, że biedny rudy tak cierpiał.
Tylor pojawił się znów i wręcz zmalał po chwili. Najpierw swoje zaczął Baron na temat bezpiecznego seksu, nieletnich i zachowywania się jak dzikie zwierzę. Później Ivan. Bo przecież kumpel ma doświadczenie z facetami większe od niego i nie raz rozdziewiczał chłopców i co to kurwa miało być. Ogólnie solidne mycie uszu w rynsztokowym wydaniu. Na koniec Tylor miał zabrać się z chłopakami do szpitala i pilnować młodego aż nie dojdzie do siebie. Gdy w przerwie między jedną litanią a drugą padł komentarz Kimma to mężczyzna nawet nie spojrzał na niego coraz silniej wpatrując się w swoje buty. Później zaczął swoją obronę.
- To nie moja wina. Gówniarz chciał się zacząć nabijać na coś w kuchni jak powiedziałem, że za użycie kutasa to tymi go odstrzelisz.
- I dziwnym kurwa trafem zacząłeś go jebać pod ścianą.
- To nie tak...
- Oszczędź szczegółów. Ućpałeś pół wioski. Przyrost naturalny wzrośnie jak chuj. A przy tym zaliczyłeś nieletnią dupę rudego. Nieważne jak był napalony. Szpila już dzwonił do prawnika. Będą mieli historyjkę dla młodego. Od tej pory pilnujesz jego dupy lepiej jak swojej własnej i mojej. JASNE.
- Taaaa. - Próbował jeszcze coś powiedzieć ale parę ostrych słów zamknęło mu usta. W końcu wyszedł. Ivan wszedł do łóżka a Baron skupił uwagę na chłopaku.
- Z tobą wszystko w porządku? - Zapytał Kimma.

Kimmy nie mógł ukryć swojego uśmiechu widząc jak dwóch mężczyzn wdziera się na Taylora. Nawet nie przeszkadzało mu, że tak przy tym bluzgają.
Ha. Dobrze mu tak.
Zwiał przed ramionami Ivana, bo było mu głupio tak przy Baronie się obściskiwać. Słysząc, że ten zwraca swoją uwagę na nim przestał skupiać się na tym, żeby uniknąć ust męża i spojrzał na lekarza.
Ten moment nieuwagi sprawił, że znowu był bardzo, bardzo blikos przy Lobosie. Jego oddech załaskotał go w policzek.
- Nic z czym sam nie dałbym sobie rady. - odpowiedział w końcu. - Ivan to nie Taylor. - zamruczał tonem sugerujacym, że Lobos jest dużo mądrzejszy od Taya. Nie zdawał sobie sprawy, że w ten sposób broni męża.

Słowa chłopaka wywołały uśmiech na ustach ciemnoskórego medyka. Skłonił się dworsko i wyszedł zamykając drzwi. Chłopak nawet nie wiedział jak bardzo mijał się z prawdą. Gdyby na arenie nie osłonił brata nigdy nie zyskał by u Lobosa szacunku, a tym samym jego pierwszy raz mógł by się skończyć śmiercią. Ivan potrafił być jeszcze bardziej brutalny jak Tylor. Kimmy miał odwagę by osłonić brata przed śmiertelnym ciosem i tym zachowaniem zyskał sobie inne względy u szefa gangu. Dzięki temu nie skończył już po 1 dniu jako pojemnik na spermę z krwawiącym odbytem i jelitami na wierzchu.

Te wszystkie okropne rzeczy nie dotyczyły w tym momencie Kimmiego. On mógł poczuć stabilne oparcie w twardej wyrzeźbionej klatce swojego męża i ciepło jego objęć. Dla niego Ivan stał się mężem przez duże M. Ugryzł kawałek jego kanapki i mruknął.
- Dobre, ale nie tak jak moje. Mogę o coś zapytać? Dlaczego akurat koń?
Miał na myśli oczywiście jego prezent urodzinowy. Podsunął mu swój kebab żeby spróbował jego sosu.

- Aaahh, ostry! - powiedział wytykając język i wachlując się ręką. - Co ty, gardło też masz ze stali?
Spytał patrząc na niego ze zmarszczonymi brwiami.
- Dziadkowie mieli konia, jak byłem mały . Bawiłem się z nim całymi dniami. Zdarzało mi się zasnąć w stajni. - powiedział opierając policzek o jego ramię. Już było wiadome czemu miał do niej taki sentyment. - Potem zaczęły się problemy finansowe, bo leki były strasznie drogie, i trzeba go było sprzedać.
Zamilkł. Pamiętał, że przepłakał wtedy pół nocy.
- Nie sądziłem, że naprawdę kupisz konia. - wyznał nieco niechętnie. - Tak powiedziałem, bo w sumie to.. Tylko to mi przyszło do głowy.
Sięgnął po swoje picie i zamieszał w nim słomką.
- A ty? Nie masz jeszcze czegoś co chciałbyś mieć? - spytał spoglądając na niego spod rzęs tymi pięknymi ślepiami.

- Nie. Jeśli czegoś pragnę to to sobie biorę, kupuję, kradnę, A jeśli czegoś nie mogę wziąć to z tego rezygnuję.
Ivan od małego mógł mieć jedną rzecz. Matczyną miłość. Reszta była bądź nie. Jeśli chciał motor to go kupował. Jeśli chciał kobiety to ją brał. Jeśli nie mógł czegoś mieć za pieniądze to brał to brutalną siłą albo kradł. Nie mógł mieć za pieniądze miłości ale mógł mieć seks. Dlatego tak dziwnym było to, że pragnął od Kimma czegoś więcej. Miał go w końcu. Kiedy chciał i jak chciał. A jednak zrezygnował z seksu na jakiś czas żeby co? Przekonać go do siebie?
- Zrobię piwo dla ciebie. Pomogłeś mi na to wpaść więc połowa zysku będzie twoja. - Objął go ciasno. - Jak to dobrze przemyślisz, to następne koniki kupisz sobie sam. Nie patrz taki zdziwiony. Pamiętasz jak kazałem ci próbować różnych piw z lemoniadą? Mam na to pomysł. Twój mąż jest też biznesmenem Kimmy. Nie tylko gangsterem.
Opowiadał mu trochę o swoim legalnym biznesie i dochodach. Chłopak mógł się domyślać w końcu gotówka na samochód nie wzięła się znikąd. Gdy zjadł pierwszy znów zaczął dotykać go w różne miejsca. Mniej lub bardziej intymne.

- Poważnie? Da się zamknąć to w puszce albo butelce, tak żeby było smaczne? Bo wiesz, można też łączyć z lemoniada arbuzowa albo malinowa. - powiedział wyraźnie podekscytowany tym, że jego pomysł spodobał się komuś takiemu jak Lobos.
- A co ja miałbym robić z tymi pieniędzmi? - spytał marszczac znowu brwi. Przecież i tak był tu uwieziony, co prawda była to złota klatka, ale jednak klatka. Nie mógł sobie jechać gdzie chciał, musiał ciągle uważać i brać ze sobą niańki.
Ivan był strasznie zaborczy i ciągle bał się, że go zdradzi albo ucieknie a to było.. Kłopotliwe.
- Przestań kraść i brać przemocą. - powiedział smutniejac wyraźnie. - Przecież masz już tak wiele, po co ci więcej? Nie jesteś.. Szczęśliwy?
Zatrzymał w miejscu jego ciekawskie ręce. On na dzisiaj naprawdę miał dosyć. Bolał go tyłek i nie chciał znowu uprawiać seksu.

Ivan nie dążył do seksu. Zwyczajnie sprawiało mu przyjemność bawienie się ciałem kochanka.
- Teraz jestem, ale to ulotna chwila. Nie ma ich wiele. Pragnienia zaś są... namacalne. Świerze. Łatwiej jest je realizować. Nigdy nie nazwał bym się szczęśliwym człowiekiem. Ale spełnionym już tak. I nie zabraniaj mi. Lubię cię dotykać.
Odparł wysuwając dłoń z pod blokady Kimiego. Znów sunął po jego skórze.
- Nie przelecę cię teraz. Rozkoszuj się dotykiem i lenistwem. Czuję, że masz ciarki od tego dotyku. Podoba ci się. - Powiedział rozbawiony. Dla Ivana ich obecna sytuacja była nierealistyczna. Ostatnia dziwka, z którą tak siedział powiedziała na koniec dnia że chce parę tysięcy. Gdyby Kimmy zrobił coś takiego by go wyśmiał.

- Ivan, no weź, daj żyć. - jęknął, bo bal się, że od tych pieszczot znowu mu stanie. A on był pewien, że miał już puste jajka i nie był w stanie wyprodukować więcej spermy.
Odwrócił się i położył na jego klatce piersiowej, by ten mógł macac go co najwyżej po plecach i tyłku.
Zaczął słuchać bicia jego serca, to go wyciszyło.
-Może naucz się cieszyć z małych rzeczy? - podsunął mu wzdychając przy tym. - Twoje pragnienia wpakuja cię kiedyś do grobu. - zamruczał ponuro.

Ivan był lekko zaskoczony zachowaniem chłopaka. Czyżby jednak mu na nim zależało? Czy martwił się o niego? Wolał jednak nie uzewnętrzniać swoich przemyśleń. Zamiast tego jak zwykle pograł wa bank.
- Możesz spróbować mnie nauczyć.
Smyrał go po plecach i sięgnął po pilota.

Następne dni mijały wręcz sielankowo. Poza głową "motorowego zamachowca" która pojawiła się gdzieś po środku miesiąca. Killer Lobosa wykonał zadanie. Pozostało Tylerowi wysłać zdjęcie komu trzeba i zakopać głowę gdzieś głęboko w lesie. Roboty w domu się kończyły. Chłopcy zaczęli znajdować swoje miejsca. Tylor i Rudy dla bezpieczeństwa postawili swoją przyczepę nad jeziorem. Barona przygarnęła pewna ciepła wdówka zaś Szpila zaczął smalić cholewki do mamy Anny gdy jej mąż trafił za kratki. Sielanka małego miasteczka. W większości przenieśli się oni do S.J. bo teraz tamtą chatkę trzeba było postawić na nogi. Na podwórku kręciło się więc ich trójka. Kevin przycinał drzewka w sadzie. Ryba montował stelaż pod kontener piwowarski. Szpila bawił się z elewacją budynku.

Chłopcy skończyli naprawiać kominek w salonie więc Ivan rąbał drewno żeby w nim napalić wieczorem. Wiedział, że miał on wiele wspomnień chłopaka i chciał mu sprawić przyjemność. Stodoła była cała. Dom w środku wykończony, a koń biegał na swoim padoku. Pozostały im tylko prace na zewnątrz.

Kim razem z Ivanem malował płot, Loblos zaczął z jednej strony a Kimmy z drugiej i mieli się spotkać w połowie. Dla różowołosego wydawało się to całkiem zabawne i.. Z jakiegoś powodu nie mógł się doczekać aż znowu będą obok siebie.
Zarumienił się za swoje myśli. Co się z nim ostatnio wyprawiało?
Od czasu pikniku coraz częściej ciepło myślał o swoim mężu.
- Hey Kimmy. - powiedział Aaron podchodząc do młodszego brata. Nastolatek drgął zaskoczony i odłożył na moment pędzel.
- Hey, nie mówiłeś że chcesz wpaść. Gdzie Ashley? - spytał opierając się o nieumalowana cześć płotu.
- Tak, chciałem zrobić niespodziankę. Masz, prezent dla ciebie. Uważają bo jest naładowany. - mruknął mężczyzna podając mu malutki, kobiecy pistolet. - Już dawno powinieneś taki mieć. - dodał zerkając krótko w stronę Lobosa.
- Dzięki, ale co...
- Dobra, to ja lecę dalej. Mam jeszcze coś do załatwienia. Kocham cie, mały. - powiedział pochylajac się nad nim i całując go w głowę. Kim zrobił zaskoczona minę, bo ta wizyta wydawała mu się bardzo.. Dziwna.
Tym bardziej dziwne było to, że Aaron zamiast ruszyć w stronę swojego wozu ruszył w kierunku odwróconego do nich plecami Ivana.
- Nie! - wyrwało mu się widząc, że jego brat wyciąga rękę w której trzymał pistolet i mierzył do Lobosa.
Strzelił szybciej niż pomyślał, chyba tylko cudem udało mu się trafić Aarona w ramię a nie gdzieś w powietrze.
To jednak wystarczyło, by opuścił broń.
I.. Zwróciło uwagę Ivana.
Rzucił się biegiem między dwóch mężczyzn, nie mógł pozwolić by któryś z nich zabił tego drugiego. Serce waliło mu jak szalone.
- Ivan, proszę, nie... - wyjąkał patrząc na niego zaszklonymi oczyma.

Lobos nie lubił starszego z braci. Wkurwiał go swoją butą. Przekonaniem o wyższości. Zignorował więc jego wizytę tak jak wszystkie poprzednie. Kątem oka zauważył, że idzie w jego kierunku. Dopiero silne NIE Kimma go podniosło. I to w ostatniej chwili bo chociaż Kimmy strzelił to Aron też zdążył i kula wbiła się w płot przed Ivanem. Ruszył w jego kierunku. Tak samo jak pozostali gangsterzy. Szpila już odciągał Kimmiego gdy inny trzymał Arona. Jedynym co było dobre to fakt, że Ivan nie wyciągnął od razu swojej broni. Trzeci z gangsterów podał mu tą należącą do Arona. Ivan najpierw podszedł do Kimma. Spojrzał w jego załzawione oczy. Było w nim teraz 100% tego skurwiela który najechał miasteczko.
- Muszę cię nauczyć strzelać kochanie. Parę centymetrów i ty byś go zabił. Nie mogę pozwolić żeby mój mąż brudził sobie ręce nieumyślnie. - Pogładził policzek chłopaka. Odwrócił się wtedy do jego brata. Odbezpieczył ją i wsadził mu do ust.
-Na kolana.- Aron zaczął się szarpać ale za ręce trzymali go gangsterzy w ustach zaś miał broń więc nie mógł bluzgać zrozumiale.
- Będziesz mnie słuchał. Jeśli mówię "na kolana" znaczy na kolana. - Dwa szybkie strzały zgruchotały kolana chłopaka a ten opadł tracąc władzę w nogach z bólu i uszkodzeń. Nawet nie było widać kiedy broń z ust Arona przeniosła się w dół by oddać strzał. Gangsterzy wciąż go trzymali w pionie. On zaś w pierwszym odruchu krzyknął z bólu. Później zaczął kląć.
- To drugi raz kiedy daruję ci życie ze względu na prośbę Kimma. Trzeciego nie będzie. Chyba, że chcesz ułatwić mi życie już teraz?
Przyłożył mu pistolet do czoła. Czekał.

Kim zapierał się nogami, nie chcąc odejść od brata, bo wiedział, że Ivana nikt nie powstrzyma.
Kiedy Lobos powiedział mu o nauce strzelania uświadomił sobie, że.. Właśnie wycelował do brata.
Co on zrobił?! Jeśli to możliwe zbladł jeszcze bardziej i zachwiał się, na co szpila tylko wzmocnił swój uchwyt.
Jęknął widząc krew brata i słysząc jego krzyk. Nie, nie, nie. Tylko nie to.
- Spierdalaj. - odpowiedział Aaron, na co nastolatkowi zrobiło się gorąco.
- Puszczaj! - syknął do szpili i... Kopnął go między nogami, czego ten się zupełnie nie spodziewał i puścił go na moment.
Te sekundy od razu wykorzystał różowołosy chwytając lufę pistoletu Ivana, by odciągnąć ją w dół.
- Proszę, Ivan. Przestań, już.. - poprosił patrząc na niego błagalnie. Szpila szybko się jednak zreflektował i mruczac jakieś ciche przeprosiny w stronę swojego szefa znowu odciagnął Kima.
- Aaron wyjdzie na wakacje do rodziny Ashley. - wypalił młodziutki Swan. - Prawda, Aaron? Aaron, proszę...
Aaron widząc rozpacz swojego brata, zmiękł wyraźnie. Mógł sobie nienawidzić Ivana, ale jego braciszek nie był tu niczemu winny. Nie rozumiał jednak dlaczego nie pozwolił mu zastrzelić tego gnoja.

- Nie kochanie. Tutaj nie chodzi o wakacje. Tutaj chodzi o następne chuj wie ile lat. Twój brat musi w końcu zrozumieć. - Pochylił się nad Aronem i zaczął mówić tylko do niego. -Wiesz czemu do ciebie strzelił? Bo mnie kocha. Zależy mu na mnie i gdybyś mnie zabił to zranił byś jego. Tak jak ja zraniłbym ciebie zabijając Ashley. Dociera to do twojego pojebanego łba? Nie rozjebałem cię do tej pory bo nie chciałem go ranić. Jak widać taki skurwiel jak ja ma więcej taktu niż jego rodzony brat. - Wyprostował się znów i syknął na chłopaków.
-Zabierzcie go stąd. Niech Baron go zobaczy i oceni na ile jest potrzebny inny lekarz.
Ivan nie podniósł broni od kiedy Kimmy ją opuścił. Zabezpieczył ją i gdy skończył mówić wytarł z niej swoje odciski i wcisnął w tylną kieszeń spodni Aarona. Widział, że słowa które mu powiedział mocno nim wstrząsnęły. Pokazał Szpili że ma puścić różowego i objął go mocno.
- Ciiiiś. Nie zabiłem go prawda? Ty też nie. Wszystko jest dobrze. Oddychaj. Wybrałem kolana bo wiem, że rękoma pracuje. Gdybym przestrzelił mu nadgarstki albo dłonie mógłby mieć problem z utrzymaniem czegokolwiek. Zrobiłem to dla ciebie. Okej? - Pocałował go krótko i znów złapał mocno przytulając do swojej piersi. - Wieczorem do niego pojedziesz. Porozmawiacie. Teraz przydała by ci się gorąca kąpiel.
Delikatnie zaczął prowadzić go do domu i łazienki

Kim był kłębkiem nerwów i nawet kiedy Ivan go przytulał szlochał cicho. Dał się mu poprowadzić jak bezwolna laleczka.
Nie mógł uwierzyć w to, że strzelił do brata. Co on sobie myślał? Przecież mógł nie trafić i zrobić mu coś poważnego. Aż jęknął na sam myśl i zrobiło mu się słabo.
Nawet nie wiedział jak znalazł się w łazience i kiedy zniknęły jego ciuchy.
Obronił Ivana poprzez zranienie swojego rodzonego brata. Dlaczego to zrobił? Rzeciez mógł się od niego uwolnić...
- Trafiłby?
Był ciekawy czy naprawdę uratował mu tym gestem życie.

Ivan widząc jak odrętwiały jest Kimmy wszedł do wanny z nim. Pytanie go zaskoczyło. Zastanowił się chwilę.
- Tak.
Trafił by go. W lewą łopatkę, to oznaczało, że w odpowiedzi dostał by kulkę w łeb. Z ręki prawej. Ivan strzelać potrafił obiema, ale Lewa bardziej pudłowała.
- Ale to jemu uratowałeś życie. Nie mi.
Wyjaśnił wlewając na rękę ten babski malinowy płyn i delikatnie masując ramiona chłopaka. Jak teraz o tym myślał to... powinien celować w głowę jeśli chciał go zabić. Krzyk Kimma musiał sprawić, że brat delikatnie opuścił dłoń. Aron nie brał też pod uwagę ruchów Ivana, a to było już standardem u osób, które nigdy nie były na wojnie, nie miały doświadczenia w strzelaniu do ludzi. Nie uwzględniali ruchu.

- Strzeliłem do Aarona! - jęknął pochylając głowę, żeby ukryć swoje łzy. Małe, słone krople spadały do wody, robiąc na niej mikro fale.
- Zrobiłem mu krzywdę. - dodał nie mogąc w to uwierzyć. Po tym jak Lobos powiedział, że uratował mu tym życie spojrzał na męża wyraźnie zaskoczony.
- Jak to jemu? - zdziwił się i dopiero teraz zakodował, że są razem w wannie. Zarumienił się i zmieszał, bo nagość ciagle go krępowała.
- Czemu jesteśmy w wannie? - spytał głupio, zupełnie jakby obudził się z jakiegoś snu.

- Strzelał za nisko żeby trafić mnie w głowę. Trafił by przy dobrych wiatrach w łopatkę ponieważ strzelał w plecy. Od przodu mógłby uszkodzić tą główną tętnicę od serca i wtedy by mnie zabił. Ale stałem tyłem. Wtedy ja nawet nie patrzyłbym kto strzelał tylko gdzie i oddał strzał zwrotny prawą ręką. Zginąłby na miejscu.
Rozbawiony spojrzał na chłopaka.
- Teraz zauważyłeś? Jesteś wciąż roztrzęsiony więc wsadziłem cię do tej no... relaksującej kąpieli. Może być? - Zapytał skubiąc przy tym drobne sutki chłopaka.

- Relaksująca kąpiel? - powtórzył nieco piskliwie, bo wtedy Ivan odnalazł jego skutki. - A dlaczego ty jesteś w tej kąpieli? - spytał zatrzymując jego dłonie i unosząc brew do góry.
- Robisz za masażyste? Mm.. Pachniesz jak maliny. Pedalsko. - powiedział chcąc mu odrobinę dokuczyć.
Ivan mówiąc, że strzelając do Aarona uratował mu życie, poczuł się lepiej. Już nie czuł takich wyrzutów sumienia.
W ramionach mężczyzny było mu.. Wygodnie, ciepło i czuł się bezpiecznie.
Mimo tego co z nim przeszedł, potrafił mu zaufać i się rozluźnić. Czy był zbyt naiwny sądząc, że Lobos też stracił dla niego głowę?

Lobos pewnie by się do tego nigdy w życiu nie przyznał. Więcej, nie pozwolił by komuś innemu nawet tego zasugerować. Musiał być twardym skurwielem jeśli chciał żyć.
- Bo przy mnie relaksujesz się lepiej. - Odparł doskonale wiedząc, że jego ciało raczej budzi w chłopaku inne myśli i pragnienia. - Hmmm maliny nastawiają mnie... bardzo pedalsko. - Odparł i sięgnął przesuwając dłonią po brzuchu chłopaka między jego nogi. - Bardzo.
- Nie pozwolę nikomu cię krzywdzić. Nawet twojemu bratu. - Szeptał mu do ucha i pieścił jego ciało doprowadzając na skraj spełnienia. - Rozpływaj się dalej w moich ramionach.

Oczywiście Lobos nie był by sobą gdyby nie zakończył tego wszystkiego czułym i pełnym odurzającego zapachu malin seksem. Oczyściło to ich oboje z emocji.
- Powiedziałem parę rzeczy twojemu bratu ale on mnie nie posłucha. - Powiedział leżąc z nim parę minut później w pościeli. Odgarnął niesforne różowe włosy za ucho chłopaka. - Myślę, że musisz z nim pogadać... tak naprawdę pogadać. Nie chcę następnym razem musieć zabijać szwagra. Już dzisiejsza akcja mogła podkopać mój autorytet. Nie mogę dopuścić do następnej bo pomyślą, że można do mnie bezkarnie strzelać. Rozumiesz prawda?