Gang Smoka

First topic message reminder :

Całkiem normalne senne miasteczko, położone wśród gęstych lasów obfitujących w zwierzynę. 
Dobra, może nie całkiem normalne. Prawie połowa mieszkańców wieczorami przywdziewa skóry i wsiadają na swoje wyjące bestie. Nie zmienia to jednak faktu, że w sumie...Żyją sobie spokojnie. Do czasu. Do ich poukładanego życia wkracza banda narwanych dzikusów . Nie są oni bynajmniej pokojowo nastawieni, zachwyceni nowym miejscem postanawiają zagarnać miasteczko dla siebie. 
Rodzina X prowadzi knajpkę, do której wpadają mieszkańcy po ciężkim dniu pracy. Jak by tego było mało są synami zmarłego szefa Blackvillage, przez co uznawani są za przywódców. 
Kiedy wrogi gang wpada do knajpy, żądając wydania ich bosa, X zostaje zauważony przez Y - szefa szalonej bandy. Słodki chłopaczek przyciąga uwagę mężczyzny.

X - Amantis
Y - Smok

- Rozumiem. - powiedział cicho opuszczając wzrok, był tym widocznie przytłaczony. Świat gangsterów był ciężkim i brutalnym tematem, wolał żeby w ogóle nie rozmawiali o jego drugiej "pracy".
- Porozmawiam z Aaronem. - dodał jeszcze ciszej i stracił delikatne rumience, które utrzymywały się na jego policzkach po seksie.

Rozmawiał z bratem. A ta rozmowa była najgorsza w jego życiu.
- Mógł cię zabić. Powiedział, że następnym razem ci nie datuje. Aaron coś ty sobie myślał. - jęknął siadając obok niego na łóżku. - Ja.. Ja mogłem zrobić Ci coś okropnego. Aaron... Ty nie jesteś morderca.
- on jest, prawda? Ma na swoich rękach krew. Jest brutalny i okropnie cię skrzywdził, a ty co? Kochasz go?!
Kima zatkało. Nie wiedział co powiedzieć.
- Był okropny, ale już nie jest. Lubi mnie i.. Naprawdę o mnie dba. Ivan jest jaki jest, bo miał okropne życie. Ja.. Wierzę w to, że uda mi się go zmienić. Chciałbym zgasić jego gniew. Ivan ma w sobie tyle gniewu...
- Nie masz pojęcia co robisz. On cię zniszczy.
Te słowa wywołały niepokój w jego małym sercu.

Rzeczy których Ivan nie chciał a które się działy to były dwie różne. Lobos nie chciał ranić chłopaka, chciał jego serca. Więcej. Po tym jak strzelił do barta był przekonany, że ono też należy już do niego. Chociaż do swoich uczuć nie był gotów się przyznać to uczucia Kimma chciał mieć jak na dłoni. Dlatego też widząc jego minę po powrocie od brata zaraz przerwał pracę w ogrodzie i podszedł do niego.
- Co kolorowy ptaszku. Nie wyglądasz na szczęśliwego. Mam wysłać kogoś od siebie żeby porozmawiał z Aronem?

- Nie ma takiej potrzeby, Ivan. - powiedział zerkając na niego spod rzęs. Co siedziało w tej jego czarnej głowie? Zagryzł lekko wargę.
- Hey, Ivan. Rozmawiałem z Baronem, dał mi zielone światło na jazdę konno. Mogę iść się trochę przejechać? - spytał ciekawy czy da mu taki kredyt zaufania czy dalej będzie go tak bardzo pilnować.
Próbował go rozgryźć. Upewnić się, że ten tak naprawdę nie robi sobie z niego żartów. Nie wiedział jak się upewnić co do jego zamiarów.

Spojrzał na niego z powątpiewaniem.
- Wolałbym żebyś nie jechał w teren. - Odparł dyplomatycznie. - Jeśli jednak Baron mówi, że wszystko w porządku to jedź. Weź telefon. Jak spadniesz nie chcę przeczesywać całego lasu.
Kimmy wiedział gdzie jest plantacja maryśki i gdzie ma się nie zapędzać. Wiedział też, że nad jeziorem stacjonują Taylor i rudy.

- Okey. - odpowiedział podchodząc i dając mu buziaka w policzek a potem w usta. - Pomożesz mi osiodłać konia? - spytał ruszając powoli w kierunku stajni.
Sprawdzał, czy Ivan pójdzie z nim i.. Poszedł. Kolejne miłe zaskoczenie.
Tylko kilka razy ręce jego męża zawedrowały nie tam, gdzie powinny. A to było kolejne zaskoczenie.
Kim nie mógł już patrzeć na niego tak jak kiedyś, nie potrafił go nienawidzić.
- Jakie wspaniałe uczucie. - powiedział kiedy już znalazł się na grzbiecie konia. - Teskniłem za tym. - dodał i żegnając się z Ivanem ruszył w stronę lasu.
Zamyślony nie zauważył, że zapuścił się niebezpiecznie blisko plantacji marihuany. Czyli miejsca, w które nie miał się zbliżać... Ale jakoś.. Wypadło mi to z głowy, bo za dużo myślał o swoim mężu.
Huknelo, koń stanął dęba i zrzucił nastolatka. Ten upadł na tyłek z cichym okrzykiem. Co to było?
- No, no, no. Kogo my tu mamy? Czy to nie jest przypadkiem dziwka, Lobosa?
Kim podniósł wzrok do góry i jęknął cicho. Cholera. Ze też musi mieć takiego pecha. Nic dziwnego, że Ivan go tak pilnował.

Nie tylko pomógł mu osiodłać konia, ale jeszcze sprawdził wszystkie paski i zapinki. Gdy odjechał i skierował się do lasu był pełen niepokoju. Nie lubił spuszczać go z oczu.

Gdy koń wrócił bez jeźdźca nie zastanawiał się długo tylko na niego wsiadł i pognał znów w las krzycząc tylko do swoich ludzi, że mają szukać Kimma w lesie. Kiedy nie znalazł go na głównym trakcie a ślady prowadziły w stronę wykupionego fragmentu lasu aż ryknął. Galop przez gęstwinę nie był szczególnie dobrym pomysłem. Miał to jednak gdzieś. Jeśli tkną jego Kimma to im rozpierdoli łby.

- Puszczaj, Ivan wam nie daruje! - jęknął Kimmy walcząc ze łzami w oczach, bo jeden z bandziorow naprawdę brutalnie wykręcał mu ręce.
- Ivan o niczym się nie dowie. Nie wpadnie, że jego zabaweczka udała się na spacer na plantacje. - zaśmiał sie mu w twarz inny. Patrzyli na niego jak wygłodniałe drapieżniki.
- Normalnie to pedałem nie jestem, ale Lobos ma jednak zajebiste gust. I te różowe kłaki... - zachrypiał mężczyzna podchodząc bliżej i chwytając w swoją brudna dłoń, drobna buzię Kima.
- Fuj. - wyrwało się nastolatkowi po tym jak zobaczył z bliska twarz zbira. Jęknął, kiedy został uderzony w twarz.
- Fuj? Ja Ci kurwa dam fuj, szmato. Zobaczymy co będziesz mówić jak ci przeoramy dupe.
Fuck. Kim zesztywniał i zaczął się szarpać z nową mocą, tyle że on był tylko drobnym nastolatkiem. Nie miał szans w starciu z zaprawionymi zakapiorami.
Pozbawiony spodni, kopnął jednego ze zbiorów w twarz. Aż go noga zabolała, ale przez adrenalinę nie myślał o tym w tym momencie. Ważne że mężczyźnie leciała krew z nosa i na chwilę przestał się do niego dobierać.
Ivan mógł być z niego dumny, nie dał się dotknąć innemu. Walczył jak mały lew.

Panowie nawet nie silili się żeby przenieść się w inne miejsce.
- Ja ci dam ty... - Po steku przekleństw z ust kopniętego mężczyzny poszło też parę uderzeń.
Była ich czwórka. Byli brutalni i mieli w dupie konwenanse. Gdy jeden trzymał chłopaka z rękoma wygiętymi do tyłu drugi złapał za wierzgającą nogę i podciągnął ją do góry. Zdarli z niego bieliznę.
- Twoja dupa jeszcze jest czerwona. Lobos cię ruchał niedawno co? Szarp się dalej mała dziwko. Lubię jak stawiają opór. Od razu mi staje.
Zarżał jeden z mężczyzn
- Czemu ty masz być pierwszy? - Oburzył się inny co dało Kimmowi kilka cennych sekund ratunku. Dwóch go co prawda trzymało, ale pozostałych dwóch walczyło o to który ma go pierwszy zerżnąć. W końcu jeden z tych trzymających kazał im się zamknąć i wymienić z nim bo ma dość i jak na niego mogą go brać na raz.
- Lobos nie dawał ci takich przyjemności co?
Spodnie mężczyzny zjechały w dół a później złapał go za drugą nogę i zaczął napierać na jego tyłek. Zanim jednak na dobre się przymierzył jego fiut odłączył się od ciała i opadł na leśną ściółkę zaś właściciel zaczął krwawić jak zarzynane prosię. Wtedy zauważyli jak Ivan w biegu zsiada z konia i oddaje jeszcze dwa strzały. Jeden w głowę drugiego faceta bez spodni a drugi temu który się wykrwawiał. Tym razem w kolano.
- Ile razy mam powtarzać, że nie należy dotykać mojej własności. - Warknął i kolejny strzał śmignął koło Kimma raniąc kolejnego mężczyznę w ramię.

Kimmy po ciosie w brzuch nie mógł złapać oddechu i na chwilę przestał się rzucać. Od razu zostało to wykorzystane i nastolatek został pozbawiony bielizny. Oczom mężczyzn ukazały się piękne, wypiete pośladki. Aż prosiły się o klapsy, dotyk.. O bzykanko.
Nie dane im było jednak skosztować tej jędrne słodyczy, bo pojawił się wybawiciel/właściciel.
I ewidentnie był on wściekły.
Kim starał się nie patrzeć do tyłu, bo po strzałach i jękach zbiorów podejrzewał, że za nim rozciąga się nieciekawy widok.
- Lobos? Ale, ale jak nas znalazłeś? - wyjąkał jeden z nich od razu puszczając Kima po strzale w ramię.
Nastolatek upadł na kolana oddychając ciężko, czuł jednocześnie ulgę i strach. Wiedział już, że Ivan da mu taki opiernicz, że nie wyjdzie sam z domu do emerytury.

Pytanie było idiotyczne. Z nich wszystkich to Ivan spędził sporo czasu próbując przeżyć na froncie w najbardziej chujowych z możliwych okolicznościach.
- Smród niewiernych suk czuć w środku lasu. - Oczywiście nie mówił tutaj o Kimmim a o swoich ludziach. Gdy tylko chłopak opadł bezpiecznie na ściółkę oddał jeszcze dwa strzały. Przestrzelił ręce temu który przytrzymywał chłopaka.
- Pochować ścierwa. - Wskazał na martwe ciała. - Macie miesiąc na zakończenie swojej partii. Później przejedziecie pod ćwieka a on tutaj wyśle nowych ludzi.
- Lobos. - Zaczął ten z przestrzelonymi dłońmi
- Milcz i się kurwa ciesz, że żyjesz. - Syknął drugi i zaczęli wracać do swojej chaty.

Ivan był wkurwiony. KOSMICZNIE wkurwiony. Złapał chłopaka i przerzucił przez siodło. Zakrył jego gołą dupę kocem i wsiadł za nim. Milczał. I to chyba było gorsze od reprymendy.

Kim podkulił ramiona czując dotyk Lobosa. Wiedział, że Ivan jest zły także na niego. Bał się odezwać żeby jeszcze bardziej go nie wkurzuć.
Zerknął na niego niepewnie spod rzęs, ale szybko odwrócił głowę widząc jego minę.
- Ivan.. - zaczął cicho nie wiedząc co powinien powiedzieć, żeby go uspokoić. Słysząc warknięcie jęknął cicho. Cholera.
- Przepraszam, zamyśliłem się i byłem nieostrożny. - mruknął odwracając się lekko w jego stronę i przytulając się do niego. Ciężko było przy tym nie postękiwać, bo był obolały.

Ruch końskiego grzbietu też nie ułatwiał. Mimo przeprosin Ivan milczał. Gdy wrócili na Farmę odwołał poszukiwania.
- Do sypialni i nie wyłaź.
Warknął na niego i zaczął rozstawiać swoich ludzi.

Jęknął. Miał nadzieję, że przeprosiny zmiękczą odrobinę jego twarde serce.
Zagryzł wargę i otulony kocem zniknął w pokoju. Jakoś nie chciał bardziej mu podpaść. Miał już na tyle rozumu w głowie, że wiedział kiedy nie warto stawiać się mężowi i być grzecznym.
Zabrał czyste ubrania i od kręcił wodę w wannie. Chciał zmyć z siebie łapska tych oblechów.
Szorował się dokładnie używając tyle płynu malinowego, że cała łazienka pachniała jak wytwórnia malinowych perfum. Różowa piana była wszędzie.

Wrócił do chłopaka dopiero po dłuższym czasie. Już się w nim tak nie gotowało ale wciąż był zły. Gdy znalazł go w łazience uśmiechnął się lekko. Gdyby chłopak sam się nie wyszorował kazałby mu to zrobić.
- Jesteś idiotą. Skończonym....
W końcu zaczął mu ubliżać. Gdy skończył zaczął uświadamiać konsekwencje tego co mogło się stać. Był bardzo obrazowy opisując wielokrotny gwałt i bycie zabawką tamtych facetów przez nieokreślony czas. Na koniec opowiedział mu jak wygląda śmierć z powodu rozerwanego odbytu. Wszystko to gdy podchodził do wanny. Skończył już pochylony nad nim. Jego wzrok był bardzo twardy.
- Musisz w końcu zrozumieć, że nawet facet Hetero który chce dokopać twojemu mężowi wjedzie ci w dupę kijem od szczotki albo butelką tylko po to by pokazać, że może. To nie tylko oni. Takich ludzi jest więcej. Wziął głęboki wdech i się wyprostował.
- Nie opuszczasz więcej tego domu bez ochroniarza. Jak skończysz czekam w sypialni.
Kimmy powinien się cieszyć. Mógł go już teraz zamknąć w klatce albo przykuć do łóżka. Nie zrobił tego. Obwiniał go za sytuację bo gdyby go słuchał nie doszło by do niej. Wierzył jednak w to, że nie zrobił tego specjalnie.

Kimmy słuchał go na zmianę zieleniejąc i blednąc, nawet słowem się nie odezwał podczas tej tyrady. Dopiero na sam koniec, kiedy oznajmił mu, że nie wyjdzie więcej sam z domu podniósł głowę i spojrzał na niego z wyraźnym buntem wymalowanym w oczach.
Nie podobało mu się to co usłyszał. Dlatego siedział w wannie odrobinę dłużej niż planował, bo musiał się uspokoić.
- Nie znam nikogo kto ma drugiego konia. Kto będzie ze mną jeździł? - spytał wchodząc do sypialni w koszulce i bokserkach. Miał mokre włosy i poruszał się nieco inaczej niż zazwyczaj, ale adrenalina puszczała i wychodziły siniaki. A on nie miał wysokiego progu bólu.

- Nie będziesz jeździł do lasu. Wyłącznie po podwórku. Padok jest dość duży. Albo z kimś. Pokaż się. Chcę zobaczyć czy trzeba zawołać Barona.
Kiwnął na niego ręką żeby podszedł. Chciał sprawdzić jego obrażenia.
- Wiesz, że zdążyłem w ostatniej chwili?- Zapytał go patrząc mu pełnym zazdrości wzrokiem. Ktoś mógł mieć jego JEGO Kimmiego. - Następnym razem możesz nie mieć tyle szczęścia. - Ostrzegł go.

- Nie trzeba... - zamruczał pod nosem wciąż widocznie nie mogąc pogodzić się z faktem, że ma mieć za każdym razem niańkę.
Podszedł bliżej i pociągnął lekko bluzkę do góry.
- To tylko kilka siniaków. - dodał nie patrząc mu w oczy, bo nie chciał żeby widział w nich gniewu i tego uczucia niesprawiedliwości.
- Mówiłeś, że się ciebie słuchają. Jak widać nie są tacy grzeczni... - burczał niemal oskarżycielsko.

- Mówiłem, że mnie słuchają. Nie mówiłem jednak, że mają dobrą pamięć. Tamtym należało ją poprawić dość brutalnie.
Odpowiedział delikatnie sunąc palcami po siniakach.
- Od jutra zacznę uczyć cię strzelać. Następnym razem sam im fiuty odstrzelisz.
Powiedział i przylgnął ustami do jego brzucha.
- Pomogę ci zapomnieć o tym co się stało. Połóż się.
Wiedział, że seks to będzie w tej sytuacji za dużo. Mógł mu jednak zrobić dobrze na inne sposoby. Mimo protestów pół godziny później Kimmy dochodził od dotyku jego dłoni i ust kurczowo zaciskając ręce na jego włosach. Ivan bardzo lubił takie widoki. Chłopak z wysiłku oddychał ciężko, jego policzki były zaczerwienione a oczy wciąż zamglone po finiszu. Uwolnił się spomiędzy ud chłopaka i wsunął tak by zrównać z nim twarzą.
- Jestem jedynym który może cię dotykać. Kochać. Patrzeć jak jęczysz z rozkoszy. Poucinam ręce, nogi, penisy i wydłubię oczy każdemu kto spróbuje naruszyć moje prawo wyłączności.
Po tej jakże ognistej przemowie pełnej zazdrości zaczął znów go pieścić. Czuł potrzebę żeby dotknąć i zbadać każdy milimetr jego ciała. Pragnął penetracji jak cholera. Zamiast jednak wziąć go jak lubił czekał aż chłopak będzie gotów. Nie chciał żeby czując jego kutasa myślał w jakikolwiek sposób o tamtych śmieciach.

Kim wiedział, że seks to według Ivana najlepszy sposób na to, żeby zapomnieć o złych chwilach. Nie znał rozmowy, przytulenia i wspólnego spokojnego oglądania telewizji.
Dopiero go tego powoli uczył. Widział jednak, że dzisiejszego dnia myśli tylko o jego potrzebach. Chciał żeby zapomniał o tym co wydarzyło się na plantacji.
Spojrzał na niego spod rzęs i Chwycił za pas jego majtek by nieco zsunąć je w dół. To było dla Ivana ciche przyzwolenie na dalszą zabawę.
I wtedy w domu bylo słychać już nie tylko ciche posapywanie a głośne jęki. Palce Ivana nie mogły równać się z jego fiutem.

Gdy Kimmy w końcu padł Ivan ruszył do swoich ludzi. Ci którzy zostali, chcieli tutaj być. Dla nich problem nie istniał. Ivan pozostał jednak w miejscu zbyt długo. Niektóre grupy zaczęły podważać jego autorytet, a tak być nie mogło. Lobos do łóżka wrócił nad ranem. Starał się nie obudzić chłopaka. Nie chciał go opuszczać puki nie musiał. Postanowił więc na początek wysłać Tylora. Jeśli jego przyjaciel nie poradzi sobie z sytuacją będzie zmuszony sam wyruszyć. Nie chciał też zostawiać Kimma bezbronnego. Chłopak musiał nauczyć się strzelać... i może walczyć.

Ze względu na przepracowaną noc Lobos spał rano jak zabity. Zaczął też czuć się w miarę bezpiecznie w domu więc nawet nie obudził się gdy chłopak wstawał.

Rano Kim spojrzał na Ivana, dotknął go w policzek a nawet pogłaskał lekko. Musiał mieć mocny sen, zawsze podskawkiał jak tylko otworzył oczy.
Musnął go krótko w usta i ruszył w dół, chciał przygotować dla męża pyszczne śniadanie.
Zrobił jejecznice z 10 jaj na sporym kawałku boczku, duży kubek kawy i cztery pajdy chleba.
- No już chyba bardziej po męsku się nie da. - powiedział do siebie kiedy pakował to wszystko na tace.
Postanowił, że za niesie mu to wszystko do łóżka. Taka miła, mała niespodzianka.
Odpychając biodrem drzwi władował się do sypialni i postawił tacke na łóżku przy nocnej szafce.
Sam wszedł na łóżko i przytulił się do niego.
- Śniadanie. - wymruczał mu do ucha nieświadomy tego, że Ivana nie było cała noc.

Powtórne wejście kochanka już niestety nie pozostało niezauważone. Mimo to leżał nie otwierając oczu. Nie wiedział co bardziej go dziwi. Zapach jajek czy przytulający się Kimmy. Jasne. Chłopak traktował go ostatnio normalnie. Bliskość, taka zwyczajna, była dla niego wciąż jednak czymś nowym.
- Smakowicie pachniesz. - Wymruczał obejmując go. - Może zamiast śniadania zjem ciebie?
Zaproponował całując go krótko. Dopiero wtedy otworzył oczy.
- Jak się czujesz? - Zapytał patrząc mu prosto w oczy.

- Jestem łykowaty i niesmaczny, nie polecam. - odpowiedział delikatnie wyplątując się z jego objęć żeby podać mu tace. - Tu jest za to ciepła kawa i jajka. - dodał siadając obok niego. Dla siebie miał przygotowane rogaliki na słodko i filiżankę białej kawy.
- Obolały. Ale chyba zacząłem się już do tego przyzwyczajać. - westchnął sięgając po spinke z szuflady. Podpiął nią niesforne włosy, które wchodziły mu na oczy.
- Byłeś gdzieś w nocy? - spytał, bo zazwyczaj Ivan nie spał tak długo.

Aż się oblizał na śniadanie. Spojrzał jednak zaraz na chłopaka słysząc pytanie. Zazwyczaj chłopak nie pytał o jego zajęcia. Z drugiej strony... w ciągu ostatnich tygodni ciągle był blisko.
- Wciąż jestem szefem gangu pamiętasz? Chłopcom nie podoba się, że jestem tutaj tak długo. Buntują się. Tyler dzisiaj skoro świt wyruszył. Spróbuje wyprostować co się da... i mam miejsce na naszą strzelnicę.
Dodał na koniec. Zaczął jeść śniadanie. Po wszystkim odstawił tacę i podziękował mu krótkim pocałunkiem.
- Podejdź do sejfu. - Wskazał szafkę, w której ukryty był sejf w sypialni. W domu były jeszcze dwa. Większy w salonie i w podłodze w piwnicy. - Kombinacja to data twoich urodzin
Poczekał aż Kimmy otworzy sejf. Na pierwszej półce był stosik gotówki i na nim broń na drugiej kolejne pudełko z bronią i komplet amunicji jak dla małego wojska.
- Weź jedną broń i przyjdź tutaj. - Poklepał miejsce na łóżku.

Jego urodziny? Niedowiary. Ciekawe czy w pozostałych sejfach też był taki kod.
Uniósł brew do góry widząc tyle pieniędzy i broni. Obejrzał się przez ramię słysząc polecenie męża. Serio?
Myślał, że z tą nauka strzelania to on żartował.
- Naprawdę chcesz mnie uczyć? Nie boisz się, że mogę to wykorzystać przeciwko tobie? - spytał wyraźnie zaciekawiony. Oparł się o ścianę czekając na jego odpowiedź.
- Mam wziąć obojętnie który? - spytał znowu zerkając do sejfu z lekka rezerwa. Wiedział, że to nie zabawki.